Ισορροπία, αναζήτηση, εκκαθάριση και απελευθέρωση

Έχουμε περάσει σε μια μακρά διαδρομή αναζήτησης, ο καθένας με τον τρόπο του, αναζητώντας τις δικές μας πηγές και επιρροές, ξεπερνώντας τα εμπόδια μέσα μας.

Η «μέθοδός» μου, δεν είναι η κατάλληλη για κανέναν, γιατί μόνο εγώ καταλαβαίνω τον εαυτό μου και είμαι αυτός που αντιμετωπίζω τα συναισθήματα, τις σκέψεις και τις αντιφάσεις μου.

Έτσι πρέπει να είναι η αναζήτηση του καθενός, γιατί τελικά μόνο εσύ ξέρεις να ερμηνεύεις τον εαυτό σου και κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να σου πει ή να μάθει τι νιώθεις καλύτερα από τον εαυτό σου.

Γι' αυτό είναι καιρός να κάνουμε έναν απολογισμό, να αναγνωρίσουμε μέσα μας τι μας ερχόταν πριν από αυτόν τον καιρό, τι μας έδωσε και τι μας πήρε, ποιους τοίχους γκρεμίζουμε και ποιες νέες δημιουργίες χτίζουμε, τι μας έκανε να σκοντάψουμε και αυτό μας βοήθησε να σηκωθούμε.

Αν κάνουμε μια μικρή διανοητική αφήγηση, θα συνειδητοποιήσουμε ότι ξεκινήσαμε αυτόν τον ελικοειδή δρόμο με κάποιες πεποιθήσεις, κάποια βάρη θα έλεγα, που μας εμπόδισαν να δούμε πέρα ​​από αυτό που θέλαμε και μπορούσαμε να καταλάβουμε, μάθαμε να ανοίγουμε το μυαλό μας σε νέες δυνατότητες και με αυτό, νέες πιθανότητες προσφέρθηκαν σχεδόν εξ ορισμού.

Σιγά σιγά, συνειδητοποιήσαμε ότι μόλις γκρεμίσαμε αυτό το τείχος που μας εμπόδιζε να προχωρήσουμε, ένας άλλος τοίχος ήταν εκεί και περίμενε, ότι με κάθε πρόοδο, αυτή η δοκιμασία ήταν ακόμα πιο δύσκολη και μας έκανε να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο τον εαυτό μας, αλλά και όσους δεν είχαν ακόμη αρχίσει να αισθάνονται αυτά τα εμπόδια: φόβοι ιδεολογίες πεποιθήσεις κλπ.

Μια μακρά και ατελείωτη υπαρξιακή κρίση, στην οποία συνεχώς δοκιμάζουμε τον εαυτό μας και άλλοτε βγαίνουμε νικητές και άλλοτε ανασύρουμε τα πανιά μας, και περιμένουμε μια πιο ευνοϊκή στιγμή.

Από καιρό σε καιρό σταματάμε, κοιτάμε γύρω μας και βλέπουμε πώς οι υπόλοιποι αγνοούν τον ρυθμό τους, πώς ο ήχος των αλυσίδων τους σχηματίζει το τραγούδι των καταραμένων...

Δεν διαφέρουμε όμως από αυτούς. Η μόνη διαφορά είναι ότι ξέρουμε ότι έχουμε αλυσίδες, ότι είμαστε σκλάβοι, ότι καταδικαστήκαμε και υποφέρουμε από τη διεστραμμένη αμνησία του να μην ξέρουμε γιατί.

Αυτές οι αμφιβολίες είναι η σπίθα που άναψε το φιτίλι, και ξεκίνησε η αναζήτηση.

Είναι απαραίτητο σε κάθε διαδικασία αλλαγής και μετασχηματισμού να σταματάμε, να κάνουμε απολογισμό και να καθαρίζουμε από καιρό σε καιρό, να κοιτάμε πίσω μόνο για να μην χάσουμε τις αναφορές μας, τον πρωταρχικό μας στόχο και να μπορούμε να κοιτάμε μπροστά με απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό μας.
Η απελευθέρωση έρχεται καθώς ξεφορτώνεσαι όλα εκείνα τα στρώματα πεποιθήσεων που δεν επέτρεψαν στο φως να εισέλθει στη διάκρισή σου.

Όλα αυτά συσκότισαν την κατανόησή σας και σας εμπόδισαν να καταλήξετε σε ένα σωστό συμπέρασμα ή να σπαταλήσετε τον πολύτιμο χρόνο σας σε ανόητες θεωρίες που “ξέρουν τα πάντα” με επιχειρήματα γεμάτα νοητικό προγραμματισμό.

Η επιθυμία να είσαι ελεύθερος δεν μπορεί να αποφευχθεί, αλλά μπορεί να καθυστερήσει, γι' αυτό υπάρχουν τόσοι "φωτισμένοι" τελευταία, που μας πουλάνε επίπεδες γαίες, βαβυλωνιακή χειραγώγηση της γλώσσας ή ότι ζούμε μέσα σε έναν υπολογιστή.

Η σπατάλη χρόνου με αυτά είναι μια επιλογή που μπορεί να είναι πολύ ακριβή.

Μόλις εντοπίσετε όλους αυτούς τους αφηγητές που πουλάνε αέρα, θα απελευθερωθείτε και με καθαρό μυαλό, σίγουρα θα είστε σε θέση να συνδυάσετε καλύτερα τις εσωτερικές και εξωτερικές πληροφορίες.

https://www.bibliotecapleyades.net