Σε ό, τι αφορά την διαδικασία, η μέθοδος του Σωκράτη βασιζόταν σε ερωτήσεις και απαντήσεις. Έτσι με τον Ευθύφρονα, ένα νέο που κατηγορεί στο δικαστήριο τον πατέρα του για φόνο, ο Σωκράτης προσπαθεί να μάθει τι είναι η ευσέβεια και τι η ασέβεια, τι είναι το όσιο και το ανόσιο. Ο Σωκράτης τοποθετεί τον εαυτό του στην θέση του άσχετου, του μαθητή, και ζητά από τον Ευθύφρονα να τον διδάξει. Ενώ όμως ο Ευθύφρων ξεκινάει γεμάτος αυτοπεποίθηση και είναι κολακευμένος που ο Σωκράτης τον θεωρεί δάσκαλο του, σιγά – σιγά χάνει τον βηματισμό του. Ο Σωκράτης απορρίπτει τις απαντήσεις που είναι ανεπαρκείς την μία μετά την άλλη.
Στο τέλος του διαλόγου, ο Σωκράτης επισημαίνει στον Ευθύφρονα:
Ο Ευθύφρων πανικοβάλλεται κι εγκαταλείπει τον διάλογο με τον Σωκράτη, χωρίς να έχει απαντήσει τι είναι η ευσέβεια και τι είναι η ασέβεια. Έτσι τελειώνει και ο διάλογος. Χωρίς να δοθεί η ΣΩΣΤΗ απάντηση, χωρίς να γνωρίζουμε ποια είναι αυτή, με ένα μεγάλο ερωτηματικό να καλύπτει τα πάντα.
Και στη διαδικασία λοιπόν, ο Σωκράτης ακολουθεί μια αρνητική μέθοδο αφού εκείνο που καταφέρνει είναι να απορρίπτει τις ανεπαρκείς απαντήσεις, χωρίς να διασφαλίζει την ύπαρξη και την εύρεση της σωστής απάντησης.
Ο Σωκράτης δεν αποζητά μια οποιαδήποτε απάντηση, αποζητά την σωστή απάντηση. Και αν η σωστή απάντηση δεν φαίνεται στον ορίζοντα, συνεχίζει να ψάχνει, χωρίς να πανικοβάλλεται από το κενό. Η αναζήτηση της Αλήθειας είναι τόσο σημαντική για τον Σωκράτη που δεν θα διστάσει και ο ίδιος να αλλάξει γνώμη αν η διαλεκτική διαδικασία το επιβάλλει.
Απευθυνόμενος στον μεγάλο σοφιστή Πρωταγόρα, ο Σωκράτης λέει: «δεν έχω άλλο ενδιαφέρον να επιχειρηματολογώ μαζί σου, παρά να ξεκαθαρίζω τα προβλήματα μου καθώς προκύπτουν» (Πρωταγόρας, 348c)
Νίκος Μορόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.