Σε αυτό το βίντεο, εξερευνούμε τη φιλοσοφία του Πλάτωνα για τη μετενσάρκωση και το αιώνιο ταξίδι της ψυχής προς την τελειότητα και τη σοφία. Μέσα από κάθε νέα ζωή, η ψυχή μαθαίνει, εξελίσσεται και πλησιάζει περισσότερο στην αλήθεια και το θείο. Ανακαλύψτε πώς η μετενσάρκωση δεν είναι απλώς μια διαδικασία γέννησης και θανάτου, αλλά μέρος ενός ευρύτερου κοσμικού σχεδίου.
----------------------------------
ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ο Χριστιανισμός αποδεχόταν την ύπαρξη της μετενσάρκωσης. Για τους χριστιανούς θεολόγους, όπως για τον Ωριγένη, τον Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό, τον Βασιλίδη και άλλους, η Μετενσάρκωση ήταν - ως τον 6ο αιώνα- ΜΙΑ ΑΔΙΑΦΙΛΟΝΙΚΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ. Ακόμα η ύπαρξή της επιβεβαιώθηκε στην Ιερή Σύνοδο της Χαλκηδόνας, το 451.
Για πολιτικούς όμως λόγους και για να δικαιολογήσει ανεμπόδιστα τη θεία προέλευση της βασιλικής της εξουσίας (την οποίαν η ύπαρξη της μετενσάρκωσης και του κάρμα ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΣΑΝ ΠΡΩΗΝ ΕΤΑΙΡΑΣ), Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑ ΘΕΟΔΩΡΑ, ΠΑΡΑΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΗΣ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟ, ΣΥΓΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΛΕΓΟΜΕΝΗ «ΠΕΜΠΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ» ΤΟ 553 ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΕΠΗΡΕΑΣΕ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 165 ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΗΡΥΞΟΥΝ ΩΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗΣ.
Εκμεταλλευόμενη την αυτοκρατορική εξουσία κατάφερε να επιβληθεί και να καταδικάσει ως «αιρετικούς» όσους δεν συμφωνούσαν με τις απόψεις της.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ, Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΞΑΣΙΑ. Επειδή έτσι αποφάσισε η αυτοκράτειρα Θεοδώρα.
ΟΜΩΣ… ΟΙ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ, ΜΕ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΘΝΗΤΩΝ.
------------------------
ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΡΦΙΚΟΥΣ, Η ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΕΧΕΙ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ, η οποία αποκτάται από τας εμπειρίας του συνόλου των βίων ΚΑΙ ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΠΙΣΤΗ ή ΔΟΓΜΑ. (Αλτάνη)
Ο ΩΡΙΓΕΝΗΣ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ "ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΗΡΞΑΝ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα περί αναστάσεως είναι «φληναφήματα αυτών που δεν έχουν εσωτερικές εμπειρίες και χρησιμοποιούν την ανθρώπινη λογική για πράγματα που δεν υπάγονται στο φυσικό πεδίο γνώσης».
«Οι ψυχές,» έλεγε, "προϋπήρξαν σε άλλους πνευματικούς κόσμους και μετά από έναν μεγάλο αριθμό ενσαρκώσεων, θα ξαναεπιστρέψουν σ' αυτούς τους ανώτερους κόσμους.
Αυτά που λεω, έλεγε στους μαθητές του, δεν είναι η προσωπική μου γνώμη, είναι η πραγματικότητα».
Ο Ωριγένης καταδικάστηκε γι αυτές του τις ιδέες, από την Πέμπτη Οικουμενική Σύνοδο, το 553.