ΠΑΛΑΤΙΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ - H ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΦΩΤΙΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Παλατινή Ανθολογία ή «Ελληνική ή Παλατινή Ανθολογία» είναι συλλογή Αρχαίων και βυζαντινών ελληνικών επιγραμμάτων της περιόδου από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι το 950 μ.Χ., που βρέθηκε σε χειρόγραφο το 1606. 

Πρόκειται για πλουσιότατη ποιητική ανθολογία από 3.700 επιγράμματα 370 και πλέον ποιητών καταχωρισμένων σε δεκαπέντε κεφάλαια («βιβλία»). 

Η επιγραμματική ποίηση, που ξεκίνησε ως πρώτη διεκδίκηση της αιωνιότητας εκ μέρους του ανθρώπου, λαξευμένη πάνω στο μάρμαρο για να εξελιχθεί, στη συνέχεια, σε αυτόνομο είδος, είναι συνώνυμη με την ύπαρξη της Παλατινής Ανθολογίας. Πρόκειται για μια τεράστια συλλογή με ποιητικά επιγράμματα από την Αρχαιότητα έως τη βυζαντινή περίοδο, που περιλαμβάνει τους πιο σημαντικούς εκφραστές του είδους, δίνοντας μια εικόνα για το πώς αντιλαμβάνονταν οι στιχοπλόκοι σε διαφορετικές εποχές και αιώνες τον θάνατο, την ύπαρξη, τον έρωτα.

Όπως γράφει ο αείμνηστος Λεντάκης στην κατατοπιστικότατη εισαγωγή του: «Η Παλατινή ή Ελληνική Ανθολογία είναι μία από τις πολυτιμότερες πηγές για τη γνωριμία μας όχι μόνο με την Αρχαία Ελληνική ποίηση αλλά με την Ποίηση γενικότερα. Δεν μας γνωρίζει μονάχα με μια εποχή 17 αιώνων (τόσους καλύπτει, αφού αρχίζει από τον 7ο αιώνα π.Χ και φτάνει στο 950 μ.Χ) αλλά μας διδάσκει. Τα 3.700 ποιήματά της (σχεδόν όλα επιγράμματα, συνολικά γύρω στους 23.000 στίχους) δεν είναι μόνο ποίηση. Είναι και ποιητική. Και νομίζω πως το ποιητικό είδος που 'ναι πιο κοντά στην Ποίηση απ' οποιοδήποτε άλλο είναι το επίγραμμα». 

ΕΙΚΟΝΑ: Επιγραφή με επίγραμμα που περιέχεται στην Παλατινή Ανθολογία (Βιβλίο Ι,10, 31). Κόγχη από τον ναό του Αγ. Πολυεύκτου στην Κωνσταντινούπολη, 524-527 μ.Χ. Αρχαιολογικό Μουσείο Κωνσταντινούπολης (Palatine Anthology I, 10, 31: ..οὐδ' αὐτὴ δεδάηκας· ἀμετρήτους γάρ...), wikimedia.org

Οι ποιητές που συμπεριλαμβάνονται στην Παλατινή Ανθολογία

Η Παλατινή Ανθολογία είναι ένας χώρος στον οποίο, όπως έχει λεχθεί, «αριστουργήματα συντρίβουν αριστουργήματα» και στην οποία πρωταγωνιστούν ελάσσονες και άγνωστοι, στους πολλούς, ποιητές της ελληνιστικής και της πρωτοβυζαντινής εποχής, όπως οι Καλλίμαχος, Ήριννα, Ανύτη, Ασκληπιάδης, Λεωνίδας ο Ταραντίνος, Διοσκορίδης, Αντίπατρος ο Σιδώνιος, Μελέαγρος, Κριναγόρας, Φίλιπποςο Θεσσαλονικεύς, Μάρκος Αργεντάριος, Παλλαδάς, Ρουφίνος, Φιλόδημος, Αγαθίας, Παύλος ο Σιλεντιάριος.

Περιέχει βέβαια και λαμπρά ονόματα, όπως οι Όμηρος, Αίσωπος, Πυθαγόρας, Πιττακός, Αλκαίος, Αρχίλοχος, Μίμνερμος, Σαπφώ, Κλεόβουλος ο Ρόδιος, Ανακρέων. Το ίδιο ισχύει και για άλλους σημαντικούς ποιητές και συγγραφείς όπως οι Σιμωνίδης ο Κείος (αν και είναι ο πατέρας του επιτύμβιου επιγράμματος), Αισχύλος, Βακχυλίδης, Εμπεδοκλής, Ευριπίδης, Θουκυδίδης, Πλάτων, Μένανδρος, Θεόκριτος και Λουκιανός.

Κύριο λήμμα: Κατάλογος ποιητών της Παλατινής Ανθολογίας

https://www.lifo.gr , https://el.wikipedia.org

------------------

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ - ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΟΣ  ( -572 έως -485) Αρχαίος Έλληνας λυρικός ποιητής, ένας από τους εννέα λυρικούς ποιητές της Αρχαιότητας. Έμμετρη απόδοση: Ι.Ν.Κυριαζή

Μουσική επένδυση: Ευανθία Ρεμπούτσικα, Μέσα από σένα Το αστέρι & η ευχή - Βίντεο επεξεργασία ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ