Ένα
ποίημα με τίτλο «Ελληνίδα φωνή» της
Αλεξανδρίτισσας (από τον Αλέξανδρο
Λευκάδας)
ποιήτριας-συγγραφέως Ιωάννας
Κόκλα.
------------------------
Ελληνίδα φωνή
Το
μπόλιασμα της ελληνίδας γλώσσας –
φωνής
μαζί και της ψυχής,
αχνοφέγγει
στα χείλη και στις καρδιές
των ανθρώπων
της γης.
Σκορπίζεται στις απέραντες
θάλασσες
που πλανάται ο νους
κι
αντιφεγγίζει στα ονόματα των βουνών,
των
λιμνών και των ποταμών
που ρέουν
ορμητικά στο διάβα της ιστορίας,
θρέφοντας
τις ξεγυμνωμένες ρίζες
των δένδρων
της σκέψης…
Ρουφώντας αδιάκοπα,
αιώνες επί αιώνων,
χώμα και νερό απ΄
τις προγονικές εστίες
απλώνεται και
χορταίνει με λέξεις
τις επιστήμες,
τις τέχνες
και τον Λόγο του
Σύμπαντος,
όπως κάποτε το πυρόξανθο
στάρι
στα χέρια της θεάς Δήμητρας
στις
απαρχές του επιγείου πολιτισμού.
Ελληνίδα
φωνή
είσαι βαθιά χαραγμένη
στις
ιερές γραφές του κόσμου,
«μνήμης
τε και σοφίας φάρμακον»…
Ιωάννα Κόκλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.