ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΓΝΩΣΙΣ, ΟΙ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΚΙΟΝΕΣ

Αυτή είναι η προ του Ελληνικού Διαλογισµού κατακερµατισµένη εικόνα της ψυχής µε τούς σπασµένους κίονες, τόσο σε σχέσι µε τον εαυτό, όσο και σε σχέσι µε τούς άλλους. Αντιστοίχως δε αυτή είναι η εξωτερική και εσωτερική εικόνα των άλλων, που βρίσκονται σωριασµένοι δίπλα µας.

Η διάσπασις της ψυχής και η υποδούλωσίς της στο σώµα την καθηλώνουν µε «µολύβδινα σφαιρίδια» στα προβλήµατα της καθηµερινότητος. Πώς θα ενοποιηθή η αθάνατος και αυτοκίνητος, αλλά φυλακισµένη και διεσπασµένη µέσα στο σώµα ψυχή µας;

Αλήθεια, πόσο µακρυά είµεθα σήµερα από την ψυχική ενότητα, η οποία προϋποθέτει αρετή, λέξι/έννοια άγνωστη για µας σήµερα. Αρετή είναι το µελλοντικό εφαλτήριο για την ανύψωσί µας στην ουράνια πατρίδα, λέγει ο Πλάτων.

Η µεθόδευσις των βηµάτων του Ε.Δ. γίνεται µε έναρξι της Πυθαγορείου διαδικασίας του «Πη παρέβην; Τι δ’ έρεξα; Τι µοι δέον ουκ ετελέσθη;». Αυτή πραγµατοποιεί την σύνδεσι του ύπνου και των ονείρων µε την καθηµερινή ζωή, µέσω της µνήµης των ονείρων δια των αναµνήσεων κατά την εγρήγορσι.

Αλτάνη

http://altani.gr/greek/index.html  ,  http://altani.gr/greek/altani_all.pdf

.....................

Το κορύφωμα  της πρακτικής εφαρμογής της αυτογνωσίας απ' τους Πυθαγόρειους κατορθωνόταν με τον αυτοέλεγχο κάθε βράδυ πριν τον ύπνο με τα πολυθρύλητα τρία ερωτήματα: Οι περίφημοι αυτοί στίχοι των "χρυσών επών" (στίχ. 40-45) έχουν ως εξής:

Μηδ' ύπνον μαλακοίσιν επ' όμμασι προσδέξασθαι πριν των ημερινών έργων τρις έκαστον επελθείν ''πη παρέβην; τι δ' έρεξα; τι μοι δέον ουκ ετελέσθη;'' αρξάμενος δ' από πρώτου επέξιθι και μετέπειτα δειλά μεν εκπρήξας επιπλήσσεο, χρηστά δε τέρπευ. Ταύτα πόνει, ταύτ' εμελέτα, τούτων χρη εράν σε· ταύτα σε της θείας αρετής εις ίχνια θήσει ναι μα τον αμετέρα ψυχή παραδόντα τετρακτύν παγάν αενάου φύσεως.

Να μη δέχεσαι στα μαλακά σου βλέφαρα τον γλυκό ύπνο, πριν εξετάσεις τρεις φορές κάθε σου έργο της ημέρας: ''Τι έκανα που δεν έπρεπε; Τι έκανα που έπρεπε; Τι έπρεπε να κάνω που δεν το έκανα;'' (Πη παρέβην; τι δ' έρεξα; τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;). Αφού αρχίσεις από το πρώτο, να εξετάζεις όλα κατά σειρά. Έπειτα, για όσα μεν κακά έπραξες, να επιπλήττεις τον εαυτό σου και για τις καλές σου πράξεις να χαίρεσαι. Εργάσου γι αυτά. Μελέτησέ τα να τα μάθεις. Πρέπει να τ' αγαπήσεις. Αυτά θα σε φέρουν στα ίχνη της θείας αρετής. Ναι, μα το όνομα εκείνου που παρέδωσε στη ψυχή μας την ''ιεράν τετρακτύν'', που είναι η πηγή της αιώνιας φύσης.

Τα σχόλια περιττεύουν. ΜΟΝΟ Η ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΑΥΤΗ, ΑΠ' ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΑΝ ΠΑΡΕΜΕΝΕ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΗ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΗΘΙΚΟ ΤΗΣ ΥΨΟΣ. ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΕΡΑΣΑΝ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗ ΜΕΘΟΔΟ, ΤΗΣ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΓΩ ΣΕ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΘΕΣΗ, ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ, ΔΕΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΑΝ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ.

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ