ΙΣΗΜΕΡΙΕΣ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΑ

Οι υποψήφιοι Ιεροφάντες άκουγαν: «Κατά τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες, αποστέλλεται η θεία πνοή στη Γαία. Στην Εαρινή ισημερία ανοίγουν οι πύλες του πυρός και κατέρχονται οι πυρφόρες οντότητες. Στην Φθινοπωρινή ισημερία ανοίγουν οι πύλες της ουράνιας μακαριότητας για την κάθοδο των ανωτέρων θεϊκών οντοτήτων. Στο Θερινό ηλιοστάσιο ανοίγει η πύλη του ηλίου και εμφανίζονται οι ηλιακοί θεοί. Αυτοί αίρουν όλους τους περιορισμούς επαναγέννησης της ζωής και του πνεύματος και επιτρέπουν στις ψυχές που θέλουν να ενσαρκωθούν να κατέβουν στη Γαία χωρίς κινδύνους. Στο Χειμερινό ηλιοστάσιο ανοίγουν οι πύλες φωτός και ενσαρκώνονται στη Γαία οι γιοι Φωτός, που είναι και γιοι Θεού, και οι ψυχές των θνητών ανεβαίνουν στους ουρανούς.»
«Ιδανικότερες ημέρες για τις μυητικές διαδικασίες είναι τα ηλιοστάσια και οι ισημερίες. Τις ημέρες αυτές ανοίγει το φωτεινό περίβλημα της Γαίας, οι φωτεινοί δακτύλιοι των πλανητών, των άστρων, των γαλαξιών και μαζί με αυ­τούς ανοίγουν και όλοι οι ουράνιοι δίαυλοι. Σε ολόκληρο το σύμπαν τις ημέρες αυτές κυριαρχεί η θεία ευαρέσκεια του δημιουργού και σε γήινη έκφραση είναι ένα ουράνιο πανηγύρι.»
Οι ημερομηνίες αυτές ήταν (και είναι) ιερές και γινόταν οι μυή­σεις και οι μεγάλες γιορτές. 

Το φαινόμενο του μυστηριώδους Ήλιου του Μεσονυχτίου παρουσιαζόταν στα Μεγάλα Μυστήρια και οπωσδή­ποτε στις δυο Ισημερίες και τα δυο Ηλιοστάσια (21/3, 21/6, 21/9, 21/12) κάθε χρόνου. Διαβάστε: Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΟΥ (Σύντομα νέα εμπλουτισμένη ανάρτηση σχετικά με τον Ήλιο του Μεσονυκτίου).

Το Αναλίσκον Αεΐζωον Πυρ του Σειρίου (Διαβάστε: ΑΝΑΛΙΣΚΟΝ ΠΥΡ ΣΕΙΡΙΟΥ) είναι το ιόχρουν πανίσχυρο πυρ της τετάρτης διάστασης, από ουσία του Όλου Φωτός. Εκπέμπεται από τον αστερισμό του Σειρίου και καλύπτει ακαριαία τον προσφερόμενο χώρο. Ενισχυόμενο από τη φλόγα του Απολλώνιου πυρός, μετουσιώνεται σε πάλλευκο αόρατο φως υψηλής συχνότητας και ενέργειας, μη αντιληπτό από την ανθρώπινη όραση και προσεγγίζει σε ένταση την ακτίνα του Όλου Φωτός. Η ενέργεια του πυρός αυτού ενισχύει τον αόρατο αιθερικό ήλιο του δικού σας ήλιου, για να διατηρεί την ενέργεια του σταθερή.
Τα φαινόμενα αυτά εκδηλώνονται δύο φορές το εικοσιτετράωρο. Διαρκούν περίπου μία με δύο ώρες μέσα στους διαύλους, παίρνουν δε τις μέγιστες τιμές τέσσαρες φορές τον χρόνο, στις ισημερίες και τα ηλιοστάσια.

Πηγές: Η Άγνωστη Αρχαιολογία Των Ελλήνων και Η Υπέρτατη Μύηση, του Γερ. Καλογεράκη, εκδ. Δίον