ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ

Πόσοι άλλοι πριν από εμάς, δεν θεωρήθηκαν αιρετικοί και αιθεροβάμονες και υπέστησαν την ύβρη και τη συκοφαντία του πλήθους αλλά στο τέλος δικαιώθηκαν; Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την εκκλησία και το σύστημα και τους νέους μεσσίες εντολοδόχους ανθελληνικών κέντρων αποφάσεων.

Ας τολμήσουμε να γίνουμε πρωτοπόροι της νέας εποχής, αδιαφορώντας για τα χτυπήματα των εκφραστών της παρακμής και των ύβρεων, για να μπορέσουμε να βοηθήσουμε σε αυτή την κοινή προσπάθεια.

Σε προηγούμενα βιβλία μου έχω ασχοληθεί με την αθανασία του ανθρώπου. Είναι ένας τομέας ερευνών που βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα και εξελίσσεται. Το κεφάλαιο αυτό περιέχει όλες τις νεότερες επιστημονικές έρευνες που έχουν ανακοινωθεί.

Η ζωή και η συνείδηση είναι θεμελιώδεις έννοιες για το σύμπαν, γιατί δημιουργούν το σύμπαν και αποτελούν βασικούς παράγοντες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η ζωή δεν τελειώνει με τον θάνατο του υλικού σώματος, αλλά είναι αέναη και μεταβαίνει σε υπερβατικά πεδία. Η επιστήμη επιμένει ότι η νοημοσύνη προϋπήρχε της ύλης, γιατί κάποιος έπρεπε να τη δημιουργήσει.

Ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αντικείμενα ή πράγματα, αλλά τα μέσα της κατανόησης των όντων. Βέβαια κανείς δεν μπορεί να κατανοήσει την προΰπαρξη της παγκόσμιας νοημοσύνης και πώς προέκυψε. Σε αυτό το σημείο σταματά κάθε σκέψη και φαντασία.

Η θεωρία υπονοεί ότι δεν υπάρχει θάνατος της συνείδησης. Υπάρχει μόνο η σκέψη του συνειδησιακού θανάτου, επειδή οι άνθρωποι ταυτίζονται με το υλικό τους σώμα. Πιστεύουν ότι αφού το σώμα πρόκειται να χαθεί, αργά ή γρήγορα, το ίδιο θα γίνει και με τη συνείδησή. Εάν το σώμα δημιουργεί τη συνείδηση, τότε η συνείδηση θα εξαφανιστεί μαζί με το θάνατο του σώματος.

Αλλά, αν το σώμα λαμβάνει τη συνείδηση με τον ίδιο τρόπο που η καλωδιακή τηλεόραση λαμβάνει τα δορυφορικά σήματα, τότε, φυσικά, η συνείδηση δεν τελειώνει με το θάνατο του υλικού περιβλήματος, γιατί υπάρχει έξω από τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου. Είναι σε θέση να είναι οπουδήποτε μέσα στο ανθρώπινο σώμα και έξω από αυτό.

Με άλλα λόγια, είναι μη εντοπισμένη κατά τον ίδιο τρόπο που τα κβαντικά αντικείμενα είναι μη εντοπισμένα.

Υπάρχουν ταυτόχρονα πολλαπλά σύμπαντα. Σε ένα από αυτά, το σώμα μπορεί να είναι νεκρό, ενώ σε κάποιο άλλο να συνεχίζει να υφίσταται, απορροφώντας τη συνείδηση που μεταπήδησε σε αυτό το σύμπαν.

Αυτό σημαίνει ότι η συνείδηση κάποιου που πεθαίνει ταξιδεύει υπερδιαστατικά και καταλήγει, όχι στην κόλαση ή στον παράδεισο, αλλά σε έναν παρόμοιο κόσμο με αυτόν που κάποτε κατοικούσε, αλλά αυτή τη φορά ζωντανή.

Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται συνεχώς και απείρως, όπως επιμένει ο εσωτερισμός και η κβαντοφυσική.

Γερ. Καλογεράκης, «Το Κάλεσμα Των Άστρων», εκδ. Δίον

----------------

Η Κβαντική Θεωρία Αποδεικνύει Ότι Η Ψυχή Περνά σε Άλλο Σύμπαν Μετά το Θάνατο! - share24.gr