ΞΕΧΑΣΜΕΝEΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚO-ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ #1

Περίληψη

Πολλοί πιστεύουν οτι η Ελληνική Μυθολογία είναι ένα αποκύημα της ζωηρής φαντασίας των ευφάνταστων αρχαίων Ελλήνων. Κατά συνέπεια, όλοι οι Ελληνικοί Μύθοι είναι φανταστικές ιστορίες. Κατά τη γνώμη μου, η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, τουλάχιστον σχετικά με το θέμα των γεωγραφικών και φυσικών-ωκεανογραφικών χαρακτηριστικών του Ατλαντικού Ωκεανού και γενικότερα των ωκεανών, όπως αυτά περιγράφονται κυρίως από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά και τον Πλούταρχο .

Στην παρούσα εργασία ορισμένες από τις παραπομπές που γίνονται από τους παραπάνω συγγραφείς είναι επιλεκτικά αναφερόμενες, και η φυσική και γεωλογική επιβεβαίωση είναι δεδομένη, με βάση τις σημερινές επιστημονικές απόψεις και γνώσεις. Αυτό σημαίνει ότι οι Αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τους Υπερβόρειους, τη Βαλτική Θάλασσα, το νησί της Ierne (Ιρλανδία) και τη Βρετανία κλπ, από τα Ορφικά.

Από τα γραπτά του Πλούταρχου, γνώριζαν  τη σχετική θέση της σημερινής Ισλανδίας (Ωγυγία) και την απόστασή της από τη Βρετανία,  ότι προς τα δυτικά της Ισλανδίας, υπάρχουν τρία άλλα νησιά και μάλιστα πρέπει να είχαν φτάσει μέχρι εκεί, όπου ο ήλιος δύει για μόνο μία ώρα την ημέρα,  ότι πέρα από τα τρία αυτά νησιά και προς τα δυτικά υπάρχει μια «μεγάλη ήπειρος», η οποία περιβάλλει τον Ωκεανό και πολλά άλλα.

Ο Όμηρος και ο Ησίοδος έγραψαν ότι  ο Ωκεανός είναι ένα «ποτάμι» που ρέει συνεχώς,  ότι αυτό το ποτάμι περιβάλλει τη Γη και  ότι η ροή του είναι τυρβώδης, όχι μόνο στην επιφάνεια, αλλά και στο βάθος επίσης .

 Δυστυχώς, όλη αυτή η γνώση σταδιακά ξεχάστηκε από όλους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Οδύσσεια θεωρείται απλώς ένα ψυχαγωγικό ποίημα , και ο νόστος του Οδυσσέα , μια φανταστική ιστορία, χωρίς ίχνη ιστορικής πραγματικότητας .

 Λέξεις κλειδιά : Ελληνική Μυθολογία, Κρόνος, Ωγυγία, Ατλαντικός Ωκεανός, Oceanus, Gulf Stream (Κόλπος του Ρεύματος), Ηρακλής .

Εισαγωγή

Πολλοί πιστεύουν οτι η Ελληνική Μυθολογία είναι αποκύημα της ζωηρής φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων. Έτσι, μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα ,όλοι οι ειδικοί επιστήμονες και ειδικά οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί, πίστευαν πως από κάθε 2 γραπτό αρχαίων συγγραφέων, όπως του Ησίοδου, του Πλάτωνα, του Στράβωνα, του Διόδωρου του Σικελιώτη και κυρίως του Ομήρου, που συνδέονταν με τη μυθολογία, έλειπε κάθε ‘’σπέρμα’’ αλήθειας. Οι Ελληνικοί Μύθοι συνεπώς ήταν φανταστικές ιστορίες . Μόνο μετά τις ανασκαφές του Σλήμαν αποδείχθηκε ότι όλα τα γραπτά του Ομήρου σχετικά με την Τροία ήταν αληθινά και όχι μόνο αυτό, αλλά ότι και στην Ελλάδα πόλεις όπως οι Μυκήνες υπήρξαν και ήταν οι αντίπαλοι των Τρώων, κλπ.

Παρ 'όλα αυτά, ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι όλα αυτά που περιλαμβάνονται σε αυτά τα γραπτά δεν αντιστοιχούν στην αλήθεια.

Δική μας έρευνα, σχετικά με την ακρίβεια πολλών φυσικών και γεωλογικών περιγραφών, αναφερόμενων από διάφορους αρχαίους συγγραφείς και ιδιαίτερα από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά, τον Διόδωρο Σικελιώτη, τον Πλούταρχο και άλλους, έχει δείξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν πολλά ,σχετικά με τα φυσικο- ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά κυρίως του Ατλαντικού Ωκεανού.

 Βεβαίως, όλα τα παραπάνω, για άγνωστους λόγους, δεν περιγράφονται κατά τέτοιο τρόπο που να είναι εύκολα κατανοητά από όλους, αλλά ως ένας μύθος, μέρος της ελληνικής μυθολογίας.

 Σε αυτή την μελέτη, αντικείμενο της γεωμυθολογικής ανάλυσης είναι ο Ατλαντικός Ωκεανός και η σχέση του με τους μεγάλους Τιτάνες της Ελληνικής Μυθολογίας και κυρίως με τον Ωκεανό, τον Άτλαντα και τον Κρόνο. Όλα αυτά αναφέρονται σε μια πολύ παλιά εποχή και σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον στην έναρξη της 3ης χιλιετίας π.Χ., μέχρι το τέλος της 2ης, δηλαδή μέχρι το τέλος της Μυκηναϊκής περιόδου. Και επειδή πολλά από όσα θα ακολουθήσουν είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσουν κάθε είδους αντιδράσεις θα ήθελα να διευκρινιστεί ότι όσα αναφέρονται εδώ είναι αποσπάσματα κειμένων γνωστών αρχαίων συγγραφέων. Η δική μου συμβολή είναι ο γεωγραφικός προσδιορισμός των αρχαίων αναφορών και η φυσικοωκεανογραφική τεκμηρίωση τους με βάση τα συμπεράσματα των ερευνών των τελευταίων 10ετιών κυρίως.

Μαριολάκος Η.Δ. 1 1 Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών , Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Τομέας Δυναμικής, Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, Πανεπιστημιούπολη, Ζωγράφου, 157 84, Αθήνα, Ελλάδα. 

Συνεχίζεται στο Δεύτερο Μέρος