ΞΕΧΑΣΜΕΝEΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚO-ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ #5 (Τελευταίο μέρος)

Συζήτηση – Συμπεράσματα
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω και λαμβάνοντας υπόψη τα καλύτερα γραπτά των δύο μεγάλων ποιητών και κυρίως (α) την Ιλιάδα και την Οδύσσεια του Ομήρου, (β) την Θεογονία και το Έργα και Ημέραι του Ησιόδου, (γ) τα Αργοναυτικά των Ορφικών και (δ) τα Ηθικά του Πλούταρχου, αλλά και πολλών άλλων αρχαίων συγγραφέων, μπορούμε να υποστήριξουμε ότι οι προϊστορικοί Έλληνες, ήδη από την εποχή του Τιτάνα Κρόνου μέχρι την εποχή του Ηρακλή και του Οδυσσέα, έπρεπε να γνωρίζουν πάρα πολλά για τον σημερινό Ατλαντικό Ωκεανό και τα νησιά του, καθώς και για τις περιοχές που βρίσκονταν κοντά στις Στήλες του Ηρακλή.

Σύμφωνα με τα γραπτά του Πλούταρχου, οι προϊστορικοί Έλληνες θα έπρεπε να γνωρίζουν τα ακόλουθα:

·         Την Βρετανία και την Ιέρνη (Ιρλανδία)

·         Την Ισλανδία, η οποία αναφέρεται ως Ωγυγία, την εγγύτητά της με την Βρετανία και την απόσταση μεταξύ των δύο νησιών.

·         Τα τρία νησιά που βρίσκονται δυτικά της Ωγυγίας (Ισλανδία), τα οποία πρέπει να είναι τα σημερινά νησιά της Γροιλανδίας, το νησί του Buffin και την Νew Foundland.

·         Ότι τα προαναφερθέντα τρία νησιά βρίσκονται σε ίση απόσταση μεταξύ τους.

·         Αναφέρεται στην «Κρόνια Κύρια (Θάλασσα)» που σύμφωνα με τα Ορφικά, είναι το όνομα που δινόταν από τους Υπερβόρειους στον σημερινό Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό και ένα μέρος του Αρκτικού Ωκεανού.

Επίσης γνώριζαν:

·         Ότι στα δυτικά αυτών των τριών νησιών ήταν μια μεγάλη ήπειρος (μια μεγάλη ηπειρωτική χώρα) που περιέβαλλε την μεγάλη Θάλασσα.

·         Ότι οι ακτές του κόλπου αυτής της μεγάλης ηπείρου κατοικούνταν από Έλληνες.

·         Ότι το μέγεθος του προαναφερθέντος κόλπου ήταν περίπου το ίδιο με εκείνο της Μαιώτιδας Θάλασσας (σημερινή Αζοφική).

·         Ότι αυτός ο κόλπος βρισκόταν στην «ίδια ευθεία γραμμή» με το στόμιο της Κασπίας Θάλασσας. Αυτό σημαίνει ότι η βορειότερη ακτή της Κασπίας Θάλασσας βρισκόταν στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος με το όσο απείχε ο κόλπος από το μέρος που βρισκόταν η μεγάλη ήπειρος.

Μετά από αυτή την λεπτομερή ανάλυση, δεν θα πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτός ο κόλπος πρέπει να είναι ο κόλπος του Αγίου Λαυρεντίου του σημερινού Καναδά, και συνεπώς η «μεγάλη ήπειρος» πρέπει να ταυτίζεται με την Βόρεια Αμερική.

·         Επίσης ήξεραν ότι τα ρεύματα της θάλασσας εκπήγαζαν από τον προαναφερθέντα κόλπο δίπλα στον Ατλαντικό και περιείχαν γεώδες υλικό που εμπόδιζε την πλεύση των πλοίων και για αυτό οι ναύτες επειδή δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα πανιά χρησιμοποιούσαν κουπιά.

·         Ότι οι λαοί που έφτασαν με τον Ηρακλή έμειναν σε μία περιοχή των τριών αυτών νησιών όπου ο ήλιος έδυε μόνο για μία ώρα επί μια περίοδο τριάντα ημερών.

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω κάποιος μπορεί να υποθέσει περισσότερα σχετικά με την γνώση των προϊστορικών Ελλήνων, εκτός από τη επιβεβαίωση όσων αναφέρονται από τον Πλούταρχο.

Αυτά τα άμεσα συμπεράσματα είναι τα εξής:

·         Ότι ήξεραν πως να μετρούν τις μεγάλες επιφάνειες, π.χ. την επιφάνεια της Αζοφικής Θάλασσας (Μαιώτιδα) και εκείνη του Κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου.

·         Ότι η ανακάλυψη της Ισλανδίας, των τριών νησιών και εκείνη της μεγάλης ηπείρου θα πρέπει να συνέβησαν, σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις, περίπου στις αρχές της 3ης χιλιετίας π.Χ., ταυτόχρονα με την έναρξη της Πρωτο-Ελλαδικής περιόδου.

·         Ότι ήξεραν τον τρόπο να καθορίσουν το γεωγραφικό πλάτος μιας δεδομένης περιοχής.

·         Ότι πολύ πριν την εποχή του Ηρακλή και των Αργοναυτικών, και πολύ πιο πριν την εποχή του Φρίξου και της Έλλης, γνώριζαν την Κασπία Θάλασσα, τους Υπερβόρειους, την οροσειρά Ριπ, την Samartian Θαλάσσα (Βαλτική Θάλασσα), τους διάφορους ποταμούς όπως τον Dneiper ( που αποκαλούσαν Βορεισθένη), τον Don (Tanais) κλπ. καθώς και τους λαούς που ζούσαν στις περιοχές μεταξύ του Εύξεινου Πόντου και της Βαλτικής Θάλασσας (Samartian Θαλάσσα).

Λαμβάνοντας υπ’ όψην την γνώση σχετικά με τον Ωκεανό, που βασίζεται στα έργα του Ομήρου, Ιλιάδα και Οδύσσεια, και εκείνα του Ησιόδου, τα συμπεράσματα είναι τα εξής:

·         Ο Ωκεανός είναι ένας μεγάλος ποταμός που εκτείνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Αυτό σημαίνει ότι ο Ωκεανός δεν περιβάλλει την γη στατικά, αλλά δυναμικά, αφού ρέει σαν ποταμός.

·         Η Γή περιβάλλεται απο ’’...τα ανακυκλώμενα νερά’’ του Ωκεανού (Ιλ.Σ 606-607).

·         Ο Παλιός Ωκεανός επίσης.../ “Του οποίου η υγρή αγκαλιά περιβάλλει την στερεά γή’’ (Από τον Ύμνο των Ορφικών στον θεό Πάνα). Βασιζόμενοι στα παραπάνω, είναι ξεκάθαρο ότι ήξεραν για τα ρεύματα του Ωκεανού, όχι μόνο για εκείνα του Ατλαντικού Ωκεανού, αλλά όλων των Ωκεανών, όπως και το ότι «...ο μεγάλος ποταμός εκτείνεται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα...».

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω, τίθεται το ακόλουθο ερώτημα: Είναι δυνατόν για κάποιον (ή για περισσότερους ) να περιγράψουν όλα αυτά τα μέρη και όλα αυτά τα φυσικά και ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά, εάν δεν είχαν επισκεφτεί ή διασχίσει τον Ωκεανό;

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ότι αναφερόμαστε στην χρονική περίοδο μεταξύ της έναρξης της 3ης Χιλιετίας και το τέλος της 1ης Χιλιετίας π.Χ..

Μαριολάκος Η.Δ. 1 1 Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών , Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Τομέας Δυναμικής, Τεκτονικής & Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, Πανεπιστημιούπολη, Ζωγράφου, 157 84, Αθήνα, Ελλάδα.

Επιστροφή στο Πρώτο Μέρος

Αναφορές
Ησίοδος. Θεογονία
Ησίοδος. Θεογονία, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.
Ησίοδος. Έργα και Ημέραι, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992. Homer. Iliad.
Homer. Odyssey.
Mariolakos, I., 2004. Geomythology. In Birx, J., H. (Ed.), Encyclopedia of Anthropology, vol. 3, 1066-1071, New York, SAGE Publ .
Mariolakos, I., Kranioti, A., Μarketselis, E., Papageorgiou, M., 2007. Water, mythology and environmental education, Desalination, 213/1-3, 141-146.
Maury, M. F., 1855. The Physical Geography of the Sea. New York, Harper & Brothers, Publishers.287pp. Available online at: http://books.google.gr/books?id = Z5jN3YpoOjgC&printsec = frontcover&dq = physical+geography+of+the+sea&cd = 3#v = onepage&q = &f = false 18 Mertz, H. 1964. The Wine Dark Sea: Homer’s Heroic Epic of the North Atlantic (Greek translation by Zairis, NEA THESIS publ., 1995). Mertz, H. 1976. Atlantis: Dwelling Place of the Gods (Greek translation by Zairis, NEA THESIS publ., 1999).
Ορφικά. Αργοναυτικά, Ύμνοι, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.
Πλάτων. Τίμαιος (ή Περί Φύσεως), «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.
Πλάτων. Κριτίας (ή Ατλαντικός), «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1992.
Πλούταρχος. Περί του Εμφαινομένου Προσώπου τω Κύκλω της Σελήνης, «ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»,Αθήνα, ΚΑΚΤΟΣ, 1996.
Plutarch. Moralia, Concerning the Face which appears in the Orb of the Moon. Available online at:
http://www.mikrosapoplous.gr/anc_texts/texts_plut.htm (Greek text), and
http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Plutarch/Moralia/The_Face_in_t he_Moon*/D.htm
(English text

Πηγή: http://www.ekke.gr/estia/Cooper/Mariolakos/New_Mariolakos_greek.pdf