ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ;

Παιδιά του ήλιου. Ζούμε σε μια εποχή σύγχυσης. Όπως έλεγαν οι νεοπλατωνικοί και ο Πρόκλος στην εποχή τους, τότε που έβλεπαν το τέλος του Αρχαίου κόσμου και του πολιτισμού και όχι αδίκως, την εποχή εκείνη την χαρακτήριζαν ως «εποχή της μεγάλης σύγχυσης».

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και τώρα. Ζούμε και σήμερα φίλοι μου, σε μια εποχή σύγχυσης όχι, βέβαια με την μορφή εκείνη. Σήμερα ζούμε σύγχυση αξιών, σύγχυση εννοιών.

Μπορεί όλοι να μην έχουν αναρωτηθεί γιατί γεννήθηκαν και ποιος ο σκοπός της ζωής τους. Μπορεί πολλοί να μην απασχόλησαν την σκέψη τους με φιλοσοφικά ερωτήματα και ανησυχίες. Μπορεί πολλοί να πελαγοδρομούν στον νόμο της αδράνειας χαμένοι στην άβυσσο της ύλης και σήμερα πολλοί να έχουν προβλήματα βιοπορισμού μέσα στην πρωτόγνωρη δουλεία, που ονομάστηκε “οικονομική κρίση”. Όλοι όμως να γνωρίζουμε ότι ο δρόμος που θα πρέπει να ακολουθούμε για να ξεφύγουμε από τα δεινά μας, είναι μόνο προς τα εμπρός. Η εξέλιξη, η αυτοεξέλιξη μας. Όσο μπορεί ο καθένας. Τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Οι πρόγονοι μας, μας άφησαν ως κληρονομιά τα ιερά προστάγματα τους, πάνω στα οποία στηρίζεται σήμερα και πάντα, ολόκληρος ο λεγόμενος πολιτισμένος κόσμος. Για 1700 χρόνια (που δεν είναι του παρόντος, αν και όλα είναι αλληλένδετα) αποποιηθήκαμε αυτήν την κληρονομιά, την δική μας κληρονομιά και περί άλλων τυρβάζουμε... Τα προστάγματα των προγόνων μας σήμερα απουσιάζουν από τις συνειδήσεις των νεοελλήνων. Δεν έχουμε συνήθως στην ζωή μας ως οδηγό το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ και το ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ κι αν ακόμη τα ξέρουμε, δεν τα εφαρμόζουμε και το κυριότερο, λίγοι ασχολούνται με το ΓΝΩΘΙ Σ’ ΑΥΤΟΝ το οποίο δεν είναι καθόλου απλό πράγμα.

Ο Θουκυδίδης αναφέρει σχετικά με την τότε προπαγάνδα: «Ακόμη και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων άλλαξαν για να δικαιολογούν τις πράξεις των». Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. 

Έχουν διαστρεβλωθεί οι έννοιες των λέξεων, και ανάμεσα σε αυτήν την σύγχυση των εννοιών, βρίσκεται και η έννοια της λέξεως, πρόοδος. Προσπαθούν να περάσουν στις συνειδήσεις του κόσμου, ότι πρόοδος είναι ότι συμβαίνει γύρω μας και προωθείται και ότι "επιτάσσει" ο συρμός (μόδα). Όπως για παράδειγμα, τις τελευταίες δεκαετίες ακούμε συνεχώς, “προοδευτικές δυνάμεις”, “προοδευτικός”, κλπ (Η ίδια κατάχρηση έγινε και με τις λέξεις Δημοκρατία και αγάπη, από τους “εκπροσώπους” τους με την αλόγιστη χρήση χωρίς ουσία).

Δεν μας έχουν πει όμως, σήμερα σε ποιο σημείο προόδου βρισκόμαστε. Έχουμε προοδεύσει και σε ποιους τομείς; Δεν θα ασχοληθώ εδώ με πολιτικοοικονομικά ούτε με τεχνολογικά και επιστημονικά ζητήματα. Μιλάω για το θέμα της ψυχοπνευματικής ανελίξεως του καθενός ξεχωριστά αλλά και όλων μαζί. Όσοι πιστεύουν στην ομαδική συνειδητότητα και γνωρίζουν την χρησιμότητα και την αναγκαιότητά της ειδικά σήμερα, καταλαβαίνουν.

Άλλαξαν την σημασία της λέξεως “πρόοδος”. Επαναλαμβάνω και πάλι ότι εστιάζω στην πολιτισμική πρόοδο. Στον πολιτισμό. Πολιτισμό δεν εννοώ τα υπεραυτόματα πλυντήρια που μοιάζουν με διαστημόπλοια, ούτε την κατάκτηση του διαστήματος, ούτε τις ηλεκτρικές σκούπες, ούτε το κινητό που σου λέει τι καιρό θα κάνει αύριο, ούτε το ίνσταγκραμ, ούτε τις έξυπνες βόμβες. Αυτά είναι τεχνολογική εξέλιξη που ενίοτε χρησιμοποιείται και για κακό. “Μην ψάχνεις ηδονή χωρίς ευτυχία και επιστήμη χωρίς φιλοσοφία” (Αρισταίας).

Μιλάω για την ψυχοπνευματική εξέλιξη του ανθρώπου. Και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της ελληνοπρεπούς Παιδείας. Εγώ δεν ξέρω άλλον τρόπο. Εσύ;

Με την φιλοσοφική σκέψη που είναι ο μόνος δρόμος προς την γνώση, με την γνώση και μελέτη της πραγματικής ιστορίας και όχι αυτής που γράφουν οι νικητές, και μελετώντας όλα αυτά κάνοντας τα πράξη, τουλάχιστον δεν σε πιάνουν κορόιδο... Τουλάχιστον!

Σήμερα με την διπλή άγνοια, την αλαζονεία και την αδιαφορία που επικρατεί, την άγνοια της πραγματικής ιστορίας, την ημιμάθεια και τον καταιγισμό των πληροφοριών, που αδυνατεί κανείς να επεξεργαστεί, να ξεχωρίσει να κρίνει και να ταξινομήσει, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει κάποιος, τι είναι τελικά πρόοδος.

Το πλανητικό κακό επικρατεί παντού, έχει πολλά κεφάλια, σαν την Λερναία Ύδρα. Έχει απλώσει τα πλοκάμια του και βρίσκεται και εκεί που δεν φαίνεται, ως δούρειος ίππος με δέρμα προβάτου. Δρα ανενόχλητο λόγω της αγνοίας και της αδιαφορίας των πολλών και ο σκοπός του είναι η πνευματική παρακμή επειδή μας θέλουν δούλος και άβουλους.

Έχει χαθεί η έννοια του, τι είναι κάλλος και πλασάρεται το χειρότερο σαν καλύτερο και αυτό το ονομάζουν πρόοδο...
Τώρα μπορεί κάποιος να μου πει, μα το ωραίο είναι υποκειμενικό. Ποιος ορίζει τι είναι ωραίο;
Απάντηση: Το ορίζει η χρυσή τομή ή χρυσός λόγος ή χρυσός κανόνας ή χρυσή μετριότητα  ή Θεϊκή αναλογία ή  ο "άκρος και μέσος λόγος", δηλαδή ο χρυσός αριθμός φ.
Χρειάζεται άλλη διευκρίνηση, ή παραπάνω ανάλυση;

Πολλά και διάφορα που σήμερα παρουσιάζονται σαν προοδευτικά (τα βλέπουμε συνέχεια γύρω μας, ας μην αναφέρω), μας απομακρύνουν από την ταυτότητα μας. Μας οδηγούν σε μονοπάτια μιμητισμού, τα βλέπουμε καθημερινά. Πριν εκατό χρόνια ο Περικλής Γιαννόπουλος, καυτηρίαζε την ξενομανία (αφιέρωσε πολλές αναρτήσεις το παρόν ιστολόγιο για τον μεγάλον αυτόν Έλληνα). Το αποτέλεσμα του μιμητισμού, είναι, στο τέλος να μην είμαστε εμείς. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε, είμαστε τελικά κάποιοι άλλοι, παρασυρόμενοι από τον χείμαρρο του διεθνισμού και της σαλαμοποιήσεως, υιοθετώντας τον όρο του “πολίτη του κόσμου” όπως λέγεται στις μέρες μας και μερικοί δεν θέλουν ούτε σύνορα, όταν την ίδια στιγμή, μας επιβουλεύονται οι όμοροι γείτονες μας.

Παιδιά του ηλίου από Ιχώρ και αστρόσκονη. Εμείς θα σταθούμε στο ύψος μας έχοντας επίγνωση του σκοπού και θα αφήσουμε σπόρο για τους επόμενους με κυτταρική μνήμη.

Ο Παλαμάς λέει: “Χρωστάτε και σε όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ‘ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές, θα μας δικάσουν οι αγέννητοι, οι νεκροί” Και εννοεί τις επόμενες γενιές.

Καί ο ποιητής Παλλαδάς που έβλεπε τον όχλο να του καταστρέφει τον κόσμο του, πονεμένα έγραφε αντικρίζοντας ένα κατεστραμμένο άγαλμα του Ηρακλή: “Είμαστε αλήθεια ζωντανοί, ώ Έλληνες, καθώς μας πήρε τώρα η συμφορά κι έγινε η ζωή μας εφιάλτης; Ή μήπως ζούμε εμείς κι έχει η ζωή πεθάνει;”

Ας πάψουμε λοιπόν να υβρίζουμε τους δικούς μας παππούδες αποκαλώντας τους ειδωλολάτρες (κάτι που δείχνει το μέγεθος της αγνοίας μας) και την άλλη στιγμή να καυχόμαστε γι αυτούς όταν μας συμφέρει και ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να τους μοιάσουμε. Ας σκεφτούμε επιτέλους τι θα λένε για μας οι επόμενες γενιές.
Τις αξίες εκείνες και τα ιδανικά των σοφών προγόνων μας, μαζί και την ταυτότητα μας, κάποτε μας έκαναν να τα ξεχάσαμε με την βία. Σήμερα μετά από 1700 χρόνια, δεν δικαιολογούμαστε να τα αγνοούμε και το χειρότερο... να αδιαφορούμε.

Ρώτησαν τον Γκαίτε οι μαθητές του:
-Δάσκαλε τι να διαβάσουμε για να γίνουμε σοφοί όπως εσύ;
-Τους Έλληνες κλασικούς.
-Και όταν τελειώσουμε τους Έλληνες κλασικούς τι να διαβάσουμε;
-Πάλι τους Έλληνες κλασικούς.

Όποιος μελετά τους Αρχαίους Έλληνες κλασικούς, διευρύνει τους πνευματικούς του ορίζοντες, κοινώς ανοίγει το μυαλό του, αποκτά γνώση μέσω της φιλοσοφικής σκέψης και γίνετε καλύτερος άνθρωπος.

Να τι είναι πρόοδος!

Θα μπορέσουν να μας οδηγήσουν λοιπόν προς το πραγματικό εμπρός, μόνο οι δημιουργοί του γήινου πολιτισμού (που τυχαίνει να είναι οι δικοί μας πρόγονοι), μέσω της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας. Εκεί βρίσκονται οι λύσεις και οι απαντήσεις για κάθε πρόβλημα, γιατί εκείνοι τα είπαν όλα, γι αυτό και έφτασαν στο απόγειο της δόξης τους. Είναι πάντα εδώ και στην διάθεση του καθενός.

Αν γνωρίζει κάποιος άλλον τρόπο, να μου τον πει.

Σείριος (Χ.Γ.)

ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ