Η μία εισόδου των ψυχών στο σημείο του Θερινού Ηλιοστασίου της 21ης Ιουνίου (η μεγαλύτερη διάρκεια ημέρας), όταν ο ήλιος βρεθεί στον τροπικό του καρκίνου, και η άλλη εξόδου των ψυχών στην Χειμερινής τροπή 21 Δεκεμβρίου (η μεγαλύτερη διάρκεια της νύχτας) όταν ο ήλιος βρεθεί στον τροπικό του Αιγόκερου.
Οι αρχαίοι θεολόγοι μας διαβεβαιώνει ο Πορφύριος, πως οι δύο αυτές πύλες είναι ο Καρκίνος και ο Αιγόκερως.
Και για τον Πλάτωνα υπάρχουν δυο ανοίγματα, εκ των οποίων το ένα προσφέρει δίοδο στις ψυχές που ανεβαίνουν στους ουρανούς και το άλλο σε αυτές που κατεβαίνουν προς την Γη. Σύμφωνα με τους αρχαίους μυσταγωγούς, ο ήλιος και η σελήνη είναι οι πύλες των ψυχών, οι οποίες μέσω αυτών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν αντίστοιχα.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, υπάρχουν συμβολικά δύο πιθάρια:
«Μπροστά στου Δία την πόρτα βρίσκονται στημένα δυο πιθάρια, να ‘χει να δίνει, το ‘να βάσανα, το άλλο αγαθά γεμάτο.»
Ομήρου Ιλιάδα ραψ. Ω΄, στίχοι 526-527
Οι αρχαίοι μυσταγωγοί, αναφέρουν γι᾽ αυτές ότι ο Καρκίνος αντιπροσωπεύει το πέρασμα διαμέσου του οποίου οι ψυχές κατέρχονται, αλλά ο Αιγόκερως αυτό της ανάβασής τους.
Στα Ελευσίνια μυστήρια κατά την θερινή τροπή του Ηλίου τελούσαν μυσταγωγίες προς ανάμνηση και επιστροφής της Κόρης Περσεφόνης. Κατά την θερινή τροπή ωριμάζει ο σίτος του οποίου η σπορά, η βλάστηση και η ωρίμανση αλληγορεί την ψυχή του μύστη η οποία ωριμάζει πνευματικώς και ψυχικώς εξελισσόμενη προς την εποπτεία και την Θεογνωσία.
Στα Ελευσίνια μυστήρια κατά την θερινή τροπή του Ηλίου τελούσαν μυσταγωγίες προς ανάμνηση και επιστροφής της Κόρης Περσεφόνης. Κατά την θερινή τροπή ωριμάζει ο σίτος του οποίου η σπορά, η βλάστηση και η ωρίμανση αλληγορεί την ψυχή του μύστη η οποία ωριμάζει πνευματικώς και ψυχικώς εξελισσόμενη προς την εποπτεία και την Θεογνωσία.
Όλες οι ψυχές, βαδίζοντας προς την γέννησή τους, αποκαλούνται μέλισσες ενώ εκείνοι οι οποίοι θα διάγουν βίο ενάρετο μαζί τους, εφόσον έχουν εκτελέσει έργα αποδεκτά από τους θεούς, θα επιστρέψουν εκ νέου στα προγονικά τους άστρα. Οι ιέρειες της Δήμητρας, επίσης, μυημένες στα μυστήρια της γήινης Θεάς, αποκαλέσθηκαν μέλισσες από τους αρχαίους• η παρουσία της Προσερπίνας εκφραζόταν με μελιτοφόρες μέλισσες. Η σελήνη, παρομοίως, άρχουσα των γενεών, ονομάσθηκε μέλισσα και ταύρος από αυτούς.
(Απόσπασμα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.