Ρώτησε κάποιος: Από πού, καθένας μας, θα καταλάβει το χαρακτήρα του;
Και από πού, είπε (ο Επίκτητος), όταν επιτεθεί ένα λιοντάρι, μόνος ο ταύρος καταλαβαίνει τη δύναμή του και μπαίνει μπροστά για να προστατέψει όλο το κοπάδι;
Ή μήπως είναι φανερό ότι η δύναμη συνυπάρχει
με τη συναίσθησή της; Και, επομένως,
όποιος από μας έχει τέτοια δύναμη, δεν θα την αγνοήσει.
Ξαφνικά, όμως, δε γίνεται
ούτε ο ταύρος ούτε ο γενναίος άνθρωπος,
αλλά πρέπει να ασκηθεί με το στρατό το
χειμώνα, να προετοιμαστεί και να μη
ρίχνεται ασυλλόγιστα σε πράγματα που
δεν του ταιριάζουν.
Σκέψου, μόνο, πόσο πουλάς τη βούλησή σου.
Άνθρωπε,
αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτε άλλο,
μη την πουλήσεις φτηνά.
Το σπουδαίο, όμως, και το εξαιρετικό ίσως ταιριάζει σε άλλους, δηλαδή στον Σωκράτη και τούς ομοίους του.
Γιατί
λοιπόν, αν γεννηθήκαμε μ' αυτό τον
προορισμό, δεν γίνονται όλοι ή πολλοί
σαν κι αυτούς;
Μήπως
γίνονται όλα τα άλογα γρήγορα ή όλα τα
σκυλιά ανιχνευτές; Τι νομίζεις λοιπόν;
Επειδή δεν έχω φυσικά χαρίσματα, θα πάψω
και να προσπαθώ; Σε καμιά περίπτωση.
Ο Επίκτητος δεν θα γίνει καλύτερος από το Σωκράτη. Μου φτάνει μόνο να μη γίνω χειρότερος. Ούτε Μίλωνας θα γίνω βέβαια, αλλά, παρ' όλ' αυτά, δεν παραμελώ το σώμα μου. Ούτε Κροίσος, κι όμως δεν παραμελώ την περιουσία μου. Ούτε, με λίγα λόγια, σταματάμε να προσπαθούμε για κάτι άλλο, απογοητευμένοι που δεν μπορούμε να γίνουμε οι καλύτεροι.
ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ – ΔΙΑΤΡΙΒΗ Α’
Απόδοση: Ι .Σ. Χριστοδούλου – Δ. Ν. Ιωανίδου
ΑΡΧΑΙΟΙ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ – ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΖΗΤΡΟΣ
-------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.