29 Σεπτεμβρίου -480
Ἡ μεγαλειώδης ναυτικὴ νίκη τῶν Ελλήνων ἐπί τῶν Περσῶν εἶναι πλέον γεγονὸς ποὺ πέρασε γρήγορα στὸν θρῦλο, ἔγινε θέμα γιὰ τοὺς ῥήτορες καὶ τοὺς μεγάλους τραγικοὺς («Φοίνισσες» τοῦ Φρυνίχου καὶ «Πέρσες» τοῦ Αἰσχύλου), ἀποτέλεσε δίδαγμα γιὰ τοὺς λαοὺς καὶ καθιερώθηκε ὡς ἀφετηρία ὄχι μόνο τῆς Ἑλληνικῆς, ἀλλά καὶ τῆς παγκόσμιας Ναυτικῆς ἱστορίας.
Στὴν ναυμαχία διέπρεψαν ὁ Αίγινήτης Πολύκριτος καὶ οἱ Ἀθηναίῖοι Εὐμένης ἀπό τὸν Ἀνάγυρο (Βάρη) καὶ Ἀμεινίας ἀπό τὴν Παλλήνη.
Ὁ Θεμιστοκλῆς, συνεχίζοντας τὸ παίγνιο τῶν στρατηγημάτων του, φρόντισε νὰ στείλῃ τὸν παιδαγωγὸ τῶν γιῶν του στὸν Ξέρξη, γιὰ νὰ τὸν «πληροφορήσῃ» ὅτι οἱ Ἕλληνες σκόπευαν νὰ πλεύσουν στὸ ζεῦγμα ποὺ εἶχε σχηματίσει μὲ τὰ πλοία του, καὶ νὰ τὸ καταστρέψουν. Φοβούμενος ὁ Ξέρξης τὸν ἀποκλεισμό τῆς ἐπανόδου του στὴν Ἀσία, ἀποφάσισε [2/10], νὰ περάσῃ ὅσο πιὸ γρήγορα γινόταν ἀπό τὴν Εὐρώπη στὴν Ἀσία, ἀφήνοντας τὸν Μαρδόνιο στὴν Ἑλλάδα μαζὶ μὲ τοὺς ἄριστους ἱππεῖς καὶ πεζοὺς, τῶν ὁποίων ὁ συνολικὸς ἀριθμός δὲν ἦταν μικρότερος ἀπό τετρακόσιες χιλιάδες.
Τὸν ἐπόμενο χρόνο ἡ Περσική στρατιᾶ θὰ ἀντιμετωπίσῃ τοὺς Ἕλληνες στὴν τελικὴ μάχη τῶν Πλαταιῶν. Ὡς ἐπίλογος στὰ προαναφερόμενα, ἡ στρατηγικὴ ἰδιοφυΐα τοῦ Θεμιστοκλέους καὶ ἡ ναυτοσύνη τῶν Ἑλλήνων, πρωτοστατούντων τῶν Ἀθηναίων, ἔδωσαν στὴν Ἑλλάδα τὴν μεγάλη νίκη. (“Μέγα τὸ τῆς θαλάσσης κράτος“, Θουκ. Α’143).
Τὸ Αἰγαῖο, λίκνο τῆς φυλῆς καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας, ἀποδεικνύεται καὶ πάλι πηγὴ τῆς ζωῆς, τοῦ πλούτου καὶ τῆς δυνάμεώς μας. Ὁ παιᾶν τῶν Σαλαμινομάχων ἀντηχεῖ καὶ θ’ ἀντηχῆ γιὰ πάντα στοὺς αἰῶνες τῆς Ἱστορίας:
“ Ὦ παῖδες Ἑλλήνων ἴτε, ἐλευθεροῦτε πατρίδ’, ἐλευθεροῦτε δὲ παῖδας, γυναῖκας, θεῶν τέ πατρῴων ἕδη, θήκας τε προγόνων: νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγῶν”. (Αἰσχύλος, “Πέρσαι”, 402-405).
[Ἡ ἀκριβής ἡμερομηνία τῆς ναυμαχίας εἶναι ἄγνωστη (ἴσως καὶ 29 Σεπτεμβρίου), ἐνῶ τὸ Ἑλληνικό Πολεμικὸ Ναυτικὸ ἐορτάζει τὴν ἐπέτειο στὶς 12 Σεπτεμβρίου].
.—Την ίδια ημέρα, που έγινε η Ναυμαχία της Σαλαμίνος, στην νοτιοανατολική Σικελία, ο στρατός του τυράννου των Συρακουσών Γέλωνος (σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς 50.000 πεζοί και 5.000 ιππείς) συντρίβει στην Μάχη της Ιμέρας τον στρατό των Καρχηδονίων και μισθοφόρων Φοινίκων, Λιβύων, Ιβήρων κ.ά. του Αμίλκα (οι αρχαίοι ιστορικοί δίνουν τους αριθμούς 300.000 ανδρών, 3.000 μεταγωγικών και 200 πολεμικών πλοίων). Ο Αμίλκας σκοτώθηκε στην μάχη. Από τον Καρχηδονιακό στρατό γλύτωσαν 20 μόνο πλοία, από τα οποία ένα μόνο κατάφερε να επιστρέψει στην Καρχηδόνα.
http://eistorias.wordpress.com/
Ένα υπέροχο βίντεο από την ενότητα "Πολυμεσικές εφαρμογές" του "Πολεμικού Μουσείου Αθηνών". (Κανάλι: Ηλίας Φωλιάς)
Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΔΥΣΗ ΟΦΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ
Ο ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΧΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΛΑΤΑΙΩΝ
ΤΟ ΤΕΧΝΑΣΜΑ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.