Μελοποίηση ομηρικών στίχων, οι οποίοι επαναλαμβάνονται στα ομηρικά έπη και όχι μόνο.
Τραγούδι, επιλογή στίχων: Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
Μουσική
σύνθεση, μοντάζ: Γιώργος Κουτσιβίτης -
ΟΡΦΕΥΣ
Εικαστική
απόδοση: Αντριάνα Σκιάου
1. ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ
"Κλῦθι
μευ, Βάκχε, μοι τόδε ἐπικρήηνον ἐέλδωρ"
Εισάκουσέ
με, Βάκχε, η επιθυμία μου να πραγματοποιηθεί
2. ΜΑΝΤΙΚΗ ΙΕΡΑ ΜΑΝΙΑ
"Τὰ
τ' ἐόντα τὰ τ' έσσόμενα πρὸ τ' ἐόντα"
Τα
παρόντα, τα μέλλοντα, τα παρελθόντα
3. ΑΥΓΗΣ ΦΩΣ
"Ἠὼς
μὲν κροκόπεπλος ἀπ᾽ Ὠκεανοῖο ῥοάων
ὄρνυθ᾽, ἵν᾽ ἀθανάτοισι φόως φέροι
ἠδὲ βροτοῖσιν"
Η
Ηώς η κροκόπεπλος ανασηκώνεται μακριά
από τις ροές του Ωκεανού, για να φέρει
το φως στους αθανάτους και στους θνητούς
4. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ - ΑΣΠΙΣ ΑΧΙΛΛΕΩΣ
"Ἐν
μὲν γαῖαν ἔτευξ᾽, ἐν δ᾽ οὐρανόν, ἐν
δὲ θάλασσαν, ἠέλιόν τ᾽ ἀκάμαντα σελήνην
τε πλήθουσαν, ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα,
τά τ᾽ οὐρανὸς ἐστεφάνωται, Πληϊάδας
θ᾽ Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος Ἄρκτον
θ᾽, ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
ἥ τ᾽ αὐτοῦ στρέφεται καί τ᾽ Ὠρίωνα
δοκεύει, οἴη δ᾽ ἄμμορός ἐστι λοετρῶν
Ὠκεανοῖο.
Μέσα
την γη έφτιαξε, τον ουρανό, την θάλασσα,
τον ήλιο τον ακούραστο και την σελήνη
ολόγιομη, τα άστρα όλα που τα στεφανώνεται
ο ουρανός, τις Πλειάδες, τις Υάδες και
το σθένος του Ωρίωνος και την Άρκτο, την
οποία και "Άμαξα" αποκαλούν, η οποία
στο ίδιο σημείο στρέφεται και κοιτάζει
τον Ωρίωνα, η μόνη χωρίς μοίρα να λούζεται
στον Ωκεανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με χαρακτηρισμούς, με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο, με γλωσσοδιαστροφικά «γκρίκλις» και με ειρωνικό και αλαζονικό ύφος,
ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ.