Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2020

Έκρηξη Βαρυτικών Κυμάτων Ενέργειας έπληξε τον Πλανήτη μας. Οι Αστρονόμοι δεν έχουν ιδέα από πού προέρχεται.

Στις 14 Ιανουαρίου, ο πλανήτης μας δέχθηκε ενέργεια από ένα μυστηριώδες κοσμικό συμβάν. Οι αστρονόμοι ανίχνευσαν μία έκρηξη βαρυτικών κυμάτων, διαταραχή χωροχρόνου, αλλά οι ερευνητές δεν γνωρίζουν την πηγή της.
Το σήμα βαρυτικού κύματος, το οποίο ανιχνεύθηκε από τα συμβολόμετρα των  παρατηρητηρίων  βαρυτικών κυμάτων LIGO και VIRGO, κράτησε μόλις 14 χιλιοστά του δευτερολέπτου και οι αστρονόμοι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν την αιτία της έκρηξης ή να προσδιορίσουν αν επρόκειτο για σφάλμα των ανιχνευτών.
Τα περισσότερα βαρυτικά κύματα που έχουν ανιχνευθεί μέχρι σήμερα (η αρχή έγινε το 2015), προέρχονται κατά πάσα πιθανότητα από συγκρουόμενες μαύρες τρύπες ή αστέρες νετρονίων. Η πρώτη ανίχνευση παρόμοιας προέλευσης βαρυτικών κυμάτων είχε γίνει τον Αύγουστο του 2017.
Η δεύτερη ανίχνευση , έγινε στις 25/4/2019. Τη σχετική ανακοίνωση εξέδωσε στις 06/01/2020 η διεθνής ερευνητική κοινοπραξία των παρατηρητηρίων LIGO και VIRGO από ΗΠΑ-Ευρώπη, αντίστοιχα.
«Αλλά τα βαρυτικά κύματα από συγκρούσεις τέτοιων τεράστιων αντικειμένων, τυπικά, είναι μεγαλύτερης διάρκειας και εκδηλώνονται στην ανάλυση  δεδομένων, ως επαλληλία κυματισμών που μεταβάλλονται στη συχνότητα με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα δύο αντικείμενα που βρίσκονται σε τροχιά το ένα γύρω από το άλλο κινούνται πλησιέστερα μεταξύ τους» δήλωσε ο Andy Howell, επιστημονικός υπάλληλος στο Δίκτυο Αστεροσκοπείων Λας Κούμπρες  και βοηθητικό μέλος του τμήματος φυσικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνατου LIGO.
Αυτό το νέο σήμα, δεν ήταν επαλληλία κυματισμών, αλλά μια έκρηξη, είπε ο Howell. Μια πιθανότερη εκδοχή της αιτίας αυτής της  στιγμιαίας έκρηξης βαρυτικών κυμάτων, ίσως είναι ένα φαινόμενο υπερκαινοφανούς, ο θάνατος ενός αστεριού.
Πράγματι, ορισμένοι αστρονόμοι υπέθεσαν ότι αυτό το σήμα ίσως να προέρχεται  από τον υπεργίγαντα ερυθρό αστέρα Μπετελγκέζ -στον αστερισμό του Ωρίωνα, του οποίου το τέλος πλησιάζει ταχύτερα του αναμενομένου, και σύμφωνα με τις πρόσφατες εκτιμήσεις μερικών επιστημόνων, μπορεί να τελειώσει τη ζωή του με μία μεγαλειώδη έκρηξη υπερκαινοφανούς (γνωστού ως σουπερνόβα) κοντά στον πλανήτη μας.
Αλλά ο Μπετελγκέζ είναι ακόμα εκεί. Έτσι, κατά τον Howell,  το συγκεκριμένο σενάριο απορρίπτεται. Θεωρεί επίσης απίθανο να πρόκειται για άλλη σουπερνόβα,  γιατί σύμφωνα με τον ίδιο, συμβαίνει στον γαλαξία μας μόνο μία φορά κάθε 100 χρόνια.
Η έκρηξη εξακολουθεί να «φαίνεται αρκετά σύντομη σε σχέση με αυτό που θα περιμέναμε από την κατάρρευση ενός γιγάντιου αστέρα. Από την άλλη πλευρά, δεν έχουμε παρατηρήσει τα βαρυτικά κύματα μιας εκρηκτικής κατάρρευσης, έτσι δεν γνωρίζουμε πραγματικά με τι θα έμοιαζε.»
Επιπλέον, οι αστρονόμοι δεν ανίχνευσαν νετρίνα, τα οποία, ως γνωστόν, εκπέμπουν οι υπερκαινοφανείς αστέρες.
Μια άλλη πιθανότητα είναι η συγχώνευση δύο μελανών οπών ενδιάμεσης μάζας.
Η συγχώνευση αστέρων νετρονίων παράγει βαρυτικά κύματα που διαρκούν περισσότερο από ότι το νέο σήμα (περίπου 30 δευτερόλεπτα), ενώ οι συγχωνεύσεις μελανών οπών μπορεί να μοιάζουν περισσότερο με εκρήξεις (διαρκούν περίπου 2 δευτερόλεπτα). Εντούτοις, η συγχώνευση μελανών οπών, ενδέχεται να απελευθερώνουν επαλληλία κυματισμών που μεταβάλλονται στη συχνότητα.
Το παρατηρητήριο LIGO, ανακάλυψε αυτό το σήμα ενώ αναζητούσε τέτοιου είδους εκρήξεις. Αλλά  «αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για συγχώνευση μελανών οπών,»  δήλωσε ο Howell στην Live Science. «Δεν ξέρουμε τι βρήκαν», δεδομένου ιδίως,  ότι η LIGO δεν έχει δημοσιοποιήσει ακόμα την ακριβή δομή του σήματος.
Είναι επίσης πιθανό, αυτό το σήμα να ήταν απλά θόρυβος στα δεδομένα του ανιχνευτή, είπε ο Howell. Αλλά αυτή η έκρηξη βαρυτικών κυμάτων εντοπίστηκε και από τους τρεις ανιχνευτές LIGO: ένας στην πολιτεία της Ουάσινγκτον, ένας στη Λουιζιάνα και ένας στην Ιταλία. Έτσι, η πιθανότητα των ανιχνευτών LIGO να πιάσουν αυτό το σήμα κατά τύχη (που σημαίνει εσφαλμένος συναγερμός) είναι μία φορά κάθε 25,84 χρόνια, κάτι «που αποτελεί ένδειξη ότι πρόκειται  για ένα αρκετά καλό σήμα», δήλωσε ο Howell.
Θα μπορούσαν να υπάρχουν και άλλες εξηγήσεις, αναφορικά με τη συγκεκριμένη μυστηριώδη έκρηξη. Για παράδειγμα, μία  σουπερνόβα θα μπορούσε μετατραπεί σε μαύρη τρύπα χωρίς να παράγει νετρίνα.  Αν και ένα τέτοιο συμβάν είναι πολύ υποθετικό, είπε ο Howell.  Οι αστρονόμοι στρέφουν τώρα τα τηλεσκόπια τους στην περιοχή σε μια προσπάθεια να εντοπίσουν την πηγή των βαρυτικών  κυμάτων.
«Το σύμπαν πάντα μας εκπλήσσει», πρόσθεσε. “Θα μπορούσαν να υπάρχουν εντελώς νέα αστρονομικά γεγονότα εκεί έξω που παράγουν βαρυτικά κύματα και που δεν έχουμε σκεφτεί πραγματικά.”
--------------------------------------
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟ: ΕΝΑ ΝΕΟ ΚΤΗΡΙΟ ΣΤΟ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ

Η Θόλος της Αρχαίας Επιδαύρου σε διαδικασία αναστήλωσης
 και μπροστά το κτήριο της Αρχαϊκής εποχής που μόλις ανακαλύφθηκε 
Ένα «θαύμα» στην Αρχαία Επίδαυρο!
Όχι σαν αυτά που έκανε ο θεός Ασκληπιός στους ασθενείς που κατέφευγαν στον σπουδαιότερο θεραπευτήριο του Αρχαίου κόσμου για να απαλλαγούν από τις αρρώστιες τους αλλά θαύμα αρχαιολογικό: Η ανακάλυψη ενός άγνωστου ως σήμερα οικοδομήματος του -6 ου αιώνα, δίπλα ακριβώς στην περίφημη Θόλο, που αποτελεί το εμβληματικότερο κτήριο του Ασκληπιείου.
Ο καθηγητής Βασίλης Λαμπρινουδάκης
Πρόκειται, όπως λέει ο καθηγητής κ. Βασίλης Λαμπρινουδάκης, επικεφαλής των ανασκαφών στην Αρχαία Επίδαυρο για «ένα ιερό κτήριο – πρόδρομο της Θόλου, που ήταν εξ αρχής ο χώρος της χθόνιας λατρείας του Ασκληπιού».
Το κτήριο, που ανακαλύφθηκε σε βάθος 3 μέτρων, έχει ορθογώνια κάτοψη και η μία του πλευρά φθάνει τα πέντε μέτρα (το υπόλοιπο δεν έχει ακόμη ανασκαφεί) ενώ το ύψος του πρέπει να έφθανε τα 2,8 μέτρα. Διέθετε επίσης υπόγειο, ύψους 2,3 μέτρων με αντίστοιχη έκταση του ισογείου και το δάπεδό του ήταν στρωμένο με μικρά, λευκά βότσαλα ενώ οι τοίχοι του ήταν από κόκκινο κονίαμα. Στο ισόγειο εξάλλου υπήρχε και περιστύλιο από ξύλινους κίονες, όπως αποδεικνύουν οι τετράγωνες πέτρινες βάσεις στις οποίες στηρίζονταν.
Όπως λέει ο κ. Λαμπρινουδάκης, το κτήριο αυτό «κατεδαφίστηκε λίγο πριν την έναρξη οικοδόμησης της Θόλου και ο υπόγειος χώρος του χρησιμοποιήθηκε ως αποθέτης για την ευλαβική κατάχωση του οικοδομικού υλικού αυτού του κτηρίου και άλλων, που ανήκαν στο ιερό». Σήμερα οδηγήθηκαν στον εντοπισμό του χάρις σε αεροφωτογραφίες της περιοχής, όπου έγινε αντιληπτό, ότι τα σχέδια του ιερού, που χρησιμοποιούνταν ήταν λανθασμένα. Συγκεκριμένα ο υπάρχων Βωμός του Απόλλωνα (ή του Ασκληπιού) της Αρχαϊκής εποχής είναι αξονικά προσανατολισμένος προς την Θόλο, έτσι θεωρήθηκε πιθανό να βρίσκεται στο σημείο εκείνο κάτι που να τα συνδέει.
Σχεδιαστική αναπαράσταση της πρώτης Θόλου της Αρχαίας Επιδαύρου
«Χάρη στα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά και λατρευτικά χαρακτηριστικά του η ανασκαφή του νέου αυτού κτηρίου, θα συμβάλει στη διεύρυνση των γνώσεών μας στην ιστορία και εξέλιξη της αρχιτεκτονικής της εποχής αυτής και κυρίως στην κατανόηση των απαρχών της λατρείας του Ασκληπιού στη συγκεκριμένη θέση, μίας άγνωστης δηλαδή έως τώρα πτυχής της ιστορίας του ιερού», λέει πλέον ο κ. Λαμπρινουδάκης.
Λίγα μέτρα από το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, που σφύζει το καλοκαίρι από ζωή- θιάσους και θεατές- για τις παραστάσεις Αρχαίου δράματος βρίσκεται το Ασκληπιείο με την Θόλο, που αποτελεί το πλέον μυστηριώδες μνημείο του. Στην Θόλο άλλωστε, που ονομάζεται και Θυμέλη κατασκευασμένη μεταξύ -365 και -335 εκτελείται σήμερα μεγάλο έργο αναστήλωσης. Πρόκειται για ένα εντελώς ιδιόμορφο κτίριο, το κυκλικό σχήμα της οποίας χαρακτηρίζει συνήθως ταφικά οικοδομήματα. Το υπόγειό του ήταν ένας λαβύρινθος με σκοτεινούς διαδρόμους παραπέμποντας στον χθόνιο χαρακτήρα του Ασκληπιού.
Γι’ αυτό και ερμηνεύεται ως κτίριο που στέγαζε την υπόγεια κατοικία του θεού, ο οποίος κατά την παράδοση θεράπευε τους πιστούς μέσα από τη γη. Κάτω από το περίπλοκο δάπεδο υπήρχε υπόγειος χώρος χωρισμένος σε τρία μέρη. Τον αποτελούσαν κυκλικοί διάδρομοι, οι οποίοι επικοινωνούσαν μεταξύ τους με ανοίγματα, ενώ φράγματα στις κατάλληλες θέσεις ανάγκαζαν τον εισερχόμενο να ακολουθήσει μαιανδροειδή πορεία.
Ασκληπιείο Αρχαίας Επιδαύρου
Η θεραπεία των ασθενών μέσω της μυστηριακής λειτουργίας της εγκοίμησης – κάτι που διήρκεσε ως τον 4ον αιώνα – ήταν το κύριο έργο των ιερέων του Ασκληπιείου της Επιδαύρου, όπου κατέφευγαν, όπως μαρτυρούν οι Αρχαίες πηγές άνθρωποι από όλο τον ελλαδικό χώρο και αργότερα από όλη τη Μεσόγειο. «Ο θεραπευτής Ασκληπιός ξεπήδησε στην Επίδαυρο από την πανάρχαιη λατρεία ηρωϊκών προγόνων, που με τον καιρό περιβλήθηκαν θεία δύναμη», όπως λέει ο κ. Λαμπρινουδάκης.
Ειδικά για την εγκοίμηση μάλιστα, κατεξοχήν θρησκευτική, θεραπευτική πράξη είχε δημιουργηθεί από τον -4ο αιώνα μια μεγάλη στοά που την αποκαλούσαν εγκοιμητήριο ή άβατον. Δηλαδή χώρο στον οποίο δεν μπαίνει κανείς, χωρίς τη θεία άδεια. Ο ασθενής επισκεπτόταν το ναό του θεού, όπου ιέρειες έψαλλαν τον παιάνα και έμπαινε στο Αβατο, στο μονώροφο μέρος, όπου ετοιμαζόταν ψυχικά για να κοιμηθεί και να δει στο όνειρό του το θεό.
Το Αρχαίο θέατρο Επιδαύρου
«Στην ετοιμασία βοηθούσε, με την αυθυποβολή που προκαλούσε, και η ανάγνωση των πολυπληθών θαυμάτων του θεού τα οποία ήταν γραμμένα πάνω σε μεγάλες στήλες μέσα στο Άβατο», όπως σημειώνει ο κ. Λαμπρινουδάκης. «Όταν ήταν έτοιμος ο ασθενής – ικέτη του θεού, αποκαλούσε τον εαυτό του -, αφού έκανε μια νυχτερινή θυσία, κατέβαινε στο ισόγειο – ουσιαστικά υπόγειο – του Αβάτου και κοιμόταν κατά γης, πάνω στο δέρμα του ζώου που θυσίασε αποβραδύς. Στο όνειρό του τον επισκεπτόταν ο θεός και είτε τον γιάτρευε με τα χέρια του είτε του έδινε κάποιο φάρμακο ή απλά του έλεγε τι πρέπει να κάμει για να γίνει καλά. Άλλοτε πάλι το ρόλο του τον αναλάμβανε ένα ιερό του ζώο, συνήθως το φίδι».
Να σημειωθεί ότι τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα των ανασκαφικών εργασιών, που βρίσκονται σε εξέλιξη, θα παρουσιαστούν στις 3 Φεβρουαρίου ώρα 19.00 στο αμφιθέατρο «Άλκης Αργυριάδης» του Πανεπιστημίου Αθηνών από την ίδιο τον κ. Λαμπρινουδάκη, και τους συνεργάτες του Α. Σφυρόερα και Β. Καζολιά.
Η ανασκαφή χρηματοδοτήθηκε τα έτη 2016-2017 από την εταιρεία «Ασκληπιάδης» και τα έτη 2018-2019 από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος». Πραγματοποιείται με τη σταθερή υποστήριξη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας.
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2020

Οι πέντε σημασίες της λέξης “Αγώνας” - Ιλιάδος Ω' (1 – 30)

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε το 1963 στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος. Έχει συγγράψει δύο βιβλία: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2020

ΤΟ “ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ” ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΑ ΕΤΩΝ

Φίλοι μου, το ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ στις 23/01/2020, συμπλήρωσε δέκα χρόνια παρουσίας στο διαδίκτυο.
Θα σας ευχαριστήσω και πάλι για την στήριξή σας. Οι επισκέψεις και τα μηνύματά σας, για μένα είναι η κινητήριος δύναμη, για να συνεχίσω.
Να είστε όλες και όλοι καλά!!!
Κλείνω την ανάρτηση αυτή με ένα οπτικοακουστικό από το κανάλι Anaxagoras Greek με τίτλο “Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΥΣ” που μπορείτε να βρείτε στο έργο του Πλάτωνος, “Φαίδρος 279 b-c. (Σείριος)

στις 6 σχόλια:

ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΓΕΝΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Υπάρχει πάντα διαμάχη ανάμεσα στους αρχαιολόγους, για το πόσο παλιές είναι οι αρχαίες πυραμίδες.
Οι αρχαιολόγοι τείνουν να ακολουθούν ένα συμφωνημένο χρονοδιάγραμμα, ενώ υπάρχουν κι αυτοί που αμφισβητούν τις ημερομηνίες.
Θα μπορούσαν οι αιγυπτιακές πυραμίδες να είναι εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων παλιές, όπως υποδηλώνουν ορισμένοι;
Μια αρχαϊκή και περίτεχνα σκαλισμένη υποβρύχια πυραμίδα, έρχεται να ενισχύσει την ιδέα ότι θα μπορούσε να έχει χτιστεί στο μακρινό παρελθόν, τόσο μακρινό, πριν κι από τον Μεγάλο Κατακλυσμό που περιγράφεται σε αρχαία κείμενα παγκοσμίως.
Μακριά από την Αίγυπτο, στο απέραντο και μυστικοπαθές έθνος της Κίνας, υπάρχει μια βυθισμένη πόλη και μια μεγάλη υποβρύχια πυραμίδα. Βρίσκεται στη λίμνη Fuxian. Η λίμνη είναι στην επαρχία Γιουνάν, καλύπτει 100 τετραγωνικά μίλια κι έχει βάθος 508 ποδιών. Η λίμνη είναι 1.720 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και είναι μία από τις μεγαλύτερες λίμνες γλυκού νερού στην Κίνα.
Ένας επαγγελματίας δύτης, ο Geng Wei, βρήκε σκαλιστές πέτρινες πέτρες, κάτω από βρύα στο βυθό της, το 1992. Οι περαιτέρω εξερευνήσεις του με υποβρύχιο, μαζί με κινέζους αρχαιολόγους, ανακάλυψαν βυθισμένες σκάλες και τοίχους πόλεων, πήλινα σκεύη, μια κατασκευή τύπου αρένας και δρόμους.
Ο δύτης υποψιαζόταν, ότι η πόλη μπορεί να είναι ο τόπος της θρυλικής αρχαίας πόλης Yuyuan, που λέγεται ότι έχει εξαφανιστεί στο μακρινό παρελθόν.
Σύμφωνα με το “Cheng Jang Fu Zhi”, σε ένα βιβλίο που γράφτηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Daoguang υπάρχει περιγραφή ενός ιπτάμενου ζώου, που έμοιαζε με άλογο που ζούσε στη λίμνη και χαρακτηρίστηκε λευκό με κόκκινες κηλίδες στην πλάτη του. Αργότερα περιγράφηκε το παρόμοιο ζώο ως Πήγασος, το ιπτάμενο άλογο των ελληνικών θρύλων.
Στις 24 Οκτωβρίου 1991, ένας ψαράς που λεγόταν Zhang Yuxiang ήταν στη λίμνη με καθαρή ημέρα. Μια πυκνή ομίχλη εμφανίστηκε, και ο ψαράς και οι άλλοι στη βάρκα είδαν ένα λαμπερό UFO σε σχήμα δίσκου να βγαίνει από το νερό. Το σκάφος δημιούργησε κύματα καθώς ανέβαινε, ρίχνοντας το σκάφος του ψαρά στο νερό. Τότε εξαφανίστηκε γρήγορα προς τον ουρανό. (δείτε το βίντεο παρακάτω)

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΟΜΟΤΗΝΑΙΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟ «ΦΩΣ» ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΥΚΛΙΚΟ ΚΤΙΣΜΑ 9.000 ΕΤΩΝ

ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ Ν. ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ
Άγνωστη παραμένει η χρήση ενός κτιρίου μνημειακών διαστάσεων, που αποκάλυψε η ανασκαφική ομάδα του καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., Νίκου Ευστρατίου, στο όρος Τρόοδος.
Ένα μνημειακών διαστάσεων κυκλικό κτίριο, η χρήση του οποίου παραμένει άγνωστη, έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη του καθηγητή Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ., Νίκου Ευστρατίου, των φοιτητών του και του Κύπριου συνεργάτη του Δημήτρη Κυριάκου στην Κύπρο. 
Ο Νίκος Ευστρατίου γεννήθηκε μεν στην Αυστραλία το 1953 αλλά μεγάλωσε και τελείωσε το σχολείο στην Κομοτηνή, ενώ έχει πραγματοποιήσει αρχαιολογικές ανασκαφές και στο νομό μας. Το σχετικό ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο «Έθνος της Κυριακής».
Το κτίριο, που χρονολογείται σε μια πρώιμη φάση της Ακεραμικής Νεολιθικής, περίπου στα μέσα της -7ης  χιλιετίας, αποκαλύφθηκε στο όρος Τρόοδος, σε υψόμετρο 500 μέτρων και ήρθε ως έκπληξη για τους ερευνητές που θεωρούσαν μέχρι τώρα, ότι οι προϊστορικές εξελίξεις και κυρίως αυτές της Ακεραμικής Νεολιθικής περιόδου, αφορούσαν αποκλειστικά παραλιακές περιοχές και θέσεις της Κύπρου, όπως τη Χοιροκοιτία-Βουνί, την Καλαβασό-Τέντα και τον Απόστολο Ανδρέα-Κάστρο. 
«Προκαλεί απορία η ύπαρξη ενός κτίσματος τόσο σταθερού, τόσο προσεγμένου, τόσο μεγάλων διαστάσεων σε έναν χώρο που δεν ήταν στο επίκεντρο των εξελίξεων και η περαιτέρω μελέτη του θα οδηγήσει σε χρήσιμα συμπεράσματα», είπε στο «Έθνος της Κυριακής», ο καθηγητής Νίκος Ευστρατίου.
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2020

Δεν είναι παράξενο, που οι μεγάλοι μύστες της ανθρωπότητας φέρονται να έχουν γεννηθεί το Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Ο θεός Ερμής φέρνει το θείο βρέφος, τον Διόνυσο,
στο Σπήλαιο της Γεννήσεως, σε φάτνη, στην Νύσα,
και το παραδίδει στις Νύμφες.
Υπό το βλέμμα του Πατρός του, Διός,
της Δήμητρας, του Απόλλωνος και του Πανός.
Ανάγλυφο του -4ου αιώνα. 
Το χειμερινό ηλιοστάσιο, η Janua Coeli (Πύλη του Ουρανού), ανοίγει μέσα στον χειμώνα για να οδηγήσει στις μεγάλες, φωτεινές και θερμές μέρες και στην αναγέννηση της φύσης.
Δεν είναι λοιπόν παράξενο που οι μεγάλοι μύστες της ανθρωπότητας φέρονται να έχουν γεννηθεί στην ημερομηνία αυτή, ή γύρω από αυτήν.
Αντίστοιχα σημαντικό είναι το θερινό ηλιοστάσιο, η Janua Inferni (Πύλη του Άδη), που σημαδεύει την αρχή της αντίστροφης πορείας της φύσης.
Για τον λόγο της ξεχωριστής σπουδαιότητας των ημερομηνιών αυτών, έχουν διατυπωθεί πλήθος ερμηνειών και θεωριών, όμως η ψυχολογική εξήγηση είναι εξαιρετικά απλή:
Κατά τις δυο αυτές ημερομηνίες και για χρονικό διάστημα 2-3 ημερών ο ήλιος δείχνει σαν να στέκεται στο ανώτατο ή στο κατώτατο του σημείο πάνω ή κάτω από τον ορίζοντα αντίστοιχα. 
Για τον πρωτόγονο άνθρωπο, η κίνηση του ήλιου επισήμαινε την παρουσία του χρόνου, ο οποίος, καθώς περνούσε, προκαλούσε άπειρες δοκιμασίες για τον άνθρωπο, με κορυφαία την κατάλυση της ίδιας της φυσικής υπόστασης του, δηλ. τον θάνατο. 
Επομένως η φαινομενική παύση της κίνησης του ήλιου ταυτίστηκε με την εξαφάνιση του χρόνου και την αντικατάσταση του από την ποθητή αιωνιότητα, δηλ. από την ανυπαρξία χρόνου κι από το τέλος των δοκιμασιών του ανθρώπου και του αναπόφευκτου τέλους του, με τον τρόπο που επαγγέλλονται οι περισσότερες θρησκείες.
Την άφιξη της ιδανικής αυτής κατάστασης φαίνεται να υπενθυμίζουν στον άνθρωπο τα δυο ηλιοστάσια.

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΚΥΠΡΟΣ: ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΛΑΜΨΗ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ - ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΣΥΜΒΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΓΙΝΑ 

Έκπληξη και ερωτηματικά δημιούργησαν φωτεινές λάμψεις που παρατηρήθηκαν (21/01/2020) λίγο μετά τις 10 το βράδυ στον ουρανό της Κύπρου. Μάλιστα αρκετοί κατέγραψαν το φαινόμενο με βίντεο και φωτογραφίες.
Όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του αργά χθες βράδυ ο Κυπριακός Οργανισμός Αστρονομίας, πρόκειται για μία «υψηλής φαινομενικής φωτεινότητας βολίδα», χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται τι είναι.
Αντιστοίχως και το Αστεροσκοπείο Λευκωσίας σε ανάρτησή του αναφέρει: «Πολύ φωτεινό μετέωρο θεάθηκε στον ουρανό πριν λίγη ώρα. Στείλτε μας τις αναφορές σας αν το είδατε, αν το καταγράψατε σε κάμερα ασφαλείας ή αν ακούσατε ωστικό κύμα». 
Η αμερικανική εταιρεία Meteor Society (AMS) εδήλωσε ότι έλαβε περίπου 144 αναφορές από μάρτυρες. Η AMS έχει λάβει μέχρι στιγμής τρία βίντεο που συνέλαβαν το συμβάν.
Το φωτεινό μετέωρο εθεάθη από την Αμμόχωστο, την Βηρυττό, την Λάρνακα, την Λεμεσό, την Λευκωσία, την Πάφο.
Κάτι παρόμοιο συνέβη στην Αίγινα στις 19 Ιανουαρίου 2020, όταν ένας ψαράς είδε ένα ελαφρύ αντικείμενο επάνω από το νησί με ζοφερή ταχύτητα, ακολουθούμενο από έντονο θόρυβο. Σύμφωνα με άλλους παρατηρητές, το αντικείμενο ήταν πράσινο και είχε μια μακρά ουρά.
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Αγχίνοια: Μια λέξη, μα τι λέξη!

Λέξη σύνθετη, απαρτιζόμενη από δύο συνθετικά, το αρχαιοπρεπές επίρρημα ἄγχι – , που σημαίνει κοντά, εύκολα και το ουσιαστικό ὁ νοῦς, τοῦ νοός, το μυαλό δηλαδή.
Αγχίνοια μια κατάσταση, λοιπόν, κοντά στο νου του ανθρώπου, γρήγορη αντίληψη.
Το επίρρημα ἄγχι προκύπτει από το ρήμα ἄγχω (=σφίγγω). Το άγχος μάς σφίγγει και μάς πνίγει, ενώ η αγχόνη προκαλεί πνιγμό, απαγχονισμό.
Το ἄγχι, υπάρχει και στην Αγχίαλο, που είναι κοντά στην παραλία και στον αγχέμαχο, γιατί μάχεται από κοντά.
Ο αγχίνους – παράγωγη λέξη- πιάνει πουλιά στον αέρα, σκέφτεται γρήγορα και αποτελεσματικά. Αν έχει αγχίνου μνήμη συνδυάζει στοιχεία μεταξύ τους και θυμάται. Μπορεί, για παράδειγμα, να θυμηθεί πότε έγινε η Πρώτη Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους, αν σκεφθεί την σειρά των αριθμών 1234 και στην θέση του 3 βάλει το 0, αφού η Άλωση έγινε το 1204.
Η αγχίνοια ήταν ομηρική αρετή. Αναφερόταν όχι μόνο στην εξυπνάδα, αλλά και στην ικανότητα να επιλέγει κανείς το σωστό, έχοντας να διαλέξει ανάμεσα σε πολλά. Στην πλατωνική φιλοσοφία είναι ψυχική ευφυΐα, ενώ κατά τους στωικούς φιλοσόφους τοποθετείται κάτω από την λογικότητα. Οι Ρωμαίοι, πιο πρακτικοί, την θεωρούσαν μεν σημαντική, ταλέντο του νου, αλλά έλεγαν ότι η άσκηση και η εκγύμναση, η μελέτη και η συστηματική εργασία πάνω σε ένα αντικείμενο θα μπορούσε να την υποκαταστήσει.
Στα βυζαντινά χρόνια, όταν κάποιος ήθελε να φέρει αντίρρηση σε έναν συνομιλητή του και επιθυμούσε να ξεκινήσει την αντιλογία του με ευγένεια, άρχιζε με την φράση: «τῇ σῇ ἀγχινοίᾳ». Θα μου επιτρέψει η ευστροφία σου να επισημάνω, θα λέγαμε εμείς, αλλά έτσι η νεοελληνική μας απόδοση ίσως ηχεί λίγο ειρωνικά.
Αγχίνοια ευχόμαστε σε μαθητές, φοιτητές, γονείς και δασκάλους, ώστε να έχουν ετοιμότητα πνεύματος, να βρίσκουν αναλογίες ανάμεσα σε όσα δίνονται προς μελέτη, ώστε οι μεν να μαθαίνουν γρήγορα, οι δε να βοηθούν και να διδάσκουν αποτελεσματικά.
Μακάρι! Γιατί τα αντώνυμα του λήμματος είναι η βραδύνοια και η αμβλύνοια.
Πηγή: liberal.gr
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΥΘΙΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ DELPHIC MAXIMS OF 7 WISE MEN

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020

ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΤΟ ΣΤΟΟΥΝΧΕΤΖ ΝΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ; ΜΙΝΩΙΚΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ

Το Στόουνχετζ είναι μία ανερμήνευτη, μέχρι σήμερα, κατασκευή που βρίσκεται στην Αγγλία.
Τι σχέση μπορεί να έχει το Στόουνχεντζ με τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και συγκεκριμένα με τον Κρητομυκηναϊκό; Σύμφωνα με τον ερευνητή Αιγαιακών Γραφών Μηνά Τσικριτσή στενή.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Τσικριτσής υποστηρίζει ότι αφαιρετικά συγκρίνοντας το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου με μία κάτοψη του Στόουνχετζ μπορούν να διαπιστωθούν αξιοσημείωτες ομοιότητες.
«Αν τοποθετήσουμε το αποτύπωμα του μηχανισμού του Παλαικάστρου πάνω σε ένα σκίτσο του Στόουνχετζ, έτσι ώστε η ευθεία συμμετρίας που στοχεύει στο θερινό ηλιοστάσιο στο Στόουνχετζ να ταυτιστεί με την εσωτερική γραμμή της διπλής σειράς του σταυρού στο δίσκο του Παλαικάστρου και αν φέρουμε και μία κάθετη γραμμή στον άξονα, τότε παρατηρούμε τα εξής:
α) στο δίσκο του Παλαικάστρου, οι αριθμοί χαράξεων -14 &15 άνω, 16 &14 κάτω- που υπάρχουν στο καθένα από τα 4 τεταρτημόρια όπως χωρίζονται με τους κάθετους άξονες, ταυτίζονται ομοιόμορφα με τους κύκλους Ζ΄ και Υ΄ με τις 29 και 30 λίθους του Στόουνχετζ. β) γενικότερα, το πλήθος των χαράξεων (29 και 30) στον εσωτερικό κύκλο του Παλαικάστρου σχετίζονται με το πλήθος των οπών των δύο κύκλων Ζ΄(29) και Υ΄(30) του Στόουνχετζ. Το πλήθος αυτών των οπών ή χαράξεων αντιστοιχούν σε σεληνιακό μήνα 29,5 ημερών. Επιπρόσθετα, μπορεί το πλήθος των 59 χαράξεων του Παλαικάστρου να ταυτιστεί και με τον κύκλο από τις 59 μικρότερες γαλαζόπετρες, που ονομάζεται Κύκλος από Γαλαζόπετρες, γύρω από τα 5 τρίλιθα του Στόουνχετζ. γ) ο εξωτερικός τελικός κύκλος που περιβάλλει όλο το Στόουνχετζ, με τις 57 οπές με το όνομα κύκλος Όμπρι (Aubrey Holes), μπορεί να ταυτιστεί με τον εξωτερικό κύκλο του δίσκου του Παλαικάστρου που έχει και αυτός 58 οπές. δ) μέσα από τα τρίλιθα στο Στόουνχετζ υπάρχουν 19 πέτρες σε σχήμα πετάλου, με το όνομα Πέταλο από Γαλαζόπετρες, ενώ το ίδιο πλήθος υπάρχει και στο δίσκο του Παλαικάστρου με μορφή μικρών οπών σε δύο περιοχές του εσωτερικού σταυρού», εξηγεί ο κ. Τσικριτσής.
Τελικά, με βάση τα περιγραφόμενα, διαφαίνεται, λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο ερευνητής, ότι «ο Μινωικός Πολιτισμός θα πρέπει να είχε σχέση και επαφή με τους υπερβόρειους. Όπως αναφέρει και ο Διόδωρος (Β2,47), υπάρχει στο νησί μεγαλοπρεπής ναός, κυκλικός στο σχήμα, αφιερωμένος στον Απόλλωνα, όπου οι ιερείς του, κιθαρίζοντας, έψαλαν ύμνους σε μια διάλεκτο κοντά στην Ελληνική. Η σχέση των Υπερβόρειων με τους Αθηναίους λέγουν ότι είναι εκ παλαιών χρόνων».
Συνεχίζοντας εξηγεί ότι, με βάση την τελευταία χρονολόγηση, η κατασκευή του πετάλου με τις γαλάζιες Πέτρες Stonehenge III τοποθετείται από το 2200 έως, περίπου, το 1600 πΧ. Η έρευνα και διδακτορική διατριβή του Ι. Velsing (2017) έδειξε ότι ο Μινωικός Υπολογιστής χρονολογείται ΜΜΙΙ, δηλαδή την ίδια περίοδο με την κατασκευή του πετάλου με τις «Γαλάζιες πέτρες».
«Σύμφωνα με τον Andrew Fitzpatrick, διευθυντή του ανασκαφικού προγράμματος στο Wessex» λέει ο κ. Τσικριτσής «ο τάφος του Τοξότη, με ράδιο χρονολόγηση C14, χρονολογείται περίπου το 2200 πΧ. Με την πετρογραφική ανάλυση των ογκόλιθων, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι αυτοί οι μονόλιθοι λαξεύτηκαν και μεταφέρθηκαν από λατομεία της Ουαλίας και υπολόγισαν ότι το μνημείο παρέμεινε σε χρήση για περίπου 1500 χρόνια, ως λατρευτικός χώρος και ως αστρονομικό παρατηρητήριο».
Συνεχίζοντας ο κ. Τσικριτσής εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Μια ομάδα ειδικών του Wessex Salisbury το 2003 πραγματοποίησαν μια hi-tech έρευνα του μνημείου, χρησιμοποιώντας σάρωση με λέιζερ πάνω σε όλες τις πέτρες του Στόουνχετζ. Με αυτόν τον τρόπο για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν και άλλα γλυπτά αποτυπώματα εκτός από τα δύο γνωστά ξίφη.
Τα πρώτα πετρογλυφικά σύμβολα στο Stonehenge, βρέθηκαν από τον Richard Atkinson το 1953 και αναγνωρίσθηκαν ως μαχαίρια ή ξίφη με διαστάσεις από 8 έως 36 εκατοστά. Στην εσωτερική όψη της πέτρας με αριθμό Sarsen 53 βρέθηκαν κάποια σύμβολα, τα οποία εάν τοποθετηθούν κάτω από τα γλυφικά σύμβολα της γραμμικής Α’ γραφής, τότε αυτά διαβάζονται ως to-na. Με βάση τους κανόνες ανάγνωσης διαβάζουμε την λέξη Στόνα ή Στόνη που ερμηνεύεται ως πέτρα, από τα αρχαία ελληνικά στίον: ψηφὶς, λίθος. Ο Ησύχιος αναφέρει: "ψήφους·οἱ δὲ στίας. δηλοῖ δὲ καὶ στενοχωρίαν, στιάζει·λίθοις βάλλει"».
Παρόμοια σύμβολα, λέει ότι, βρέθηκαν στην εξωτερική όψη της πέτρας Sarsen 4, και στην εξωτερική επιφάνεια της πέτρας 3. Ειδικά στην πέτρα 3 υπάρχουν κοιλότητες, ένα ρηχό ορθογώνιο. Η σημασία αυτών των γλυπτών συζητείται από τους αρχαιολόγους και μαρτυρούν πιθανόν ότι οι εγχάρακτοι πέλεκεις και τα ξίφη που μοιάζουν με τα Μυκηναϊκά ξίφη μπορεί να έχουν χαραχθεί από αυτούς που θα κατασκεύαζαν το Στόουνχεντς, τους Κρήτες, όπως συμπληρώνει ο ερευνητής.
«Σε πολλά ορθόλιθα εμφανίζεται το σύμβολο το οποίο μορφολογικά ομοιάζει με τον κίονα του ναού, δηλαδή μια στήλη και πάνω μια πλαγιαστή πέτρα.
Το σύμβολο αυτό είναι μία συλλαβή της γραμμικής Α’ με φωνητική αξία na και είναι ακροφωνία της λέξης ναFός που μαρτυρείται έμμεσα στο επίθετο na-Fi-jo νάFιος στην γραμμική Β’ γραφή», υποστηρίζει ο ερευνητής και προσθέτει ότι «συμπερασματικά, το ότι εμφανίζεται η λέξη to-na, Στόνα=πέτρα τρεις φορές και πάρα πολλές φορές η ακροφωνία na, μάς παραπέμπει στη λογική των χαραγμάτων που έχουμε στα Μινωικά ανάκτορα, όπου σε πέτρες βρίσκονται χαράγματα συλλαβογραμμάτων της γραμμικής Α’, τα οποία έβαζαν οι λιθοξόοι κατασκευαστές -διεθνώς λέγονται Tekton marks- και πιθανόν δήλωναν ότι η επεξεργασία της πέτρας είχε ολοκληρωθεί και ήταν έτοιμη για να μεταφερθεί από το ορυχείο στον χώρο που θα έπρεπε να τοποθετηθεί».
«Τελικά, θεωρούμε ότι τα σύμβολα που έχουν χαρακτηριστεί ως ξίφη είναι συλλαβές της Μινωικής γραφής που δηλώνουν τη λέξη πέτρα και ναός», υποστηρίζει ο ερευνητής Αιγαιακών Γραφών και συμπληρώνει: «Επιπλέον, με βάση την ανωτέρω συσχέτιση του Stonehenge με τον δίσκο του Παλαικάστρου θεωρούμε ότι το Stonehenge είναι μια μεγέθυνση του μινωικού αστρονομικού "μηχανισμού του Παλαικάστρου", που αποδεδειγμένα πλέον αποτελεί τον πρώτο υπολογιστή που μετράει χρόνο και προβλέπει σεληνιακές εκλείψεις. Μπορούμε, επομένως, να ισχυρισθούμε ότι οι πιο πιθανοί κατασκευαστές του είχαν σχέση με τον Μινωικό Πολιτισμό».
Για τον κ. Τσικριτσή ακόμα και το όνομα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς, ότι προέρχεται από την αρχαία ελληνική γλώσσα.
«Αν λάβουμε την ετυμολόγηση που βρίσκουμε στο λεξικό του George W. Lemon 1783, όπου ερμηνεύει την λέξη Stone ως Πέτρα με βάση την λέξη Στίον. Το δε Henge, που στα Νορβηγικά σημαίνει κρεμώ και στα αγγλικά η λέξη Hang σημαίνει κρέμασμα, πιθανόν συνδέεται ετυμολογικά με την αρχαία ελληνική λέξη ῎Αγχω <Γ 371> πνίγω, παρὰ τὸ ἄγω οὐδὲν γάρ ἐστιν ἄλλο τὸ ἄγχω ἀλλ' ἢ τὸ ἄγω καὶ συνάγω τὸν φάρυγγα. Δηλαδή κρεμώ και πνίγω όπου κλείνει ο φάρυγγας και δεν μπορώ να αναπνεύσω».
«Οι πέτρες, λοιπόν, πιθανόν να λειτουργούσαν και θεραπευτικά σε ανθρώπους που είχαν δυσκολία αναπνοής (άγχος) οι οποίοι, ερχόμενοι σε επαφή με τις πέτρες στα τρίλιθα, θεραπευόταν», ισχυρίζεται κλείνοντας ο ερευνητής.
στις 1 σχόλιο:

Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2020

Η ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΥΠΑΤΙΑ - ΤΑΙΝΙΑ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ

στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ύμνος εις την Υπατία

«Στην Υπατία, που στην λάμψη σου,
στα λόγια σου κλίνω γόνυ και υψώνω το βλέμμα μου
προς τον έναστρο ουρανό του πνεύματός σου.
Γιατί προς τον ουρανό τοξεύει η πράξη σου,
προς τον ουρανό οδηγεί των λόγων σου η ομορφιά,
θεϊκή Υπατία.
Ω συ των πνευματικών επιστημών υπέρλαμπρο αστέρι».

Ο Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς, σύγχρονος της Υπατίας, την εξύμνησε με ένα επίγραμμα του, όταν αυτή η πανέμορφη Ελληνίδα δίδασκε φιλοσοφία και μαθηματικά:
Όταν σε βλέπω ή τα λόγια σου ακούω, προσκυνώ και η σοφία σου
με της παρθένου τον αστερισμό βλέπω να λάμπει.
Έτσι ουράνια όλα δικά σου Υπατία σεμνή, των λόγων πανέμορφη,
της μάθησης σοφό κι άχραντο άστρο.
Το άγαλμα της Υπατίας στο πανεπιστήμιο της Βιέννης 
Είμαστε αλήθεια ζωντανοί, ώ Έλληνες,
καθώς μας πήρε τώρα η συμφορά
κι έγινε η ζωή μας εφιάλτης;
Ή μήπως ζούμε εμείς κι έχει η ζωή πεθάνει;
στις Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020

ΜΙΝΩΪΚΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ

Τον πρώτο αναλογικό υπολογιστή στην ιστορία της ανθρωπότητας είχαν ανακαλύψει οι Μινωίτες, όπως υποστηρίζει ο κρητικός ερευνητής αιγαιακών γραφών, Μηνάς Τσικριτσής.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, το μινωικό αντικείμενο, που είχε βρεθεί το 1898 στο Παλαίκαστρο Σητείας, προηγήθηκε του «Μηχανισμού των Αντικυθήρων» κατά 1.400 χρόνια και είναι ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής στην Ιστορία και μάλιστα φορητός.
«Αναζητώντας μινωικά ευρήματα με αστρονομικές απεικονίσεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου, εντοπίσαμε μια λίθινη μήτρα από την περιοχή του Παλαίκαστρου Σητείας. Στην μήτρα αυτή είχαν αναφερθεί ο Στέφανος Ξανθουδίδης και ο Άρθουρ Έβανς, διατυπώνοντας ότι τα ανάγλυφα σύμβολα που εμφανίζονται στην επιφάνεια της μήτρας συσχετίζονται με τον Ήλιο και τη Σελήνη», τονίζει ο κ. Τσικριτσής.
Όπως εξηγεί ο κρητικός ερευνητής αφού πρώτα αναλύθηκε η ανάγλυφη απεικόνιση του ακτινωτού δίσκου στο δεξιό μέρος της μήτρας αυτής, στη συνέχεια τεκμηριώθηκε η χρήση αυτού, ως μήτρα για την κατασκευή ενός μηχανισμού, που χρησίμευε ως αναλογικός υπολογιστής προσδιορισμού εκλείψεων. Ταυτόχρονα εξετάσθηκαν οι χρήσεις του μηχανισμού ως ηλιακό ρολόι και ως όργανο υπολογισμού γεωγραφικού πλάτους.
«Η κατασκευή αυτή έχει τη δυνατότητα να προσδιορίσει την ώρα και το γεωγραφικό πλάτος ενός τόπου αν χρησιμοποιήσουμε τα τρία εργαλεία, δύο βελόνες κι έναν διαβήτη, που υπάρχουν στην μήτρα πάνω από το δίσκο», τονίζει ο κ. Τσικριτσής.
Και εξηγεί: «Ο ακτινωτός δίσκος έχει στην περιφέρεια 25 τριγωνικά σχήματα αν τα αριθμήσουμε ανά μισή ώρα και τοποθετήσουμε μία βελόνα κάθετα στο κεντρικό βαθούλωμα και προσανατολίσουμε τον κεντρικό σταυρό σε βορρά – νότο, τότε η σκιά της βελόνας δείχνει το σημείο του ακτινωτού δίσκου που αντιστοιχεί στην ώρα της παρατήρησης. Φαίνεται λοιπόν ότι ο μηχανισμός αυτός θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ημερήσιο ηλιακό ρολόι χειρός (12,5 ωρών). 
Από αυτή τη χρήση προκύπτει ότι η ώρα αντιστοιχεί σε περίπου 58 λεπτά, πολύ κοντά στην ώρα που χρησιμοποιείται σήμερα. Θεωρώντας ότι ένας τριγωνικός δείκτης (ακτινωτό τμήμα) αντιστοιχεί σε περίπου μισή ώρα, οι πέντε κουκίδες που υπάρχουν πάνω σε κάθε τριγωνικό δείκτη χωρίζουν αυτόν σε 5 μικρότερες μονάδες χρόνου, διάρκειας περίπου 6 σημερινών λεπτών».
Εξηγώντας ο κ. Τσικριτσής τη χρήση του μηχανισμού για τον υπολογισμό του γεωγραφικού πλάτους, τονίζει ότι «αν ο χρήστης του δίσκου χρησιμοποιούσε ως όργανα, μία βελόνα και μία λαβίδα, που υπάρχουν στο αποτύπωμα του πλακιδίου και σημείωνε ανά δύο εβδομάδες την άκρη της σκιάς όταν μεσουρανεί ο Ήλιος, τότε θα μπορούσε με την γωνία «ω» να καταγράφει το γεωγραφικό πλάτος του τόπου που βρίσκεται. Έτσι σε μελλοντική απομάκρυνση του από τον τόπο του στο βορρά, βρίσκοντας τη γωνία απόκλισης τού τόπου του θα μπορούσε, παρατηρώντας τη σκιά της βελόνας, την αντίστοιχη εβδομάδα, να προσδιορίσει πόσο βόρεια κατευθύνθηκε, ώστε να μπορεί να επιστρέψει».
«Γράφοντας το βιβλίο μου για την «Αστρονομία του Κρητομυκηναϊκού Πολιτισμού», έφτασα και στο συγκεκριμένο εύρημα. Πρόκειται γι’ έναν μικρό, φορητό, αναλογικό υπολογιστή που προσδιορίζει όλες τις εκλείψεις και κάνει την ίδια δουλειά με τον “Μηχανισμό των Αντικυθήρων”, τον οποίο μέχρι πρόσφατα θεωρούσαμε τον αρχαιότερο μηχανικό υπολογιστή», δηλώνει και προσθέτει: «Επιπλέον, όμως, τα αντίγραφα αυτού του δίσκου έχουν τη δυνατότητα να δουλέψουν ως ηλιακά ρολόγια, αν τοποθετηθεί μία βελόνα κάθετα στο κέντρο και προσανατολιστεί ο κεντρικός σταυρός σε βορά-νότο. Παράλληλα μπορούσαν να προσδιορίζουν το γεωγραφικό πλάτος. Είναι ένα όργανο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στη ναυσιπλοΐα αλλά και στην Αστρονομία».
Λειτουργία μέχρι σήμερα
«Συνδυάζοντας τις γνώσεις μου για τον Μινωικό Πολιτισμό και την Αστρονομία κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η λειτουργία του μηχανισμού αυτού αφορούσε τη μέτρηση του χρόνου και την πρόβλεψη σεληνιακών και ηλιακών εκλείψεων», μας ανέφερε. Η εντυπωσιακή αποκάλυψη του κ. Τσικριτσή λειτουργεί μέχρι και σήμερα καθώς, όπως αναφέρει, «διαπιστώνω με το αντίγραφο που κατασκεύασα ότι ο υπολογιστής αυτός είναι σε θέση να προβλέπει τις εκλείψεις. Το επιβεβαίωσα ξεκινώντας από την ολική σεληνιακή έκλειψη στις 21 Δεκεμβρίου 2010 και έφθασα να προβλέπω όλες τις εκλείψεις μέχρι το 2018 χρησιμοποιώντας τον δίσκο αυτόν».
Ο ακτινωτός δίσκος του -15ου αιώνα χωρίζεται σε δύο ημικύκλια, που το καθένα έχει 29 και 30 χαράξεις. Αυτά τα ημικύκλια αναπαριστούν δύο σεληνιακούς μήνες 29,5 ημερών, που αρχίζουν και τελειώνουν με πανσέληνο.
Αν, κάθε μέρα, μετακινείται δεξιόστροφα μία βελόνα στον εσωτερικό κύκλο (της Σελήνης) και κάθε δύο μήνες μετακινείται μία άλλη βελόνα με τον ίδιο τρόπο στην περιφέρεια με τα ακτινωτά τριγωνικά δόντια που έχουν 112 τρύπες, τότε καταγράφεται η πορεία της Σελήνης ως προς τη θέση των δεσμών.
Η πορεία του Ήλιου καταγράφεται στον κύκλο της περιφέρειας του Δίσκου με κίνηση αντίθετη από την κίνηση της Σελήνης, ώστε κάθε περίπου 6 μέρες να κινείται μία θέση. Αν συνέπιπτε ο Ήλιος να είναι κοντά σ’ ένα δεσμό και η Σελήνη σε πανσέληνο ή νέα Σελήνη τότε έχουμε έκλειψη.
«Οι Μινωίτες γνώριζαν για το φυσικό φαινόμενο που ονομάζεται “Σάρος”», αναφέρει ο κ. Τσικριτσής και εξηγεί πως «πρόκειται για το γεγονός ότι οι εκλείψεις επαναλαμβάνονται με την ίδια σειρά κάθε 18,5 σεληνιακά χρόνια».
Ο κ. Τσικριτσής, σημειώνει ακόμη ότι «πάνω στη μήτρα που βρέθηκε υπήρχαν δύο βελόνες και μία λαβίδα. Ένας διαβήτης, δηλαδή. Οπότε μ’ αυτά τα εργαλεία το δουλεύεις άνετα. Θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε ένα μικρό «portable» χρησιμοποιώντας τους όρους της σύγχρονης τεχνολογίας. Το σημαντικό είναι ότι αυτό το εύρημα αλλάζει την ιστορία της Τεχνολογίας, καθώς είναι μια εφεύρεση προγενέστερη του Μηχανισμού των Αντικυθήρων».
στις Δεν υπάρχουν σχόλια: