Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ
Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ
Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ
Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ
Το όνομα της οφείλεται πιθανόν στον πρωτότοκο γιο του Βισάλτη, τον Βέργο. Η αρχαία Βέργη ήταν πιθανότατα ένα σημαντικό «εμπόριο», δηλαδή εμπορικός σταθμός στον πλωτό ποταμό Στρυμόνα, στις όχθες της λίμνης Κερκινίτιδας. Εκεί είχαν εγκατασταθεί οι Θάσιοι στα τέλη του 6ου π.Χ αιώνα και λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του γεωργικού και μεταλλευτικού της πλούτου μετεξελίχθηκε σε αποικία της Θάσου. Η πόλη απέκτησε κυρίαρχο ρόλο, καθώς διευκόλυνε τη μετακίνηση των αγαθών από το Αιγαίο και τη Θάσο προς τη θρακική ενδοχώρα και τα Βαλκάνια.
Άρχισε να χάνει σε σπουδαιότητα μετά την ίδρυση της Αμφίπολης (437 π.Χ.), εξακολουθούσε ωστόσο να είναι αυθυπόστατη πόλη στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Ήταν πλούσια πόλη και έκοβε δικά της νομίσματα από το 476-356 μ.Χ. Τα νομίσματα έφεραν πάνω Σειλινό με Νύμφη ή Σειλινό μόνο ή ψάρι κυπρίνο (γριβάδι) ή τετράγωνο σταυρωτό σε σχήμα σβάστικας και τις επιγραφές ΒΕΡΤ, ΒΕΡΓΑΙ και ΒΕΡΓΑΙΟΥ. Η Βέργα ήταν γνωστή στην αρχαιότητα και από τον Αντιφάνη.
Αντιφάνης ο Βεργαίος
Σε μια παλιά επιγραφή που βρέθηκε στην Επίδαυρο αναγράφεται το όνομα του μαζί με άλλα ονόματα. Ήταν κατάλογος με τα ονόματα των αξιωματούχων του περίφημου Ιερού του Ασκληπιού στις διάφορες ελληνικές πόλεις, κατά τα έτη 365-311 π. Χ. Ήταν ο κατάλογος των θεωροδόκων. Σήμερα θα τους ονομάζαμε επίτιμους προξένους. Ήταν πρόσωπα που είχαν μια συγκεκριμένη αποστολή. Έργο τους ήταν να υποδέχονται, στην πόλη τους, τους απεσταλμένους του Ιερού – τους θεωρούς –που ταξίδευαν για να πληροφορήσουν τις άλλες πόλεις για τις τελετές του Ιερού και για να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα χρήματα. Στις πόλεις που επισκέπτονταν τους υποδέχονταν και τους φιλοξενούσαν οι θεωροδόκοι, πρόσωπα με κοινωνική θέση και υπόληψη και, φυσικά, με οικονομική άνεση. Ο Αντιφάνης εξετέλεσε χρέη θεωροδόκου για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα. Η θέση ήταν τιμητική.
Στον Αντιφάνη
η μοίρα επιφύλαξε να ξεπεράσει η φήμη
του όχι μόνο τα σύνορα της πατρίδας του,
στα χρόνια που έζησε, αλλά και αργότερα,
πολύ αργότερα, να διασχίσει τους αιώνες
και να διεισδύσει στον ευρωπαϊκό
πολιτισμό. Πράγματι, από την Αναγέννηση
και μετά ο Αντιφάνης εισέρχεται στην
ευρωπαϊκή λογοτεχνία και συγκεκριμένα
στον χώρο των παραμυθιών και των
φανταστικών ιστοριών. Με τον Αντιφάνη
έχουμε στην κυριολεξία το ζωντανό
παράδειγμα μιας παραδόσεως δια μέσω
των αιώνων. Από αιώνα σε αιώνα κάτι
παραδίδεται στην επόμενη γενιά και
παραδίδεται με τον ασφαλέστερο τρόπο:
μέσα από τα παραμύθια και τις περιπέτειες
φανταστικών ταξιδιών.
Ο Αντιφάνης
πέρασε τους αιώνες μέσα από την ιστορία
του. Και η ιστορία του έμεινε γνωστή σαν
το παραμύθι για τις παγωμένες λέξεις.
Προκαλεί έκπληξη και συγκίνηση να
συναντά κανείς το όνομα του Αντιφάνη
στο μεγαλύτερο συγγραφέα της γαλλικής
Αναγεννήσεως, στον Francois Rabelais.Ο Αντιφάνης
συναντάται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης
από το Νότο στον Βορρά και από τη Δύση
στην Ανατολή.
( Τερέζα Πεντζοπούλου- Βαλαλά, καθηγήτρια φιλοσοφίας Α.Π.Θ)
(Photos @ Μάρκος Μαρκούδης)
Επιμέλεια: Φανή Π.
Read more http://history-of-macedonia.com/2010/07/13/macedonia-vergi-visaltia-serres-panemorfo-topio-istoria/
---------------------------
Πριν τον - 5ο αιώνα αποτελούσε βασίλειο με τη γειτονική Κρηστωνία.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, κατά την εισβολή των Περσών, ο Βασιλιάς της Βισαλτίας αρνήθηκε να υποταγεί στον Ξέρξη και κατέφυγε στη Ροδόπη, στους δε έξη γιους του απαγόρευσε να εκστρατεύουν κατά της νότιας Ελλάδος στο πλευρό του Ξέρξη. Αυτοί όμως δεν άκουσαν την συμβουλή του πατέρα τους, και όταν μετά τη φυγή των Περσών ο βασιλιάς επανήλθε και τους βρήκε, τους τιμώρησε βγάζοντας τους τα μάτια.
Το - 479, μετά την υποχώρηση των Περσών (μάχη των Πλαταιών) ο Αλέξανδρος Α΄ της Μακεδονίας κατέλαβε τη Βισαλτία και την ενσωμάτωσε στη Μυγδονία. Από τα νομίσματα που κόπηκαν στη Βισαλτία και που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη έχουν βρεθεί πολλά οκτάδραχμα, τετράδραχμα με συνηθέστερη παράσταση γυμνού έφιππου που κρατά δύο δόρατα φορώντας καυσία (είδος μακεδονικού μάλλινου σκιαδίου με μεγάλους γύρους). Τα νομίσματα που κόπηκαν επί Αλεξάνδρου του Α΄ φέρουν το όνομά του. Λόγω του μεταλλευτικού πλούτου της περιοχής ο Περικλής έστειλε 1000 Αθηναίους αποίκους οι οποίοι εγκαταστάθηκαν εκεί, αλλά αργότερα εκδιώχθηκαν από τους Μακεδόνες.
Στη μάχη της Πύδνας το - 168, στην οποία κρίθηκε η τύχη του Μακεδονικού Βασιλείου ενάντια στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οι Βισάλτες πολέμησαν στο πλευρό του Περσέα. Τόσο πολύ διακρίθηκαν για την ανδρεία τους, ώστε ο Περσέας μετά την ήττα του, τότε μόνο απελπίστηκε τελείως, όταν τον εγκατέλειψαν και οι "ανδρείοι Βισάλτες".
Κατά τη ρωμαϊκή εποχή, τη Βισαλτία, που φημιζόταν για την εξαιρετική ευφορία του εδάφους της (Λίβιος, Στράβωνας), τη διέσχιζε μια διακλάδωση της Εγνατίας οδού, η οποία αποσπώταν από την Αμφίπολη και με βόρεια κατεύθυνση οδηγούσε στην Ηράκλεια Σιντική. Τα ρωμαϊκά Οδοιπορικά αναφέρουν στη διακλάδωση αυτή τους εξής τέσσερις ρωμαϊκούς σταθμούς : Trinlo (=αρχαία Τράγιλος), Graero ( κοντά στη σημερινή Τερπνή ), Arason (=αρχαία Άρωλος, κοντά στη σημερινή Νικόκλεια ) και Euporia (=αρχαία Ευπορία, στο σημερινό Καλόκαστρο). Από την ίδια εποχή και συγκεκριμένα από την αυτοκρατορική περίοδο έχουμε αρκετές ενδιαφέρουσες επιγραφές που βρέθηκαν σε διάφορα σημεία της Βισαλτίας (Καλόκαστρο, Άμπελοι, Βέργη, Τερπνή, Ορέσκεια).
Για την αρχαία Βισαλτία και την πρωτεύουσά της ο Νιγριτινός ιστοριοδίφης Αστέριος Θηλυκός (Α.Θ.) δημοσίευσε το 1976 σχετικό άρθρο. Στο άρθρο αυτό:
α) Δίνεται η αναφορά του λεξικογράφου Στέφανου Βυζάντιου για τη Βισαλτία: «Βισαλτία πόλις καὶ χώρα Μακεδονίας ἀπὸ Βισάλτου τοῦ Ἡλίου καὶ τῆς Γῆς. Τὸ ἐθνικὸν Βισάλτης. Έστι καὶ Βισάλτης ποταμός· Τὸ ἐθνικὸν Βισάλτιος ἀφ’ οὗ Βισαλτία ἡ Χώρα».
β) Δίνεται η αναφορά του ιστοριοδίφη Μαργ. Δήμτσα στα «πολίσματα» της αρχαίας Βισαλτίας, τα οποία ήταν: Η Όσσα, η Άργιλος, το Κερδύλιον, η Βισαλτία, η πρωτεύουσα της χώρας, αι Καλλίτεραι, η Ορέσκεια, η Ευπορία, η Βέργα. Αναφέρονται επιπλέον τα πολίσματα Άρασον, Βενδύδια, Βρέα, Ιμέραιον, Τίντος (Τζίντζιος-Σιτοχώρι), Τράγιλος (Τραΐλιον).
γ) Ο Α.Θ. επιχειρεί να προσδιορίσει τη θέση της πρωτεύουσας της αρχαίας Βισαλτίας, αναζητώντας μία αρχαία πόλη παρόχθια του άγνωστου μέχρι σήμερα ποταμού Βισάλτη που χύνεται στο Στρυμόνα. Αναφέρεται στους χείμαρρους Καστρόλακα, Εζοβίτη, Μεγάλο ρέμα (Γκουλιουμαρυάκα) και σε ό,τι έχουν βρεθεί κατά καιρούς δίπλα τους, ενώ παραλείπει τους χείμαρρους της Δυτικής Βισαλτίας. Αφού εκφράζει τις αμφιβολίες του για τη μια ή την άλλη εκδοχή, στο τέλος καταλήγει και πιθανολογεί για την ταυτότητα του αρχαίου ποταμού Βισάλτη και για τη θέση της πρωτεύουσας της αρχαίας Βισαλτίας, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο να βρίσκεται η αρχαία Βισαλτία σε άλλη θέση από αυτές που ερεύνησε, ανάμεσα στις οποίες είναι και «η αγροτική θέση Παλιόκαστρο Τερπνής».
Από την πλευρά μας σημειώνουμε, ότι όταν γράφτηκε το άρθρο του Α.Θ. δεν είχε αποκαλυφθεί ο αρχαίος οικισμός στο Παλιόκαστρο Τερπνής, που κατά τη γνώμη μας καλύπτει τις προϋποθέσεις τις οποίες ερευνούσε ο Α.Θ. Είναι δηλαδή δίπλα στο χρυσοφόρο, μέχρι τη γενιά των γονιών μας, ποταμό, το σημερινό χείμαρρο Σαρπουβνό ποταμό της Τερπνής ή Χρυσορρόη της Νιγρίτας. Αν είχαν αποκαλυφθεί οι αρχαιότητες στο Παλιόκαστρο πριν από το 1976, ίσως ο Α.Θ. διατύπωνε ως πιθανότερη την εκδοχή, ότι ο Χρυσορρόης είναι ο αρχαίος ποταμός Βισάλτης και ότι η αρχαία Βισαλτία βρίσκεται θαμμένη στα «Αρχαία της Τερπνής». Μένει βέβαια στην αρχαιολογική σκαπάνη να αποδείξει αν μια τέτοια εκδοχή είναι όντως βάσιμη.
Από τα νομίσματα που έκοψαν οι βασιλείς της Βισαλτίας έχουν διασωθεί τα ονόματα τριών εξ αυτών:
ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΩΤΗ: Η θέση της αρχαίας Βισαλτίας, βόρεια της ανατολικής πλευράς της Χαλκιδικής, κοντά στο Στρυμονικό κόλπο
ΕΙΚΟΝΑ ΔΕΥΤΕΡΗ: Αρχαίο νόμισμα ιδιαίτερα σπάνιο, καθώς πρόκειται για ασημένιο οκτάδραχμο του οποίου η κοπή χρονολογείται στα -480.Ανήκει στο θρακικό βασίλειο της Βισαλτίας (περιοχή Σερρών σήμερα) και εκτιμάται πως κόπηκε από έναν δυνάστη με το όνομα Μώσσης. Στη μια πλευρά του ασημένιου οκτάδραχμου εικονίζεται ένα άλογο και δίπλα ένας στρατιώτης που φέρει τόξο, ενώ διακρίνονται και ακόντια. Στην άλλη πλευρά δεσπόζει το έμβλημα του βασιλείου του Μοσσέως στη Βισαλτία.
-------------------------
ΔΕΟΣ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ! ΕΥΡΗΜΑΤΑ 7.000.000 ΕΤΩΝ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΟΙ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ (Ο ΛΕΩΝ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ #2)
Η (αποξηραμένη) ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΝΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
Με τον ερευνητή και συγγραφέα Αστέριο Χοϊλού
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
Πλέον, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γρηγόριος ο Ε’, η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ο Γρηγόριος Δίκαιος Παπαφλέσσας, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο Νικηταράς, η Μαντώ Μαυρογένους, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο πρώτος κυβερνήτης του νεοελληνικού κράτους, Ιωάννης Καποδίστριας, αλλά και ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, κοσμούν την Αργυρούπολη.
«Σήμερα, με τις επετειακές του εκδηλώσεις, ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης τιμά τους ήρωες του 1821. Αυτούς που μας δίδαξαν ότι για να κατακτηθεί η ελευθερία χρειάζεται αγώνας, αίμα και πίστη στον Θεό», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δήμαρχος Γιάννης Κωνσταντάτος και πρόσθεσε: «Σε κεντρικούς τοίχους της πόλης θα απεικονίσουμε τους ήρωές μας, για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να διδάσκονται οι νεότεροι. Ζήτω το 1821, ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα».
Ο καλλιτέχνης Εύρυτος, ο οποίος συνδυάζει την αγάπη του για την ιστορία και την τέχνη, χρησιμοποίησε πάνω από 500 φιάλες σπρέι για να ολοκληρώσει το έργο του και περισσότερες από 80 ώρες εργασίας.
«Το σημαντικότερο σε όλο αυτό για εμένα, είναι η προσέγγιση από μέρους του κόσμου και η εκδήλωση αγάπης, όχι προς το πρόσωπό μου τόσο, αλλά περισσότερο προς τους ήρωες που απεικόνισα. Πιο συγκινητικό σε όλο αυτό, ήταν τα παιδιά που με πλησίαζαν ενόσω ζωγράφιζα τους ήρωες και ενδιαφέρονταν να φωτογραφηθούν δίπλα τους», τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Εύρυτος και κατέληξε: «Αυτό ήταν ιδιαιτέρως συγκινητικό για εμένα, γιατί θα ήθελα να εμπνευστούν, όπως εμπνεύστηκα κι εγώ από την ελληνική ιστορία, όταν ήμουν σε αυτή την ηλικία».
Οι ΕΡΩΣ ΕΛΛΑΣ παρουσιάζουν τον Ύμνο "Νέα Φτερά κι Ελπίδα", πάνω σε ποίηση Γεωργίου Σαγιά. Το τραγούδι εξυμνεί τους Αθάνατους Ήρωες του 1821, αλλά επιπλέον τονίζει την συνέχεια της Ελληνικής Φυλής που έχει την δυνατότητα πάντα να γεννάει ‘νέα φτερά’ και νέους Αγωνιστές ανά τους Αιώνες.
Μουσική: Άρτ Κυδωνάκης – Φώτης Μήλιος. Ευχαριστούμε τον Γκραφιτά της Επανάστασης Εύρυτο για την παραχώρηση των σχεδίων του, όπως και τον Ζωγράφο Σπύρο Ζαχαρόπουλο.
Σε ένα από τα βιβλία του στο οποίο αναφέρεται στους Περσικούς Πολέμους, εξαίρει τους Σπαρτιάτες για την θυσία τους στις Θερμοπύλες και τους χαρακτηρίζει “της κοινής ελευθερίας των Ελλήνων αιτίους”. Τα ανατριχιαστικά του λόγια μπορείτε να ακούσετε και να διαβάσετε στο παρακάτω βίντεο του Cognosco Team , cognoscoteam.gr
XXIII. Το μνημείο του Σπαρτιάτη Λεωνίδα ο Απολλώνιος μόνο που δεν το αγκάλιασε, επειδή θαύμαζε αυτόν τον άνδρα. Όταν πήγαινε προς το ύψωμα όπου οι Λακεδαιμόνιοι καταποντίστηκαν από τα βέλη των εχθρών [Αναφέρεται στη μάχη των Θερμοπυλών και στον λόφο στην είσοδο του περάσματος, όπου συγκεντρώθηκαν οι Σπαρτιάτες (Ηρόδοτος, Ζ 225).], άκουσε τους ομιλητές να διαφωνούν μεταξύ τους σχετικά με το ποιο είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδος. Αφορμή γι αυτήν την συζήτηση υπήρξε η Οίτη, επειδή φαινόταν από εκεί.
Τότε ο Απολλώνιος ανέβηκε στο ύψωμα και είπε: «Εγώ θεωρώ αυτό υψηλότατο, γιατί αυτοί που έχασαν εδώ τη ζωή τους για την ελευθερία το ανύψωσαν πάνω από την Οίτη και του χάρισαν περισσότερο μεγαλείο απ' αυτό που έχουν πολλοί Όλυμποι. Αυτούς τους άνδρες θαυμάζω, και πιο πολύ τον Ακαρνάνα Μεγιστία, διότι γνώριζε αυτά που επρόκειτο να πάθουν και θέλησε να τα μοιραστεί με τους άνδρες, χωρίς να φοβηθεί τον θάνατο».
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ ΒΙΒΛΙΟ Δ'
Ο μάντης Μεγιστίας από την Ακαρνανία και από το γένος των Μελαμποδιδών προέβλεψε την επερχόμενη καταστροφή. Ο Λεωνίδας τον διέταξε να φύγει, αλλά εκείνος αρνήθηκε κι έδιωξε μόνο τον μοναχογιό του. (Ηρόδοτος Ζ 221)
Τα πάντα είναι εναλλαγές ύλης και ενέργειας
«Δεν υπάρχει θάνατος και ζωή, δεν υπάρχει αρχή και τέλος. Τα πάντα είναι εναλλαγές ύλης και ενέργειας. Η ζωή και ο θάνατος είναι οι πύλες της γνώσης, η μία του υλικού και η άλλη του υπερβατικού κόσμου. Η ψυχή είναι φωτογενής ύλη και αποτελείται από συστατικά της ουσίας του Όλου Φωτός. Ανανεώνεται συνέχεια από μόνη της, αναπαράγεται, δεν φθείρεται, δεν γερνά, δεν πεθαίνει. Είναι αθάνατη.»
(Απόσπασμα από το βιβλίο του Γερ. Καλογεράκη ''Η Μεγάλη Προετοιμασία'')
Στο παρακάτω οπτικοακουστικό από το κανάλι Λυγκεύς- Δίαυλος Ηλιοδρομίου προσέξτε τα λόγια του Μεγάλου Μύστη και θεϊκού φιλοσόφου Απολλώνιου Τυανέα, που πριν 2000 χρόνια μιλούσε για το ίδιο θέμα.
Απολλώνιος ο Τυανεύς - Περί Ζωής και Θανάτου
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΥΣ
Επιμέλεια και απόδοση αρχαίου κειμένου: Γιώργος Λαθύρης. Μουσική: Ματθαίος Αρώνης
ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΤΥΑΝΕΩΣ - Επιστολή νη΄
Δείτε το κείμενο της Επιστολής εδώ: https://pyrisporos.blogspot.com/2008/02/blog-post.html
--------------------------
ΝΑΥΣΙΝΟΟΣ: ΕΡΩΣ & ΑΝΤΕΡΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΩΡΕΙΘΥΙΑ ΚΟΥΛΙΖΑΚΗ.
ΤΙΤΛΟΙ: ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟΝ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ / ΠΕΡΙ ΕΡΩΤΟΣ - ΟΡΦΙΚΑ ΝΕΚΡΟΔΙΑΒΑΤΗΡΙΑ (ΕΛΑΣΜΑΤΑ) - Η ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ & Η ΛΗΘΗ – ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ - Ο ΕΡΩΣ ΩΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΗ ΑΡΧΗ (Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ) - ΕΡΩΣ & ΑΝΤΕΡΩΣ - ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ & ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ – ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΔΙΔΥΜΕΣ ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ - ΕΡΩΣ & ΨΥΧΗ.
Ύδωρ
θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει
ταράττειν.
(Το
θολωμένο νερό και τον απαίδευτο άνθρωπο
δεν πρέπει κανείς να τα ταράζει)
-
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
Ουκ ίσμεν δε το αληθές άνευ της αιτίας.
Ψυχής εστίν λόγος εαυτόν αύξων.
Τους άφρονας ο χρόνος, τους δε φρονίμους ο λόγος της λύπης απαλλάττει.
Μη επί δουλείας ποτέ ζων εκών έλθης αρόν σοι κατθανείν ελευθέρως.
Δούλου τόδ' εστίν, μη λέγειν α τις φρονεί.
Προς σοφία μεν έχειν τόλμαν μάλα σύμφορόν εστι. Χωρίς δε βλαβερή και κακότητα φέρει.
Ποίει ά κρίνεις είναι καλά, καν ποιών μέλλης αδοξείν. Φαύλος γαρ κριτής παντός καλού πράγματος όχλος.
Ου πάνυ ημίν ούτω φροντιστέον, τι ερούσιν οι πολλοί ημάς, αλλ' ό,τι ο επαϊων περί των δικαίων και αδίκων.
Τούτ' εστί το ζην, μη σεαυτώ ζην μόνω.
https://www.angelfire.com/ut2/athens5thcentury/
Το καλοκαίρι του -480, μετά τη μάχη των Θερμοπυλών, οι περισσότερες Ελληνικές πόλεις έχουν υποταχθεί στους Πέρσες, οι οποίοι στο πέρασμά τους καίνε και καταστρέφουν τα πάντα. Με προτροπή του Θεμιστοκλή οι Αθηναίοι εγκαταλείπουν την πόλη τους, που λίγο αργότερα λεηλατείται και πυρπολείται με μανία από τον περσικό στρατό. Γυναίκες και παιδιά είχαν μεταφερθεί στην Τροιζήνα, οι άνδρες είχαν μπει στα πλοία να πολεμήσουν. Στην Ακρόπολη είχαν οχυρωθεί οι ταμίες της θεάς Αθηνάς, καθώς και λίγοι ηλικιωμένοι και άρρωστοι που δεν μπορούσαν να κινηθούν. Θεώρησαν πως είτε οι Πέρσες θα σεβόντουσαν την ιερότητα της Ακροπόλεως, είτε η Αθηνά θα τους προστάτευε. Πάνω σε αυτούς λοιπόν και στα ιερά της πόλεως ξέσπασε η μανία των Περσών. Με πύρινα βέλη έβαλαν φωτιά στο «ξύλινο τείχος», κατέλαβαν τον ιερό Βράχο, έκαψαν τους ναούς και κομμάτιασαν τα αγάλματα. Στη φωτιά κάηκε και το σύμβολο της Θεάς Αθηνάς η ιερή της ελιά στο Ερέχθειο. Όταν η καμμένη ελιά ξαναβλάστησε και οι Αθηναίοι νίκησαν στην ναυμαχία Σαλαμίνας, οι Αθηναίοι αναθάρρησαν.
Οι
Πέρσες ηττήθηκαν και οι Αθηναίοι
επανήλθαν στην κατεστραμμένη και
λεηλατημένη πόλη, διαπιστώνοντας πως
τα ιερά τους είχαν βεβηλωθεί και
καταστραφεί από τους Βάρβαρους Πέρσες. Οι
Αθηναίοι ξαναέχτισαν τα ιερά τους, μέρος όμως από τα ερείπια της βεβήλωσης
τα άφησαν ως παραδειγματισμό και ενθύμηση
της ισχύος που οφείλουν να έχουν όσοι
επιθυμούν να είναι ελεύθεροι για
τις επόμενες γενιές στην Ακρόπολη.
Κάποια από τα ερείπια αυτά της μανίας
των καταστροφής των Περσών είναι
ακόμη ορατά περιμετρικά της Ακρόπολης
στην Βόρεια κλιτύ, καθώς χρησιμοποιήθηκαν
στο τείχος της Ακροπόλεως...
Σε ανασκαφές που έγιναν το 1886 κοντά στο Ερέχθειο σε έναν μεγάλο λάκκο βρέθηκαν πολλά αρχαϊκά αγάλματα και νομίσματα, συσσωρευμένα στο ίδιο σημείο. Είχαν τοποθετηθεί εκεί πολύ αργότερα από τους ίδιους απογόνους των Αθηναίων θυμάτων της Ακρόπολης το -480 από τους Πέρσες. Οι Αθηναίοι έθαψαν κάποια από τα σπασμένα και καμένα αναθήματα που τα είχαν αφήσει άθικτα μετά την καταστροφή ανάμεσα στους γκρεμισμένους ναούς, ως τραγική ανάμνηση.
«Έλληνες αεί παίδες εισίν», οι Έλληνες παραμένουν πάντα παιδιά έχοντας κοντή μνήμη, είχε πει ο Αιγύπτιος ιερέας στον Σόλωνα. Ότι εμείς οι Έλληνες, έχουμε βραχεία μνήμη, λίγο καιροσκόποι, λίγο ανέμελοι, δεν εμβαθύνουμε στα πράγματα, λίγο παράτολμοι, αλλά και εγωιστικοί. Όμως ο Αιγύπτιος ιερέας το είπε ξεκάθαρα χιλιάδες ήδη χρόνια πριν. Οι Έλληνες σαν τα παιδιά, ποτέ δεν διδάσκονται από την μοναδική Ιστορία και το πλούσιο παρελθόν τους. Δεν διδάσκονται από τη σοφία και τα επιτεύγματα των προγόνων τους. Δεν αξιοποιούν την Ιστορία και τη διδαχή των προγενέστερων γενεών, που είναι τόσο πλούσια πηγή σε διδάγματα και μάθηση. Κάθε ένας από εμάς σκέπτεται και ενεργεί εγωκεντρικά, σαν να ανακαλύπτει τα πάντα για πρώτη φορά.
Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα
Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.
Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ
Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ
Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ
Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ
Καθένας από μας έχει εμπνεύσεις και ξαφνικές αποκαλύψεις άλλων διαστάσεων στην καθημερινή ζωή. Τυπικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση όπου ξεχνάμε ξαφνικά το όνομα κάποιου ατόμου ή τόπου, ή οποιαδήποτε άλλη λέξη, και δεν μπορούμε να το θυμηθούμε παρ’ όλες τις προσπάθειες που καταβάλουμε. Έχουμε την εντύπωση πως η λησμονημένη λέξη «βρίσκεται στο στόμα μας» αλλά για ανεξήγητους λόγους «δεν βγαίνει έξω». Κι όλοι μας ξέρουμε πως η λησμονημένη λέξη κάνει ξαφνικά την εμφάνιση της μόλις πάψουμε να την αναζητούμε ή απασχολήσουμε το μυαλό μας με κάποιο άλλο θέμα. Η ξαφνική αποκάλυψη δεν είναι προϊόν της σκέψης. Πρόκειται για μια έμπνευση που εμφανίζεται εντελώς απροσδόκητα.
Άλλο ένα τυπικό παράδειγμα καθημερινής εμπειρίας της αυθόρμητης έμπνευσης είναι τα αστεία. Όλοι ξέρουμε ότι ένα αστείο δεν μπορεί να εξηγηθεί. Η σύλληψη και το γέλιο έρχονται αυθόρμητα. Όλοι ξέρουμε πως αν το αστείο εξηγηθεί, παύει να είναι αστείο και δεν προκαλεί πλέον γέλιο. Μόνον η ξαφνική σύλληψη του αστείου απελευθερώνει τον χείμαρρο του γέλιου και προσφέρει μια απερίγραπτη εσωτερική ευφορία.
Όσο περισσότερο καλλιεργημένο είναι ένα άτομο, άνδρας ή γυναίκα, τόσο περισσότερο έχει αναπτύξει το αίσθημα του χιούμορ. Ο ανεπτυγμένος άνθρωπος μπορεί να γελάσει με τα πάντα.
Ξάνθη Φιλοσοφείν (απόσπασμα)
---------------------------------
Με τον ερευνητή και συγγραφέα Αστέριο Χοϊλού
Ο Αστέριος Χοϊλούς είναι συγγραφέας των βιβλίων «ΟΤΑΝ Ο ΜΥΘΟΣ ΣΥΝΑΝΤΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ» (2015) και «ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ» (2018), εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ.
--------------------------------
ΟΙ ΕΚΔΟΧΕΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΔΟΚΛΕΟΥΣ
Αυτά όχι μόνο στους παθόντες αλλά και στον Απολλώνιο φάνηκαν ασυμβίβαστα με το ήθος της βασιλείας, γι' αυτό έγραψε στον βασιλιά τα εξής:
“Ο Απολλώνιος χαιρετά τον βασιλιά Ουεσπασιανό. Υποδούλωσες, όπως λένε την Ελλάδα, και νομίζεις πως έχεις κάτι περισσότερο από τον Ξέρξη. Σου διαφεύγει όμως πως έχεις λιγότερα από τον Νέρωνα γιατί ο Νέρων την είχε στα χέρια του, αλλά την άφησε ελεύθερη. Να είσαι καλά”.
Στον ίδιο.
Στον ίδιο.
Γι' αυτούς τους λόγους κατηγορούσε ο Απολλώνιος τον Ουεσπασιανό.
ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ Ε'
-------------------------
Ο Ουεσπασιανός μετά τον θάνατο τού Νέρωνα και την εναλλαγή μέσα σε ενάμισι χρόνο τριών βραχύβιων αυτοκρατόρων, τού Γάλβα, τού Όθωνα και τού Βιτέλιου, ανέβηκε στο θρόνο τής Ρώμης, όπου παρέμεινε απ' το 69 – 79. http://users.sch.gr/xtsamis/
ΕΙΚOΝΑ: Απολλώνιος ο Τυανεύς, χαρακτική ρωμαϊκού χάλκινου μεταλλίου του 4ου αιώνα, Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας Πηγή: https://el.wikipedia.org/
Το νέο φως, η νέα συχνότητα φωτός και οι εντελώς άγνωστες ενεργειακές συνθήκες μετά το κβαντικό άλμα του γαλαξία, θα επεκτείνουν τα όρια λειτουργίας της επίφυσης με άγνωστα αποτελέσματα. Αναμένεται πάντως ότι η ποιότητα των αλλαγών στον άνθρωπο θα είναι εντυπωσιακή [Κβαντικό άλμα: Σχετικές αναρτήσεις ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ, & ΕΔΩ].
Η επίφυση μπορεί να ενεργοποιηθεί ώστε να αντιλαμβάνεται συχνότητες του πνευματικού κόσμου και να δημιουργεί την αίσθηση μιας θεϊκής ευφορίας μιας παντογνωσίας και την εντύπωση ότι καθένας είναι «ένα» με όλα όσα τον περιβάλλουν.
Ιατρικές έρευνες, επιβεβαιώνουν ότι τις ώρες μέσα στη νύχτα μεταξύ 1 και 4 το πρωί, η επίφυση απελευθερώνει χημικά στοιχεία στον εγκέφαλο, τα οποία φέρνουν την αίσθηση της σύνδεσης του ανθρώπου με την ανώτερη πηγή της ύπαρξης του.
Νεότερες επιστημονικές έρευνες αποδεικνύουν ότι ο αδένας της επίφυσης του ανθρώπινου εγκέφαλου είναι ζωτικής σημασίας, όχι μόνο για τα επίπεδα του ενδοκρινικού συστήματος και τις λειτουργίες του σώματος αλλά και από τον ρόλο του στις διεργασίες της συνείδησης αφού θεωρείται ότι είναι η γέφυρα σύνδεσης του υλικού ανθρώπου με τον πνευματικό κόσμο. Είναι το κέντρο που παίρνει και επεξεργάζεται τα μηνύματα που δέχεται ο άνθρωπος από το σύμπαν, μέσω του ηλιακού φωτός, του φωτός της σελήνης και των κοσμικών ακτινοβολιών. Είναι το αρχείο ενός απίστευτου αριθμού πληροφοριών του ανθρώπινου παρελθόντος της ψυχής και της εξέλιξής, της παρούσας ενσάρκωσης και όλης της ιστορίας του σύμπαντος. Όλες τις αποθηκευμένες πληροφορίες τις γνωρίζει ο «Ανώτερος Εαυτός» του ανθρώπου και η «Καθολική Συνείδηση», στην οποία ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει πρόσβαση με την εξάσκηση, τον διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση.
Θα ήταν αδύνατο για τον άνθρωπο να αποκρυπτογραφήσει αμέσως όλον αυτόν τον τεράστιο αριθμό πληροφοριών, γιατί δεν θα βοηθούσε σε τίποτα, αφού η μνήμη δε θα μπορούσε να τις συγκρατήσει.
Η Γη μαγνητίζεται από τον Ήλιο και όλα τα μαγνητικά δυναμικά της είναι εναρμονισμένα με το μαγνητικό πεδίο του Ηλίου. Ο Ήλιος είναι εναρμονισμένος με τον γαλαξία και ο γαλαξίας μας με την τοπική ομάδα γαλαξιών και άλλες ενεργειακές πηγές του σύμπαντος γνωστές ή άγνωστες. Όλα μαζί αποτελούν μια συμπαντική ενεργειακή ενότητα.
Μέσα από την επίφυση προσεγγίζουμε τον Ήλιο, φορτίζουμε όλα τα δυναμικά του υλικού αλλά και του πνευματικού σώματός μας. Ο Ήλιος είναι ο καλύτερος σύμμαχός προστάτης μας και πατέρας θεός. Η συχνή έκθεση σε εξωτερική ηλιοφάνεια βοηθάει στην τόνωση του αδένα της επίφυσης και στην υποβοήθησή της ν' ανοίξει ως αρχείο με σκοπό τη λήψη πληροφοριών.
Η ζάχαρη, η καφεΐνη, η νικοτίνη, το αλκοόλ, τα «ναρκωτικά», τα φάρμακα και το άγχος, επηρεάζουν τη χημεία του εγκεφάλου και της επίφυσης. Την ίδια δράση έχουν και τα σκούρα γυαλιά, γιατί εμποδίζουν το φως του Ηλίου να τη διεγείρει.
Οι νέες ενεργειακές συνθήκες προκαλούν όχι μόνο αλλαγές στη φύση του φωτός, αλλά και στη φύση του χρόνου. Επομένως η ποιότητα του φωτός υπαγορεύει την ποιότητα του χρόνου και της ζωής μας.
Η υπόφυση είναι ένα μικρό όργανο στο πίσω μέρος του εγκεφάλου με μεγάλη σημασία για τον μεταβολισμό. Αποτελεί μέρος του μεγαλύτερου «κέντρου ελέγχου» της ορμονικής ισορροπίας, του υποθαλάμου του εγκεφάλου, στον οποίο σχηματίζεται μια ποικιλία ορμονών. Ο «Υποθάλαμος» είναι η κοιλότητα που σχηματίζεται μεταξύ της επίφυσης και της υπόφυσης και έχει χαρακτηριστεί ως το μαγικό αρχείο της ανθρώπινης οντότητας καθώς φιλοξενεί άπειρο αριθμό πληροφοριών.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Γερ. Καλογεράκη “Ο ΘΕΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ”, σελ. 181-185, εκδ. Δίον, 2018
-------------------------------------
Οι περισσότεροι έχουμε έστω και μία φορά στη ζωή μας κάποια τηλεπαθητική επικοινωνία.
Πόσες φορές, δεν νοιώσαμε σαν “Κύρος ο Εφευρέτης” όταν μας “ήρθαν φρέσκες, δημιουργικές, πρωτότυπες ιδέες”, χωρίς να μπορούμε να προσδιορίσουμε επακριβώς την προέλευσή τους;
Σχετίζεται με την κατάσταση υψηλότερης συνείδησης και συνειδητοποίησης.
Παραδοσιακά, η κοινωνία απορρίπτει τη διαίσθηση.
Πολλοί άνθρωποι , ευτυχώς, αρχίζουν να συνειδητοποιούν τη δημιουργική δύναμη της διαισθητικής σκέψης, την εμπιστεύονται και την χρησιμοποιούν.
Η διαίσθηση μπορεί να καλλιεργηθεί;
Τί μορφή έχουν τα διαισθητικά μηνύματα;
Αύξηση της διαίσθησης
Το πρώτο βήμα για να γίνετε πιο διαισθητικό είναι: να το πιστέψετε. Πιστέψτε ότι είναι αληθινό και επιτρέψτε να συμβεί. Περιμένετε να συμβεί. Μην αγνοείτε και εγκαταλείπετε την κοινή λογική, αλλά επίσης μην αποκλείετε εσωτερικές σκέψεις και συναισθήματα. Επιτρέψτε να δημιουργηθεί μία “γέφυρα ειρήνης και συμφιλίωσης” μεταξύ του λογικού νου και της διαίσθησης.
Το να είστε μόνος σε ένα ήσυχο μέρος μπορεί να βοηθήσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας να εκδηλωθούν ελεύθερα. Αδειάστε το μυαλό σας από την ακαταστασία, το άγχος και την αγωνία και περάστε χρόνο απολαμβάνοντας τα απλά και όμορφα πράγματα στη ζωή. Μια ωραία βόλτα στη φύση, για παράδειγμα, θα σας προσφέρει ηρεμία και πληρότητα.
Ο διαλογισμός είναι ένας πολύ καλός τρόπος να εκπαιδεύσετε το μυαλό σας ώστε να είναι πιο ειρηνικό, ενώ ταυτόχρονα εκπαιδεύεστε να αποκλείετε όλες τις ανεπιθύμητες, παρεμβατικές ή άκαιρες σκέψεις-σαμποτέρ, που γίνονται όλο και πιο ανίσχυρες να σας αποσπάσουν από την εσωτερική αρμονία και ισορροπία, που σταδιακά κατακτάτε, με την εξάσκηση.
Όσο πιο καθαρό γίνεται το εσωτερικό σας τοπίο τόσο πιο εύκολο είναι να διακρίνετε τις σκέψεις που φαινομενικά έρχονται από το πουθενά. Δώστε τους προσοχή. Ο εσωτερικός σας εαυτός σας δίνει μηνύματα!
Αν , πάλι, δεν διαλογίζεστε, αφήστε τη φαντασία σας να τρέξει ελεύθερη, αποφεύγοντας για λίγο να σκέφτεστε τα προβλήματα της καθημερινότητας, (μην ανησυχείτε , θα σας περιμένουν όταν θα επιστρέψετε απ΄αυτό το ξεχωριστό ταξίδι, αλλά εσείς θα τους κλείσετε πονηρά το μάτι και θα είστε σίγουροι πως έχετε την καλύτερη για σας λύση), κρατείστε το ατομικό εισιτήριο στις πιο όμορφες σκέψεις, στα τοπία που αγαπάτε ή ονειρεύεστε, στις όμορφες μοναδικές, ευχάριστες στιγμές σας, και σε ο,τιδήποτε γεμίζει την καρδιά σας με χαρά και αγάπη. Εστιάστε σ΄αυτό το συναίσθημα και φέρτε το στο παρόν. Η διαίσθηση ζει στο παρόν. Η εστίαση της προσοχής σας στο παρόν μπορεί να αυξήσει την διαισθητικότητα σας. Περάστε λίγο χρόνο στη σιωπή, όταν εκτελείτε εργασίες ρουτίνας. Επικεντρωθείτε σε αυτό που κάνετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να χαλαρώσετε το μυαλό σας, να είστε συνειδητοί σε κάθε σας πράξη και κατά συνέπεια πιο δεκτικοί στη λήψη διαισθητικών μηνυμάτων.
Κρατείστε Ημερολόγιο και καταγράψτε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας. Να είστε παρόντες στη ζωή σας, στη στιγμή, να είστε παρατηρητές και ενεργοί. Όταν διαβάζετε το Ημερολόγιό σας, προτείνω κάθε βδομάδα να επανέρχεστε, θα διαπιστώνετε την πρόοδό σας.
Όσο καλλιεργείτε τη διαίσθησή σας θα αρχίζετε να δέχεστε μηνύματα και στα όνειρά σας. Όταν ο συνειδητός νους ξεκουράζεται, ο υποσυνείδητος βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει. Ακούστε τον. Να έχετε δίπλα σας ένα σημειωματάριο και να γράφετε τα όνειρά σας ή κάποια κομβικά σημεία, για να είστε σε θέση την άλλη μέρα να τα ανακαλέσετε στη μνήμη σας.
Ένας άλλος τρόπος για να καλλιεργήσετε τη διαίσθησή σας, είναι να ασχοληθείτε με κάτι που σας αρέσει και στο οποίο μπορείτε να διοχετεύσετε όλη σας τη δημιουργικότητα, χωρίς να επιτρέπετε τη “λογοκρισία” από το λογικό νου. Χορέψτε ελεύθερα, τραγουδήστε, ζωγραφίστε, εκφραστείτε, γράψτε, ασχοληθείτε με ο,τιδήποτε σας ευχαριστεί και δώστε χώρο στη διαίσθηση να εκδηλωθεί. Η φαντασία και η δημιουργικότητα είναι παιδιά της διαίσθησης.
Παίξτε, παρατηρώντας τους ανθρώπους που σας περιβάλουν. Αναρωτηθείτε τί να θέλουν, τί να σκέφτονται, τί να νοιώθουν. Δείτε τους με την περιφερειακή σας όραση, εμπιστευθείτε την πρώτη πληροφορία που λαμβάνετε και κρατείστε τη. Αν θέλετε μπορείτε να τη σημειώσετε κάπου. Θα εκπλαγείτε από το ποσοστό επιτυχίας που θα έχετε.
Ποια είναι τα οφέλη από την αυξημένη διαίσθηση.
Το ξέρετε πως έρευνες απέδειξαν ότι όσοι λειτουργούν διαισθητικά είναι πιο αποτελεσματικοί και χαρούμενοι;
http://operationmeditation.com/discover/
....................................
ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΟΤΙ ΤΟ DNA ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ!
ΤΑ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΛΛΙΑ και ΟΙ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ
ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ ΟΤΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ “ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ”