Παρασκευή 30 Ιουνίου 2023

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΝΝΟΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΟΥΝ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Η έννοια του Θεού Δημιουργού του Σύμπαντος, των άλλων θεοτήτων και υπερβατικών οντοτήτων σε μορφολογικό και βιολογικό συσχετισμό με τους ανθρώπους της Γαίας με κατανοητές έννοιες.

[[Για τον δημιουργό του Σύμπαντος είναι αδιανόητος κάποιος μορφολογικός ή βιολογικός συσχετισμός με τον άνθρωπο. Δεν υπάρχουν έννοιες κατανοητές από την ανθρώπινη νοημοσύνη. Είναι η μόνη οντότητα των αχανών συμπάντων που πρέπει να ονομάζεται από τα γήινα φυτά «Θεός», όπως εσείς εννοείτε την έννοια του Θεού. Περιλαμβάνει τα πάντα όσα υπάρχουν, ορατά και αόρατα, γνωστά ή άγνωστα στον άνθρωπο. Η μορφή και η νοημοσύνη του είναι ακατανόητη από τον ανθρώπινο νου και δεν μπορεί να συσχετιστεί ή να ταυτιστεί με ΚΑΜΙΑ εικονική μορφή, όπως αυτές που δίνουν οι ανθρώπινες θρησκείες στον Θεό, δημιουργό του σύμπαντος.

Ο ανθρωπομορφισμός του Θεού καθιερώθηκε από τα ιερατεία των θρησκειών για να ελέγχουν τους οπαδούς τους. Οι άνθρωποι, μόνο με τη σκέψη και τη φαντασία τους, μπορούν να προσεγγίσουν τον Θεό- Δημιουργό του σύμπαντος. Είναι οντότητα για την οποία κανένας δε γνωρίζει τίποτε και ούτε ασχολείται με τις ανθρώπιινες υποθέσεις, καλές ή κακές.

Κάθε ψυχή, κάθε άνθρωπος, κάθε λουλούδι, κάθε ήχος, κάθε ορατό ον που κινείται και κάθε αόρατο που δεν αντιλαμβάνονται οι ανθρώπινες αισθήσεις και αγνοούν την ύπαρξή του, είναι μία από τις άπειρες εικόνες και εκδηλώσεις του Θεού Δημιουργού, από τον οποίον εκπηγάζουν τα πάντα.

Αντανακλάται, αναπαράγεται, πολλαπλασιάζεται αναλύεται, συντίθεται και παραμένει αναλλοίωτος, συνιστά την τέλεια εικόνα της δημιουργίας, χωρίς να διαταράσσεται η Αρχική Μονάδα.

Δεν υπάρχουν έννοιες που θα μπορούσαν να αποδώσουν το νόημα της Συμπαντικής Νοημοσύνης, ούτε λέξεις στο λεξιλόγιό σας, για να περιγραφεί, ούτε μπορείτε να κατανοήσετε το αυτογέννητο, το αθάνατο, το αιώνιο, το χωρίς αρχή και τέλος άπειρο, καθώς και πολλές άλλε ς παρόμοιες έννοιες.

Τα ανθρώπινα κύτταρα συγκροτούν το σώμα και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος αυτού και αν αυτά αποσπαστούν από το σώμα, πεθαίνουν. Έτσι και οι ανθρώπινες ψυχές, οι οποίες αποτελούν ακτίνες της Παγκόσμιας Ψυχής, αν αποσπαστούν από αυτήν θα πεθάνουν, γιατί είναι άρρηκτα συνδεμένες με αυτή.

Όσα κύτταρα δημιουργούν πρόβλημα στον ανθρώπινο οργανισμό οι άνθρωποι τα θεραπεύουν ή τα απομακρύνουν από το σώμα με επεμβάσεις. Όμοια όταν οι άνθρωποι ως κύτταρα του συμπαντικού οργανισμού προκαλούν δυσαρμονίες, επηρεάζουν ολόκληρη τη δημιουργία και οι συμπαντικοί νόμοι όταν διασαλεύονται προκαλούν παγκόσμιες καταστροφές και αφανισμούς.

Στο σύμπαν υπάρχει, με δική σας ορολογία, ο αιθέρας, η παγκόσμια συνειδητότητα, η στρεπτική ενέργεια, τα αστρικά πεδία και ένας αμέτρητος αριθμός ενεργειακών δονήσεων και διαστάσεων οι οποίες το κατακλύζουν ολόκληρο, διαπερνούν όλες της οντότητες και είναι γενεσιουργές ουσίες τις οποίες υποψιαζόσαστε αλλά δεν τις γνωρίζετε.

Πηγή: Γεράσιμος Καλογεράκης, “ΑΙΘΕΡΑΣ”, σελ. 167 – 169, εκδ. Δίον, Α’ έκδοση, 2021, Θεσσαλονίκη.

--------------------

Και έρχονται δύο Αρχαίοι Έλληνες, να μας πουν λακωνικά, το απόσταγμα της φιλοσοφίας τους, μην αφήνοντας περιθώρια για οτιδήποτε άλλο...

«Αποκλείεται ως πρώτη αρχή των όντων πάσα γνωστή ουσία, διότι εφ όσον θα ήταν γνωστή, αυτομάτως παύει να είναι Άπειρος», μας λέει ο ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ. 

«Το μακάριο και άφθαρτο Ον (ο θεός) ούτε το ίδιο γνωρίζει ενοχλήσεις ούτε σε άλλους προξενεί ενοχλήσεις. Ώστε δεν επηρεάζεται ούτε από θυμούς ούτε από ευχαριστίες. Διότι όλα αυτά είναι γνωρίσματα ενός αδύναμου όντος» (ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ)

Επειδή, όπως μας λέει ο Χίλων, ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ

https://enneaetifotos.blogspot.com/

ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΙΣΜΟ; ΟΜΩΣ, ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ!!!

Τίποτα δεν ενοχλεί τον δογματικό όσο ο έλεγχος και η κριτική των άρθρων της πίστης του. Φοβάται μήπως αναγκαστεί να μετακινηθεί από τις θέσεις του και αμυνόμενος επιτίθεται εναντίον εκείνων που και διακριτικά ακόμη δοκιμάζουν να κλονίσουν την τυφλή βεβαιότητά του.

Τους υποπτεύεται, αμφισβητεί τις καλές προθέσεις τους, δεν σκέπτεται καν να τους ακούσει. «Υπάρχουν» λέει «αρχές, κανόνες, έννοιες που βρίσκονται πέρα από κάθε αμφιβολία και είναι καθαρή μωρία να κατεβάζει κανείς από τα βάθρα τους αυτές τις σεβάσμιες ιδέες και να τις παραδίνει στον έλεγχο του τυχόντος».

Ο δογματικός και δεοληπτικός τύπος ανθρώπου, αποδοκιμάζει ανυποχώρητα κάθε κρητικό στοχασμό. Αυτός έχει τις «ιδέες» του, τις δικές του ιδέες, και είναι τόσο καλά βολεμένος μέσα στο κλουβί τους, που δεν εννοεί με κανένα τρόπο να βγει έξω για νέες περιπέτειες.

Φοβάται να δοκιμάσει τα φτερά του, γιατί υποπτεύεται (ορθά) ότι έχουν αδυνατίσει από την αδράνεια και δεν θα τον βοηθήσουν να πετάξει. Κατά βάθος τρέμει την ελευθερία, σαν το πουλί το γεννημένο στη σκλαβιά που όταν το λευτερώσεις, εκείνο φτεροκοπάει απάνω στα σύρματα της φυλακής του και ψάχνει να βρει καμιά πορτούλα να ξαναμπεί μέσα – στη «σιγουριά».

Ή σαν εκείνους τους σκλάβους της μαύρης ηπείρου που όταν ο νόμος τους λευτέρωσε, ικέτευαν τα αφεντικά τους να τους περάσουν πάλι τον χαλκά – για «σιγουριά». Θέλει τόλμην η ελευθερία… 

Υπάρχει τρόπος να γλυτώσει κανείς από την ιδεοληψία και τον δογματισμό;

Υπάρχει, νομίζω. Είναι εκείνη η ενοχλητική και επικίνδυνη μύγα, με την οποία παρομοίαζε το διαλεκτικό του δαιμόνιο ο Αρχαίος Σωκράτης. Ένα βαρύ και νωθρό άλογο – έλεγε – για να κουνηθεί, χρειάζεται να το τσιμπήσει αυτή η μύγα.

Έτσι και ο ευτυχής στη δουλεία του δογματικός που αρνιέται πεισματικά να μετακινηθεί και κλείνει τ’ αυτιά του στον έλεγχο («ου με πείσης καν με πείσης»), θέλει γερό δάγκωμα από κανένα ακαταμάχητο φιλοσοφικό ζωύφιο, για να αναγκαστεί να κάνει χρήση της μουδιασμένης του διάνοιας. Και να βρεί την πνευματική ελευθερία.

Αλλά δε φτάνει τούτο μόνο. Πρέπει και να μπορεί να σηκώσει την αλήθεια. Το βάρος της δεν είναι για όλους τους ώμους, ενώ το ψεύδος (οι αβασάνιστες, οι αυθαίρετες ιδέες) είναι ελαφρό και πάει σε πολλούς, παραπολλούς, όπως το έτοιμο φόρεμα.

«Η αξία ενός ανθρώπου» έγραψε ο Nietzsche «μετριέται με το πόσην αλήθεια μπορεί να σηκώσει».

------------------------------------

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Ε. Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΥ «Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ», ΕΚΔΟΣΗ ΦΙΛΙΠΠΟΤΗ, ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΕΚΔΟΣΗ 1994

Ε. Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΣ
Ο Ευάγγελος Παπανούτσος ήταν σημαντικός Έλληνας παιδαγωγός, φιλόσοφος και δοκιμιογράφος του 20ου αιώνα. Η καταγωγή του ήταν από το Σοπωτό της Αχαΐας. Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι ευρέως γνωστή.
Γέννηση: 27 Ιουλίου 1900, Πειραιάς
Απεβίωσε: 2 Μαΐου 1982, Αθήνα
Βιβλία: Επίκαιρα ανεπίκαιρα: δοκίμια, ΤΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΒΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΩΝΑ
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ: ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΤΣΙΛΙΚΑ
https://pointfromview.blogspot.gr

ΚΥΠΡΟΣ!!!

Ένα από τα πιο ισχυρά όπλα πολιτικής και εξουσίας είναι οι λέξεις. Οι λέξεις δημιουργούν στο μυαλό μας εικόνες, άλλες πραγματικές και άλλες όχι. Όταν μια λέξη χρησιμοποιηθεί για αρκετό καιρό χωρίς αμφισβήτηση του περιεχομένου της, παίρνει την μορφή πραγματικότητας, αλήθειας. Δύο τέτοιες λέξεις είναι οι «Ελληνοκύπριοι» και «Τουρκοκύπριοι».

Ας ξεκινήσουμε όμως από λίγο παλαιότερα:

- Πριν από περίπου 3.250 χρόνια στο νησί φτάνουν και το κατοικούν Αχαιοί.
- Πριν από περίπου 3.150 χρόνια και Δωριείς συμπληρώνουν τους κατοίκους της Κύπρου.

Στην Βικιπαίδεια υπάρχει και μία πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά που μπορεί να μας δώσει απόλυτα ξεκάθαρη εικόνα για την καταγωγή των Κυπρίων:

Ο Ηρόδοτος διασώζει μαρτυρία ότι μεταξύ του κυπριακού πληθυσμού, στις μέρες του, περιλαμβάνονταν απόγονοι Αθηναίων, Αργείων, Αρκάδων, Σαλαμινίων και άλλων αποίκων από διάφορα ελληνικά μέρη. Θα πρέπει ν’ αποδεχτούμε ότι, εκτός από τους Αχαιούς (Μυκηναίους), η Κύπρος δέχτηκε στη συνέχεια και άλλους αποίκους από διάφορα ελληνικά μέρη, γι’ αυτό και είναι επιτρεπτό, όταν μιλάμε για αποικισμό του νησιού από Αχαιούς, με τον όρο Αχαιοί να εννοούμε όλους τους Έλληνες, πράγμα που απαντά και στα Ομηρικά έπη, κι όχι μόνο τους Μυκηναίους.

Το νησί της Κύπρου, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα αποτέλεσε μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και λίγο αργότερα από την Κωνσταντινούπολη το κατέλαβαν οι Οθωμανοί (1571 – 1878) για να το παραχωρήσουν στους Βρετανούς μέχρι την ανακήρυξη του ως ανεξάρτητου κράτους.

Και βέβαια εδώ υπάρχουν δύο θέματα: H κυπριακή κρατική οντότητα και το γεγονός ότι η Κύπρος είναι Ελλάδα.
Προφανώς, για λόγους πολιτικούς, οικονομικών συμφερόντων κλπ. στην Κύπρο επεβλήθη να μην ενωθεί ποτέ με την Ελλάδα. 
Αυτό όμως δεν αλλάζει την πραγματικότητα.

Πολλά Ελληνικά νησιά και ενώθηκαν με την μητέρα Ελλάδα πρόσφατα και ορισμένα εξ αυτών για κάποια περίοδο υπήρξαν και ως «αυτόνομα κράτη». Αυτό όμως δεν αλλάζει κάτι. Μιλάμε πάντα για περιοχές ελληνικές από τα βάθη της Αρχαιότητας.

Για να μην χαθούμε όμως στην ιστορία, ας κάνουμε την παραδοχή ότι εκτός των Ελλήνων κατοίκων του νησιού προστέθηκαν και Τούρκοι (οι περισσότεροι εξ αυτών άποικοι που μετέφερε η Τουρκία τις τελευταίες δεκαετίες προκειμένου να αλλάξει την πληθυσμιακή σύσταση της Κύπρου.

Τι δημιουργεί λοιπόν αυτό; Ξεκάθαρο: Ένα ελληνικό νησί στο οποίο βρίσκονται οι Έλληνες κάτοικοι του και οι Τούρκοι έποικοι του.
Για να φτάσω λοιπόν εκεί από όπου ξεκίνησα. Τι είναι οι όροι «Ελληνοκύπριοι» και «Τουρκοκύπριοι»;
Στο μυαλό μου δεν είναι τίποτε άλλο από μία απόλυτα εσκεμμένη και πολύ προσεκτικά μεθοδευμένη προσπάθεια να δημιουργηθεί μία εικόνα ίσων αποστάσεων και δικαιωμάτων.
Όταν κάποιος ακούει «Ελληνοκύπριοι» και «Τουρκοκύπριοι», η εικόνα που έρχεται στο μυαλό του είναι ένας τόπος που χωρίς να χαρακτηρίζεται που και σε ποιους ανήκει διαιρείται σε δύο «κοινότητες» με ίδια ιστορικά και ουσιαστικά δικαιώματα.

Καταλαβαίνω, ότι για κάποιους το σκεπτικό μπορεί να είναι δυσδιάκριτο. Σκεφτείτε όμως το εξής απλό: Στην Ρόδο κατοικούν και κάποιοι μουσουλμάνοι. Θα σκεφτόταν κανείς από εμάς όταν μιλά για την Ρόδο να αναφέρεται σε «Ελληνορόδιους» και «Τουρκορόδιους»; Προφανώς όχι.

Αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα, είναι στην ουσία του μία έννοια ελαστική και μπορεί να εμφανιστεί με διάφορους τρόπους και με διάφορες μορφές. Στην Κύπρο λοιπόν (αφαιρέστε όλα τα πρόσθετα που αλλοιώνουν την εικόνα: Τον τουρκικό στρατό, την πράσινη γραμμή κ.λπ.), αυτό που συμβαίνει είναι ότι σε ένα ελληνικό νησί υπάρχουν και Τούρκοι.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να συνοψίσουμε για να γίνει ξεκάθαρο το γιατί κατασκευάστηκαν οι δύο χαρακτηρισμοί «Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι».

Κατάσταση Α (Έλληνες-Τούρκοι): Ελληνικό νησί στο οποίο βρέθηκαν και τοποθετήθηκαν Τούρκοι.
Κατάσταση Β (Ελληνοκύπριοι-Τουρκοκύπριοι): Νησί «αχαρακτήριστο ως προς το που ανήκει», στο οποίο κατοικούν δύο εθνότητες. Η μία ελληνικής και η άλλη τουρκικής καταγωγής και συνείδησης.

Καταλαβαίνετε την τρομακτική διαφορά μεταξύ των δύο καταστάσεων; Αντιλαμβάνεστε ότι η δεύτερη κατάσταση, είναι ακριβώς σαν να συζητούμε για το εάν κάποιος που με την βία μπήκε στο σπίτι σας και κατέλαβε το σαλόνι σας, έχει μετά από ένα διάστημα ίσα δικαιώματα με εσάς όσον αφορά στην ιδιοκτησία και διαχείριση του σπιτιού;

Βέβαια, δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που και οι ελληνικές κυβερνήσεις (σε απόλυτο παραλληλισμό με τον διεθνή παράγοντα) αποδέχονται –για να μην πω συνδημιουργούν- μία στρεβλή εικόνα την οποία αναπαράγουν για λόγους που ανήκουν σε άλλη συζήτηση.

Σήμερα, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι αυτές που είναι, και η κατάσταση τους θα εξελιχθεί βάσει παραγόντων και συμφερόντων που τελικά μάλλον δεν μπορούμε να επηρεάσουμε. Δεκτό.
Αυτό που δεν είναι δεκτό –από εμένα τουλάχιστον –είναι ότι κάποιοι προσπαθούν τις δικές τους σκέψεις (δημιουργήματα) να τις «φυτέψουν» στο μυαλό μας και να μας αναγκάσουν (όχι με την βία, αλλά με άλλους τρόπους) να τις αναγνωρίζουμε ως «αλήθεια». 

http://www.pare-dose.net/ 

(Στέλνω την αγάπη μου στην μεγαλόνησο και σε όλα τα στρατευμένα νιάτα της Ε.Φ. και  της ΕΛ.ΔΥ.Κ.) 

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2023

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΤΑΝΕΙ ΣΕ ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΕΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΠΩΤΑΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ

ΣΤΗΝ ΑΧΛΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ…

Στην Ελληνική ιστορία υπάρχουν γεγονότα που αποκρύπτονται, τα οποία συνέβησαν σε ακατανόητες για εμάς εποχές του απώτατου παρελθόντος. Το μυαλό μας λόγω μακροχρόνιου εμποτισμού διαστρεβλωμένης ιστορίας αδυνατεί να τις χαρακτηρίσει ως ιστορικές εποχές, και τις αποκαλεί μυθολογίες (παραμύθια) των Αρχαίων μας προγόνων,  απορρίπτοντας έτσι κάθε εκδοχή και πιθανότητα ύπαρξής τους ως πραγματικά ιστορικά δεδομένα.

Ο Κέκροψ, ο πρώτος "μυθικός" βασιλιάς της Αθήνας έζησε (πάντα κατά τους συμβατικούς ιστορικούς) το -1582.
Το όνομά του αναγράφεται στα χρονικά του Παρίου Μαρμάρου (όπου και οι "ιστορικοί" βασίζονται για τις χρονολογίες της Ελληνικής Μυθολογίας, και ιστορίας) ...αναφέρεται δε και το όνομα του Κάδμου, του Δευκαλίωνα, του Θησέα, του Ηρακλή, του Τριπτόλεμου, και πολλών άλλων, όπως και το όνομα του Ομήρου.

Εάν ο Όμηρος και άλλα πρόσωπα ιστορικά, όπως και γεγονότα αναφέρονται στο Πάριο χρονικό, για ποιόν λόγο αναγράφονται πρόσωπα της Μυθολογίας ή και το αντίθετο;
Από εδώ καταλαβαίνουμε ότι: Όλα είναι διαστρεβλωμένες ιστορικές αλήθειες που αποκρύπτονται για εξουσιαστικούς θρησκευτικό-πολιτικούς λόγους και συμφέροντα.

Με αστρολογικές μετρήσεις, στην αποκωδικοποίηση του Παρίου Μαρμάρου, ο Όμηρος έζησε πολύ παλαιότερα του -800, στο περίπου -13.900!!!

Ο Όμηρος μνημονεύει ότι ο (Κύων Ορίωνος, Σείριος ή Άλφα του αστερισμού (Canis Major) ανέτελλε το Φθινόπωρο την εποχή του Τρωικού πολέμου, σήμερα στην Ελλάδα ανατέλλει το καλοκαίρι, περίπου 54 ημέρες μετά την τροπή του Ηλίου (Θ Τ). Αυτό συμβαίνει διότι η Ανατολή του Σειρίου έχει έκτοτε μετατεθεί εκ μεταπτώσεως προς τις επόμενες εποχές του έτους κατά 236 έως 326 ημέρες...
Με την μετάπτωση τα σημεία των ισημεριών  και τροπών του Ηλίου μετακινούνται επί της εκλειπτικής προς δυσμάς κατά 50,2 δεύτερα λεπτά της μοίρας ετησίως, ενώ η ανατολή ενός αμφιφανούς απλανούς αστέρος στον ίδιο τόπο μετατίθεται προς τις επόμενες εποχές του έτους κατά μίαν ημέρα ανά 70,43 έτη περίπου.
Ο κύκλος της μεταπτώσεως συντελείται σε 25.725 έτη και προκαλείται απ' την έλξη που ασκεί η Σελήνη και άλλα ουράνια σώματα επί της Γης κατά την περιφορά στον άξονα της και τον Ήλιο.

Επομένως έχουν παρέλθει έκτοτε (236Χ70,43=) 16.621 έως (326Χ70,43=) 22.960 έτη περίπου.

Δηλαδή ο Σείριος ανέτελλε το φθινόπωρο στον Ελληνικό ουρανό μεταξύ της 21ης και της 15ης χιλιετίας προ κοινής χρονολόγησης.

___________________________________________

Σχόλιο: Σύμφωνα με την περιγραφή του Πλάτωνα στο έργο του, «Κριτίας», η καταβύθιση της Ατλαντίδος που συμπίπτει με τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνος, έγινε περίπου 9.000 χρόνια πριν την εποχή του Σόλωνα. Άρα 9650 χρόνια πριν την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης.

Ο Κ. Χασάπης με τη μελέτη του πάνω στους ύμνους του Ορφέως και την ερμηνεία τους αστρονομικώς, εξαπέστειλε την Ελληνική προϊστορία στο απώτατο παρελθόν και κατέστησε αναμφισβήτητο ότι το γένος των Ελλήνων προϋπήρχε του κατακλυσμού (-9650). ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΕΚΑΘΕΝ.

Ο Ταξίαρχος ε.α. και συγγραφέας Μπλέτας Χρήστος στο έργο του "Ορφεύς" από τις εκδόσεις "Ερωδιός" χρονολογεί την γέννηση του θεολόγου και ποιητή Ορφέα 14.000 χρόνια πριν.

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, τα συμπεράσματα δικά σας για το πότε έγινε ο Τρωικός Πόλεμος και πιο πριν η Αργοναυτική εκστρατεία (υπ’ όψιν, ο Ορφέας ήταν μέλος των Αργοναυτών).

https://enneaetifotos.blogspot.com/

---------------------------

ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ “ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ” ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΑ ΓΝΩΣΗ

ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ “ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ” ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΠΡΟΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΑ ΓΝΩΣΗ

Το "Πάριο Χρονικό", είναι Αρχαίο Ελληνικό επιγραφικό κείμενο που βρέθηκε σε μια επιτύμβια στήλη, καλούμενη και "οξώνιον μάρμαρον" και εξιστορεί γεγονότα και χρονολογίες, του ελλαδικού χώρου, από τότε που ο Μυθικός Κέκροπας εβασίλευσε στην Αθήνα. Ονομάστηκε έτσι επειδή βρέθηκε στην Πάρο και αποτελείται από τρία τμήματα συνολικά.

Το Πάριο Χρονικό μεταφέρθηκε αρχικά στη Σμύρνη από τον κόμη του Arundel το 1627(πιθανότατα και το έτος που βρέθηκε) και εκεί ο Henry Howard(συγγενής του Arundel) αγόρασε τις δύο πλάκες, όπου στη συνέχεια μετέφερε στο Λονδίνο για να διακοσμήσουν τους κήπους του. Η στήλη έγινε γνωστή ως το Μάρμαρο Άρουντελ, το 1667 προσφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου μεταφέρθηκε τελικά. Δημοσιεύτηκε πρώτα στο Λονδίνο από τον John Selden το 1628. Έκτοτε δημοσιεύτηκε αρκετές φορές: από τους Prideaux (Οξφόρδη 1676), Μ. Maittaire Λονδίνο 1732), J. Baumgarten (με γερμανική μετάφραση, 1747), Christian Wagner (1790), Α. Boeckh (1843, στο Corpus Inscriptionum Graecarurn, τόμ. II, σ. 293 κε.), C. Muller (στα FHG, Παρίσι 1853, τόμ. Ι, σ. 535 κε.), Johannes Flach (Tubingen, 1884) και, ίσως η πιο ενδιαφέρουσα και πιο πλήρης έκδοση, από τον Felix Jacoby (Βερολίνο 1904) με σχόλια και ένα χρονολογικό κανόνα· αυτή η τελευταία έκδοση περιλαμβάνει ως Μέρος Β' και τα τελευταία αποσπάσματα του Χρονικού, που βρέθηκαν από τον Α. Wilhelm το 1897.

Η Στήλη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης περιέχει 93 στίχους, που καλύπτουν την περίοδο από τον Κέκροπα ως τον Καλλίστρατο· τα επόμενα αποσπάσματα περιέχουν άλλους 34 στίχους, που καλύπτουν την περίοδο 336 π.Χ. (εποχή του Πυθόδηλου) ως το 299/8 (εποχή του Ευκτήμονα). Πρβ. F. Jacoby, Das Marmor Parium, Βερολίνο 1904 (Α' μέρος, σσ. 3-20, Β' μέρος σσ. 20-24).

Οι στίχοι δεν έχουν πλήρως διατηρηθεί και στα δύο μέρη. Σήμερα το ένα από αυτά τα δύο τεμάχια έχει εξαφανιστεί. Ένα περαιτέρω τρίτο τεμάχιο, που αποτελεί την βάση της επιτύμβιας στήλης και φέρει το τελευταίο απόσπασμα του κειμένου, που βρέθηκε στην Πάρο το 1897, εκτίθεται σήμερα στο μουσείο. Το Πάριο χρονικό είναι το παλιότερο χρονικό (χρονολογικός πίνακας) που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στα Ελληνικά. 

Ακόμα, έχει αρκετό ενδιαφέρον μια και ο άγνωστος συγγραφέας του, δίνει μια καταγραφή των γεγονότων από την εποχή του βασιλιά Κέκροπα των Αθηνών, μέχρι το -264, που είναι πιθανότατα η χρονολογία συγγραφής του χρονικού, γνωρίζοντας έτσι πολλές άγνωστες πτυχές της Αρχαίας Ελληνικής (μυθ) Ιστορίας.

Η επίσημη θέση των ιστορικών είναι ότι δεν αποτελεί έγκυρη πηγή πληροφοριών παρά μόνο συμπληρωματική (λες και εμείς ξέρουμε περισσότερα από αυτόν που το έγραψε!;;;) καθώς δεν γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα σε Ιστορικά και Μυθολογικά πρόσωπα.

Επίσης, ένας λόγος ακόμα που δεν ''εγκρίθηκε'' ως έγκυρη πηγή από το διεθνές ιστορικό ΄΄κατεστημένο΄΄ που θέλει τους Έλληνες να είναι...ινδοευρωπαίοι(!), όσο περίεργο και αν ακούγεται, είναι γιατί δεν αναφέρεται πουθενά σε αυτήν την κάθοδο (των ινδοευρωπαικών φύλων από την κεντρική Ευρώπη το 16ο αιώνα π.Χ), που λογικά αν συνέβη, θα ήταν σημαντικό γεγονός για να καταγραφεί! Μήπως τελικά αυτή η εκδοχή περί κατοίκησης του ελλαδικού χώρου από ινδοευρωπαικά φύλα δεν κολλάει τελικά;;;;;;;;

Οι χρονολογήσεις δεν ακολουθούν την γνωστή αρχαιοελληνική γραφή των αριθμών με τα γράμματα του αλφαβήτου, αλλά μια παλαιότερη μέθοδο: οι χιλιάδες Χ, οι εκατοντάδες Η, οι δεκάδες Δ, οι πεντάδες Π. Το δε κείμενο και από τα τρία τεμάχια έχει διασωθεί (τμηματικα ορισμένες φορές).


    ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ (Aρχαίο κείμενο)

    ΠΑΡΙΟ ΧΡΟΝΙΚΟ (σε απόδοση στα νέα ελληνικά)


Περισσότερα: https://omadaorfeas.blogspot.com/

Πηγή εικόνας: https://commons.wikimedia.org/

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2023

ΜΑΘΕ ΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Με την Συγγραφέα Δήμητρα Λιάτσα 

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Ο Αλκαίος είναι συγγραφεύς δύο βιβλίων. Του βιβλίου "Ο Δρόμος του ηγέτη" (Εξαντληθέν) και του βιβλίου "Το μυστικό πεπρωμένο της Ελλάδος". Εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ


Ομηρικός Κύκλος

Σάββατο 24 Ιουνίου 2023

Η ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΑΡΧΕΓΟΝΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

"[Ο Ζεύς] ...αγάπησε την ομορφόμαλλη την Μνημοσύνη, που απ' αυτήν γεννήθηκαν οι χρυσοστέφανες οι Μούσες οι εννιά, που τους αρέσουν οι γιορτές και η τέρψις του τραγουδιού.." (Ησιόδου Θεογονία 915) 

"Αυτές [τις Μούσες].. με τον γιο του Κρόνου σμίγοντας εγέννησε στην Πιερία η Μνημοσύνη, δέσποινα στων Ελευθερών τις ακρορράχες- στα βάσανά μας λησμονιά κι ανάπαυσι απ' τις έγνοιες.." (Ησιόδου Θεογονία 54, απόδοση Π. Λεκατσά)

"Σεις αι θυγατέραις της Μνημοσύνης και του βροντερού Διός, ω ένδοξες Πιερίδες Μούσαι με την Λαμπράν φήμην, σεις εις όσους ανθρώπους παρευρεθήτε είσθε περιπόθητες, πολύμορφες, επειδή γεννάτε την άμεμπτον αρετήν πάσης παιδείας' εσείς τρέφετε την ψυχήν και δίδετε την ορθήν κατεύθυνσιν εις την διανόησιν, και είσθε αι οδηγοί βασίλισσαι του δυνατού νου." (Ορφικοί Ύμνοι, Μουσών, απόδοση Ι.Πασσά) 

Η Μνημοσύνη είναι η προσωποποίηση της μνήμης στην Ελληνική Μυθολογία. Ανήκει στους Τιτάνες, είναι κόρη της Γαίας και του Ουρανού και μητέρα των Μουσών από τον Δία.

«Οι “Μούσες” τώρα και γενικά η Μουσική ονομάσθηκαν έτσι απ’ το “μώσθαι” (έρευνα), απ’ την αναζήτηση για την Φιλοσοφία και την Γνώση.» (Πλάτων, «Κρατύλος» 406 Α.)
Απ’ τα λεγόμενα του Πλάτωνα βλέπουμε, ότι οι Μούσες είναι οι ίδιες οι Τέχνες και οι Επιστήμες, που ανακάλυψαν και ανέπτυξαν οι άνθρωποι σε πολύ παλαιότερες εποχές.

Κάθε Αρχαίος αλλά και αρκετοί σύγχρονοι συγγραφείς, ποιητές, φιλόσοφοι, ιστορικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες, επικαλούνται τις πανέμορφες Μούσες, για να τους εμπνεύσουν, και να μπορέσουν να φέρουν σε πέρας το δικό τους έργο.
Ουσιαστικά πρόκειται για μία προσπάθεια ανάκλησης και επαναφοράς της αρχέγονης μνήμης του ανθρώπου.

Για τον Σωκράτη η μάθηση είναι ανάμνηση, δηλαδή κάθε τι, το οποίο ανακαλύφθηκε και μαθεύτηκε απ’ τους ανθρώπους σε κάποια παλαιότερη χρονική στιγμή, έχει αποτυπωθεί σαν σφραγίδα στο D.N.A. των κυττάρων μας:

«ότι δηλαδή για εμάς η μάθηση δεν είναι παρά ανάμνηση, και σύμφωνα με αυτό είναι αναγκαίο να έχουμε μάθει σε κάποιο προηγούμενο χρόνο αυτά που τώρα ανακαλούμε στην μνήμη μας» (Πλάτων «Φαίδων», 72 D)

https://enneaetifotos.blogspot.com/

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2023

ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ – ΤΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ

Αυτοί που μπόρεσαν να βυθίσουν το βλέμμα τους στο αιώνιο πυρ της ιστορίας του κόσμου, αυτοί που συνέλαβαν την ουσία του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, μέσα από την μαρμάρινη υπόσταση του, βρέθηκαν μπροστά στη μεγάλη αλήθεια:

Πως ο ορατός κόσμος συμπεριλαμβάνει την υπόσταση αλλά και την ουσία ενός άλλου κόσμου, με ολοκληρωμένη αρμονία και τελειότητα.

Οι μεγάλοι Μύστες της Φιλοσοφίας, είδαν τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν ναό του Σύμπαντος, και η πνευματική προσφορά τους θα διαπερνά σαν φωτεινό μετέωρο στους αιώνες, για να αποτελεί τον άρτο και τον οίνο στο θυσιαστήριο της γνώσης.

Αν επισκέπτη, θες να ακούσεις τον λυγμό της μάνας γης, αν θες να νιώσεις το βουβό δράμα της ιστορίας της ανθρωπότητος, εκεί πού η μουσική του σύμπαντος και ο θρήνος των θεών συνθέτουν το άσμα ασμάτων της ψυχής και του κόσμου, στάσου νύχτα στα πόδια της Ακρόπολης, κοίταξε τον Παρθενώνα τυλιγμένο στη λάμψη των άστρων, και άφησε τις Μυστικές Φωνές του ουρανού να σου περιγράψουν την ιστορία του Μαρμάρινου Βασιλιά, που το κάλος του, υμνούν, οι αιώνες!!!

Κείμενο: Οι θησαυροί της Αρχαίας Ελλάδας: "Παρθενώνας" - Παύλος Πισσάνος (απομαγνητοφώνηση βίντεο)

----------------------------------------------------

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023

ΨΕΥΔΕΙΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ

ΨΕΥΔΕΙΣ ΔΟΞΑΣΙΕΣ είναι η πίστη που σχη­ματίζουμε στη διά­νοιά μας από τις εκ πλάνης σχη­ματισμένες ιδέες.

Αυτό σημαίνει ότι οι ψευδείς δοξασίες είναι εκείνο το νοητικό υπόβαθρο το οποίο μας εξωθεί σε εκδήλωση παθών και μας παρεμποδίζει να κατανοήσουμε ότι έχουμε πάθη ώστε να τα εξαλείψουμε.

Ο άνθρωπος γενικά κυριαρχείται από ψευδείς δοξασίες όταν διάγει μη φυσικό βίο και βρίσκεται σε σκοτεινό περι­βάλλον.

Οι ψευδείς δοξασίες συνήθως προέρχονται από θρησκευτικά ή πολιτικά ή κοινωνικά πιστεύω και καλλιεργούν και εκτρέφουν πάθη, ιδιαίτερα όπως ο εγωισμός.

Οι σημαντικότερες από τις ψευδείς δοξασίες είναι αυτές που προέρχονται από τα θρη­σκευτικά πιστεύω με τα οποία μας γαλουχούν από την παιδική ηλικία.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

--------------------------------

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΩΝ

ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ 

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ

Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ

ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ: ΣΩΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΑ ΕΙΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗ ΖΩΗ, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΞΕΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΕΣ

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023

Ο ΚΛΗΔΟΝΑΣ - ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΕΘΙΜΟΝ – Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ - ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ - "έθη Ελληνικά τε και Εθνικά"

Πηγή εικόνας: https://www.voltarakia.gr/

Η γιορτή του Κλήδονα είναι μια από τις αρχαιότερες εκφράσεις του παραδοσιακού πολιτισμού της ελληνικής υπαίθρου.

Κατάγεται από τις τελετουργίες καθαρμού και μαντείας της Αρχαίας Ελλάδας και βασίζεται στην μαγική δύναμη του λόγου, δηλ. ότι ο λόγος μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των πραγμάτων: Στο πλαίσιο μιας  τελετουργίας, τα σημαινόμενα του εκφωνούμενου λόγου μπορούν να γίνουν πράξη.

Ειδικότερα, η λέξη κλήδονας μαρτυρείται από την αρχαϊκή εποχή (-8ος  -7ος αιώνας), στα έπη του Ομήρου και του Ησιόδου, με τους τύπους κληδών – κληηδών – κλεηδών – κληδόνα, που η αρχική τους σημασία είναι φωνή, φήμη, θεϊκός λόγος, προφητεία.

Για την δύναμη του λόγου και τις συναφείς τελετουργίες σώζονται μαρτυρίες από τους Αρχαίους συγγραφείς, τον Ησίοδο [Έργα και Ημέραι, 763-764], τον Πλούταρχο [Περί Ίσιδος και Οσίριδος, 356 Ε], τον Αιλιανό [Περί ζώων ιδιότητος, 11]τον Δίωνα Χρυσόστομο [Λόγοι, 32, 364 D], ενώ η σχέση του λόγου με τα πράγματα ως φιλοσοφικό  (και γλωσσολογικό) πρόβλημα αποτέλεσε αντικείμενο των πλατωνικών διαλόγων.

Ο ΟΜΗΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ. - ΚΑΙ Ο ΑΙΣΧΥΛΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ "ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ". - ΚΛΗΔΟΝΙΣΜΟΣ ΕΛΕΓΕΤΟ Ο ΔΙΔΟΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΜΟΣ. - ΠΩΣ ΠΡΟΗΛΘΕ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ.

Ο κλήδονας είναι πανάρχαιο έθιμο. Το γνωρίζομε από τον Όμηρο ως ένα μέσο μαντικής χαριτωμένο. Μάντευαν από τις τυχαίες φωνές, τους τυχαίους λόγους ορισμένες περιστάσεις. Αυτές οι φωνές είχαν θέση χρησμών. Υπήρχαν μάλιστα, όπως στη γενική μαντική, και μάντεις που λέγονταν κληδονιστές ή κληδονιστικοί, επιτήδειοι να εξηγούν τις μαντείες "από κληδόνων" - φωνών δηλαδή - όπως υπήρχαν και εκείνοι που εξηγούσαν τους οιωνούς, τα ονείρατα κλπ.

Κληδονισμός και σήμερα κλήδονας λεγόταν ο χρησμός που δίδονταν μ' αυτού του είδους την μαντική.  Στον καιρό του Ομήρου πολύ τον μεταχειρίζονταν τον κλήδονα. Τον αναφέρει δυο φορές. Οι ποιητές επίσης τον μεταχειρίζονταν.

Ο σημερινός κλήδονας είναι πανελλήνιο έθιμο. Στη Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία, Στερεά, Νησιά, Κρήτη και Πελοπόννησο παντού τελείται το έθιμο με φωτιές και πηδήματα. Η γιορτή αυτή συμπίπτοντας με το θερινό ηλιοστάσιο ταυτίζεται με την λατρεία του ηλίου. Σε πολλά μέρη τη λένε "Τ' Αγιαννιού του λιοτροπιού".

Σ' όλη την Ελλάδα, στο πανελλήνιο, συνηθίζουν να ανάβουν φωτιές, που πηδούν πάνω τους παιδιά, νέοι, νέες, γέροντες, είτε χορεύουν ψάλλοντας διάφορα τραγούδια. Το πήδημα της φωτιάς προήλθε από τη γνώμη ότι "τα συμβαίνοντα αυτοίς δυσχερή κατακαίεσθαι και ετέροις αγαθοίς επιτυγχάνειν". 

Κληδονισμός και σήμερα κλήδονας λέγονταν ο χρησμός που δίδονταν μ' αυτού του είδους την μαντική. Στον καιρό του Ομήρου πολύ τον μεταχειρίζονταν τον κλήδονα. Τον αναφέρει δυο φορές. Οι ποιητές επίσης τον μεταχειρίζονταν. Ο Αισχύλος στον "Προμηθέα Δεσμώτη", αναφέρει τον κλήδονα με όσα λέγει στο χορό των ωκεανίδων νυμφών:

Τρόπους δε μαντικής εστοίχισα

κάκρινα πρώτος εξ ονειράτων α χρη
ύπαρ γενέσθαι κληδόνας δε δυσηκρίτους
εγνώρισ' αυτοίς...

Ο Ζωναράς (12ος αι. βυζαντινός χρονογράφος, θεολόγος και νομικός που έζησε στην Κωνσταντινούπολη.) αποκαλεί τις αναπτόμενες φωτιές και τα πηδήματα "έθη Ελληνικά τε και Εθνικά".

Θα μπορούσε κανείς πολλά να δώση δείγματα από τ' ανέκδοτα των Αρχαίων κληδονίσματα, αλλ' αυτά είναι αρκετά.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

-----------------------------

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ | 21 ΙΟΥΝΙΟΥ | 

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ | 21 ΙΟΥΝΙΟΥ |

Έναρξη του Καλοκαιριού η μεγαλύτερη μέρα του χρόνου.

Οι Μύστες των Δελφών κατά την θερινή τροπή του Ηλίου τελούσαν ανάλογη τελετή σε δόξα του Φοίβου Απόλλωνος, του θεού της αιώνιας νεότητας!!!

Επίσης οι Μύστες της Ελευσίνας τελούσαν γιορτή σε δόξα και ανάσταση της Κόρης Περσεφόνης και σε δόξα Διονύσου του Ελευθερέα (δηλαδή του ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών).

Η Περσεφόνη είναι η ψυχή της Γης, η οποία διήλθε απ' όλες τις καταστάσεις των τεσσάρων εποχών και κατόπιν ήλθε στον Όλυμπο (δηλαδή στην χώρα της αιώνιας ζωής του πνεύματος). Πριν όμως έλθει στην χώρα της αιώνιας ζωής συνεζεύχθη τον Διόνυσο τον Ελευθερέα και έτσι θα ζήσει μετ' αυτού την αιώνια νεότητα και ευθυμία.

Ιδού ποίος είναι ο κλήρος της ψυχής των θείων Μυστών και σαφώς τον απεκάλυψαν οι Θείοι Μύστες της Ελευσίνας.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

---------------------------------------

ΔΕΛΦΟΙ & «Φ»

Η ΘΕΡΙΝΗ ΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

ΠΟΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ;

ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ - ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ και λίγα λόγια εξ αφορμής.

ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΚΑΙ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΛΗΔΟΝΑ - ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΝ ΕΘΙΜΟΝ - ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ - "έθη Ελληνικά τε και Εθνικά"

Τρίτη 20 Ιουνίου 2023

Η ΕΥΡΥΚΛΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΟΥ

Η Ευρύκλεια είναι έξαλλη από χαρά αλλά ο Οδυσσέας την συγκρατεί.

Ειδοποίησε την Πηνελόπη, την περίφρονα κόρη του βασιλιά των Αμυκλών Ικάριου και της Περίβοιας, ότι ήρθα και είμαι εδώ, της λέει, με τα φτερωτά λόγια του (έπεα πτερόεντα)

....και θέλω να δω αν αυτό το ολόγιομο φεγγάρι 9 μοίρες στον Ταύρο με την Αϊδιο (παντοτινή) περικεφαλαία του Σκορπιού, που θα κατεβάσω αύριο για χάρη της, ταιριάζει στα μαλλιά της και δένει με τις χρυσές ανταύγειες, της λάμψης των ματιών της.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

----------------------------------

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

ΑΓΡΑΝΙΑ - ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Τα Αγριώνια/Αγράνια γιορτάζονταν ανά τριετία, από την 23η ως την 26η του μηνός Αγριωνίου, αρχή του έτους των Βοιωτών, στον Ορχομενό. Στη γιορτή έπαιρναν μέρος μόνο γυναίκες, οι οποίες υποκρίνονταν ότι αναζητούσαν τον Διόνυσο, τρέχοντας μαινόμενες στους αγρούς και τα όρη.

Σύμφωνα με τον Ηνίοχο τα Αγράνια ήταν γιορτή του Άργους προς τιμή του Διονύσου και σχετιζόταν με τις τρείς κόρες του βασιλιά Προίτου.

Ο Προίτος ήταν βασιλιάς του Άργους και από τη σύζυγο του Σθενεβοία, κόρη του βασιλιά της Λυκίας Ιοβάτη, απέκτησε έναν γιό, το Μεγαπένθη και τρείς κόρες, την Λυσίππη, την Ιφονόη και την Ιφιάνασσα. 

Επειδή την ώρα του γάμου τους περιφρόνησαν τις θυσίες του Διονύσου προσεβλήθησαν από μανία και περιπλανούνταν στα όρη της Πελοποννήσου. Ο Προίτος τότε επικαλέστηκε τη βοήθεια του Μάντη Μελάμποδος που ήταν γνωστός για τις θεραπευτικές του ικανότητες. Ο Μελάμπους κατάφερε να θεραπεύσει τις κόρες του Προίτου και εις ανάμνηση του γεγονότος κάθε χρόνο, το μήνα Βοηδρομίωνα τελούσαν τα Αγράνια –που ήταν αναπαράσταση των γεγονότων- και θυσίες προς τιμή του Διονύσου.

https://www.tapantareinews.gr/

ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ;

Πολλοί θα έχουν συμπεράνει πως η ηλιθιότητα επικρατεί επειδή είναι μεταδοτική και η αδράνεια βολική. 

Η μόρφωση του ατόμου, η αμφισβήτηση ο σκεπτικισμός η καλλιέργεια του νοείν  απαιτούν κόπο, συνειδητότητα, βαθύ "σκάψιμο", κίνηση αλλά και εμπειρίες. 
"Χαλεπά τα καλά" έλεγαν οι παλιοί.

"Ο σοφός άνθρωπος δεν ανατράφηκε από την ευημερία ούτε απορρίφθηκε από τις αντιξοότητες. γιατί πάντα έχει προσπαθήσει να βασιστεί κυρίως στον εαυτό του και να αποκομίσει όλη τη χαρά από τον εαυτό του." (Σενέκας)

Ερχόμενοι σε αυτό τον κόσμο, είμαστε ευάλωτοι γεμάτοι απορίες καθώς όλα είναι καινούργια και πρωτόγνωρα. Έχουμε την αντίληψη πως μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες αλλά και τις φοβίες μας ελέγχοντας το περιβάλλον μας, τον εξωτερικό κόσμο. Σφάλουμε μιας και έχουμε πολύ μικρή έως καθόλου δύναμη για κάτι τέτοιο. Το έσω μας, ο εσωτερικός μας κόσμος όμως, που είναι και το μοναδικό πράγμα που μπορούμε να ελέγξουμε, φθίνει και "εκφυλίζεται".

Γιατί;

Γιατί γινόμαστε μιμητές και ακόλουθοι δοθέντων προτύπων, δογμάτων και κανόνων του δυτικού καταναλωτισμού. 

Γιατί ακολουθούμε τα κοινωνικά πρότυπα που επιβάλλονται και "καλλιεργούνται" που όμως είναι ανούσια αλλά θεωρούνται ως "η πεμπτουσία της ζωής". 

Ποια είναι αυτά;

Οικονομική ισχύς, εξουσία, αγορά πολυτελών πραγμάτων, μια ωραία γυναίκα (μοντέλο), ή ένας πλούσιος άνδρας, η φήμη κλπ. 

Αποκτώντας όλα αυτά ίσως ανακαλύψουμε πως ακόμα είμαστε ανικανοποίητοι! Πολλοί θα αντιληφθούμε πως όλα αυτά έγιναν μάταια γιατί απλά  προσπαθούσαμε να καλύψουμε τα εσωτερικά κενά... αποκτώντας περισσότερα πράγματα που χρησιμοποιούσαμε όχι επειδή τα χρειαζόμασταν αλλά επειδή τα είχαμε ως στόχο επικύρωσης κύρους.

Μετά από όλο αυτό το κυνήγι... (φυσικά το κυνήγι του έσω εαυτού έχει "πετάξει") ...ένας άλλος μεγάλος εχθρός έχει δυναμώσει. Το Εγώ!

Κάποιος συνάνθρωπος μας σε αυτή την κατάσταση επαναλαμβάνει λέξεις και επιχειρήματα που άκουσε ή διάβασε κάπου ή του είπαν, χωρίς να δύναται να διακρίνει από μόνος του τα γεγονότα της πραγματικότητας από μύθους, κοινωνικές προκαταλήψεις, στερεότυπα, ή "φάκες". Εύκολα ξεγελάει τον εαυτό του κατά το δοκούν καθώς το Εγώ παρεμβάλλεται. 

Το Εγώ όταν είναι στο τιμόνι πάντα κερδίζει και βγαίνει συνεχώς νικητής, αυτός ο άνθρωπος ποτέ δεν μαθαίνει και δεν αναπτύσσεται πνευματικά. Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται καιροσκόπος, εκμεταλλευτής, διανοητικά περιορισμένος, αυταρχικός με τάσεις κτητικότητας αλλά και με απόψεις πλήρως παγιωμένες ακόμα και για ζητήματα που δεν γνωρίζει και δυστυχώς έχει πλήρη ανικανότητα ανάληψης της ευθύνης των πράξεών του. 

Εν τέλει περνάει όλη του την ζωή εξαπατημένος από το Εγώ και γίνεται ιδιαίτερα ικανός στο να εξαπατά και τους άλλους. Πλέον ο νους του έχει γίνει αργός, παρασύρεται απ' τα πάθη του, σε κακίες, μικροπρέπειες, κουτσομπολιά και υλιστικά αγαθά για να εκπληρώσει το κενό εντός του. Ζει πλέον σε έναν αχόρταγο, ανήθικο, άπληστο, υλικά και συναισθηματικά φαύλο κύκλο.

Κοιτάξτε γύρω σας, δείτε τι μας ταΐζουν τα κανάλια, η δήθεν ψυχαγωγία, η όλη διάρθρωση των κοινωνιών, πως μεγαλώνουν τα παιδιά μας. Τι βλέπετε;

Εμείς βλέπουμε πως εν τέλει η αυτοκαταστροφική τάση της ηλιθιότητας και του ένστικτού της επιβίωσης θα φέρουν τον κόσμο σε επανεκκίνηση. Είναι νομοτέλεια. 

https://olixnos.blogspot.com/

Κυριακή 18 Ιουνίου 2023

ΓΛΕΝΤΑΜΕ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ!!!

Οι διαπιστώσεις που αφορούν τη μουσική, το τραγούδι και το χορό αποκαλύπτουν πως γλεντάμε αρχαιοελληνικά. 

Πως θα σας φαινόταν, λ.χ., αν αντικρίζατε σε ένα μουσείο μια Ταναγραία να κρατά ένα μπουζούκι; Κι όμως υπάρχει! Στην κλασική εποχή ονομαζόταν πανδουρίδα και το κοίλο μέρος του κατασκευαζόταν από καύκαλο χελώνας. Εξίσου Αρχαία καταγωγή έχουν και το κανονάκι, η φλογέρα και τα τύμπανα. 

Ο μεγάλος Ελβετός εθνομουσικολόγος Σάμουελ Μποβί γράφει στο δοκίμιό του για το Ελληνικό δημοτικό τραγούδι: «Η ομαλή εξέλιξη και της Ελληνικής γλώσσας και μουσικής δεν διακόπτεται ποτέ». 

Το ίδιο ισχύει και για τους χορούς. Ο σημερινός καλαματιανός είναι ο Αρχαίος «επίτριτος» ενώ ο μπάλος είναι ο Αρχαίος πηδηχτός χορός «βαλλίστραι» από τον οποίο προέρχεται η λέξη χορός σε διάφορες ξένες γλώσσες (μπαλ, μπάλο, μπαλέτο κ.λ.π.). 

Ο πυρίχιος χορός που χορεύεται από τους Πόντιους, είναι ακριβώς ο ίδιος με αυτόν που χόρευαν οι Αργοναύτες, ενώ ο ενεάσημος ρυθμός του Πινδάρου και της Σαπφούς εξακολουθεί να δονεί και σήμερα τους χορευτές του ζεϊμπέκικου

Όσο για τον δήθεν τούρκικο καρσιλαμά, δεν είναι παρά πανάρχαιος αντικριστός χορός των Ελλήνων της Ιωνίας, ενώ ο αμανές προέρχεται από το επιφώνημα «ΑΧ ΜΑΝΑ» γι΄ αυτό και αρχικά λεγόταν αχμανές. Με αυτές τις δύο λέξεις τέλειωνε ο 15σύλλαβος στίχος του, παραπέμποντάς μας κατευθείαν στις Αρχαίες Ελεγείες, στους βυζαντινούς ήχους και στα κλέφτικα μοιρολόγια. 

Στα βάθη του χρόνου βυθίζονται, επίσης, οι ρίζες του «αγέρανου» του χορού που μέχρι σήμερα χορεύεται στην Πάρο, όπως ακριβώς τον χόρεψε ο Θησέας επιστρέφοντας από την Κρήτη

Κι αν εμείς έχουμε κρουαζιερόπλοια και πλωτά κέντρα διασκέδασης, δεν κάνουμε τίποτα περισσότερο από τους προ- προ- παππούδες μας, που το -2Ο  αιώνα είχαν κατασκευάσει την  "Συρακουσία"ένα τεράστιο πλοίο ψυχαγωγίας με τρία καταστρώματα, ναό της Αφροδίτης, λουτρά και γυμναστήρια.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

----------------------------------

"ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΟΡΧΗΣΙΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑ" (ΠΛΑΤΩΝ)

ΓΕΡΑΝΟΣ «Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΥ» ΠΟΥ ΕΦΗΥΡΕ Ο ΘΗΣΕΑΣ

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ, ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΑ, Η ΚΥΡΙΑ ΤΩΝ ΣΥΡΑΚΟΥΣΩΝ