"ΑΠΟΛΛΩΝΙΑ ΟΡΧΗΣΙΣ ΣΠΟΥΔΑΙΑ" (ΠΛΑΤΩΝ)

O χορός γεννήθηκε από πολλές και διαφορετικές ανάγκες του ανθρώπου: να ξορκίσει τους φόβους του, να εξευμενίσει τους Θεούς, να εκφράσει τον Έρωτά του και κυρίως να επικοινωνήσει.
Ο χορός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πρωταρχική καλλιτεχνική έκφραση του ανθρώπου. Την ιερότητα του χορού αισθανόταν οι Αρχαίοι Έλληνες. Αναφέρεται ότι η σημερινή λέξη χορός αποδίδεται στην Αρχαία Ελληνική λέξη, «όρχησις». «Όλη η γη θα χορ έψει», όπως έλεγε και  ο Ευριπίδης. Στην Αρχαία Ελλάδα, αναφέρεται ότι υπήρχαν περίπου 200 χοροί. Θρησκευτικοί, πολεμικοί, γιορταστικοί θεατρικοί.
Ο Πλάτωνας, στους Νόμους αναφέρει ότι ο χορός πηγάζει από τη φυσική επιθυμία όλων των νεαρών πλασμάτων, να κινήσουν το σώμα τους, για να εκφράσουν την ιδιαίτερη χαρά τους, δίνοντας μάλιστα και ένα συσχετισμό των εννοιών χορός και χαρά. Χωρίζει την όρχηση στην Διονυσιακή και την Απολλώνια, την οποία την ονομάζει σπουδαία. Πηγή.