Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΩΝ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΩΝ

Μπορεί η οθωμανική κατοχή στην Ελλάδα να κράτησε σχεδόν 400 χρόνια, αλλά η πραγματική σκλαβιά των Ελλήνων ξεπερνά στην πραγματικότητα τα 1500 χρόνια, αν αναλογιστούμε ότι πριν τους Οθωμανούς ήταν κάτοχοι οι Βυζαντινοί!
Από τότε που ιδρύθηκε το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος, δηλαδή το Βυζάντιο, από τον λεγόμενο Μεγάλο Κωνσταντίνο, η λέξη Έλληνας ταυτίζεται με τη λέξη «εθνικός» και η λέξη «εθνικός» με τον εχθρό του Κράτους και της Εκκλησίας.
Σε όλα αυτά τα 1500 χρόνια, Βυζαντινοί, Οθωμανοί και Εκκλησία, έκαναν τα πάντα για να εξαφανιστεί η Ελληνική κληρονομιά της Αρχαιότητας και η Ελληνική συνείδηση. Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, υπό την άμεσο επήρεια της Εκκλησίας, απαγόρευαν κάθε αναφορά στους Έλληνες, με θεσμοθετημένη ποινή θανάτου για τους παραβάτες.
Στα δε μαύρα χρόνια του μεσαίωνα, δεν υπήρχαν Έλληνες. Υπήρχαν μόνο ρωμιοί και Ρωμαίοι. Το ίδιο συνέβη κι αργότερα επί Οθωμανών.
Υπάρχουν πολλές αναφορές απλών ανθρώπων της εποχής, οι περισσότεροι των οποίων ήταν αγράμματοι, όταν ερωτώμενοι αν είναι Έλληνες, απαντούσαν «όχι, είμαι ρωμιός και χριστιανός»!

Δεν πρέπει δε να παραβλέπουμε, ότι μέχρι και την επανάσταση του 1821 – για να μη πούμε μέχρι σήμερα – η μεγάλη πλειοψηφία του πλήθους ήταν άλαλα πρόβατα, κοπάδι, που υπάκουε στον ….Ποιμένα! Δέσμιοι των παραδόσεων, των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμονιών, που θα τους έσωζαν οι άγγελοι, οι …Άγιοι και θα τους περίμενε ο …Πέτρος στην πόρτα του Παραδείσου να τους κρατήσει ή να τους στείλει στην κόλαση. Ο φόβος, ήταν η κυρίαρχη ιδεολογία. Όχι μόνο ο φόβος των κατακτητών, αλλά κι εκείνος που δημιουργούσε η Εκκλησία για την επίγεια και αιώνια ζωή!

Όταν η ανθρωπότητα ολόκληρη, εμπνευσμένη από τις ιδέες του διαφωτισμού, έκανε τεράστια βήματα στον πολιτισμό και τις επιστήμες, οι δικοί μας πρόγονοι είχαν …έφεση στον σκοταδισμό των προλήψεων και των προκαταλήψεων με τα… μαντζούνια, τα γιατροσόφια, τα ξωτικά και την καταδίκη κάθε ελεύθερου πνεύματος.

Τα πάντα, «τάσκιαζε η φοβέρα» και η άλογη πίστη.
Για να ηρεμήσει η θάλασσα, το αντίδοτο στη φύση ήταν ο Άη Νικόλας!
Για να σωθεί το κοπάδι από τις αρρώστιες ή τους λύκους, το αντίδοτο ήταν η λαμπάδα στον Άη Δημήτρη.
Για να φτάσει γρήγορα η Άνοιξη, έπρεπε να βάλουν το χέρι τους οι Άγιοι Σαράντα, μετά φυσικά από κάθε είδους τάμα!
Για να φανερωθεί η επιθυμία, η λύση ήταν ο Άγιος Φανούριος!
Για να έχει ηρεμία η θάλασσα έξω από το Αίγιο, έπρεπε να πέφτουν νομίσματα στη γούρνα πούτανε στο προαύλιο της Παναγίας της Τρυπητής!
Όλοι οι Άγιοι, ήταν αντίδοτο για πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν!
Οι δε δεισιδαιμονίες ήταν στην ημερήσια διάταξη των δυστυχισμένων ραγιάδων, έρμαια της Εκκλησίας.

Άκουγαν έναν κόρακα να κράζει και …ετοιμαζόντουσαν να αντιμετωπίσουν το κακό που …θα έρθει!
Έβλεπαν μαύρη γάτα νύχτα και ….άρχιζαν να ετοιμάζονται για …συμφορές!

Για να αποφύγουν το μάτιασμα σ’ ένα πρόσωπο, έφτυναν επάνω του για να… εξορκίσουν το κακό που… ζήλευε τους ανθρώπους!
Η Τρίτη και 13 αποτελούσε τη μέρα-εφιάλτη. Η Τρίτη ήταν η ημέρα που έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης, ενώ ο αριθμός 13 ήταν γρουσούζικος επειδή, όπως λέγεται, συμβολίζει τον 13^ο μαθητή του Ιησού, τον Ιούδα, ο οποίος τον πρόδωσε.

Απίστευτα πράγματα, τα περισσότερα από τα οποία …φτάνουν μέχρι σήμερα.

Μια άλλη δεισιδαιμονία αφορούσε τον γάμο!
Όποιος ήθελε να κάνει κακό σε ένα ζευγάρι που παντρευόταν, έφτιαχνε ένα κορδόνι με τρεις κόμπους και την ώρα του γάμου τραβούσε το κορδόνι κι έσφιγγε τους κόμπους! Το αντίδοτο στο μαγικό δέσιμο, ήταν ότι τη στιγμή που νύφη άκουγε το αναχρονιστικό «η δε γυνή να φοβείται τον άνδρα», έπρεπε να πατήσει το πόδι του γαμπρού!
Μη μου πείτε ότι κι αυτό δεν φτάνει μέχρι τις ημέρες μας, έστω και με την μορφή χιούμορ ή ακόμη και γελοιοποίησης….

Το λύσιμο του δεσίματος και των μαγικών, αναλάμβανε η Εκκλησία. Αγιασμοί, ξορκισμοί, κατάρες κατά του διαβόλου κι άλλα τέτοια όμορφα!
Έτσι λειτουργούσε και λειτουργεί αναλλοίωτο και άκρως κερδοφόρο το θρησκευτικό εμπόριο…

Κι η Εκκλησία, μπροστάρισσα στην οπισθοδρόμιση και στην καπηλεία της ευπιστίας των αγραμμάτων, δημιουργούσε ξόρκια για κάθε περίπτωση, λιμό, καταποντισμό!

Όπως αναφέρει στο βιβλίο του «Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας» ο Θεόδωρος Παναγόπουλος, όταν έπεσε στην Άρτα πανούκλα, μαζεύτηκαν καλόγεροι από τη Θεσσαλία για να θεραπεύσουν το κακό, λες κι είχαν πάρει Νόμπελ Ιατρικής! Είχαν πάρει μαζί τους τη γλώσσα του Αποστόλου Παύλου, τα δόντια του Άγιου Βελισσάριου και το ζουνάρι της Παναγίας.

Το δε σχετικό ξόρκι έλεγε, όπως μας πληροφορεί ο Πουκεβίλ:

«Εις το όνομα του Πατρός αμήν και του Υιού Αμήν και του Αγίου Πνεύματος αμήν, Άγιοι Ανάργυροι θαυματουργοί, Αγία Αναστασία φαρμακολύτρια, όπου εσκόρπισες και εδιάλυσες τα μάγια, σκορπίσατε και την πανούκλα του δούλου σου…μα είναι δεμένη και χαλινωμένη από ορισμό του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και της υπεραγίας δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των αγίων να είναι δεμένη και λινωμένη…Μάρτυρες βοηθήσατέ μοι δέσατε και χαλινώσατε την πανούκλα…Άγιοι Γεώργιε και Δημήτριε Μυροβλήτα, βοηθήσατε, σκεπάσατε τον δούλο του Θεού, δέσατε, χαλινώσατε την πανούκλα, ότι τον Θεόν έχω βοηθόν μου, τον τίμιον Σταυρόν έμπροσθέν μου, άγγελον κυρίου Μιχαήλ εκ δεξιών μου, Ραφαήλ εξ αριστερών μου και όπισθέν μου Γαβριήλ».

Φυσικά, οι συφοριασμένοι πέθαιναν, αλλά οι καλόγεροι γύρισαν στη Θεσσαλία έχοντας στο πουγκί τους 200.000 πιάστρα. Οι δε Άγιοι που επικαλούντο, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από κανονικούς ανθρώπους, οι οποίοι αγιοποιήθηκαν εξ αιτίας του τραγικού θανάτου τους, αρνούμενοι να αποκηρύξουν την πίστη τους.

Τότε, όμως, πρέπει να αγιοποιηθεί και ο Νίκος Μπελογιάννης που πέθανε επειδή αρνήθηκε να αποκηρύξει την δική του πίστη τον κομμουνισμό ή ο συνταγματάρχης Δημήτριος Ψαρρός, που πέθανε δολοφονημένος από τους κομμουνιστές εξ αιτίας της δικής του πίστης.

Ας είναι.

Σε όλα αυτά τα σημειώματα, έχουμε γράψει πολλές φορές ότι την ιστορία τη γράφουν οι νικητές και την αγιοποίηση την κάνουν οι παπάδες, έστω κι αν είναι πιο αμαρτωλοί από πολλούς αμαρτωλούς.

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

http://antichainletter.wordpress.com/2012/03/24/1821-2/

Για τους διωγμούς των Ελλήνων (εθνικών) δεν μας μίλησε επισήμως και μέσα από τα σχολεία κανείς. 

Διαβάστε: Οι με αυτοκρατορικά διατάγματα διωγμοί των Ελλήνων (εθνικών) από το χριστιανικό ιερατείο την εποχή της ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Βυζάντιο)

Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ» ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΟΝΙΑΣ

ΚΥΝΗΓΙ ΜΑΓΙΣΣΩΝ ΣΤΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΘΗΝΑ