ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 2019

"ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ"

Παρουσίαση από τον Νέαρχο Μανώλη Παπαδόπουλο στα Προμήθεια 2019. Ομιλία με τις αλληγορίες και τους συμβολισμούς που κρύβει ο Όμηρος στα έπη της Ιλιάδας και της Οδύσσειας!

Εισήγηση - Πρόλογος: Γεώργιος Μούρτζιος: Ο Ισοκράτης στον Πανηγυρικό του λόγο, περί Ελλήνων καταγωγή και ελληνικής παιδείας! 

 ΚΟΙΝΟΤΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ

Θεσσαλονίκη: Γεμίζει τέχνη ο πεζόδρομος Γκαρπολά στη Ρωμαϊκή Αγορά

Από τις 16/7 έως και 19/7 θα μετατραπεί σε υπαίθρια έκθεση ζωγραφικής με live painting, βραδιές έντεχνης μουσικής αλλά και θέατρο σκιών! - Πρωτοβουλία για να καθιερωθεί ως «καλλιτεχνικός πεζόδρομος».

Ευτυχία Κωνσταντινίδου

Να φέρει τους ανθρώπους ένα βήμα πιο κοντά στην τέχνη, στοχεύει η πρωτοβουλία του ιστορικού και ιδρυτή του Ιστορικού Συλλεκτικού Αρχείου Θεσσαλονίκης, Μάνου Μαλαμίδη, με το να αναβαθμίσει έναν μικρό και μέχρι πρότινος αναξιοποίητο πεζόδρομο σε «Καλλιτεχνικό Πεζόδρομο Γκαρπολά».

«Η αρχή έγινε», εξηγεί στο makthes.gr ο δημιουργός της πρωτοβουλίας, τονίζοντας ότι είναι ένα πολύ σημαντικό πρώτο βήμα για την περαιτέρω ανάδειξη της γειτονιάς, αφού από τις 16 μέχρι και τις 19 Ιουλίου ο πεζόδρομος «θα γεμίσει» με καλλιτεχνικές δράσεις… μετά μουσικής! 
Καθημερινά από τις 9 το πρωί έως τις 8 το απόγευμα 15 ζωγράφοι θα εργάζονται υπαίθρια και θα δημιουργούν ζωντανά έργα τέχνης, εμπνεόμενοι από το περιβάλλον γύρω τους, ενώ παράλληλα θα εκθέτουν παλιότερα έργα τους. 
Αμέσως μετά τη σκυτάλη θα παραλαμβάνουν οι μουσικοί της βραδιάς, με πρωταγωνιστές μερικές κιθάρες, ένα σαντούρι και μελωδικές φωνές! Μάλιστα την Τετάρτη και την Πέμπτη τις εκδηλώσεις θα πλαισιώσει ειδικό δρώμενο με θέατρο σκιών για τους μικρούς και μεγάλους φίλους ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια των ημερών θα τοποθετηθούν πάγκοι με βιβλία σχετικά με την τέχνη.

https://www.makthes.gr

Είναι σοφός ο Έλλην Λόγος και φωτεινές οι θυγατέρες του, οι Ελληνίδες Λέξεις.

Κρυμμένη γνώσις και πολύτιμες πληροφορίες, παραδίδονται μόνον στους ευλαβείς αναζητητάς της αληθείας.

Στα μονοπάτια της ιάσεως - ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ. Ένα οδοιπορικό στην Επίδαυρο, μέσω της αποκωδικοποιήσεως των ονομάτων, που σχετίζονται με τον ιερόν αυτόν χώρον. 

 ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΑΣ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΗ ΛΗΘΗ;;;

Για τον Απολλώνιο τον Τυανέα, αυτόν τον Έλληνα φιλόσοφο γράφτηκαν πολλά από τους μετέπειτα ιστορικούς, φιλόσοφους και συγγραφείς. Ήταν μία πολύ σημαντική προσωπικότητα που έδρασε και επηρέασε σημαντικά την πορεία της εξέλιξης της φιλοσοφικής σκέψης της εποχής του. Αναγνωρίστηκε ως «θείος Άνθρωπος» σχεδόν από όλους τους λαούς της Μεσογείου, στην εποχή του.

Οι αναφορές για την γέννησή του είναι γεμάτες από συμβολικά στοιχεία. Αυτό συμβαίνει μόνο σε Ανθρώπους που έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της Ανθρώπινης εξέλιξης.

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΔΑΝΩΝ

Μια επιγραφή μεγάλης ιστορικής σημασίας, στο Νέο Μουσείο στα Άδανα, περιέχει ένα επίγραμμα σχετικά με τον Απολλώνιο τον Τυανέα:

«Αυτός ο άνθρωπος, πήρε το όνομα του από τον Απόλλωνα
ο οποίος λάμπει από τα Τύανα
σβήνοντας τα λάθη των ανθρώπων

Ο τάφος στα Τύανα έλαβε το σώμα του
αλλά στην πραγματικότητα ο ουρανός τον έλαβε
ούτως ώστε να μπορέσει να διώξει έξω τον πόνο των ανθρώπων»

[Αν και ο Φιλόστρατος αναφέρει: «Τάφο ή κενοτάφιο τους ανδρός δεν είδα πουθενά, παρ’ όλο που επισκέφτηκα το μεγαλύτερο τμήμα της γης. Παντού λέγονται ιστορίες παράδοξες που μιλούν για την θεϊκή φύση του. Στο ιερό του στα Τύανα γίνονται τελετές που ταιριάζουν σε βασιλιάδες γιατί ακόμα και αυτοί τον θεωρούσαν άξιο να τιμάται με τον τρόπο που τιμώνται οι ίδιοι»  ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ - ΒΙΒΛΙΟ Θ΄, Κεφ. ΧΧΧΙ]

Μια προσεκτική μελέτη των αναφορών για τον Απολλώνιο αποκαλύπτει ότι ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος εκδήλωνε πολύ φυσικά με απλό και αποτελεσματικό τρόπο τις υπερανθρώπινες δυνάμεις του. Θεράπευσε πάρα πολλούς ανθρώπους από ανίατες ασθένειες, εμφανιζόταν σε πολλά και διαφορετικά μέρη ταυτόχρονα, έκανε προγνώσεις για το άμεσο μέλλον που σε λίγες μέρες επαληθεύονταν, καταλάβαινε όλες τις γλώσσες χωρίς ποτέ ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί και τέλος του αποδίδονται ακόμα και αναστάσεις νεκρών.

Ο ίδιος δεν έκανε επίδειξη των δυνάμεών του, άλλα βοηθούσε ανθρώπους και λαούς που είχαν άμεση ανάγκη, με στόχο την επαναφορά των ανθρώπων στον δρόμο της αρετής. Έτσι προκάλεσε τον θαυμασμό και την αποδοχή χιλιάδων ανθρώπων άλλα και την συκοφαντία και την διαστρέβλωση των ενεργειών του από άλλους.

Αν κάποιος έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει πιο πολύ στη μελέτη και την έρευνα για την ζωή και το έργο του Απολλώνιου, καταλαβαίνει ότι ο Απολλώνιος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια. Τον βλέπουμε να διορθώνει και να κατευθύνει ιερείς και ιερατεία για να αποκατασταθεί με πιο σωστό τρόπο η επικοινωνία των ανθρώπων με το θείο.

Διδάσκει τον σφαιρικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων, την αναζήτηση της αλήθειας και την αποφυγή από τον φανατισμό και τον δογματισμό που βλάπτει τους ανθρώπους. Δίνει σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινής ζωής του απλού ανθρώπου, γι αυτό τον βλέπουμε να κατευθύνει βασιλείς άλλα και να συγκρούεται με το κατεστημένο της εποχής, αμετακίνητος.

Γνώριζε τη γλώσσα των πουλιών, εξαφανιζόταν και εμφανιζόταν κατά βούληση σε άλλο τόπο ενώ υπάρχουν αναφορές ότι βρισκόταν σε δύο σημεία ταυτόχρονα. Ο ίδιος ο Δομιτιανός τον είδε να χάνεται την ώρα που τον δίκαζε. Θεράπευε ψυχές και σώματα με ένα απλό άγγιγμα, ήταν απίστευτος γλύπτης, ζωγράφος, προφήτης και ρήτορας. Το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ στον τάφο του, όπως έγραψε ο Φιλόστρατος.

Ο Απολλώνιος προέβλεπε με επιτυχία κάθε σεισμό, επιδημία, θάνατο ή άλλη αναταραχή. Έφτασε στο σημείο να αναστήσει ένα κορίτσι και για αυτό τον κατηγόρησαν για μάγο!!! Όμως κανένας χριστιανός δεν είπε μάγο τον Χριστό επειδή ανάστησε το Λάζαρο. Παλαιότερα είναι γνωστό ότι και ο Εμπεδοκλής είχε γιατρέψει την ετοιμοθάνατη κόρη Πανθεία, του οποίου αργότερα δεν βρέθηκε ούτε το δικό του νεκρό σώμα, στοιχεία που μας σώζει ο Διογένης ο Λαέρτιος.

Η ζωή και του έργο του Απολλώνιου του Τυανέα μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και πηγή πρακτικών Διδασκαλιών, για όποιον θέλει να ακολουθήσει ένα δρόμο εξέλιξης, ένα δρόμο μαθητείας με ανοιχτό μυαλό και χωρίς προκαταλήψεις, με στόχο έναν καλύτερο άνθρωπο και μια καλύτερη κοινωνία.

Αργότερα όμως ο Απολλώνιος ξεχνιέται από τον πολύ κόσμο και συντροφεύει μόνο την σκέψη εκείνων που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη φιλοσοφία.

Η παράλληλη ανάπτυξη του χριστιανισμού, την εποχή εκείνη, είναι η βασική αιτία που η φήμη του Απολλώνιου καλύφθηκε με γκρίζα πέπλα και το έργο του έμεινε άγνωστο για πολλά χρόνια.
Οι ελάχιστες πηγές που υπάρχουν για αυτόν, αμφισβητούνται ως αντιχριστιανικές και επιβάλλουν κανόνες που σκοτώνουν την ιστορία.

Η φήμη, η φιλοσοφία και τα θαύματα του Τυανέα ήταν ο μόνιμος πονοκέφαλος του ιερατείου της Χριστιανικής εκκλησίας και των πέριξ αυτών, οι οποίοι αφού δεν είχαν επιχειρήματα, επιστράτευσαν την συκοφαντία κατηγορώντας τον ως μάγο. Η εκκλησία ανακοίνωσε ως θανάσιμη αμαρτία την ανάγνωση, την αναφορά ή τον ψίθυρο οποιασδήποτε ιδέας ή συγγράμματος γύρω από δράση του Τυανέα. Ανακήρυξε ως διαβολικό και ασυγχώρητο οτιδήποτε σχετίζεται με τον Απολλώνιο ως παράδειγμα πλάνης και μαγείας. Αργότερα, και μόνο το όνομά του να έλεγε κάποιος, έμπαινε στο στόχαστρο της ιεράς εξέτασης.

Τον μίσησαν τόσο που μετά από επάλληλες απόπειρες τον έριξαν στην λήθη. 

Ευτυχώς που διεσώθη για 1000 χρόνια από άραβες το πιο απαγορευμένο βιβλίο «ο βίος του Τυανέα» γραμμένο από τον βιογράφο Φιλόστρατο, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των παπικών σταυροφόρων να το βρουν και να το καταστρέψουν. Οι Άραβες συγγραφείς τον αποκάλεσαν Μπαλίνα (ημίθεο) και σώζονται στην αραβική γλώσσα φιλοσοφικά κείμενά του.

Τα θαύματα που έκανε ο Απολλώνιος, προκάλεσαν μεγάλο πονοκέφαλο στη νεοσύστατη τότε Χριστιανική Εκκλησία. Ο Ιουστίνος, αναρωτιόταν. «Πώς γίνεται και τα φυλαχτά του Απολλώνιου έχουν ισχύ πάνω σε συγκεκριμένα μέρη της δημιουργίας, επειδή αποτρέπουν, όπως βλέπουμε, τη μανία των κυμάτων, τη σφοδρότητα των ανέμων και τις επιθέσεις των αγρίων ζώων; 

Και ενώ τα θαύματα του Κυρίου μας συντηρούνται μόνο από την Παράδοση, αυτά του Απολλώνιου είναι πολυαριθμότερα και αποδεικνύονται πραγματικά σε γεγονότα του παρόντος, έτσι ώστε να παρασύρουν όλους αυτούς που τα βλέπουν»!!!

@Ελισάβετ Γκαραγκάνη Ρόμπερτσον /miastala.com/ 2010 

Πηγή: (απόσπασμα από το) terrapapers.com

Πού «εξαφανίστηκαν» τα μάρμαρα της Πορτάρας της Νάξου;

Η Πορτάρα είναι η πύλη του ναού του Απόλλωνα που άρχισε να κτίζει ο τύραννος Λύγδαμις τον -6ο αιώνα και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Επιθυμία του ήταν να δημιουργήσει έναν ναό μεγαλύτερο από αυτόν του του Δία στην Αθήνα και το ναό της Ηρας στη Σάμο. Μετά από την πτώση της τυραννίας, ο ναός παρέμεινε ημιτελής.

Αυτό που βλέπουμε, σήμερα, είναι μόνο τα θεμέλια του ναού. Η κατασκευή της πύλης έγινε από τέσσερα μεγάλα κομμάτια ντόπιου μαρμάρου, το οποίο το καθένα ζυγίζει περίπου 20 τόνους. Η Πορτάρα έχει ύψος σχεδόν 6 μέτρα και πλάτος τουλάχιστον 3,5 μέτρα.

Αργότερα, οι χριστιανοί έχτισαν εκκλησία στα ερείπια, η οποία καταστράφηκε από τους Ενετούς.

Τα μάρμαρα της Πορτάρας χρησιμοποιήθηκαν από τους Ενετούς για την κατασκευή άλλων κτισμάτων, κυρίως του Κάστρου της Χώρας της Νάξου, το οποίο κατασκευάστηκε από τον Ενετό Μάρκο Σανούδο.

Σήμερα, κάνοντας μια βόλτα στα πανέμορφα σοκάκια της Νάξου, ο επισκέπτης εάν παρατηρήσει καλά και ξέρει, μπορεί να δει κομμάτια από την Πορτάρα σε διάφορα σημεία.

 Περισσότερα, Πηγή: https://diktyotv.gr

Η ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Περιγράφει ο Φιλόστρατος:

«Λοιπόν λένε πως πέθανε στην Λίνδο και πως μπήκε στο ιερό της Αθηνάς και εκεί εξαφανίσθηκε. Στην Κρήτη λένε κάτι πιο θαυμαστό απ’ ό,τι στην Λίνδο ότι δηλαδή ο Απολλώνιος ζούσε στην Κρήτη τότε που τον θαύμαζαν περισσότερο από κάθε άλλη φορά και ότι πήγε αργά το βράδυ στο ιερό της Δίκτυνας. Το ιερό αυτό φυλάγεται από σκυλιά γιατί μέσα υπάρχουν πολλά πλούτη και λένε οι Κρήτες πως τα σκυλιά αυτά είναι το ίδιο άγρια με τις αρκούδες ή οποιοδήποτε άλλο άγριο θηρίο.

Όμως όταν πλησίασε ο Απολλώνιος, δεν γαύγισαν καθόλου, αντίθετα, τον πλησίασαν κουνώντας την ουρά, έτσι όπως δεν έκαναν ούτε σε κάποιον πολύ γνωστό. Οι φύλακες του Ιερού τον συνέλαβαν με την κατηγορία πως είναι μάγος και ληστής και τον έδεσαν λέγοντας πως έριξε στα σκυλιά λίγο κρέας και σώπασαν. Ο Απολλώνιος τα μεσάνυχτα λύθηκε, φώναξε αυτούς που τον είχαν δέσει για να τον δουν, έτρεξε προς τις πόρτες του ιερού που άνοιξαν διάπλατα και έκλεισαν μόλις μπήκε, όπως ήταν κλεισμένες προηγουμένως, και ακουστήκαν παρθένες που τραγουδούσαν το έξης τραγούδι: «Πορεύσου από την γη, πορεύσου στον ουρανό, πορεύσου».

«Τάφο ή κενοτάφιο τους ανδρός δεν είδα πουθενά, παρ’ όλο που επισκέφτηκα το μεγαλύτερο τμήμα της γης. Παντού λέγονται ιστορίες παράδοξες που μιλούν για την θεϊκή φύση του. Στο ιερό του στα Τύανα γίνονται τελετές που ταιριάζουν σε βασιλιάδες γιατί ακόμα και αυτοί τον θεωρούσαν άξιο να τιμάται με τον τρόπο που τιμώνται οι ίδιοι» 

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ - ΒΙΒΛΙΟ Θ΄, Κεφ. ΧΧΧΙ

https://theancientwebgreece.wordpress.com

Ο Απολλώνιος είπε: «Έκτος από ιπτάμενο κριάρι και φτερά κολλημένα με κερί φαντάσου ό,τι άλλο θέλεις και θεώρησε αυτό το ταξίδι θεϊκό έργο»

Το 81 βασιλεύει στην Ρώμη ο Δομιτιανός. Αρχικά βασίλευσε καλά, αλλά στην συνέχεια η βασιλεία του έγινε μία αφόρητη τυραννία για τους υπηκόους του. Οι κατηγορίες του Απολλώνιου κατά του Αυτοκράτορα και η αλληλογραφία του με τους φίλους του Ρούφο, Όρφιτο και Νέρβα που εξόρισε ο Δομιτιανός το 92 από την Ρώμη ο Δομιτιανός, έγιναν οι βασικές αιτίες για την σύλληψη του και τις κατηγορίες εναντίον του.

Φυλακίζεται, δικάζεται, και την ημέρα της δίκης του εξαφανίζεται μέσα απ’ το δικαστήριο και παρουσιάζεται 200 χιλιόμετρα πιο μακρυά στον χώρο της Δικαιαρχίας, όπου είχε στείλει πριν τον Δάμι προφητεύοντας του να πάει εκεί και να περιμένει, μαζί με τον Δημήτριο όταν ακόμα ευρίσκετο στην φυλακή.

Ας αφήσουμε όμως τον Φιλόστρατο να μας διηγηθεί.

«Ο Δάμις είχε ξεσπάσει σε δάκρυα και είπε: «Άραγε, θεοί, θα ξαναδούμε ποτέ τον καλό και ενάρετο φίλο;».

Ο Απολλώνιος που ήδη είχε παρουσιασθεί στο σπήλαιο των νυμφών, τον άκουσε και είπε: «Θα δείτε ή μάλλον ήδη τον είδατε».

«Ζωντανό;» είπε ο Δημήτριος «γιατί αν είσαι πεθαμένος, δεν θα σταματήσουμε να θρηνούμε για σένα».

Ο Απολλώνιος άπλωσε το χέρι του και είπε: «Πιάσε με, κι αν σου ξεφύγω, είμαι οπτασία που ήρθε από τον κόσμο της Περσεφόνης, σαν κι αυτές πού στέλνουν οι θεοί του κάτω κόσμου σε όσους η λύπη τους είναι δυσβάσταχτη. Αν με ακουμπήσεις και δεν χαθώ, πείσε και τον Δάμι ότι είμαι ζωντανός και δεν έχω χάσει το σώμα μου».

Δεν μπορούσαν πια να είναι δύσπιστοι, σηκώθηκαν, τον αγκάλιασαν, τον φιλούσαν και τον ρωτούσαν για την απολογία. Ο Δημήτριος νόμιζε πως δεν είχε καν απολογηθεί, γιατί αλλιώς θα θανατωνόταν ακόμα και χωρίς να έχει αποδειχθεί η ενοχή του. Ο Δάμις είχε την γνώμη πως είχε απολογηθεί, όμως συντομότερα απ’ ό,τι περίμεναν, γιατί δεν φανταζόταν πως είχε τελειώσει την απολογία του εκείνη την μέρα.

Ο Απολλώνιος είπε: «Έχω απολογηθεί, φίλοι μου, και απαλλάχθηκα από την κατηγορία. Η απολογία μου τελείωσε σήμερα, πριν από λίγες ώρες, όταν κόντευε πια μεσημέρι».

«Πώς λοιπόν», είπε ο Δημήτριος, «κατάφερες να κάλυψης τόσο μεγάλη απόσταση σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα;».

Ο Απολλώνιος είπε: «Έκτος από ιπτάμενο κριάρι και φτερά κολλημένα με κερί φαντάσου ό,τι άλλο θέλεις και θεώρησε αυτό το ταξίδι θεϊκό έργο».

«Πάντα πίστευα», είπε ο Δημήτριος, «πως οι πράξεις και τα λόγια σου είναι θεόπνευστα, και σε κάποιο θεό οφείλεται αυτό που τώρα συμβαίνει» (XII).

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ - ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ
https://theancientwebgreece.wordpress.com

Ο Μάρκος Αυρήλιος για τον Απολλώνιο

Από τον Απολλώνιο έμαθα την ανεξαρτησία του πνεύματος και την απόλυτη επιφύλαξη έναντι της τύχης. Και να μην στρέφω πουθενά αλλού την προσοχή μου, ούτε για λίγο, εκτός από τον λόγο, να είμαι πάντοτε σταθερός και στους δυνατούς περιοδικούς πόνους και στον θάνατο του τέκνου και στις μακροχρόνιες ασθένειες, και να αντιλαμβάνομαι πολύ καλά, σαν να βλέπω, ότι μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να είναι άλλοτε πολύ δραστήριος και άλλοτε νωθρός.

Και να μην αγανακτώ όταν πρόκειται να εξηγήσω κάτι· και να μπορώ να αντιμετωπίζω άνθρωπο που θεωρεί πολύ μικρότερη από τα δικά του προτερήματα την εμπειρία και την ευφυΐα την σχετική με την διατύπωση θεωριών· και να ξέρω πώς πρέπει να αξιολογώ την φαινομενική ευγένεια των φίλων μου χωρίς να υποχρεώνομαι υπερβολικά γι’ αυτήν, αλλά ούτε και να την προσπερνώ με αναισθησία.

Τα Εις Εαυτόν, Βιβλίο Α, Παράγραφος η΄

https://apolloniustyaneus.blogspot.com/2015/01/blog-post_72.html

Η ΣΙΩΠΗ ΒΟΗΘΑ ΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ ΜΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ Ο ΥΠΝΟΣ

ΕΡΕΥΝΑ: ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΗΣΥΧΙΑ

ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Καλή η μουσική που παίζει όλη μέρα αλλά ίσως πρέπει να την κλείνουμε για λίγο και να μην ακούμε ούτε κιχ. Και αυτό διότι σύμφωνα με τους επιστήμονες, η σιωπή κάνει καλό στον εγκέφαλο και μερικές ώρες σιωπής βοηθούν στην αναζωογόνηση των εγκεφαλικών κυττάρων ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το κάνει ο ύπνος.

Σύμφωνα με σχετική έρευνα η σιωπή είναι χρυσός, αφού ακόμη και μόλις δύο λεπτά απόλυτης ησυχίας, μπορούν να επιδράσουν στον εγκέφαλο μας το ίδιο χαλαρωτικά όσο αν κοιμόμασταν  επί 15 λεπτά.

Πολλές σχετικές έρευνες επιβεβαιώνουν  πως για να δημιουργηθούν νέα κύτταρα στον εγκέφαλο, αρκούν δύο ώρες απόλυτης σιωπής. Η δημιουργία τους γίνεται στον ιππόκαμπο, δηλαδή την περιοχή του εγκεφάλου που μεταφέρει τις πληροφορίες από τη βραχυπρόθεσμη μνήμη στη μακροπρόθεσμη. Αυτό σημαίνει καλύτερη συγκράτηση πληροφοριών για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Οι ερευνητές εξηγούν ότι ο θόρυβος και οι ομιλίες αναγκάζουν τον εγκέφαλο να παράγει υψηλά επίπεδα ορμονών. Ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, το να κάνουμε μια εργασία και να ακούμε παράλληλα εστίες ήχων, τον πιέζουν να ανταποκριθεί στα πάντα ταυτόχρονα. Κι αν δεν έχουμε να διαθέσουμε χρόνο μέσα στην ημέρα; Τότε τουλάχιστον αν κοιμόμαστε σε ένα απολύτως ήσυχο περιβάλλον (οι ωτοασπίδες σώζουν μυαλά).

ΠΕΡΣΑ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

[Πηγή: www.doctv.gr]

Η καθημερινή προσευχή του Απολλώνιου Τυανέα

«ΗΛΙΕ,
ΠΕΜΠΕ ΜΕ ΕΦ’ ΟΣΟΝ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΜΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΣΟΙ ΔΟΚΕΙ,
ΚΑΙ ΓΙΓΝΩΣΚΟΙΜΙ ΑΝΔΡΑΣ ΑΓΑΘΟΥΣ,

ΦΑΥΛΟΥΣ ΔΕ ΜΗΤΕ ΕΓΩ ΜΑΘΟΙΜΙ ΜΗΤΕ ΕΜΕ ΦΑΥΛΟΙ.» 

«Ήλιε, οδήγησε με σε όποιο μέρος της γης είναι και στους δυο μας αρεστό.
Κάνε με να διακρίνω τους καλούς,

και τους κακούς ούτε να τους ξέρω ούτε να με ξέρουν».

ΦΙΛOΣΤΡΑΤΟΣ
ΤΑ ΕΣ ΤΟΝ ΤΥΑΝΕΑ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ Α’ - XXXI

(απόδοσις: Εκδ. Κάκτος)

Στην εικόνα, το άγαλμα του Απολλώνιου του Τυανέα, του φιλόσοφου και θεραπευτή,  ο οποίος ήρθε στην Κνωσσό μαζί με τους μαθητές του, δίδαξε στην Γόρτυνα και απεβίωσε στην Αρχαία Δίκτυννα [ δυτική Κρήτη]. http://photografiko.blogspot.com

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ: ΜΑΝΤΗΣ, ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΒΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΥ ΣΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΗΛΙΟΥ

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ: ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΙΕΡΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΦΘΕΙΡΕΤΑΙ ΠΟΤΕ, ΜΟΝΟ ΤΗ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΟΡΑΤΟ - ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ Ο ΤΥΑΝΕΥΣ

Η ΕΠΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΑΔΑΝΩΝ

ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΤΥΑΝΕΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ

Ο ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΘΕΪΚΟ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΝΩΣΤΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Ο ΑΝΔΡΑΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΠΕ ή ΕΠΡΑΞΕ ΚΑΤΙ, ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΟΣ ΚΑΙ ΘΕΪΚΟΣ

Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις, Όπως το βρεις κι όπως το δεις να μη το παρατήσεις. (Κωστής Παλαμάς)

Κωστής Παλαμάς - Παιδί, το περιβόλι μου (Οι Πατέρες) 

Hari Politopoulos

Κωστής Παλαμάς: Οι πατέρες

ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ – ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ

Ο Ιάμβλιχος  πίστευε στην ύπαρξη 3 κόσμων: του ορατού (ή αισθητού) που είναι ο κατώτερος, του νοερού ο οποίος θεωρείται ο ενδιάμεσος κόσμος και του νοητού ο οποίος είναι ο ανώτερος. Σύμφωνα λοιπόν με αυτόν τον διαχωρισμό υπάρχουν ξεχωριστοί τύποι θυσιών που αφορούν τα διάφορα είδη που ζουν στον κάθε κόσμο. Όπως είναι φυσικό αναφέρει την ύπαρξη πολλών ενδιάμεσων όντων μεταξύ του Ενός και του κόσμου.

Υπάρχουν ουράνιοι, υπερουράνιοι, φυσικοί, αέριοι, υδάτινοι θεοί, δαίμονες, ήρωες και άχραντες- αμόλυντες ψυχές. Όλα τα πράγματα είναι γεμάτα από αυτούς και όπως ακριβώς οι ακτίνες του ηλίου αγγίζουν τα πάντα εξωτερικά, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κι οι θεοί φωτίζουν οτιδήποτε μετέχει σε αυτούς με κάποιο τρόπο. Έτσι κάποια μέρη, αγάλματα κλπ θεωρούνται ιερά.

Έχει λεχθεί ότι ο Ιάμβλιχος έχει συγγράψει ένα έργο το «Περί αγαλμάτων», το οποίο όμως έχει χαθεί όπου ανέλυε τη σωστή κατασκευή αγαλμάτων. «Τα αγάλματα που απεικονίζουν θεούς κατασκευάζονται από μυημένους καλλιτέχνες και με την εποπτεία ιερέων της αντίστοιχης θεότητας. Αποτυπώνουν τη μυστηριακή γλώσσα του σώματος η οποία μετέδιδε πληροφορίες κατευθείαν στο υποσυνείδητο εκείνου που έβλεπε το άγαλμα και προκαλούσε στην ψυχή αγαλλίαση». Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο στο άγαλμα εμπεριέχεται η νοητή φύση του θεού.

Όλοι οι θεοί είναι αγαθοί και εξ’ ου και είναι υπαίτιοι αγαθών. Η απελευθέρωση των ψυχών επομένως επιτυγχάνεται μέσω των υπερουράνιων θεών σε άμεση σχέση με την ενάρετη ζωή που οφείλουμε να βιώνουμε.

Από το Εν κι Αγαθό (το οποίο είναι ακίνητο, πρωταρχικό και αυτοπάτορας) ο Ιάμβλιχος  θεωρεί ότι προέρχεται κι ο Νους. Μέσω αυτού ο άνθρωπος συνδέεται αρχικά με τις θείες οντότητες.

Ο νους, ο όποιος προέρχεται από την Μονάδα, στρέφεται συνεχώς προς αυτήν και συνυπάρχει πάντοτε με τους θεούς. Αυτός λοιπόν είναι που γνωρίζει την αντιστοιχία των συμβόλων τα οποία χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε ώστε να τους επικαλεσθούμε.

Οι θεοί επίσης χρησιμοποιούν τους δαίμονες (σ.σ.: δεν χρειάζεται νομίζω να διευκρινίσουμε τι σημαίνει Δαίμων) για να μας αποκαλύψουν την βούλησή τους μέσα από φυσικά σημάδια. Στο κάθε έθνος, όπως και στο κάθε ιερό κληρώνεται ένας θεός προστάτης. Δεν θα μπορούσε να είναι βέβαια διαφορετικά και για τον άνθρωπο, όπου η κάθε ενσαρκωμένη ψυχή έχει τον δικό της προστάτη δαίμονα.

Αν καταφέρουμε μέσω της ιερουργίας να μας παρουσιαστεί ο οικείος μας δαίμονας, τότε αυτός, μεταξύ άλλων, θα μας αποκαλύψει το όνομα του, την λατρεία του, καθώς και τον σωστό τρόπο ώστε να τον επικαλούμαστε κάθε φορά που το επιθυμούμε. Ο δαίμονας που μας προστατεύει (αλλά και μας ελέγχει) μπορεί να υποχωρήσει ή να μπει στην υπηρεσία ενός θεού, ο οποίος μέσω της θεουργίας γίνεται ο επόπτης μας. Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία των ανθρώπων παραμένει υποταγμένη στις πέντε αισθήσεις, εξ’ ου κι υποταγμένη στο πεπρωμένο που της επιφυλάσσει η Ειμαρμένη. Αλλά κάποιοι καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα δεσμά της Μοίρας χρησιμοποιώντας την βοήθεια των θεών ή των δαιμόνων.

Πάντως οι θεουργοί δεν ενοχλούν τις θείες οντότητες για ασήμαντα πράγματα ή για την προσωπική τους περιέργεια- διασκέδαση, αλλά για την κάθαρση της ψυχής και τη λύτρωση.

Το πόσο οι θεοί ενδιαφέρονται για εμάς φαίνεται έντονα στα μαντεία, όπως παραδείγματος χάριν στα Ασκληπιεία. Η θεία πρόγνωση είναι αγαθοειδής. Η ανθρώπινη ψυχή έχει διπλή ζωή: μία μαζί με το σώμα και μία ξεχωριστή από αυτό. Όταν λοιπόν κοιμόμαστε είμαστε εντελώς ελεύθεροι και τότε ακριβώς είναι που η ψυχή μπορεί να κάνει πρόγνωση για το μέλλον μέσω της μαντικής τέχνης που είναι δώρο των θεών.

Μόνο όταν οι θεοί μας αποκαλύπτονται στις τελετουργίες θα μπορέσουμε να τους κατανοήσουμε. Διαφορετικά θα παραμείνουμε εξαρτημένοι της ύλης.
Βέβαια ο Ιάμβλιχος δεν καταδικάζει την ύλη ως κάτι κακό. Αντίθετα θεωρεί ότι έχουμε ενσαρκωθεί για να εκπληρώσουμε έναν καθοριστικό ρόλο. Απλά πιστεύει ότι αυτός ο ρόλος μπορεί να εκπληρωθεί μόνο με την λατρεία των θεών και μέσα από τα Μυστήρια.

Η γνώση των θεών συνοδεύεται με μία στροφή προς τον εαυτό και την αυτογνωσία.

Κάτι επίσης άκρως ενδιαφέρων στο οποίο πίστευε ο Ιάμβλιχος ήταν ότι οι θεοί «τοποθετούν κάποια σύμβολα ακόμα και σε κάθε ενσαρκωμένη ψυχή, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι το αγνοούν». Και αυτά ακριβώς τα σύμβολα είναι που θα χρησιμοποιήσουν προς όφελος τους οι θεουργοί ώστε να ξαναενωθούν με την Μονάδα. Είναι εξίσου βασικό οι Αρχαίες προσευχές, τα ιερά άσυλα και κυρίως τα ονόματα επίκλησης των θεών να διατηρούνται αναλλοίωτα γιατί διαφορετικά χάνουν την αποτελεσματικότητα τους. Καταδίκαζε λοιπόν την συνεχή τάση των Ελλήνων για νεωτερισμούς και καινοτομίες.

Ο Ιάμβλιχος λοιπόν υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, ο οποίος έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην θεουργία ως μέσον λύτρωσης του ανθρώπου. Όσοι ακολούθησαν τις διδαχές του τον αποκαλούσαν «θείο» (δηλαδή θεϊκό) και του απέδιδαν θαύματα. Υπήρξε διδάσκαλος πολλών μετέπειτα σημαντικών φιλοσόφων και ανδρών μεταξύ των οποίων ήταν ο Σώπατρος, ο Αιδέσιος, ο Θεόδωρος και ο Μάξιμος ο Εφέσιος, ο οποίος αργότερα μύησε τον αυτοκράτορα Ιουλιανό, τον αποκαλούμενο από τους χριστιανούς ως παραβάτη γιατί επέτρεψε την ανεξιθρησκία και προσπάθησε να διασώσει την αρχαιοελληνική θρησκεία και φιλοσοφία.
Η φιλοσοφία του Ιαμβλίχου χαίρει τιμής και γενικής αποδοχής ακόμα και μέχρι τις μέρες μας από πολλούς ακαδημαϊκούς.

ΕΥ ΠΡΑΤΤΕΙΝ - Ειρήνη Φουρνάρη

(Απόσπασμα)

Βιβλιογραφία: Ζήτρος- σε συνεργασία με το Βήμα, Κάκτος, Eγκυκλοπαίδειες:Δομή - Πάπυρος Larousse Britannica  - Υδρία Cambridge Ήλιος

Πηγή: https://www.evprattein.gr/el/iamblichos

ΔΑΙΜΩΝ. ΠΩΣ Η ΙΕΡΟΤΕΡΗ ΛΕΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΓΙΝΕ ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Πώς να καταλάβουν και πώς να καταλάβουμε έναν άνθρωπο της όποιας εποχής, που ήταν μη δογματικός και αναζητούσε μέσα του, στο πνεύμα του δηλαδή και μόνο, στο «δαιμόνιο» του, την θεία του φύση, την αλήθεια;

«ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΙΟΝ ΠΑΤΡΙΔΟΣ» Τίποτε γλυκύτερο από την πατρίδα (Όμηρος)

«ΤΙ ΓΑΡ ΦΙΛΤΕΡΟΝ ΑΝΔΡΙ ΠΑΤΡΟΑΣ ΧΘΟΝΟΣ»

Τι τάχα είναι περισσότερο αγαπημένο για τον άνθρωπο, από την πατρική του γη.

- Αριστείδης -
--------------------------------------------

...μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερον έστιν πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρᾳ και παρά θεοίς και παρ᾽ ανθρώποις τοις νουν έχουσι...

Και από τη μητέρα και από τον πατέρα κι απ᾽ όλους τους άλλους προγόνους το πιο πολύτιμο, το πιο σεβαστό, το πιο ιερό, το ανώτερο αγαθό είναι η Πατρίδα, σύμφωνα με την κρίση των θεών και των γνωστικών ανθρώπων.

- Σωκράτης -
Από το έργο του ΠΛΑΤΩΝΟΣ, Κρίτων [51b]

ΟΤΑΝ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΩΝ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΟΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ

Η Κοινωνία των ηλεκτρονίων ενός ατόμου

Δρ Μάνος Δανέζης
Αστροφυσικός ΕΚΠΑ

Όπως μας διδάσκουν στο σχολείο, μέσα στο χώρο ενός ατόμου τα ηλεκτρόνια μένουν φυλακισμένα, και αναγκάζονται να περιστρέφονται  δαιμονισμένα γύρω από ένα κέντρο εξουσίας, που το κατέχει ένας πανίσχυρος ατομικός πυρήνας που ασκεί πάνω τους μια καταπιεστική αλλά και δυναμική σαγήνη.

Ο περιστροφικός δρόμος κάθε ηλεκτρονίου  καθορίζεται μονοσήμαντα από τις ελκτικές δυνάμεις του πυρήνα που αόρατα το καθοδηγούν.

Παρόλα αυτά τα ηλεκτρόνια, αγνοώντας την ύπαρξη αυτών των δυνάμεων και χαμένα μέσα στην άγνοιά τους,  χαίρονται την φαινομενική και ψεύτικη ελευθερία της αόρατης φυλακής τους, εφόσον πιστεύουν ότι η ελεύθερη βούλησή τους  τα έκανε να κινούνται στις τροχιές τους.

Εμείς όμως ως εξωτερικοί παρατηρητές γνωρίζουμε ότι την τροχιά δεν καθορίζει το κάθε ηλεκτρόνιο αλλά ο αφέντης πυρήνας. Ακόμα γνωρίζουμε ότι κάθε ηλεκτρονίου απέχει από τον ισχυρότατο πυρήνα μια διαφορετική απόσταση. Τα πιο κοντινά στον πυρήνα ηλεκτρόνια, πιθανότατα, νιώθουν να κατέχουν μέσα στο άτομο μια κυρίαρχη θέση σε σχέση με τα  άλλα που βρίσκονται μακρύτερα. Με τον τρόπο αυτό μέσα στην κοινωνία των ηλεκτρονίων ενός ατόμου δημιουργείται μια «ιδιόμορφη κοινωνική στρωμάτωση»  με μοναδικό κριτήριο-προσόν κάθε ηλεκτρονίου το ποσό της δύναμης που ασκεί πάνω του κυριαρχικά ο πυρήνας αφέντης, και ως εκ τούτου το πόσο πιο κοντά του βρίσκονται.

Τα δυστυχή ηλεκτρόνια δεν μπορούν να γνωρίζουν ότι όσο πιο κοντά βρίσκονται  στο κέντρο της ελκτικής δύναμής του, τόσο περισσότερο χειραγωγούμενα και δέσμια  είναι από αυτόν.

Και ακόμα δεν γνωρίζουν ότι ο αφέντης πυρήνας τα κρατάει κοντά του επειδή οι ενεργειακές δυνατότητες του είναι πολύ μεγαλύτερες από τις «φτωχές» εσωτερικές ενεργειακές δυνατότητες τους.

Δεν γνωρίζουν ότι όσο πιο μακριά βρίσκεται ένα ηλεκτρόνιο από τον πυρήνα του, τόσο μικρότερη είναι η δύναμη που αυτός ασκεί πάνω του αλλά και πολύ «μεγαλύτερη» η εσωτερική ενεργειακή του κατάσταση.

Αυτό δίνει στα εξωτερικά ηλεκτρόνια μια αξιοθαύμαστη δυνατότητα, να είναι πολύ πιο εύκολο για αυτά, προσλαμβάνοντας και  ενσωματώνοντας στην ύπαρξη τους μικρά ποσά ενέργειας από το συμπαντικό περιβάλλον τους, να ξεφεύγουν εντελώς από τις δυνάμεις που τα φυλακίζουν, και να γίνονται «Ελεύθερα Ηλεκτρόνια».

Τελικά λοιπόν, ένα  ηλεκτρόνιο γίνεται «Ελεύθερο» μόνο αν αποκτήσει εσωτερική ενέργεια τόσο μεγάλη όση χρειάζεται για να υπερνικήσει τη δύναμη που ασκεί πάνω του ο πυρήνας της δύναμης.

Όλα τα προηγούμενα μας διδάσκουν πολλά.

Όσο πιο κοντά βρισκόμαστε στη γειτονιά ενός εξουσιαστικού κέντρου πιστεύουμε λανθασμένα ότι είμαστε πιο προνομιούχοι και δυνατοί.
Αγνοούμε όμως τη βασική αλήθεια της φύσης. Η γειτνίαση με την πηγή μιας δύναμης δηλώνει το πόσο αδύναμοι ενεργειακά είμαστε μέσα μας, πόσο πολύ χειραγωγούμενοι και υποτελείς και πόσο μακριά από την έννοια της «Ελευθερίας».

Και κάτι σημαντικό που ξεχάσαμε να πούμε:
«Το ηλεκτρόνιο είναι «στοιχειώδες σωμάτιο», δηλαδή ένα «ρεύμα ενέργειας», ενώ ο «πυρήνας» ως προϊόν της ένωσης πρωτονίων και νετρονίων είναι «Ύλη».
Και το ρεύμα ενέργειας, το «Ηλεκτρόνιο» έχει ως «αποστολή» του, μαζεύοντας ενέργεια από το συμπαντικό περιβάλλον του, να υπερνικά την «Ύλη» και να γίνεται «Ελεύθερο».

Το δίλημμα στο οποίο πρέπει να απαντήσουμε το έθεσε και ο Πλάτωνας. Αλυσοδεμένοι σκλάβοι μέσα στο «σπήλαιο» ή «ελεύθεροι», έξω από αυτό;

Όμως μην ξεχνάμε …
«Θέλει αρετή, πίστη, ελπίδα επιμονή, επιμονή και Τόλμη η εκτός σπηλαίου Ελευθερία».

Δρ Μάνος Δανέζης
Αστροφυσικός ΕΚΠΑ
https://www.manosdanezis.gr

Το Oιδιπόδειο Ψέμα - Δήμητρα Λιάτσα

"Και ενώ λοιπόν ο μύθος του Οιδίποδος είναι ανεξάντλητος και δεκάδες άνθρωποι διέκριναν σ’ αυτόν θαυμάσιες ιδέες, ο Φρόιντ το μόνο που κατάφερε να δει ήταν μια γενετήσια διαστροφή. Ενώ ο σπουδαίος ψυχαναλυτής, αλλού έπρεπε να αναζητήσει τα πρότυπα του. Η θεωρία του Φρόιντ κάποια στιγμή θα ανατραπεί, γιατί αυτή είναι η μοίρα των κατασκευασμένων θεωριών. "

Η Δήμητρα Λιάτσα γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έκανε φιλολογικές σπουδές. Ξένες γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Ιταλικά. Εργάστηκε επί σειρά ετών στην επιμέλεια βιβλίων. Μετέφρασε άνω των 30 τίτλων κυρίως από την Αγγλική γλώσσα. Έγραψε άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την Ελληνική Γραμματεία. Έδωσε σειρά ομιλιών προσκεκλημένη από το Ινστιτούτο Αριστοτέλης, με θέμα την Ελληνική Γραμματεία, την Ιστορία και την Παιδεία. Από το 2009 ασχολείται με την συστηματική μελέτη του Ομήρου και από το 2014 με την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Οδύσσειας. Από το 2017 έχει ξεκινήσει και την ανάγνωση, τον σχολιασμό και την ανάρτηση στο διαδίκτυο ολόκληρης της Ιλιάδος.

Έχει συγγράψει δύο βιβλία: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες

Ellenos Ellen