Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΗΛΙΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

Ένα σημαντικό ιερό που χρονολογείται από την αρχαϊκή ως την ελληνιστική εποχή έχει ανασκαφεί στη χερσόνησο του Άθωνα, νοτιοδυτικά των Νέων Ρόδων. Μέχρι στιγμής έχουν έρθει στο φως δύο κτήρια, ενώ η ανασκαφή ενός τρίτου ξεκίνησε την περασμένη χρονιά. 

Το πρώτο κτήριο που ανασκάφηκε χρονολογείται στην όψιμη αρχαϊκή εποχή. Πρόκειται για έναν οίκο με σηκό και πρόναο εν παραστάσι που υψώνεται επάνω σε πόδιο από διορίτη (ύψος 1 μ.) και έχει τοίχους από ασβεστόλιθο με διακοσμημένο το εξωτερικό μέτωπο με κυψελωτό κόσμημα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στέγη του ναού με τα πήλινα κορινθιακά κεραμίδια και τα πήλινα ακρωτήρια-Νίκες με γραπτή διακόσμηση. Τα τελευταία είναι εξαιρετικά δείγματα υστεροαρχαϊκής γλυπτικής και παραπέμπουν σε ελάχιστα ανάλογα παραδείγματα από ιερά της νότιας Ελλάδας (π.κ.χ. Ολυμπία). 

Το δεύτερο κτίσμα είναι ένας ναός που χρονολογείται στην ελληνιστική περίοδο. Αποτελείται από πρόναο με πρόσταση και σηκό με τρεις εισόδους, κτιστό θρανίο, τράπεζα για προσφορές και περίπου στο κέντρο τελετουργική εστία. Τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα από το κτήριο αυτό είναι δύο μαρμάρινα κεφάλια, Ήλιου και νέας γυναίκας, που βρέθηκαν κοντά στην ανατολική είσοδο του σηκού, ένας πήλινος βωμός με γραπτή διακόσμηση, ένας τύπος πήλινου εξαεδρικού αγγείου με προχοή και ταινιόσχημη λαβή, προϊόν ντόπιου εργαστηρίου, εφόσον δε συναντάται σε άλλα μέρη του ελληνικού κόσμου. Τα ευρήματα από το ιερό δεν παρέχουν στοιχεία που να οδηγούν στην ταύτιση της θεότητας ή των θεοτήτων που λατρεύονταν κατά την αρχαϊκή εποχή. Τα ευρήματα όμως από το ελληνιστικό κτήριο δείχνουν πως ο Ήλιος ή ο Απόλλων-Ήλιος λατρευόταν ως κύρια θεότητα στο ναό, ενώ πιθανότατα υπήρχαν και σύνναοι θεοί, ίσως η Άρτεμις-Σελήνη ή άλλοι. 

Τέλος, οι περίοδοι χρήσης του ιερού είναι γνωστές και συνδέονται άμεσα με την ιστορία της περιοχής: το ιερό ιδρύθηκε στην όψιμη αρχαϊκή εποχή από τους κατοίκους της Σάνης, αποικίας των Ανδρίων, επιβίωσε στα κλασικά χρόνια, έχει μάλιστα βρεθεί θραύσμα επιγραφής του 5ου αι. π.κ.χ. που καθόριζε τα όρια του ιερού. Η ακμή του πάντως πρέπει να ήταν στην ελληνιστική εποχή, όταν ο αδελφός του Κασσάνδρου, Αλέξανδρος, έκτισε το 315 π.κ.χ. την Ουρανούπολη και ενσωμάτωσε το ιερό, επισκεύασε τα παλιά κτήρια και έκτισε νέα.

Πηγή: http://odysseus.culture.gr/

http://art-hellas.blogspot.com/

ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΡΩΝΕΙΑ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ ΡΟΔΟΠΗΣ

Το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας βρίσκεται στα νότια του ομώνυμου χωριού, στη θέση «Καμπάνα», στο νομό Ροδόπης.

Κατασκευάσθηκε στην ελληνιστική εποχή, αλλά έχει υποστεί μετασκευές στα ρωμαϊκά χρόνια. Σώζονται τρεις σειρές από το λίθινο κοίλο, ο κεντρικός και ο πεταλόσχημος αγωγός της ορχήστρας και το κτήριο της ρωμαϊκής σκηνής. Θεωρείται βέβαιο ότι το θέατρο είχε εννέα κερκίδες, οι οποίες είχαν, τουλάχιστον, δέκα σειρές καθισμάτων.

Το θέατρο διαπερνούσε χείμαρρος και, γι’ αυτό το λόγο, κατασκευάστηκε αγωγός, που συγκέντρωνε τα νερά του χειμάρρου, περνούσε από το κοίλο και κάτω από τη σκηνή και τα έχυνε στο πίσω της μέρος.

Το αρχαίο θέατρο της Μαρώνειας έχει τρεις κύριες οικοδομικές φάσεις. Μάλιστα, βρισκόταν σε συνεχή χρήση από την ελληνιστική εποχή μέχρι τον 4ο αιώνα μ.κ.χ. ενώ την περιορισμένη χρήση στην παλαιοχριστιανική εποχή μαρτυρούν τα λιγοστά αρχιτεκτονικά μέλη και νομίσματα αυτής της εποχής που οριοθετούν και το τέλος της λειτουργίας του μνημείου, το οποίο εγκαταλείπεται στο χρόνο και μετατρέπεται σε νεκροταφείο κατά τους επόμενους αιώνες.

Η αρχική φάση του ανάγεται στους πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους (τέλος 4ου- αρχές 3ου αιώνα π.κ.χ.). Από τη φάση αυτή σώζονται το κοίλο, τρεις σειρές εδωλίων, οι μαρμάρινες προεδρίες (τιμητικές θέσεις), οι ημικίονες του προσκηνίου και ο αποχετευτικός αγωγός. Υπολογίζεται ότι το θέατρο είχε χωρητικότητα 2.500- 3.000 θεατές.

Ακολουθεί η ρωμαϊκή φάση, οπότε επεκτάθηκε η ορχήστρα και, αφού αφαιρέθηκαν οι τιμητικές θέσεις, το θέατρο μετατράπηκε σε αρένα, ενώ προστέθηκε και προστατευτικό θωράκιο με κιγκλιδώματα απαραίτητα για την προστασία των θεατών. Μάλιστα, για να αυξηθεί ο διαθέσιμος χώρος της αρένας αποσυναρμολογήθηκαν οι προεδρίες. Από τη φάση αυτή σώζονται το θωράκιο της αρένας, η κάλυψη του αγωγού της ορχήστρας από υλικό σε δεύτερη χρήση και το σκηνικό οικοδόμημα.

Από την τρίτη φάση των υστερορωμαϊκών χρόνων, οπότε το μνημείο λειτουργούσε και πάλι αποκλειστικά ως αρένα, σώζονται τμήματα του θωρακίου της αρένας και ο τοίχος που έφραξε τη δυτική πάροδο.

Το Ιερό του Διονύσου στην Μαρώνεια

Ο χωματόδρομος προς Μαρμαρίτσα – Σύναξη οδηγεί πρώτα στο Ιερό (4,4 χλμ από Μαρώνεια). Εκεί βρίσκονται τα θεμέλια ενός μεγάλου κτιρίου με πρόδομο και σηκό, όπου υπήρχε εστία ή βάση λατρευτικού αγάλματος. Γύρω από το ναό αποκαλύπτονται κτίσματα που ανήκουν, πιθανόν, στο συγκρότημα του Ιερού. Στο μεγάλο κτίριο του Ιερού βρέθηκε το πήλινο προσωπείο του Διόνυσου, που εκτίθεται στο Μουσείο Κομοτηνή. Το Ιερό χρονολογείτε από τον 4ου αιώνος π.κ.χ.

http://art-hellas.blogspot.com/2012/04/blog-post_1849.html , http://art-hellas.blogspot.com/2012/04/blog-post_9694.html

-----------------------------

ΘΡΑΚΗ

ΘΡΑΚΗ ΕΙΝΑΙ

ΘΡΑΚΗ, ΙΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΓΗ

Η ΓΗ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΟΡΟ

ΗΜΕΡΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Κωστής Παλαμάς, «Ανατολή»

Πέρα ως πέρα στη γη της Ιωνίας δοξαστικό αχολόγησε τροπάρι!

απ’ την Κνωσσό ως την Πέργαμο θεία χάρη  όπου Ελλάδα πηγή της αρμονίας.

Και ω Σμύρνη πάντα εσύ μαργαριτάρι στα μαλλιά της νεράιδας Μικρασίας!

Η Μίλητος δεν είναι πια καμάρι της Ιστορίας, της Δόξας Εφεσίας!,

οι καιροί σβήσαν τη φεγγοβολιά.

Σμύρνη, ξανά γεννήτρες είναι οι Μοίρες (χτυπήστε Ομήρων ιωνικών οι λύρες) μεσ’ στη ζεστή της μάνας σου αγκαλιά

που ανοίγεται όλα για να τ’ αγκαλιάσει και τα σκόρπια τα σπλάχνα της, μια πλάση.

Οπτικοακουστικό: George Davos 333 video1 , http://gym-evsch-n-smyrn.att.sch.gr

---------------------------

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ 1922 – ΜΝΗΜΗ – ΠΕΡΙΣΥΛΛΟΓΗ 

Ο ΑΛΗΘΙΝΑ ΓΕΝΝΑΙΟΣ, ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΟΣ (ΔΙΩΝ)

Ο αληθινά γενναίος, όμως, και μεγαλόψυχος δεν θα θυσίαζε την ελευθερία και την ειλικρίνειά του για χάρη μιας ατιμωτικής τιμής ή δύναμης ή χρημάτων, ούτε θα φθονούσε όσους μεταμορφώνονται και μεταμφιέζονται για τέτοιες δωρεές, αλλά θα τους θεωρούσε όμοιους με όσους μεταμορφώνονται από άνθρωποι σε φίδια ή άλλα θηρία, χωρίς να τους ζηλεύει ή να τους φθονεί για την καλοπέρασή τους, αλλά αντιθέτως θρηνώντας και συμπονώντας τους, όταν για δώρα, σαν τα παιδιά, κόβουν τα μαλλιά τους, και μάλιστα τα άσπρα ο ίδιος, αντιθέτως, θα προσπαθήσει να διατηρήσει την κατάστασή του με ευπρέπεια και σταθερότητα, χωρίς ποτέ να εγκαταλείπει τη θέση του, αλλά τιμώντας πάντα και αυξάνοντας την αρετή και την εγκράτεια και οδηγώντας εκεί όλους, άλλοτε πείθοντας και παρακαλώντας, άλλοτε μαλώνοντας και επιπλήττοντας, μήπως μπορέσει να αποσπάσει κάποιον από την αφροσύνη, τις κακές επιθυμίες, την έκλυση και την καλοπέραση, πιάνοντας καθέναν ξεχωριστά και νουθετώντας τους σε ομάδες, όσες φορές βρει κάποια κατάλληλη ευκαιρία, «άλλον με λόγια γλυκά και άλλον με αυστηρά», μέχρι, πιστεύω, να περάσει τη ζωή του φροντίζοντας ανθρώπους, όχι βόδια, άλογα, καμήλες και σπίτια, υγιής στα λόγια, υγιής στα έργα, ακίνδυνος συνοδοιπόρος ή συνταξιδιώτης με όποιον κι αν βρεθεί, καλός οιωνός σε όσους θυσιάζουν, ο οποίος δεν ξεσηκώνει διχόνοια, πλεονεξία, έριδες, φθόνους και κέρδη αισχρά, αλλά υπενθυμίζει την εγκράτεια και τη δικαιοσύνη και αυξάνει την ομόνοια, εκδιώκοντας, όσο είναι δυνατόν, την απληστία, την αναίδεια, την έκλυση, πολύ πιο ιερός από τους πρεσβευτές και τους κήρυκες που φέρνουν στους πολέμους προτάσεις εκεχειρίας.

Θέλει, λοιπόν, και προθυμοποιείται, όσο μπορεί, να βοηθάει όλους· μερικές φορές, όμως, νικιέται από άλλους ανθρώπους και άλλες πρακτικές και δεν έχει καμία δύναμη ή εντελώς μικρή. Στη συνέχεια, εξαγνίζει την σκέψη του με τον λόγο και προσπαθεί να την παρουσιάσει αδούλωτη, πολεμώντας για την ελευθερία  εναντίον των ηδονών, των γνωμών και όλων των ανθρώπων μαζί με λίγους που θέλουν, περισσότερο απ’ όσο κάποτε οι Σπαρτιάτες, έχοντας καταλάβει τα στενά, πολεμούσαν εναντίον όλων των ορδών από την Ασία, αν και οι ίδιοι ήταν λίγοι στον αριθμό, για τρεις νύχτες και μέρες στη σειρά, μέχρι που περικυκλώθηκαν εξαιτίας της προδοσίας ενός ανθρώπου και, μένοντας στην ίδια θέση, σφαγιάστηκαν [αυτοί που νόμιζαν ότι διαφυλάττουν ελεύθερη τη Σπάρτη, αν και ήταν ατείχιστη] ασκώντας το σώμα του και συνηθίζοντάς το να κοπιάζει ανάλογα με τη δύναμή του, δεν το αφήνει να εξασθενήσει με μπάνια, αλοιφές και μύρα, μέχρι να γίνει πιο μαλακό και πιο σαθρό, σαν κακό σκεύος.

Βλέποντας μερικοί αυτά, λένε ότι τα εφαρμόζει από ανοησία και αμυαλιά, έχοντας αφήσει τον πλούτο και τις τιμές και τη διαρκή ηδονή, και τον περιφρονούν και νομίζουν ότι είναι τρελός και τον ατιμάζουν. Εκείνος δεν οργίζεται μαζί τους ούτε δυσανασχετεί, αλλά είναι, πιστεύω, απέναντι στον καθένα πιο φιλικός από τον πατέρα, τα αδέρφια και τους φίλους του και ενώ σέβεται ασφαλώς τους συμπολίτες του, τους φίλους και τους συγγενείς του, δεν κρύβεται και τους νουθετεί τόσο περισσότερο, όσο πιο οικείους και πιο κοντινούς τούς έχει θεωρήσει από τους άλλους, επιτείνοντας όσο γίνεται τα λόγια του και κάνοντας εντονότερη τη νουθεσία και την προτροπή, και για τον εαυτό του και για εκείνους. Γιατί ούτε ένας γιατρός, ο οποίος βρίσκεται στην ανάγκη να θεραπεύσει τον πατέρα ή τη μητέρα ή τα παιδιά του που είναι άρρωστα ή και τον εαυτό του λόγω σπανιότητας και έλλειψης άλλων γιατρών, αν χρειαστεί να κάνει εγχείρηση ή καυτηρίαση, επειδή αγαπάει τα παιδιά του και σέβεται τον πατέρα και τη μητέρα του, γι’ αυτό θα τους κόψει με λιγότερο κοφτερό σίδερο ή θα τους καυτηριάσει με πιο χλιαρή φωτιά, αλλά αντιθέτως με όσο γίνεται πιο δυνατή και ζωηρή. Λένε, για παράδειγμα, ότι ο Ηρακλής, όταν δεν μπορούσε να γιατρέψει το σώμα του που βασανιζόταν από φοβερή αρρώστια, κάλεσε τους γιους του πρώτα προτρέποντάς τους να τον κάψουν με όσο γίνεται πιο λαμπερή φωτιά και επειδή εκείνοι δίσταζαν και γύρισαν να φύγουν, τους μάλωσε ως μαλθακούς και ανάξιούς του και όμοιους περισσότερο με τη μητέρα τους, λέγοντας, όπως αφηγείται ο ποιητής: «Πού πάτε, κακοί και ανάξιοι της σποράς μου, ομοιώματα της μάνας σας από την Αιτωλία;»

Πρώτος αυτός, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπίζει τα πιο αγαπημένα και κοντινά του πρόσωπα με θάρρος γνώμης και ελευθερία, χωρίς να διστάζει και χωρίς να χαρίζεται στα λόγια. Γιατί πολύ χειρότερο πράγμα από ένα διεφθαρμένο και άρρωστο σώμα είναι μια διεφθαρμένη ψυχή, μα τον Δία όχι από μαγικά φίλτρα που αλείφονται ή πίνονται ή από κάποιο διαβρωτικό δηλητήριο, αλλά από την άγνοια, την κακία, την ακολασία, τον φθόνο, τη λύπη και τις χιλιάδες επιθυμίες. Τούτο το νόσημα και το πάθημα είναι πιο επικίνδυνο από εκείνο του Ηρακλή και χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο και λαμπερότερο κάψιμο και για τη θεραπεία και την απαλλαγή αυτή πρέπει να παρακαλεί κανείς απροσχημάτιστα και τον πατέρα και τον γιο και τον συγγενή και τον ξένο και τον συμπατριώτη και τον αλλοδαπό.

ΔΙΩΝ – ΑΠΑΝΤΑ Εκδόσεις Οδυσσέας Χατζόπουλος

https://www.lecturesbureau.gr/

------------------

ΔΙΩΝ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ή ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΝΝΟΙΑΣ

ΑΠΕΦΕΥΓΕ ΝΑ ΧΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΟΥ ΟΠΩΣ Ο ΟΧΛΟΣ (MAX EXELMAN)

Η ζωή παραείναι σύντομη («το σώμα αυτό δεν είναι σπίτι, είναι πανδοχείο» λέει ο Σενέκας) και έχεις σημαντικά πράγματα να κάνεις. Διάλεγε με προσοχή τις εικόνες και τις ιδέες στις οποίες εκτίθεται το μυαλό σου. Αν δεν τις διαλέξεις εσύ, κάποιος άλλος θα τις διαλέξει – και τα κίνητρά του μπορεί να είναι ποταπά. Είναι εύκολο να ολισθήσει κανείς στη χυδαιότητα. Αναλογιστείτε πόσες ώρες την ημέρα χάνουν οι άνθρωποι βλέποντας ανοησίες στην τηλεόραση ή παίζοντας παιχνίδια στον υπολογιστή και στο κινητό τους. Σκοτώνοντας την ώρα τους σκοτώνουν τη ζωή τους.

Η ιστορική φράση «άρτον και θεάματα» (panem et circenses), που αποδίδεται στον Ρωμαίο ποιητή Γιουβενάλη, εικονογραφεί τη λεγόμενη τεχνική της αποβλάκωσης. Ο αυτοκράτορας προσέφερε στον λαό σιτάρι (ψωμί) και θεάματα στο αμφιθέατρο (και, στην πρώιμη βυζαντινή περίοδο, στον ιππόδρομο) με σκοπό να τον αποσπά από τα μεγάλα προβλήματα της κοινωνίας. Σήμερα η έκφραση χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις πολιτιστικής εξαθλίωσης ενός λαού, που αρκείται μόνο σε εφήμερες απολαύσεις και διασκεδάσεις (π.χ. τηλεόραση, ποδόσφαιρο) τις οποίες παρέχει το πολιτικό σύστημα για να αποστρέψει την προσοχή των πολιτών (της κοινής γνώμης) από την κακή κατάσταση των πραγμάτων.

61 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΤΩΙΚΟΥΣ

MAΞ ΕΞΕΛΜΑΝ

Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

https://www.lecturesbureau.gr/

-----------------

Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ, ΣΚΕΨΗ, ΝΗΦΑΛΙΟΤΗΤΑ!!!

Η ΑΡΕΤΗ ΑΝΤΑΜΕΙΒΕΤΑΙ ΜΕ ΕΥΤΥΧΙΑ, ΗΡΕΜΙΑ, ΑΤΑΡΑΞΙΑ

ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΕΙΣ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΕΦΟΔΙΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΜΑΣ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΜΑΣ 

ΟΙ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Ο Δίας είχε βοηθούς και συνεργάτες τους Κύκλωπες και τους Εκατόγχειρες, τη Στύγα και τη Θέτιδα , τον Ήφαιστο , που με την αξεπέραστη τέχνη του έφτιαχνε για χάρη του θαυμαστά πράγματα, και τη Γη, που του έδινε σοφές συμβουλές στις πιο δύσκολες περιστάσεις.

Όμως το δεξί χέρι του Δία ήταν η κόρη του η Αθηνά.

Αγγελιαφόρους του είχε την Ίριδα και τον Ερμή. Με αυτούς έστελνε τα μηνύματά του σε θεούς και ανθρώπους, είχε όμως κι άλλους τρόπους για να φανερώνει τη βουλή του ο Δίας: τον κεραυνό, το ουράνιο τόξο, ένα πεφταστέρι, τον αετό και άλλα πουλιά, κι ακόμα τα όνειρα, τη μαντική και τους χρησμούς . Οι απεσταλμένοι του Δία ή και ο ίδιος ο Δίας, όταν πλησίαζαν τους ανθρώπους για έναν ορισμένο λόγο, συνήθως έπαιρναν τη μορφή ενός ανθρώπου γνωστού στο περιβάλλον που βρίσκονταν.

Την Ίριδα και τον Ερμή έστελνε ο Δίας στις πιο δύσκολες αποστολές.

Στα Ύδατα της Στύγας, όπου ορκίζονταν οι θεοί και όπου έκαναν την ποινή τους όταν ήταν τιμωρημένοι, μόνο η Ίριδα μπορούσε να πλησιάσει και να δώσει κάποιο μήνυμα του Δία. Την Ίριδα είχε στείλει ο Δίας στη Δήμητρα, για να την καλέσει κοντά του, όταν αυτή, οργισμένη για την αρπαγή της κόρης της, είχε φύγει μακριά από τους θεούς και τους ανθρώπους. Και την Ιριδα πάλι έστειλε στον Ποσειδώνα, για να του πει να σταματήσει τη μάχη με τους Τρώες.

Ο Ερμής ήταν αυτός που με εντολή του Δία κατέβηκε στον Άδη για να φέρει στον Απάνω Κόσμο την Περσεφόνη. Και όταν ο Τυφώνας είχε κόψει τα νεύρα του Δία, ο Ερμής τα βρήκε και του τα έδωσε. Και μετά τον κατακλυσμό, τον Ερμή έστειλε ο Δίας στον Δευκαλίωνα, να του πει πως μπορούσε να ζητήσει από τον θεό όποια χάρη ήθελε.

Ο Ερμής, με εντολή του Δία, έσωσε ακόμα τον Αρκάδα παίρνοντάς τον από την κοιλιά της μάνας του που ήταν σε κίνδυνο, έδωσε τον μικρό Διόνυσο στις νύμφες να τον αναθρέψουν και, όταν ο Δίας έκανε έρωτα με την Ιώ στο Άργος, ο Ερμής, για να μην καταλάβουν τίποτα οι Αργίτες , τους κρατούσε κρεμασμένους από τα χείλη του με τα μαγευτικά λόγια του.

Κι αργότερα αυτός σκότωσε τον ‘Aργο τον Πανόπτη, που φρουρούσε αλυσοδεμένη την Ιώ. Τέλος, στον Τρωικό Πόλεμο, ο Δίας τον Ερμή έστειλε στον Πάρη να τον συμβουλεύσει για την κρίση των θεαινών, κι ύστερα με τον Ερμή έκρυψε την Ελένη στην Αίγυπτο κι έδωσε στον Πάρη ένα ομοίωμά της από σύννεφο, και τον Ερμή έστειλε να οδηγήσει τον γέρο Πρίαμο στη σκηνή του Αχιλλέα να του ζητήσει το λείψανο του γιου του, του Έκτορα, και, σαν τέλειωσε ο πόλεμος, πάλι τον Ερμή έστειλε ο Δίας στην Καλυψώ, να της πει ν’ αφήσει τον Οδυσσέα να γυρίσει στο σπίτι του.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ - ΟΙ ΘΕΟΙ

Γενική Εποπτεία: Ι. Θ. ΚΑΚΡΙΔΗΣ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ

https://www.lecturesbureau.gr/

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΣΤΗ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ - ΖΩΝΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΕΒΡΟΥ

Ο ναός του Απόλλωνα είναι το σημαντικότερο δημόσιο κτήριο της αρχαίας Μεσημβρίας - Ζώνης. Χτίστηκε τον 6ο αι. π.κ.χ. Το όνομα του δημιουργού του παραμένει άγνωστο. 

Είναι ένα ορθογώνιο κτίσμα σε απόσταση 20μ. από το ανατολικό σκέλος του τείχους τοποθετημένο παράλληλα προς αυτό. Έχει προσανατολισμό από ΒΑ προς ΝΔ και είναι θεμελιωμένο πάνω στο φυσικό βράχο. Οι μακρές πλευρές του προεκτείνονται έξω από το νότιο τοίχο και καταλήγουν σε θεμελίωση τριβαθμιδωτού κρηπιδώματος που καταλαμβάνει όλο το μήκος της νότιας πλευράς.

Ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός ευρημάτων κάνει φανερή τη σημασία που είχε αυτό το οικοδόμημα, τόσο για την εποχή του, όσο και για την ανασκαφική έρευνα. Μέσα στο χώρο του ναού και γύρω απ' αυτόν έχουν βρεθεί, εκτός από τα θραύσματα αρχιτεκτονικών μελών, πήλινα ειδώλια, όστρακα αγγείων και μαρμάρινα γλυπτά σε διάφορες μορφές και μεγέθη.

Από τα ευρήματα ο ναός χρονολογείται, στους αρχαϊκούς χρόνους. Έτσι, πέρα από την αξία του ως ναού, έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία γιατί αποτελεί, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, το μοναδικό ταυτισμένο αρχαϊκό ναό του Απόλλωνα σε όλο το χώρο της Θράκης. Παράλληλα δηλώνει ότι ήδη από τον 6ο αι. π.κ.χ. η Μεσημβρία-Ζώνη λειτουργούσε σαν οργανωμένη πόλη.

Κοντά στο ναό αποκαλύφθηκαν πλακόστρωτα από προσεκτικά ορθογωνισμένες πλάκες, ένα τμήμα δαπέδου από υπόλευκο κονίαμα και θεμελιώσεις κτηρίων που ανήκουν σε περισσότερες από μία οικοδομικές φάσεις.

Συντάκτης: Πολυξένη Τσατσοπούλου, αρχαιολόγος

(απόσπασμα)

Πηγή: http://art-hellas.blogspot.com/

ΔΙΟΝΥΣΟΣ: Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΛΗΘΗ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ

Προς «τέρψιν της ανθρωπότητας» (χάρμα βροτοΐσίν) γέννησε η Σεμέλη, όπως λέγεται στην Ιλιάδα, τον Διόνυσο. 

Στον Νόννο ο Ζευς μιλάει στην αγαπημένη του έχοντας σμίξει μαζί της: «Μακάρια εσύ που πρόκειται να γεννήσης την τέρψη στους θεούς και τους ανθρώπους γιατί έχεις έναν γιο συλλάβει που φέρνει την λήθη στα βάσανα των θνητών». 

Αυτός είναι ο πλούσιος σε χαρά [πολυγηθής) Διόνυσος όπως τον ονομάζει ο Ησίοδος. Κανένα φυτό, λέει ο Αλκαίος και έπειτα Οράτιος, που ονομάζει το κλήμα ιερό, όπως ο Έννιος δεν πρέπει κανείς να φυτέψη πριν από την κληματαριά.

Λίγο ποτό από την θεϊκή πηγή και ξεπερνά κανείς εξαίφνης έγνοιες και μόχθους, ο φτωχός νοιώθει πλούσιος, ο σκλαβωμένος ελεύθερος, ο αδύναμος δυνατός και μεγάλος, όπως λέγουν αναρίθμητα ποιητικά αποσπάσματα υμνώντας το με ευλάβεια με απαράμιλλη όμως ομορφιά και βαθύτητα ο ύμνος του Οράτιου:
«Κινείς το πνεύμα με ήπιο καταναγκασμό, το πνεύμα το τόσο συχνά βουβό… ξαναδίνεις στους καταπτοημένους την ελπίδα, δίνεις δύναμη κι ισχύ στον φτωχό έτσι που εκείνος, γεμάτος από σένα δεν τρέμει μπρος στην οργή του βασιλιά ούτε στα όπλα των στρατιωτών».

Αίρονται έτσι όλοι οι κραταιοί δεσμοί και οι διατάξεις σαν να ξαναπαρουσιαζόταν μονομιάς η ελευθερία του αρχέγονου κόσμου. Και η ελευθερία αυτή κάνει και τους ίδιους τους ανθρώπους ανοικτούς και αληθινούς.
Το κρασί απαλλάσσει, όπως τόσο όμορφα λέει ο Πλούταρχος, την ψυχή από δουλοπρέπεια, φόβο, ανειλικρίνεια και μαθαίνει τους ανθρώπους να είναι αληθινοί και ελευθερόφρονες μεταξύ τους.
Φέρνει στο φως ό,τι ήταν κρυφό όπως λέει ο Ερατοσθένης.

Το κρασί και η αλήθεια συνδέονται παλαιόθεν με παροιμιώδεις φράσεις μεταξύ τους. Είναι καλό, λένε, να ερευνά κανείς για την αλήθεια σε σοβαρές συζητήσεις πάνω στο κρασί καθώς επίσης και οι συμφωνίες που κλείνονταν πάνω στο κρασί θεωρούνταν κάποτε ως οι πιο ιερές και απαραβίαστες.
Πράγματι, έναν τέτοιον παρηγορητή και λυτρωτή του ανθρώπινου γένους πρέπει να τον έχει στείλει ένας θεός οικείος με την οδύνη.
Λέγεται ότι δόθηκε στους ανθρώπους μετά τον μεγάλο κατακλυσμό ως θεία αρωγή.

Ο Αιών, αφηγείται ο Νόννος, παραπονέθηκε στον Δία για την έγκοπη και βασανισμένη ζωή του νέου ανθρώπου και τον παρακάλεσε να του χορηγήσει για παρηγοριά το ουράνιο νέκταρ.

Ο Δίας όμως διακήρυξε ότι θα γεννήση έναν γιο που πρόκειται να φέρη στο ανθρώπινο γένος έναν άλλο σκεδαστή των βασάνων και άγγελο της χαράς, την κληματαριά.

WALTER. F. OTTO – “Διόνυσος. Μύθος και λατρεία”

https://www.schizas.com/

ΕΙΚΟΝΑ: Ο Διόνυσος παίζει λύρα και περιβάλλεται από δύο Σειληνούς, που κρατούν κρόταλα και βλαστούς αμπέλου. Ερυθρόμορφη κύλικα του -480 από τον Βρύγο.

https://el.wikipedia.org/wiki/Διόνυσος

Ο Βρύγος ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες αγγειοπλάστες και αγγειογράφους της Αρχαιότητας. Άκμασε τον -5ο αιώνα στην Αρχαία Αθήνα. Συγκεκριμένα μαζί με τους Ευφρονία, Δουρίδα και Ιέρωνα αποτελούσαν τη θαυμαστή τετράδα των μεγάλων Αθηναίων αγγειογράφων του -5ου αιώνα που διακρίθηκαν από ιδιαίτερη καλλιτεχνική ατομικότητα. 

https://el.wikipedia.org/wiki/Βρύγος

-----------------------

ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ 

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΙΟΝΥΣΟΣ; / ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ - ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ

ΟΣΟ ΦΡΟΝΟΥΜΕ ΕΝΔΟΜΥΧΑ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΑΝ - Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ, ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΧΑΘΗΚΕ

ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ;

Με το να μην βλέπω το μέλλον, αλλά το τώρα διότι από το τώρα δημιουργώ το μέλλον.

Δεν με ενδιαφέρουν για παράδειγμα τα σχέδια τους διότι δημιουργώ στο πεδίο τα δικά μου σχέδια Νοητά και σε αυτά πιστεύω ΑΜΕΤΑΒΛΗΤΑ. Αν όμως ασχοληθώ με το τι κάνουν αυτοί (οι άλλοι) τότε αυτόματα γίνομαι συνδημιουργός αυτών των σχεδίων που δεν είναι δικά μου σχέδια.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΗΤΙΚΟ (ΠΡΩΤΗ ΑΡΧΗ)

Όπως λοιπόν ο Νους Θεός δημιουργεί με το δικό του Νου ότι θέλει στην Ύλη, έτσι και εμείς δημιουργούμε αυτό που πιστεύουμε ως πραγματικό και αληθινό....το Νοητό Βάθος διαφέρει, τα Αμετάβλητα Νοητά, (Νους), όπου ο Αγαθός Νους (Πρόνοια - Προ-Νοεί), με την Αμετάβλητη Θέληση του (ο αδιαίρετος Νοητός Λόγος, με τα όμοια αισθητά της καρδιάς, η εικόνα της ζωής), "και" εξουσιάζει τα πάντα.

Το σύμπαν είναι Νοητικό. Πρώτη Αρχή.

Όταν λοιπόν σας μιλούν για ελεύθερη ενέργεια, δεν είναι αυτό που νομίζετε, αλλά ο δικός σου Νους είναι αυτό που δημιουργεί ότι θες εσύ! Συνειδητά όταν μας οδηγεί ο Νους ή ασυνείδητα όταν μας οδηγούν οι αισθήσεις και τα συναισθήματα του σώματος..

Η αγαθή αμετάβλητη θέληση εξουσιάζει τα πάντα.
Ενώ ότι μεταβάλλεται εξουσιάζεται.

Όποιος και ότι γενικά σας επηρεάζει μεταβάλλει την σκέψη και τα συναισθήματα σας άρα σας εξουσιάζει.

O Νους όμως κάνει την διαφορά, το Νοητό βάθος.

morfeas sky

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ;

ΛΥΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΤΟΥ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗ

O Διοσκουρίδης από τα Ανάζαρβα της Κιλικίας καταγράφει 40 Σκιαδανθή. Μεταξύ αυτών ο Έλληνας ερευνητής κατόρθωσε να αναγνωρίσει τα φυτά: Κραταίονον, Πύρεθρον, Ψύλλιον, Κάχρυ, Δαύκος, Οινάνθη, Μύππις, Λιγουστικόν, Πευκέδανον, Ψευδοβούνιον, Σεσέλι Αιθιοπικόν, Ηρύνγειον, Ζμυρνιόν κ.ά. 

Πώς κατάφερε η μάγισσα Κίρκη να κρατήσει τον Οδυσσέα κοντά της τόσον καιρό; Κατά τη μυθολογική εκδοχή, μεταμορφώνοντας τους συντρόφους του σε χοίρους. Ο Όμηρος στην «Οδύσσεια» και ο Διοσκουρίδης, εξηγεί ο ερευνητής Επαμεινώνδας Ευεργέτης, αναφέρονται στο φυτό Μώλυ. Ο ίδιος εκτιμά ότι πιθανόν να ήταν ένα είδος παραισθησιογόνου. Το φυτό Μώλυ δεν έχει ταυτοποιηθεί ακόμη και οι πληροφορίες είναι πως έχει λευκό άνθος και μαύρη ρίζα.

Ο Διοσκουρίδης αναφέρεται και στη συμβολή του φλοιού της ιτιάς στην καταπολέμηση των πονοκεφάλων, στη βοήθεια για τα αφροδίσια και συγκεκριμένα για τον έρπητα μέσω του εκχυλίσματος των ανθών της ελιάς, στο «βιάγκρα» της εποχής, που ήταν ο μανδραγόρας και μάλιστα το έδιναν για κατανάλωση στους ελέφαντες, ώστε να παρακινηθούν κατ' ευθείαν για αναπαραγωγή, το φυσικό «πρόζακ», το λεγόμενο σπαθόχορτο ή βάλσαμο. Το σημαντικό είναι ότι ο Διοσκουρίδης, ο οποίος πιθανότατα έλαβε τις ιατρικές του γνώσεις σε κάποιο Ασκληπιείο, πιθανόν της Ταρσού ή και της Αλεξάνδρειας, ανέφερε πως ό,τι περιέγραφε ο ίδιος το έχει δοκιμάσει.

Το πιο γνωστό έργο του στρατιωτικού ιατρού ήταν το «Περί ύλης ιατρικής», ενώ του αποδίδονται και τα «Περί απλών φαρμάκων», «Περί παιωνίας και όσα ποιείν δύναται», αλλά και η δεκατετράτομη ιατρική βίβλος κατά παραγγελία της Κλεοπάτρας.

Νέα πεδία στην επιστημονική έρευνα καθώς και στη φαρμακολογία και το εμπόριο ανοίγει η ταυτοποίηση και η απόσταξη των 44 ελληνικών Σκιαδανθών που αναφέρει ο Διοσκουρίδης.

Από τα είδη αυτά, για τα 29 μελετήθηκαν τα αιθέρια έλαιά τους για πρώτη φορά διεθνώς και τα 14 για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Στα έλαια αυτά ανιχνεύτηκαν συνολικά 147 συστατικά.

Της ΑΝΝΑΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

(Απόσπασμα)

Ολόκληρο: http://www.enet.gr/

-------------------------

ΑΝΕΛΥΣΑΝ ΧΑΠΙΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΛΗΜΝΙΑ ΓΗ - ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Ροδιά Τετράκλωνη - Μαίρη Λίντα

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης - Στίχοι: Πάνος Κοκκινόπουλος 

Minos EMI

ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΤΟ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΜΥΘΩΔΙΑΣ !

ΑΓΩΓΗ 

Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ: https://www.tovima.gr/2016/09/26/vimagazino/

--------------------

ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΑ ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ!

Ο ΑΙΘΕΡΑΣ, ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ, ΚΑΙ ΚΒΑΝΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ

Απόσπασμα από συνέντευξη του Βαγγέλη Παπαθανασίου 

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: «ΕΙΤΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ, OΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΑΘΡΟΙΣΗ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΤΩΝ ΜΝΗΜΗΣ»

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Ο Σωκράτης στο έργο του Πλάτωνα: "ΦΑΙΔΡΟΣ", δίνει την ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΥΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. Η  Αληθινή ερωτική μανία είναι η ανάμνηση του φτερωτού Έρωτα που κάποτε συνδέθηκε με το θεϊκό κόσμο.

Ο κάθε άνθρωπος διαλέγει ψυχικά να ερωτευτεί  το άτομο που έχει παρόμοιες ψυχικές ιδιότητες με την φύση της ψυχής του. Οι ιδιότητες της ψυχής εκφράζονται σε κάθε άνθρωπο από τις κλήσεις και τα ταλέντα που φέρει. Ακριβώς οι ιδιότητες αυτές είναι το καθρέφτισμα του αντίστοιχου ΕΛΛΗΝΑ ΘΕΟΥ που συμπορεύτηκε μαζί του στον ΟΥΡΑΝΙΟ ΟΛΥΜΠΟ.

Ας αναφέρουμε ένα αντίστοιχο παράδειγμα με την αντίστοιχη ευλάβεια του κειμένου: "... ΟΙ ΜΕΝ ΔΗ ΟΥΝ ΔΙΟΣ ΤΙΝΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΟΥΣΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΤΟΝ ΥΦ' ΑΥΤΩΝ ΕΡΩΜΕΝΟΝ ΣΚΟΠΟΥΣΙΝ ΟΥΝ ΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΤΕ ΚΑΙ ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΦΥΣΙ'Ν, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΕΥΡΟΝΤΕΣ ΕΡΑΣΘΩΣΙ, ΠΑΝ ΠΟΙΟΥΣΙΝ ΟΠΩΣ ΤΟΙΟΥΤΟΣ ΕΣΤΑΙ...

Οι οπαδοί του ΔΙΟΣ επιδιώκουν την ψυχή εκείνη  που οι ίδιοι αγαπούν να είναι κατά τρόπον συγγενής του ΔΙΟΣ, με τον τρόπο αυτό ψάχνουν να βρουν ένα πρόσωπο να ερωτευτούν που να είναι από την φύση του  φιλόσοφος και ηγεμονικός. Κι όταν την ερωτευτούν κάνουν τα πάντα για να συνεχίσει το άτομο αυτό να είναι τέτοιο.

Έτσι κατ' ανάγκη λόγω ότι οι ίδιοι μιμούνται τον θεό τους, προβαίνουν συντονισμένα  προς τον έρωτα τους για να ανακτήσουν τα χαμένα φτερά τους. Αυτή είναι η πραγματική ερωτική μανία που αποφέρει ευτυχία σ' όσους ουσιαστικά αγαπιούνται και, σαν έρθει η στιγμή να πετάξουν μαζί στον ΟΥΡΑΝΙΟ ΟΛΥΜΠΟ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ....

Νικ. Αλ. Αργυρίου

(απόσπασμα)

ΜΥΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

-----------------------

Στην συζήτηση συμμετέχουν η Δήμητρα Λιάτσα, ο Αλκαίος και ο Μιλτιάδης.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

   Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

-----------------------

ΦΑΙΔΡΟΣ (ή περί του ωραίου, ηθικός)

ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΤΖΙΚΙΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΕΣ

Η τέχνη των λόγων & Η προσευχή του Σωκράτη

“ΦΑΙΔΡΟΣ” – Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

ΠΛΑΤΩΝ - Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ

ΚΑΘΕ ΨΥΧΗ ΜΕΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΔΕΧΘΕΙ Ο,ΤΙ ΤΗΣ ΑΡΜΟΖΕΙ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΟΡΑ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΓΝΩΣΗ...

ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ: Ο ΦΑΙΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΤΟΝ ΙΛΙΣΟ

TΟ ΑΝΤΡΟ ΤΩΝ ΝΥΜΦΩΝ

 Στην συζήτηση συμμετέχουν η Δήμητρα Λιάτσα, ο Αλκαίος, και ο Μιλτιάδης.

Η Δήμητρα Λιάτσα είναι συγγραφεύς των βιβλίων: «Τα ψέματα που λένε για την Ελλάδα» (2004) και «Η Ελληνική καταγωγή του Χριστιανικού μύθου» (2013), τα οποία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Δήλιος.

Λόγοι και Ομιλίες της Δήμητρας Λιάτσα: ΕΔΩ

Ομήρου Ιλιάς: ΕΔΩ

Ομήρου Οδύσσεια: ΕΔΩ

Από «Φρυκτωρίες» και «Βισάλτη»: ΕΔΩ

   Ομηρικός Κύκλος - Ellenos Ellen

«ΜΥΘΟΥ ΜΕΝ ΣΧΗΜΑ ΕΧΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΣΤΙ»

«ΜΥΘΟΥ ΜΕΝ ΣΧΗΜΑ ΕΧΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΣΤΙ»

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΥΘΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ - ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΙΜΑΙΟΣ  22, c-d 

Όταν η Δήμητρα, περίλυπη για το χαμό της Περσεφόνης έφθασε στην Ελευσίνα, έγινε παραμάνα του μικρού Δημοφώντα, ιού του βασιλιά Κελεού και της βασίλισσας Μετάνειρας. «Η Δήμητρα περιποιόταν το παιδί στο παλάτι. Αυτό μεγάλωνε σαν θεός, χωρίς τροφή και χωρίς νερό. Η θεά το μύρωσε με αμβροσία (;) και το φύσηξε με τη γλυκιά αναπνοή της. Κάθε βράδυ έβαζε το παιδί πάνω στη δυνατή φωτιά, σαν πελεκούδι από το οποίο φτιαχνότανε ένα δαδί». Οι γονείς του δεν ήξεραν τίποτα. «Γι’ αυτούς ήταν ένα θαύμα πως ο γιός τους μεγάλωνε. Είχε γίνει σχεδόν σαν τους θεούς (!).

Η Δήμητρα θα τον έκανε αθάνατο που δε γερνάει ποτέ, αν η Μετάνειρα, αλόγιστη, δεν κατασκόπευε και δεν είχε δει, τι συνέβαινε με το παιδί». Η βασίλισσα έβαλε τις φωνές πως θα καεί το παιδί της. Η Δήμητρα θύμωσε. Τράβηξε τον Δημοφώντα από τη φωτιά και τον ακούμπησε στο πάτωμα, ύστερα γύρισε και κατσάδιασε τη Μετάνειρα (Κερένυι, Μυθ. Ελλ. Σ. 223).

Ο Απολλόδωρος είναι λακωνικός, αλλά η εκδοχή του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα: «Το επήρε η Δήμητρα και το έτρεφε, κι επειδή ήθελε να το κάνει αθάνατο, τις νύχτες παράχωνε το βρέφος στη φωτιά για να του αφαιρέσει τις θνητές σάρκες(!)» («βουλομένη δε αυτό αθάνατον ποιήσαι, τας νύκτας εις πυρ κατετίθει το βρέφος και περιήρει τας θνητάς σάρκας αυτού»). Επειδή δε ο Δημοφών μεγάλωνε παραδόξως κάθε μέρα, την παραφύλαξε η Μετάνειρα, κι όταν την είδε να το ‘χει χωμένο στη φωτιά («εις πυρ εγκεκρυμμένον»), έβαλε τις φωνές και το βρέφος κάηκε (Απολλόδωρος β.31 σ.22).

«Άσοφοι είστε ‘σεις οι άνθρωποι. Δεν προβλέπετε ούτε το μελλοντικό καλό ούτε το κακό. Κι εσύ από την αλογισιά σου, έπαθες αθεράπευτο κακό. Ορκίζομαι το μεγάλο όρκο των θεών στα νερά της Στυγός, αθάνατο που θα ‘μενε αιώνια νέος θα ‘κανα τον γιο σου και θα του εξασφάλιζα παντοτινή λατρεία. Τώρα δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγει το θάνατο. Θα δέχεται όμως αιώνια τιμές, γιατί κοιμήθηκε στην αγκαλιά μου!», είπε έξω φρενών η θεά Δήμητρα στη Μετάνειρα, βασίλισσα της Ελευσίνας. Κι ύστερα της ζήτησε να της χτίσει ένα ναό για να την δοξάζουν, κι εκείνη σ’ αντάλλαγμα θα τους μάθαινε τις ιερές τελετές και τα Μυστήρια.
Μυθολογία Ελλήνων, Καρλ Κερένυι, σ.223

Η Δήμητρα, παρά τα νεύρα που είχε με τη Μετάνειρα, έφτιαξε στον μεγάλο γιο, τον Τριπτόλεμο, ένα άρμα που το “σερναν ιπτάμενοι δράκοντες”, «δίφρον κατασκευάσασα πτηνών δρακόντων». Κι εκείνος, έσπειρε από ψηλά όλη τη γη με στάρι. Ενώ το άρμα του Ίδα ήταν απλώς «άρμα υπόπτερον» που πετούσε χωρίς “δράκους” ( σ.σ.: O Ίδας απήγαγε τη Μάρπησσα, εγγονή του θεού Άρη. Η απαγωγή αυτή έγινε με ένα φτερωτό άρμα, δώρο του θεού Ποσειδώνα).

Οι Αργοναύτες αφού ταλαιπωρήθηκαν επί δώδεκα ημέρες σε άγνωστες θάλασσες, βρέθηκαν από τον Εύξεινο Πόντο στον Ατλαντικό (ή πέταξε η Αργώ ή λείπει κείμενο), και συνεχίζει ο Ορφέας: «Ούτε κανένας θα ήξερε που βρισκόμαστε, αν ο Λυγκεύς, που βλέπει πάρα πολύ μακριά, ακόμη και κάτω από την γη (!), δεν παρατηρούσε εις τα έσχατα μέρη του ησύχως ρέοντος Ωκεανού μίαν πευκόφυτον νήσον. Και τα μεγάλα ανάκτορα της βασιλίσσης Δήμητρος. Γύρω δε από αυτά, εν μέγα νέφος είχε σχηματίσει κύκλον» (Ορφ. Αργ. 1189-1117).

Στα πανάρχαια λοιπόν χρόνια, σε εποχές που αναφέρονται μόνο στα αρχεία των Αιγυπτίων ιερέων, τότε που τα «αιώνια παιδιά» κατατρόπωναν τον στόλο των θρυλικών Ατλάντων ή και πολύ βαθύτερα στον χρόνο σε εποχές θολές σκεπασμένες με ιστορική ομίχλη, φαίνεται πως οι πρόγονοί μας είχαν ανακαλύψει το Μυστικό των Μυστικών. Σαν τον χάρτη του κρυμμένου θησαυρού υφασμένου αλληγορικά στον καμβά των μύθων, ταξιδεύει μέσα στο μπουκάλι του Χρόνου που λικνίζεται στα ήσυχα κύματα του αιώνιου, και ερωτοτροπεί με τη νοημοσύνη των εποχών. 

«Κι εδώ συμβαίνει κάτι το περίεργο: όσο απομακρυνόμαστε από τα κέντρα των λεγομένων μεγάλων πολιτισμών, όσο ξεφεύγουμε από τις ιδέες των γνωστών μεγάλων θρησκειών, όσο πιο πίσω πάμε στον χρόνο και φτάνουμε σε εποχές που κάποιοι ονομάζουν “πρωτόγονες”, τόσο περισσότερο οι απαντήσεις που δίνονται είναι τολμηρές.
Αυτή η τολμηρή θέση, αλλάζει κάθε θεώρηση, κάθε αντίληψη για το πιθανό βάθος του χρόνου που συμβαίνουν τα μυθικά γεγονότα. Ξέρουμε ήδη πως οι μύθοι είναι πολύ πιο αρχαίοι από τους «αρχαίους». Ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης δεν έφτιαξαν μύθους, αντίθετα μάλιστα, διερωτώνται για το νόημά τους και την αξία τους. Ο Όμηρος και ο Ησίοδος, διηγούνταν μύθους εξυφασμένους σε πολύ παλαιότερο καμβά. Ο Ορφέας, ο αρχαιότερος απ’ όλους (-1600), φαίνεται να είναι αυτόπτης μάρτυς των μυθικών γεγονότων ή να «εκμυθεύει» τα γεγονότα. Αλλά, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια είναι μια χρονική προοπτική με απίστευτους ορίζοντες.

Εικόνα 1: Ο Τριπτόλεμος, η θεά Δήμητρα και το ιπτάμενο άρμα της.

Εικόνα 2: Η φυγάδευση της Μήδειας με τους φτερωτούς δράκους. 

https://strangehellas.blogspot.com/

-----------------------------------------

ΟΙ ΜΥΣΤΙΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ

ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΙΗΤΙΚΟΙ ΜΥΘΟΙ

ΠΕΡΙ ΜΥΘΩΝ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΪΚΟΙ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ.

ΠΛΑΤΩΝ:ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΥΘΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

ΑΡΤΕΜΙΣ και ΑΠΟΛΛΩΝ – ΓΕΝΝΗΣΙΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΟΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΘΑΥΜΑΤΑ - ΕΧΟΥΝΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ!

ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΟΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΑΙΣΧΥΛΟ

Η ΥΠΕΡΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Η ΥΠΕΡΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ#2