HΠΕΙΡΟΣ: ΒΡEΘΗΚΑΝ ΤΑ ΟΣΤA 100 ΕΛΛHΝΩΝ ΠΕΣOΝΤΩΝ ΣΤΟ ΑΛΒΑΝΙΚO ΜEΤΩΠΟ – ΣΤΙΓΜEΣ ΥΠEΡΤΑΤΗΣ ΣΥΓΚIΝΗΣΗΣ

Σκηνές υπέρτατης συγκίνησης εκτυλίχθηκαν το μεσημέρι της Παρασκευής 13 Ιουλίου στο Στρατιωτικό νεκροταφείο της Αγίας Σκέπης στους Βουλιαράτες του Δήμου Δρόπολης, στην Βόρειo Ήπειρο, όπου σήμανε η ώρα της ανάπαυσης 100 πεσόντων Ελλήνων ηρώων του Αλβανικού Μετώπου.

Τα οστά τους βρέθηκαν κατά τις εργασίες εκταφής, που ξεκίνησαν τον περασμένο Ιανουάριο στην περιοχή Ντραγκότ, μετά απο την συμφωνία της Ελληνικής και της Αλβανικής κυβέρνησης για την αναζήτηση, εκταφή και αναγνώριση των οστών των Ελλήνων ηρώων στο αλβανικό έδαφος.

Με μια σεμνή και άκρως συγκινητική τελετή και με τη μέριμνα του Αντιδημάρχου του Δήμου Δρόπολης η είσοδος των οχημάτων που μετέφεραν τα οστά των πεσόντων στον οικισμό καλυμένα με ελληνική σημαία, έγινε με τις όλες τιμές που αρμόζουν σε ήρωες, με την πομπή να διασχίζει τους Βουλιαράτες, σκορπώντας ρίγη συγκινήσεως και πλήθος κόσμου να ακολουθεί μέχρι στο Κοιμητήριο.

Περισσότερα: http://www.epirus-tv-news.gr

ΘΡΑΚΗ ΟΛΟΡΘΗ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ!

ΠΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΟΜΟΤΗΝΗ…!
Έβρος, Ροδόπη, Ξάνθη… ΣΤΟ ΠΟΔΙ…!

Και όχι μόνο η Θράκη… Και η Καβάλα και η η Δράμα και οι Σέρρες στο ΠΟΔΙ με προορισμό την Κομοτηνή…

Την Κυριακή 22 Ιουλίου!

Δείτε και διαδώστε την Αφίσα που ήδη κυκλοφορεί…
ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΛΛΟΣ. ΕΣΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ!

http://autochthonesellhnes.blogspot.com

ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Το ηλιακό σύστημα ΑΠΟΛΛΩΝ (το δικό μας ηλιακό σύστημα) είναι ένα από τα μικρότερα του σύμπαντος. Η υλική του κατάσταση και η πυκνότητα του είναι μια μέση κατάσταση, αφού υπάρχουν βαρείς και υπερβαρείς ήλιοι που βρίσκονται στο τέλος των δημιουργικών διεργασιών. 
Πάνω στις πληροφορίες αυτές υπάρχουν και οι επιστημονικές θεωρίες ή υποψίες, που μελετώνται με σοβαρότητα στην εποχή μας.
Η άρρητη γνώση των Μυστηρίων περιείχε πληροφορίες για όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος και τη Σελήνη.
Από τον Πανάρχαιο Ορφέα μέχρι τη στιγμή που τα Μυστήρια τέθηκαν σε διωγμό από τη χριστιανική θρησκεία, μιλούσαν για ανθρώπους και πόλεις της Σελήνης, για δρόμους και ταξίδια στα αστέρια.

Ο Πυθαγόρας έβγαλε τη μαθηματική σχέση που έχουν οι μουσικές νότες μεταξύ τους, αναλογικά με τις αποστάσεις των πλανητών του ηλιακού συστήματος. Πως το ήξερε άραγε;
Γνώσεις που διασώθηκαν μέχρι τις μέρες μας από πανάρχαιες Ελλάνιες αδελφότητες, σε πείσμα της συμβατικής ιστορίας που διδάσκεται σήμερα.

«Ολόκληρο το ηλιακό σας σύστημα έχει επιταχύνει τους κραδασμούς του πλην της Γαίας, οι δονήσεις της οποίας είναι πολύ χαμηλές. Οι δυνάμεις της 7ης Αποστολής του Διός επιφορτίστηκαν με το έργο επιτάχυνσης των κραδασμών του πλανήτη σας. Για την επιτυχία του έργου τους απαιτείται εξαφάνιση των αναθυμιάσεων αρνητικότητας των ανθρώπων, με πρόσθετες ακτινοβολήσεις για την αλλαγή νοοτροπίας αυτών. Είναι ανάγκη να συντονιστεί η Γαία το ταχύτερο δυνατό με τους υπόλοιπους πλανήτες. Πρέπει να ανυψωθεί και από ουράνιο «Σώμα σκιάς» που είναι τώρα, να γίνει «Άστρο φωτός». Στις επερχόμενες τρεις δεκαετίες, πρέπει να γίνει διεύρυνση της ανθρώπινης συνειδήσεως, για να αποφευχθεί μια νέα σοβαρή κατάσταση κρίσεως και δοκιμασιών, που θα οδηγούσε τη Γαία στον πρωτογονισμό. Μέχρι στιγμής παρατηρείται αδιαφορία και ανικανότητα των ανθρώπων να βοηθήσουν τον εαυτόν τους και τον πλανήτη, γιατί αρνούνται να καταλάβουν τον τρόπο λειτουργίας του συμπαντικού οργανισμού και τη σημασία της Γαίας για το ηλιακό σας σύστημα. Η Γαία αδυνατεί να συντονιστεί με τους υπόλοιπους πλανήτες».

Η Γαία ανήκει στην κατηγορία των ελαχίστων πλανητών του σύμπαντος που εκπέμπουν τεράστια ποσά αρνητικής ενέργειας (από τις σκέψεις και τις πράξεις των ανθρώπων). Η αρνητικότητα αυτή παρεμποδίζει την ομαλή πορεία ανόδου του ηλιακού συστήματος αλλά και ολόκληρου του γαλαξία στο ανώτερο ψυχοπνευματικό επίπεδο φωτός.

Γεράσιμος Καλογεράκης “Η Διαθήκη Του Προμηθέα” και “Η Υπέρτατη Μύηση”

Τη μοναξιά σου να την αγαπάς

Ο Blaise Pascal κάποτε είπε ότι «όλα τα προβλήματα της ανθρωπότητας πηγάζουν από την ανικανότητα του ανθρώπου να καθίσει ήσυχα σε ένα δωμάτιο μόνος του».
Η μοναξιά είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις. Όταν το έχεις στα χέρια σου μην παίζεις κορώνα ή γράμματα, σπαταλώντας την ώρα σου και αφήνοντας την τύχη σου στον αέρα.
Φρόντισε να βρεις την σωστή πλευρά, έτσι θα την επιλέξεις εσύ και δεν θα σε βρει εκείνη απροετοίμαστο.

Δεν είναι κατάρα φίλε μου η μοναξιά και μη στραβώνεις. Μη ξινίζεις τα μούτρα σου στο άκουσμα της, έχει αξία ανεκτίμητη η μοναξιά μη την αδικείς. Δοκιμασία είναι και μάλιστα για λίγους, οι πολλοί δεν την αντέχουν. Αλλά ξέρεις τι λένε, τα δύσκολα είναι για τους δυνατούς και οι πραγματικά δυνατοί είναι λίγοι.

Οι πολλοί διαλέγουν τις παρέες, τις μεγάλες παρέες. Αυτές που δεν ξέρεις ποιανού γνωστός είναι ο διπλανός σου και τι σχέση μπορεί να έχει με τον απέναντι, γιατί ούτε αυτόν τον έχεις ξαναδεί.

Αυτοί οι άνθρωποι περνάνε ώρες σε μεγάλα τραπέζια, σε σπίτια που δεν είναι δικά τους, με ανθρώπους που για να πάνε για τσιγάρα στο περίπτερο του κυρ Γιώργου στην γωνία θέλουν συνοδεία.

Οι πολλοί, φεύγουν με παρέα και ποτέ δεν περπατάνε μόνοι. Στο άγγιγμα της μοναξιάς τρέμουν, το βάζουν στα πόδια και μπαίνουν σε μαγαζιά γεμάτα με κόσμο.

Μα το κενό μάτια μου δεν γεμίζει έτσι εύκολα όσους καφέδες κι αν κανονίσεις μέσα σε ένα βράδυ.

Όσο γι αυτούς που επιλέγουν να φτιάχνουν τη δική τους μοναξιά, μη τους λυπάσαι. Γι αυτούς δεν είναι μαρτύριο, ούτε κενό, είναι λύτρωση. Αυτοί είναι οι λίγοι, οι πραγματικά δυνατοί.

Αυτοί που αντέχουν να στήσουν το εγώ τους στο τοίχο και να το αντιμετωπίσουν κατά πρόσωπο. Που δε φοβούνται τα μελαγχολικά τραγούδια, αντίθετα τα απολαμβάνουν με λίγο κρασί, αλλά χωρίς ούτε ένα δάκρυ. Χωρίς να αισθάνονται μόνοι.

Πηγαίνουν βόλτα χωρίς να χρειάζονται κάποιον να περπατήσει πλάι τους και χαμογελάνε ο ένας στον άλλον όταν συναντιούνται τυχαία. Δεν είναι τρελοί, μην γελάς.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καλύτερο φίλο τον εαυτό τους και φροντίζουν να μη τον παραμελούν. Επιλέγουν ένα βράδυ στο σαλόνι τους χωρίς κόσμο, χωρίς ανθρώπους τριγύρω που τους ακουμπούν χωρίς όμως να τους αγγίζουν.

Αυτοί οι άνθρωποι στα δύσκολα δε χρειάζονται δεκανίκια για να μοιράσουν το βάρος τους, ξέρουν να το σηκώνουν και να πορεύονται περήφανοι, μόνοι, δυνατοί, ανεξάρτητοι, αλώβητοι.

Δεν έχουν ανάγκη κοσμοπλημμύρα για να περάσουν καλά κι όταν τους συναντήσεις θα τους καταλάβεις. Διόλου δεν τους ενδιαφέρει αν το μέρος που θα πάνε είναι πνιγμένο από κόσμο κάθε βράδυ. Αν είναι Δευτέρα και οι δρόμοι είναι άδειοι ή αν είναι Σάββατο και γίνεται χαμός.

Μιλούν χαμηλόφωνα, δεν έχουν την ανάγκη βλέπεις να τραβούν τα βλέμματα. Γελούν αληθινά και δυνατά, γιατί γελούν με την ψυχή τους. Μια ψυχή καθαρή που ξέρει καλά την αξία της και δεν χαρίζεται εύκολα δεξιά και αριστερά, ούτε αναλώνεται με φθηνό αντίτιμο.

Αν καταφέρεις να κερδίσεις έναν άνθρωπο που αγαπάει τη μοναξιά του, μη κάνεις το λάθος και τον αφήσεις να φύγει. Μη τον βάλεις στο ίδιο τσουβάλι με τους άλλους.

Γιατί ακριβώς την έχει κάνει δική του και δε του την επέβαλε κανείς και έτσι έκανε δικό του κι εσένα.

Για να σε επέλεξε ήρθε για να μείνει και πίστεψέ με έχει να σου προσφέρει πολλά. Πρώτα απ΄ όλα θα σου μάθει να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου. Δεν εννοώ την εικόνα σου επιφανειακέ ανθρωπάκο, εννοώ το μέσα σου, αυτό που δεν φαίνεται στον καθρέφτη. Όλα αυτά που φοβάσαι να σκαλίζεις γιατί αν η πληγή ματώσει, αιμορραγεί και πονάει.

Θα σου διδάξει να γιατρεύεις τις πληγές σου με αξιοπρέπεια, να λες «έκανα λάθος» και να το λες περήφανα.

Ένας άνθρωπος που αγαπάει την μοναξιά του μπορεί να σου προσφέρει την πιο ουσιώδη συζήτηση της ζωής σου απλώς κοιτώντας σε στα μάτια. Δε θα φλυαρεί συχνά, αλλά όταν το κάνει μη τον διακόψεις. Αυτός ο άνθρωπος μιλά πολύ μονάχα στον εαυτό του και για να σε έχει απέναντι του, έχεις γίνει πλέον κομμάτι της ψυχής του. Ή μάλλον καλύτερα, η ψυχή του σου ανήκει.

Δώσ' του λοιπόν κι εσύ την δική σου και αφέσου στα χέρια του, σου υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά που θα περάσεις το βράδυ στον καναπέ σου δε θα αρχίσεις τα τηλέφωνα.

Ξένια Μωυσίδου

http://enfo.gr/

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ ...ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ

[Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΗΚΕ  ΑΠΟ ΙΣΠΑΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΩΣ «Η ΠΡΩΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ»]

Ο ιεράρχης Ιωάννης ο «Χρυσόστομος», με τις υβριστικές, μισαλλόδοξες, σκοταδιστικές και εμπρηστικές δηλώσεις του, υπονόμευσε αφανιστικά τη μεγάλη  Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη, το ναό του πνεύματος: «Τι λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!…αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον… μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων… και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι… κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί» (Λόγοι κατά Ιουδαίων 48.851.38 έως 852.35).

Επτακόσιες χιλιάδες λοιπόν, έως και δύο εκατομμύρια κατά τους νεώτερους υπολογισμούς, «δαίμονες», δηλ τόμοι βιβλίων, κατοικούσαν μέσα στη μεγαλύτερη βιβλιοθήκη της Αρχαιότητας, στο «επικατάρατον Σεράπειον», την οποία αφανιστικά εξάγνισε ο… προστάτης των γραμμάτων (!), με τη συνδρομή και του Πατριάρχη Αλεξανδρείας «άγιου» Κύριλλου, ο οποίος το 391 πυρπόλησε και κατέστρεψε αυτόν τον πραγματικό ναό του πνεύματος, με τους ανυπολόγιστης αξίας πνευματικούς θησαυρούς, που έφερε την επιγραφή «ΨΥΧΗΣ  ΙΑΤΡΕΙΟΝ»!

Αυτός ο ιεράρχης (Ι. Χρυσόστομος) λοιπόν είναι που το 401, διέταξε και την ολοσχερή καταστροφή του ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου, τότε που «ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε (μάζεψε φανατισμένους καλόγερους) … και κατά των ειδωλικών έπεμψε ιερών…»( !) [πρβλ. Θεοδώρητος (εκκλησιαστικός συγγραφέας και χριστιανός επίσκοπος, 393-457), στο έργο του Εκκλησιαστική Ιστορία]. Επάνω στα  συντρίμμια κτίστηκε αμέσως μετά και υπάρχει σήμερα μοναστήρι της Παναγίας.
Στη συνέχεια αναδείχθηκε μέγας διώκτης των Ελληνικών αγαλμάτων και κάθε ναού ή οικοδομήματος που είχε σχέση με την Ελληνική Παιδεία και θρησκεία.

Για την Ελληνική Παιδεία (κι ας τον ανακήρυξαν προστάτη της Παιδείας, μέσα στη γενική και βαρβαρική ανατροπή των πάντων), γράφει ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα…Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε… και ενώ πάντα τα των ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του βάρβαρου) καθ’ εκάστην λαμπρότερα γίνονται» (Εις τον Ιωάννην 59.31.33)

«Το κακό δια του αγαθού θεραπεύεται. Αυτά λένε και φιλοσοφούν οι Έλληνες. Ντρεπόμεθα λοιπόν δια τούτο, που μπροστά στην τόσο ανόητη φιλοσοφία των Ελλήνων (!) εμείς κατώτεροι φαινόμεθα.» (Εις τον Ιωάννην 59.286.38)

Η αξιοθαύμαστη αυτή ελληνική δήλωση είναι: «Ουδείς κακώ κακόν ιάται, αλλ’ αγαθώ το κακόν». Πρόκειται πιθανότατα για ρήση του Εμπεδοκλή.
Γιατί ενοχλείται ο «μέγας θεολόγος» Ιωάννης ο Χρυσόστομος; Πραγματικά, πόσο πιο σοφή είναι η σκέψη των Ελλήνων από τα ύποπτα «αγαπάτε τους εχθρούς υμών» ή το «Όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην. Και το θέλοντι τον χιτώνα σου λαβείν, άφες αυτώ και το ιμάτιον. Και όστις σε αγγαρεύσει μίλιον έν, ύπαγε μετ΄ αυτού δύο»! (Ματθ. Ε΄39-41). Για να γίνεις έτσι το “μόνιμο θύμα”, το εύκολο υποζύγιο και ο αιώνιος  “καρπαζοεισπράκτορας”!

Του Μιχάλη Χαραλαμπάκη (απόσπασμα)  Πηγή: https://www.greatlie.com/

ΤΟ “ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ” ΑΛΛΟΤΡΙΩΝΕΙ

Αυτοί που σκόπιμα συκοφάντησαν τους Έλληνες ως «ειδωλολάτρες» και με φανατισμό επεδίωξαν την εξαφάνιση των τεκμηρίων της λαμπρότητας του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου και τον πατριωτικό και πνευματικό «αποχρωματισμό» των Ελλήνων στο όνομα του εβραιοχριστιανισμού (γιατί ο θάνατος της Ελληνικής παιδείας ήταν όρος επιβίωσης του χριστιανισμού) και τη μετάλλαξή τους σε ακίνδυνους για την εξουσία Ελληνο-Ρωμιούς Βυζαντινολάτρες, πιστούς υπηκόους της θεοκρατικής Ρωμανίας, αυτοί που «ζήλον ένθεον αναλαβόντες στερρώς ηνδραγάθησαν»,  πρέπει να είναι καταδικασμένοι στη σκέψη και στη συνείδηση κάθε γνήσιου Έλληνα, γιατί, όπως γράφει ο σύγχρονος στοχαστής, μελετητής της θρησκειολογίας και  συγγραφέας Ιάσονας Ευαγγέλου, «ο Έλληνας που αγκαλιάζει με αγάπη την προγονική του κληρονομιά, δεν γυρίζει πίσω, αλλά θέλει να προχωρήσει μπροστά»!

Ο Γκαίτε έλεγε: «Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι η Ελλάδα για την ανθρωπότητα». Μα και ο μεγάλος  εθνικός μας ποιητής Διον. Σολωμός  αφυπνιστικά μας φωνάζει: «Κλείστε μέσα στην ψυχή σας την Ελλάδα και θα νοιώσετε κάθε είδους μεγαλείο»!

Τελικά  οι εβραιόφρονες πατέρες της εκκλησίας, “επέδραμαν πάνω στο ευγενές οπωροφόρο δένδρο”, την Ελλάδα, την κοιτίδα του πολιτισμού και αφού κατάκλεψαν,  διαστρέβλωσαν και αλλοίωσαν τις ιδέες των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, “τη μπόλιασαν με μοσχεύματα πολύ κατώτερης ποιότητας”, απαγορεύοντας ακόμα και τα Ελληνικά ονόματα! Και επειδή το “αλλότριον” εάν δεν αποβληθεί αλλοτριώνει, φθάσαμε στο σημείο, αφού μας έδωσαν πίστη… εβραϊκή, απερίσκεπτα και αποχαυνωτικά, σαν μαθητούδια του κατηχητικού, να εκστασιαζόμαστε μπροστά στην αλλότρια μυθοπλασία και να βιώνουμε άκριτα μια μυθολατρεία παρωχημένης εποχής.

Γι’ αυτό ο χαρακτηρισμός «ελληνοχριστιανικός πολιτισμός» είναι ύπουλος, υστερόβουλος, δηλ. ηθελημένα κακόβουλος, ψευδεπίγραφος, οξύμωρος και σχιζοφρενικός! Είναι η αποτυχημένη προσπάθεια για πνευματικό άλλοθι αυτών που κατέστρεψαν τον Ελληνικό Πολιτισμό! Όπως οξύμωρος είναι και ο όρος «θρησκευτική φιλοσοφία». Γιατί ο μεγάλος εκκλησιαστικός πατέρας Τερτυλλιανός είναι αυτός που ανήγαγε τις ασύδοτες δοξασίες και τον παραλογισμό σε θεμέλιο της πίστης, αφού έλεγε ότι: «Πιστεύω επειδή είναι άτοπο, άλογο, ανορθόλογο, παράλογο» (Credo quia absurdum). Προφανώς ο Τερτυλλιανός γνώριζε καλά ότι το ανορθολογικό υπέδαφος της ανθρωπότητας διαθέτει…ανεξάντλητα κοιτάσματα! Και οι εκμεταλλευτές του ανεξάντλητους τρόπους αξιοποίησης! Οι οποίοι μάλιστα συνεχώς ανανεώνονται (νέα «θαύματα» κλπ)! Κι αυτό γιατί η φάτνη των  α-λόγων διαθέτει… άφθονο σανό!

Δεν μπορεί λοιπόν να ταυτίζεται ο θύτης με το θύμα! Ό,τι έκτισε το γονιμοποιό Ελληνικό Πνεύμα, κατέστρεψε ή προσπάθησε να καταστρέψει το στείρο και βαρβαρικό. Και οι δήμιοι του Ελληνισμού, οι παραχαράκτες και μεταλλάκτες του Ελληνικού Αρχέτυπου, οι «ιουδύλοι», οι απόγονοι του Αβραάμ, του Ισαάκ, του Ιακώβ, “των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης…”, οι οπαδοί του θεοκρατικού Βυζαντίου, οι σπορείς της αγνωσίας και οι καλλιεργητές της αντιγνώσης, οι απατεώνες του λόγου και οι δημαγωγοί του παραμυθιού, αυτοί που πριόνισαν τις ρίζες των Ελλήνων, δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να επικαλούνται τον ανεπανάληπτο προγονικό μας Ελληνικό πολιτισμό και τους «ένδοξους προγόνους» μας τους Έλληνες, όταν επί τόσα (πέτρινα) χρόνια εδίωκαν χωρίς οίκτο, δια πυρός και σιδήρου «την πλάνην του Ελληνίζειν»! Άλλωστε πρέπει να ξέρουν ότι… «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί!». Ακόμα πολύ καλά ξέρουν ότι «Ού δύνασθε δυσί Κυρίοις δουλεύειν»!... Και εκείνοι αφού είναι “υπηρέτες” «του Θεού των Εβραίων», «του Θεού του Ισραήλ» του Σαβαώθ ή Γιαχβέ ή Ιεχωβά, πως μπορούν να υπηρετούν και τον άλλο Κύριο που λέγεται Ελληνικός Πολιτισμός;

Ο καθένας λοιπόν ας αναστοχαστεί και ας κάνει την επιλογή του, αφού μόνοι τους οι εβραιόφρονες νεοφαρισαίοι πατέρες του χριστιανισμού έθεσαν τη μαύρη διαχωριστική γραμμή, απαρνούμενοι την (ενιαία) ελληνική καταγωγή τους με το να αυτοαποκαλούνται με υπερηφάνεια «ο καινός (=νέος) Ισραήλ» και λέγοντας (Τερτυλλιανός): «Ποία ομοιότης μεταξύ ενός φιλοσόφου και ενός χριστιανού, μεταξύ ενός μαθητού της Ελλάδος και ενός μαθητού του ουρανού; Τι  κοινόν μεταξύ Αθηνών και Ιερουσαλήμ; Μεταξύ Ακαδημίας και εκκλησίας, μεταξύ Στοάς του Ζήνωνος και στοάς του Σολομώντος;», επιχαίροντας μάλιστα ότι «…νυν ηττώνται Αθηναίοι Γαλιλαίοις»!

Και αφού έτσι αποφάνθηκαν, ρωτάμε κι εμείς με τη σειρά μας: Τι εκφράζει περισσότερο τον πολιτισμό, τις ανθρωπιστικές αξίες, την πρόοδο και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου, οι «Άγιοι Τόποι» της Ιερουσαλήμ και ο «Ναός του Σολομώντος» ή ο σεβαστός από όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα περικαλλής «Ιερός Βράχος» της Ακρόπολης και του Παρθενώνα και η νήσος Δήλος με το “καταρδεύον” όλη την οικουμένη «Απολλώνιον φως»;

Γιατί όταν οι νικητές γράφουν την ιστορία, το μακραίωνο και αιματοβαμμένο οδοιπορικό του διωγμού των Ελλήνων από το χριστιανικό Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος και παρακράτος (θεοκρατικό Βυζάντιο) «των απογόνων» του Αβραάμ θα μένει σκόπιμα συσκοτισμένο, το «Αρχαίο Πνεύμα το αθάνατο, του ωραίου, του μεγάλου και τ’ αληθινού» έντεχνα και βάναυσα κρυμμένο και συκοφαντημένο και αν δεν ψάξουμε σε βάθος, ποτέ δεν θα μάθουμε για τα πάθη των νικημένων!

Μιχάλης Χαραλαμπάκης

https://www.greatlie.com/

Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ

«Ο μέγας Χρυσόστομος… και στην Φοινίκη μοναχούς απέστειλε για να απαλλάξει τους κατεχομένους από την πλάνη της ειδωλολατρίας… τους οποίους με νόμους όπλισε βασιλικούς ώστε τους ναούς των ειδώλων να καταστρέψουν».  Photius Lexicogr. Bibl 96.80a.35

Για τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τον... «προστάτη» αυτόν της παιδείας και των γραμμάτων (!) ο Ελληνικός Πολιτισμός δεν ήταν παρά  μια μωρία και η φιλοσοφία ήταν μια ανοησία και η αιτία όλων των κακών!

Για τα Ελληνικά ονόματα (ονοματοδοσία) μας προτρέπει: «Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγόνων να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων (της Π. Διαθήκης), των μαρτύρων, των επισκόπων, των αποστόλων. Προς αυτούς ας είναι και τούτος ο ζήλος σας… Και μη μου τα έθη (έθιμα) τα ελληνικά… Γι’ αυτό σας παρακαλώ των δικαίων (αυτών της Π. Διαθήκης) τα ονόματα να δίνεται στα παιδιά σας» (Περί κενοδοξίας και πως δει τους γονείς ανατρέφειν τα τέκνα (690) 641. 65).

Κι έτσι αφού απαγορεύτηκαν ελληνικότατα και θεία ονόματα, όπως Ορφέας,  Απόλλων, Ιάσων, Ορέστης, Φοίβος, Εύφημος, Αρίσταρχος, Αριστοφάνης, Περικλής, Όμηρος, Σοφοκλής, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Ζήνων, Δανάη, Αφροδίτη, Άρτεμις, Αντιγόνη, Φαίδρα, Άλκηστης και τόσα άλλα που τιμούν το ελληνικό έθνος… γέμισαν οι κατάλογοι των ληξιαρχείων από τα υποδεικνυόμενα εβραιοχριστιανικά ονόματα, όπως… Αδάμ (και Αδαμόπουλος ή Αδαμίδης), Αβραάμ (και  Αβραμόπουλος ή Αβραμίδης), Αβράμιος, Βαρλαάμ, Δανιήλ (και Δανιηλίδης), Γαβριήλ (και Γαβριηλίδης), Ιορδάνης (και Ιορδανίδης), Συμεών (και Συμεωνίδης), Αβεσαλώμ, Ανανίας (και Ανανιάδης), Ησαΐας, Ναούμ (και Ναούμης), Ιωήλ (ή…Λίλης), Ιωακείμ, Ιωσήφ,  Μαλαχίας, Βενιαμίν, Σεραφείμ, Σαμουήλ, Ευφραίμ, Ελισαίος, Ονούφριος, Θεόδουλος, Δοσίθεος, Χριστόδουλος (και Χριστοδουλάς, Χριστοδούλου, Χριστοδουλίδης, Χριστοδουλόπουλος, Χριστοδουλάκης, αλλά και Χριστο-δούλη ή Χριστοδουλίτσα), Χριστιανός (και Καλοχριστιανάκης), Σωτήρης, Χρυσοβα-λάντης, Παχώμιος, Πατάπιος, Παρθένιος, Τριέραρχος, Ελισάβετ, Ιερουσαλήμ, Γεσθημανή, Βηθανία, Ταβιθά, Μυροφόρα, Θεοκτίστη, Θεούλα, Θεοπούλα, Θεονύμφη, Θεολογία, Κασσιανή, Πουλχερία, Νουχερία, Βαρβάρα, Ευσεβεία, Υπαπαντή, Σταυρωτή, Τριάδα, Αποστολία, Ορθοδοξία, Χριστοφορία, Χριστοπιστία, Χριστονύμφη, κ. ά.

Έτσι από τα πέντε περίπου χιλιάδες ελληνικά ονόματα ελάχιστα σήμερα διασώθηκαν. Κι αν σπάνια εμφανιζόταν και ένα αρχαιοελληνικό όνομα, αυτό οφειλόταν στον πατριωτισμό και στη συνείδηση ελληνικότητας κάποιων απλών και τίμιων παπάδων, που μερικές φορές έγραφαν στα… παλιά τους τα παπούτσια τις αυστηρές εντολές των δεσποτάδων.

Για το φαινόμενο αυτό της συστηματικής μέχρι σήμερα προσπάθειας της εκκλησίας για την εξαφάνιση των ελληνικών ονομάτων από τη χριστιανική Ελλάδα η άποψη του κοινωνιολόγου και θεολόγου καθηγητή Γιώργου Μουστάκη είναι ότι: «Πρόκειται για ανθελληνική ενέργεια που ούτε οι Τούρκοι δεν είχαν διανοηθεί»! (πρβλ. άρθρο του Βασ. Ραφαηλίδη εφημ. ΕΘΝΟΣ 26-9-1987).

Αρκεί  να σκεφθεί κανείς ότι οι πλανήτες και οι αστέρες  του ηλιακού μας συστήματος, αλλά και του ευρύτερου γνωστού ή ανακαλυπτόμενου Σύμπαντος, έφεραν, ελάμβαναν ή και λαμβάνουν ακόμα ονόματα από την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία και ιστορία, σε ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, μπροστά στη οικουμενική ακτινοβολία του Ελληνικού Πνεύματος, την ποιητικότητα και τη σημειολογία της Ελληνικής Μυθολογίας και την «υπερούσια» αξία του Ελληνικού Πολιτισμού, την οποία δυστυχώς οι θρησκευτικοί άρχοντες δεν μπόρεσαν και δεν θέλησαν να συλλάβουν… εγκλωβισμένοι στην… “κιβωτό του Νώε” (αφού πυρπόλησαν την “κιβωτό της γνώσης”), υμνολογούντες «το γένος των εβραίων» και οραματιζόμενοι τους «κόλπους του Αβραάμ» στην… «επουράνια βασιλεία», αγνοώντας σκόπιμα και επιδεικτικά τον Δευκαλίωνα, τον μυθολογικό γενάρχη του Ελληνικού γένους, γιο του Προμηθέα, που μετά από τον  κατακλυσμό, μαζί με την γυναίκα του την Πύρρα, ανάστησαν το γένος των Ελλήνων!

«Ο θεός των θρησκειών σώζεται από τον άνθρωπο με την πίστη.
Ο άνθρωπος σώζεται από τον θεό των θρησκειών με τη σοφία»
Ιάσων Ευαγγέλου.

Του Μιχάλη Χαραλαμπάκη (απόσπασμα)

https://www.greatlie.com/

--------------------------------------

Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ. Το ακόλουθο «πατριωτικό» κείμενο, ανήκει στον πατριάρχη Γρηγόριο Ε’ και αποτελεί τμήμα πατριαρχικής εγκυκλίου, η οποία εξεδόθη εν έτη 1819.

ΙΧΩΡ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ” ΒΙΒΛΙΟΝ Η'

27. Υπάρχει συγγένεια ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς εφ’ όσον ο άνθρωπος μετέχει του θερμού. Γι αυτό και προνοεί ο θεός για μας (διό και προνοείσθαι τον θεόν ημών). Η ειμαρμένη είναι η αιτία που τα πράγματα είναι έτσι τακτοποιημένα ως σύνολο και ως μέρη (Βλ. Την έννοιαν της Ειμαρμένης στη βιογραφία του Ζήνωνος, βιβλ. Ζ, πααγρ. 149).
Οι ακτίνες του ήλιου εισδύουν δια του αιθέρος είτε ψυχρός είτε πυκνός είναι αυτός..... αποκαλούν δε αυτοί (οι Πυθαγόρειοι) τον αέρα ψυχρόν αιθέρα και την θάλασσα και την πυκνή υγρασία (το υγρόν) πυκνόν (παχύν) αιθέρα. Οι ακτίνες αυτές κατεβαίνουν και στα βάθη (εις τα οένθη δύεσθαι) και γι αυτό ζωοποιούναι πάντα.

28. Είναι δε ζωντανό όν κάθε τι που μετέχει του θερμού. Γι αυτό και τα φυτά, ζωντανά όντα είναι. Δεν έχουν όμως όλα ψυχή. Η οποία είναι απόσπασμα από αιθέρα και θερμόν και ψυχρόν, καθόσον συμμετέχει και ψυχρού αιθέρος. Διαφέρει δε η ψυχή από την ζωή. Γιατί αυτή είναι αθάνατη, εφ’ όσον αθάνατο είναι και κείνο από το οποίο απεσπάσθει.
Τα ζωντανά δημιουργήματα αναπαράγονται το ένα από το άλλο από σπέρμα. Αυτόματη δε γέννησις από την γη είναι αδύνατον να υπάρξει, Είναι δε το σπέρμα σταγόνα από τον εγκέφαλο που περιέχει θερμόν ατμόν. Όταν δεν αυτή εισαχθεί στην μήτρα, από μεν τον εγκέφαλον έχουν την προέλευσή τους ο ορός ΙΧΩΡ το υγρό και το αίμα, από τα οποία σχηματίζονται οι σάρκες, τα νεύρα, τα οστά, οι τρίχες και το όλον σώμα. Από δε τον εντός αυτής ατμόν προέρχεται η ψυχή και η αίσθηση.

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ”
ΒΙΒΛΙΟΝ Η’ 27, 28.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Τα παρακάτω κείμενα είναι του Ιωάννη Χρυσοστόμου και προέρχονται από την πολύτομη έκδοση «Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας» του χριστιανικού εκδοτικού οίκου «Γρηγόριος Παλαμάς» (1980).

Ο Ιωάννης Χρυσόστομος χαρακτηρίζει ονομαστικώς τους Έλληνες:
• «Μωρούς»: τόμος 18, σελ. 17.
• «Εκφέροντες «λόγους ματαίους και ακαθάρτους»: 18,113.
• «Κυλιομένους ομού με πόρνους και μοιχούς...»: 18,115.
• «Δεισιδαίμονας»: 34,429.
• «Αιμομείκτας μετάμητέρων και αδελφών »: 34,459.
• «Ασοφωτέρους από τα ζώα»: 34, 497. 
• «Εστιγματισμένους », «χειροτέρους από τους χοίρους που πασαλείβονται με περιττώματα», «κυνικά καθάρματα», «παναθλίους», «παμμιάρους», « αναισχύντους» κ. α.

Στο έργο του «Ερμηνεία εις την προς Ρωμαίους Επιστολήν» αναφέρει: «Που είναι τώρα οι σοφοί των Ελλήνων με τα πυκνά τους γένεια, με τους έξωμους χιτώνες τους και με τα παραφουσκωμένα λόγια; Όλη την βάρβαρη Ελλάδα ο σκηνοποιός (ο Παύλος) επέστρεψε (= εκχριστιάνισε). Ας είναι κι αυτός ανάμεσά τους ο περιβόητος Πλάτων, που τρεις φορές πήγε στη Σικελία, γεμάτος επίδειξη και κομπορρημοσύνη, μα κανείς δεν του έδωσε προσοχή. Όμως εκείνος ο σκηνοποιός όχι μόνο στη Σικελία, όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και σ' όλη την οικουμένη πέταξε και δεν σκανδάλισε, κι είναι φυσικό, γιατί οι διδάσκαλοι δεν καταφρονούνται από την εργασία τους αλλά απ' τα ψέματά τους.»

• « Από που διδαχθήκατε τα αριστοτελικά διδάγματα; Ποιός προτίμησε τον Πλάτωνα από τα ευαγγέλια; Ποιός πέταξε έξω το κήρυγμα της (αληθινής ) πίστης κι έφερε μέσα την άπιστη αναζήτηση; Που έμαθες το αγέννητος και το γεννητός;» («Εν αρχή ην ο λόγος», παρ. β .)

• «Και γαρ άπαντα ταύτα από της κατά την φιλοσοφίαν την έξωθεν ανοίας ετίκτετο, και αύτη (= η ελληνική φιλοσοφία) ην των κακών η μήτηρ...» («Ομιλία Α προς Κορινθίους», τ. 18, σελ. 16.)

• «Ούτε γαρ περί Θεού ούτε περί κτίσεώς τι υγιές ευρείν ηδυνήθησαν εκείνοι (οι Έλληνες σοφοί)· 

αλλ' άπερ η παρ' ημίν χήρα επίσταται, ταύτα Πυθαγόρας ουδέποτε ήδει (= εγνώριζε)· αλλ' έλεγον ότι θάμνος εστί και ιχθύς, και κύων γίγνεται η ψυχή. Τούτοις ουν, είπέ μοι, προσέχειν δει; Μεγάλοι εισίν εν τη κόμη εκείνοι, καλούς βοστρύχους (= κοτσίδες) τρέφουσι, και τρίβωνας αναβέβληνται (=φοράνε)· μέχρι τούτων αυτοίς η φιλοσοφία. Αν δε τα ένδοθεν ίδης, τέφρα και κόνις και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, πάντα ακαθαρσίας γέμοντα και ιχώρος (σ.σ. « ιχώρ»: το πύον η το δηλητήριο φιδιών), και τα δόγματα πάντα σκωλήκων.»

• «"Ουδείς θεραπεύει το κακόν δια του κακού, αλλά δια του αγαθού "· αυτά διδάσκουν μερικοί Έλληνες φιλόσοφοι. Ας αισχυνθώμεν λοιπόν, εάν, ενώ υπάρχει τοιαύτη φιλοσοφία εις τους ανοήτους Έλληνας, εμείς φαινόμεθα κατώτεροι.» («Ομιλία εις Ιωάννην», 51,3.)

• «Αν ξεκινήσουμε να παραθέτουμε τα δόγματά τους, θ' ακολουθήση πολύ γέλιο («πολύς έψεται γέλως»).»

• «Που νυν εισί οι τους τρίβωνας αναβεβλημένοι, και βαθύ γένειον δεικνύοντες, και ρόπαλα τη δεξιά φέροντες, οι των έξωθεν (Ελλήνων ) φιλόσοφοι, τα κυνικά καθάρματα, οι των επιτραπεζίων κυνών αθλιώτερον διακείμενοι, και γαστρός ένεκεν πάντα ποιούντες;» («Εις τους ανδριάντας», ΙΖ .)

• «(Οι Έλληνες φιλόσοφοι) ποτέ δεν έκαμαν το σωστό, αλλά ήσαν δειλοί, φιλόδοξοι, αλαζόνες και είχαν ασυλλόγιστα πάθη» («Εις τον μακάριον Βαβύλαν», λόγος Β, παρ. στ).

• «(Οι Έλληνες φιλόσοφοι και ρήτορες είναι) καταγέλαστοι και δεν διαφέρουν από τα παιδιά που λένε ανοησίες. Γιατί δεν μπόρεσαν να πάρουν με το μέρος τους ούτε ένα σοφό η άσοφο, ούτε άνδρα η γυναίκα, ούτε ένα μικρό παιδί από τόσα έθνη κι από τόσους λαούς, αλλά προκαλούσαν τόσα γέλια τα βιβλία που είχαν γράψει, ώστε, μόλις τα παρουσίαζαν, να εξαφανίζωνται, γι' αυτό και χάθηκαν τα περισσότερα. Κι αν διασώθηκε κανένα και βρίσκεται κάπου, θα το έχουν σώσει οι χριστιανοί. Τόσο δεν φοβόμαστε μην πάθωμε κάποιο κακό από την έχθρα τους, τόσο περιφρονούμε την πολυμήχανη δραστηριότητά τους». («Εις τον μακάριον Βαβύλαν» και «Κατά Ιουλιανού και προς Έλληνας », λόγος Β, παρ. β .)

• «Και ο μεν πολλά ληρήσας (φλύαρος) Πλάτων σεσίγηκεν· ούτος (= ο Πέτρος) δε φθέγγεται... πανταχού γης και εις τα πέρατα της οικουμένης. Που νυν της Ελλάδος ο τύφος (=αλαζονεία); Που των Αθηνών το όνομα; Που των φιλοσόφων ο λήρος (=μωρολογία);... Τι ουν ουκ εις Πλάτωνα ενήργησεν ο Χριστός, ουδέ εις Πυθαγόραν, φησίν; Ότι πολλώ φιλοσοφωτέρα ην η Πέτρου ψυχή των ψυχών εκείνων . Εκείνοι μεν γαρ παίδες όντες ήσαν υπό της κενής δόξης περιτρεπόμενοι πανταχού... Ούτος (= ο Πλάτων) μεν ουν πάντα τον χρόνον ηνάλωσε περί δόγματα στρεφόμενος ανόητα και περιττά. Τι γαρ όφελος εκ του μαθείν, ότι μυία μετέπιπτεν, αλλ' επέβαινε τη εν Πλάτωνι οικούση ψυχή; Ποίας ταύτα ου ματαιολογίας; Πόθεν δη τοιαύτα ληρείν επεβάλετο; Ειρωνίας μεστός ην ο ανήρ και ζηλότυπος προς άπαντας διακείμενος. Ώσπερ ουν φιλονεικών, μήτε οίκοθεν μήτε παρ' ετέρου χρήσιμόν τι εισαγαγών· ούτω παρά μεν ετέρου την μετεμψύχωσιν εδέξατο, παρά δε εαυτού την πολιτείαν εισήγαγεν, ένθα τα πολλής αισχρότητος γέμοντα ενομοθέτησε... Ποίαν ουχ υπερβάλλει ταύτα άνοιαν ;... Αλλ' ο κορυφαίος των φιλοσόφων, ως εδόκει, και όπλα ταις γυναιξί περιτίθησι, και κράνη, και κνημίδας, και κυνών ουδέν διαφέρειν, λέγει, το ανθρώπινον γένος... Αεί γαρ δι' αυτών εσπούδασεν ο διάβολος.» («Κατά Ελλήνων»· «Σύγκρισις του Πλάτωνος προς Πέτρον», παρ. γ .)

• «Άθλιε και ταλαίπωρε (Λιβάνιε).» («Εις τον μακάριον Βαβύλα», παρ. ιη και ιθ ) [Ο φιλόσοφος Λιβάνιος υπήρξε διδάσκαλος του Χρυσοστόμου.

http://www.schizas.com/site3/

ΝΥΞ

Στην Eλληνική Mυθολογία με το όνομα Νυξ είναι γνωστή η θεότητα που προσωποποιούσε την νύχτα. Η Νυξ αναφέρεται ιδιαίτερα από τους Aρχαίους Έλληνες ποιητές, αλλά η μεγάλη σημασία της στην Eλληνική Mυθολογία υπερβαίνει τα απλά λογοτεχνικά πλαίσια. Η Νυξ ήταν κυρίαρχη, αρχέγονη και κοσμογονική οντότητα, την οποία σεβόταν και φοβόταν ακόμα και ο ίδιος ο θεός Δίας. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησιόδου, η Νυξ είχε γεννηθεί από το Χάος.

Σύζυγος: Έρεβος.
Αδέλφια: Γαία, Έρεβος, Τάρταρος και θεός Έρως (πιθανόν)
Τέκνα:
Από το Έρεβος: Αιθέρας, Ημέρα, Στυξ (πιθανόν), Ύπνος, Θάνατος και Χάροντας.
Από τον Ουρανό: Λύσσα.
Με παρθενογένεση: Απάτη, Μόρος, Μώμος, Νέμεσις, Φιλότης, Οϊζύς, Γήρας, Έρις, οι Κήρες, οι Εσπερίδες (πιθανόν) και Όνειρος.

Η Νυξ αναφέρεται ακόμα ως θυγατέρα του Φάνητα, τον οποίο και διαδέχθηκε. Στη συνέχεια, παρότι παραδίδει το σκήπτρο στον υιό της τον Ουρανό, εξακολουθεί να συμβουλεύει τόσο αυτόν όσο και τις επόμενες γενεές — τον Κρόνο και, ιδιαίτερα, τον Δία — ως προς τον τρόπο δημιουργίας του κόσμου. Η επιρροή της οφειλόταν στις μαντικές της ικανότητες, τις οποίες ασκούσε μέσα σε μια σπηλιά. Σύμφωνα με κάποια ένδειξη, κατά τις παλαιότερες Ορφικές δοξασίες, η Νυξ ήταν η πρωταρχική δύναμη (αντί του Χάους). Στον Αριστοφάνη μνημονεύεται ως προϋπάρχουσα του Έρωτα (Φάνης). Η ίδια η Νυξ δεν ήταν αντικείμενο συστηματικής λατρείας από τους θρησκευτές της Αρχαίας Ελληνικής Κοσμοθέασης, αλλά σχετιζόταν με τα μαντεία. Υπήρχε δικό της ανάθημα μέσα στον ναό της Δήμητρας στην Πέργαμο.

Κλεπτών γαρ η νυξ, της δε αληθείας το φως. = Η νύχτα είναι των κλεφτών, και το φως είναι της αλήθειας.
Ευριπίδης, Ιφιγένεια εν Ταύροις

Αστέρες ουράνιοι, Νυκτός φίλα τέκνα μελαίνης…
Από τον Ορφικό Ύμνο των Άστρων

Εν νυκτί βουλή. (Απόφαση με ηρεμία, τη νύχτα.)
Αρχαία Παροιμιακή φράση

gnomikologikon , wikipedia.org , ka1962gr

ΠΕΛΑΣΓΟΙ ΟΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Για τους Πελασγούς όλοι σχεδόν συμφωνούν ότι ήταν κάποιο αρχαίο φύλο διασκορπισμένο σε όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα μεταξύ των Αιολέων της Θεσσαλίας.
Ο Έφορος λέει πως κατά την γνώμη του ήταν ανέκαθεν Αρκάδες και γι' αυτό επέλεξαν τον στρατιωτικό βίο και πως προέτρεψαν στον ίδιο τρόπο ζωής πολλούς και κατόπιν τους έδωσαν το όνομα τους.
Έτσι απέκτησαν μεγάλη φήμη και μεταξύ των Ελλήνων και μεταξύ των άλλων στων οποίων τα μέρη έτυχε να πάνε.

Υπήρξαν έποικοι ακόμη και της Κρήτης, όπως λέει ο Όμηρος. Συγκεκριμένα, λέει ο Οδυσσέας στην Πηνελόπη: "διάφορες γλώσσες αναμεμιγμένες μεταξύ τους. Εκεί κατοικούν Αχαιοί, Ετεόκρητες μεγαλόκαρδοι, Κύδωνες, Δωριείς με λοφία που σείονται και θεϊκοί Πελασγοί". ΟΔ .ραψ. Τ. Στιχ. 175-177.

Πελασγικό Άργος ονομάζεται και η Θεσσαλία, το τμήμα δηλαδή μεταξύ των εκβολών του Πηνειού και των Θερμοπυλών μέχρι τις ορεινές περιοχές τις Πίνδου, επειδή οι Πελασγοί είχαν επεκτείνει την κυριαρχία τους σε αυτά τα μέρη. Και τον Δία τον Δωδωναίο ο ίδιος ο ποιητής τον ονομάζει Πελασγικό : "άρχοντα Δία, Δωδωναίε, Πελασγικέ". ΙΛ. ραψ. Π. στιχ. 233

Πολλοί έχουν ονομάσει και τα Ηπειρωτικά έθνη Πελασγικά, επειδή, κατά την γνώμη τους, η κυριαρχία των Πελασγών είχε επεκταθεί ως εδώ. Επίσης, επειδή πολλοί από τους ήρωες είχαν το όνομα Πελασγός, οι μεταγενέστεροι βάσει του ονόματος εκείνων έδωσαν την επωνυμία σε πολλά από τα γέγη.

Ονόμασαν και την Λέσβο Πελασγία, και ο Όμηρος ονόμασε Πελασγούς τους γείτονες των Κιλίκων της Τρωάδας: "ο Ιππόθοος οδήγησε φύλα Πελασγών που μάχονταν με ξίφος, των Πελασγών που κατοικούσαν στην εύφορη Λάρισα" . ΙΛ. ραψ. Β. στιχ. 840

Η άποψη του Εφόρου, ότι αυτό το φύλο προέρχεται από την Αρκαδία, βασίστηκε στα λεγόμενα του Ησιόδου, που λέει συγκεκριμένα: "γεννήθηκαν γιοί από τον Θεϊκό Λυκάονα, τον οποίο γέννησε κάποτε ο Πελασγός". (ο γενάρχης των Πελασγών).

Ο Αισχύλος στις "Ικέτιδες" ή στις "Δαναΐδες" λέει πως κατάγονται από το Άργος των Μυκηνών.

Ο Έφορος λέει ότι και η Πελοπόννησος ονομάσθηκε Πελασγία, αλλά και ο Ευριπίδης στον "Αρχέλαο" λέει ότι : "ο Δαναός, ο πατέρας των 50 θυγατέρων ήρθε στο Άργος και κατοίκησε στην πόλη του Ινάχου. Εθέσπισε νόμο πανελλήνιο να ονομάζονται Δαναοί. Αυτοί που πριν είχαν το όνομα Πελασγοί".

Ο Αντικλείδης λέει ότι πρώτοι ίδρυσαν οικισμούς στις περιοχές Λήμνου και Ίμβρου και μάλιστα ότι κάποιοι από αυτούς απέπλευσαν για την Ιταλία μαζί με τον Τυρρηνό, τον γιο του 'Ατυος. Και οι συγγραφείς της "Ατθίδος" λένε για τους Πελασγούς ότι έφθασαν και μέχρι την Αθήνα και ότι ονομάσθηκαν από τους κατοίκους της Αττικής Πελαργοί, επειδή ήταν περιπλανώμενοι και σαν τα πουλιά πήγαιναν όπου τύχαινε. ΣΤΡΑΒΩΝ, Γεωγραφικά Ε.2.4

ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΧΟΪΛΟΥΣ

http://ermionh.blogspot.com

ΑΝΘΡΩΠΟΣ: ΤΟ ΠΙΟ ΘΕΪΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΓΡΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΤΑ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ Η ΓΗ.

Άνθρωπος δε, ώς φαμεν, ήμερον, όμως μην παιδείας µεν ορθής τυχόν και φύσεως ευτυχούς, θειότατον, ηµερώτατον τε ζώον γίγνεσθαι φιλεί, µη ικανώς δε ή μη καλώς τραφέν, αγριώτατον οπόσα φύει γη" Πλάτων, Νόµοι ΣΤ'

Απόδοσις: Ο άνθρωπος, όπως είπαμε είναι ήμερο ζώο, αν διαπαιδαγωγηθεί με τον σωστό τρόπο και είναι κι από τη φύση πλουσιοπάροχα προικισμένος, γίνεται σχεδόν πάντα το πιο θεϊκό και το πιο ήμερο από τα πλάσματα. Αν όμως δεν διαπαιδαγωγηθεί αρκετά και με όχι σωστό τρόπο, γίνεται το πιο άγριο από τα όντα που τρέφει η γη. Πλάτων, Νόμοι ΣΤ'

Πλάτων, Νόμοι ΣΤ'

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ

ΚΑΙ Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ!!! 

ΜΗ ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 13.500 ΕΤΩΝ, ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ.

Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, τα σκάφη Σελήνη και Λίλιθ, που εγκατέλειψαν τον Αστερισμό του Αρκτούρου, ζήτησαν καταφύγιο σ' ένα νέο πλανητικό σύστημα, για να μπορέσουν να επιβιώσουν οι διασωθέντες πληθυσμοί των πλανητών του ε Βοώτη. Όταν έφθασαν στην περιοχή της γης ήταν τυχεροί διότι την περίοδο εκείνη υπήρχε μεγάλη διαμάχη μεταξύ του Κρόνου, ηγέτη του ομώνυμου πλανήτη, με τον ηγέτη του πλανήτη Διός που αντεπαναστάτησε εναντίον του Κρόνου, ώστε να επαναφέρει την τάξη στο πλανητικό σύστημα και να επανεγκαταστήσει την κεντρική γαλαξιακή εξουσία.

Τα σκάφη και τα πληρώματα του Διός υπερίσχυσαν στην διένεξη. Νέα όμως ανταρσία πραγματοποίησαν οι Τιτάνες, τα παιδιά του Ουρανού και της Γης, με πιο νέο από αυτούς, τον Κρόνο. Η μάχη που έδωσε την εξουσία στους Ολύμπιους, είναι γνωστή ως Τιτανομαχία. Την μάχη αυτή διηγείται ο Ησίοδος στη Θεογονία του.

Ο Δίας χρησιμοποιεί για συμμάχους όχι μόνον τους Ολύμπιους θεούς αλλά και κάποιες δυνάμεις υπογήινων, τους Εκατόγχειρες, τον Προμηθέα, παρ’ όλο που ήταν γιος του Ιαπετού, ενός από τους Τιτάνες και αδελφού του Κρόνου, καθώς και τη Στύγα, την πρωτότοκη από τις Οκεανίδες.

Ο αρχηγός των σκαφών Σελήνη και Λίλιθ, ο Μέτατρον, ζήτησε από τον Δία άδεια να αποβιβαστούν οι πληθυσμοί του στον πλανήτη Γη. Η άδεια δόθηκε και αφορούσε μόνο την ήπειρο Ατλαντίδα, που ανήκε στην διοίκηση του Ποσειδώνος, που ήταν υφιστάμενος διοικητικά του Διός. Η Ατλαντίδα τότε κατοικείτο από δέκα φυλές Ελλήνων, που την είχαν αποικίσει από τον Γαλαξία της Ανδρομέδας.

Οι πληθυσμοί που βρίσκονταν στα μεταγωγικά σκάφη Σελήνη και Λίλιθ, αποβιβάστηκαν στην Ατλαντίδα, με τον καιρό όμως αφομοιώθηκαν από τα Ελληνικά Ανδρομέδια φύλα των δέκα ποσειδώνειων φυλών και άρχισαν να λατρεύουν τους Έλληνες Ολυμπίους. Η καταβύθιση της Ατλαντίδος οφείλεται στη σύγκρουση των Ελλήνων και των Ελληνιστών του Αστερισμού του Αρκτούρου με τον Μέτατρον, ο οποίος τους επετέθη με τη βοήθεια της τεχνολογίας που κατείχε εγκατεστημένη στο σκάφος Σελήνη. Από τα στοιχεία που έχουν συλλέξει ερευνητές της υπόθεσης της Ατλαντίδος, φαίνεται πως η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε δεν είναι ακόμη γνωστή σήμερα στα οπλικά συστήματα των προηγμένων χωρών, αλλά είναι πιθανόν να αφορά ηλεκτρομαγνητική τεχνολογία.

Πηγή: Δημήτριος Κύθρας, από το βιβλίο του “Κανείς Δεν Τολμά Να Τα Γράψει Στα Βιβλία Της Ιστορίας”, σελ. 18-19, εκδ. Δήλιος (2000)

-----------------------------------

Ο σημερινός Ελληνοέλληνας (ο χαρακτηρισμός ανήκει στον Δ . Διαντίνη) ήρθε στη γη από τ ' άστρα, την εποχή της μεγάλης σύγκρουσης σαν συνοδός και βοηθός του Ιερού Άρχοντα Φωτός του Δία. Ανανεώθηκε έτσι το Ανδρομέδειο σπέρμα των πρώτων αποστολών, που είχε διαφθείρει ή αφανίσει ο Κρόνος· επίσης ανανεώθηκε για τελευταία φορά με ουράνια επέμβαση μετά τον μεγάλο κατακλυσμό (-9.560) από τον Απόλλωνα Φαέθοντα Φοίβο με το πρόγραμμα «Δευκαλίων» του αστερισμού της Λύρας. Σήμερα ανανεώνεται με το ουράνιο πρόγραμμα «Φοίνιξ» που τέθηκε σε εφαρμογή από το 1975 και εντεύθεν.

Αυτή η ουράνια καταγωγή και κληρονομιά καθιστά τον Έλληνα ιδιαίτερα ανθρώπινο και προσεκτικό έναντι των άλλων ανθρώπων προς τους οποίους ουδέποτε ασέβησε ή δημιούργησε ρατσιστικά κινήματα. Ουδέποτε ο Έλληνας θεώρησε τον εαυτό του εκλεκτό ή προνομιούχο, ουδέποτε έκανε διαχωρισμούς και διακρίσεις στους ανθρώπους είτε χρώματος, είτε φυλής και φύλου.

Όπου και αν πέρασαν οι Έλληνες, έδωσαν το φως της γνώσης. Σκόρπισαν σπάταλα τη σοφία τους και δίδαξαν τις αξίες του πνεύματος τους. Θαυμάστηκαν από τους ιθαγενείς των περιοχών που εκπολίτιζαν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ζουν μέχρι σήμερα στις παραδόσεις τους σαν οι λευκοί θεοί που ήρθαν από τον ουρανό και τ ' αστέρια. Αυτόν τον πνευματικό πλούτο ο Έλληνας τον έφερε από τους ουρανούς και το σκόρπισε απλόχερα σαν δώρο θεών σ ' όλη την οικουμένη εκπληρώνοντας, τις εντολές του Ιερού Άρχοντα Φωτός του Δία.

Ο Ελληνισμός είναι ουράνια συμπαντική έννοια που δεν φθείρεται, δεν παρακμάζει, δεν εκφυλίζεται γιατί εκφράζει τη σοφία των θεών. Αποτελούμενος από ευρύ σύνολο γνώσεων, αξιών και αρχών, ο Ελληνισμός δόθηκε στους Έλληνες, για τη μετάδοση του σε όλη τη γη και τη μεταμόρφωση της σε ουράνια κοινωνία. Όσοι πολεμούν το ουράνιο πνεύμα του Ελληνισμού, πολεμούν τη γνώση και τους θεούς και αυτοκαταστρέφονται.

Σήμερα ο πλανήτης Γη βιώνει μια νέα Κρόνειο εποχή, της μεγίστης ασέβειας προς το θείο και τη φύση, σε βάρος όλων των όντων του πλανήτη. Επιχειρείται η καταστροφή όλου του έργου του Δημιουργού, και η κατασκευή κλωνοποιημένων ανθρώπων ή τεράτων. Είναι πράξεις καθ ' όλα επιλήψιμες αφού έχουν προκαλέσει την οργή της ουράνιας κοινωνίας.

Πηγή: ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ, “Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ”, εκδ. Δίον, σελ.: 175 – 177 (2001)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ.