Η μολόχα είναι από τα φυτά που αγαπήθηκαν πολύ και χρησιμοποιήθηκαν από τα πολύ μακρινά χρόνια.
Από το -700 περίπου χρησιμοποιήθηκε ως τροφή και ως φαρμακευτικό βότανο. Σαν τροφή χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν όλα τα μέρη του βοτάνου. Τα φύλλα, οι τρυφεροί βλαστοί, αλλά και τις ρίζες.
Στην Αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους. Έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα.
Την επαίνεσαν ο Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας.
Υπάρχει ένα πρόσωπο το οποίο έχει συνδεθεί από την αρχαιότητα με την μολόχα. Το πρόσωπο αυτό είναι ο Κρητικός Επιμενίδης.
Ο άνθρωπος αυτός κινείται μεταξύ μύθου και ιστορίας και λέγεται πως είχε κοιμηθεί για πενήντα χρόνια σε ένα σπήλαιο στην Κρήτη. Όταν ξύπνησε βρέθηκε σε έναν καινούργιο κόσμο. Για να μην διψά και για να μην πεινά λοιπόν έτρωγε μόνον μολόχα και βολβούς.
Και έτσι η μολόχα έγινε το βότανο των μυστικιστών και από τότε χρησιμοποιείται σε διάφορες μυήσεις.
Ο Ιάμβλιχος μας αναφέρει ότι ο Πυθαγόρας συνιστούσε να αποφεύγεται η μολόχα επειδή είναι η πρώτη αγγελιοφόρος της "συμπάθειας" των ουρανών προς την Γαία.
α) ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές.
β) τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων.
γ) παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους.
Ακόμα χρησιμοποιείτο ως αποχρεμπτικό και καθαρτικό φάρμακο.
Διαβάστε τις φαρμακευτικές της ιδιότητες και σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται στό: http://botanologia.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου