Είμαστε όλοι μέρος της φύσης. Η συλλογική συνειδητότητα είναι επίσης μέρος της φύσης.

Βρείτε καιρό να σκέπτεστε, είναι η πηγή της δύναμης.
Βρείτε καιρό να διαβάζετε, είναι η πηγή της σοφίας.
Βρείτε καιρό να παίζετε, είναι το μυστικό της νιότης.
Βρείτε καιρό να γελάτε, είναι η μουσική της ψυχής.
Βρείτε καιρό να είσθε φιλικοί, είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.
Βρείτε καιρό ν' αγαπάτε και να σας αγαπούν, είναι το προνόμιο των θεών.
Βρείτε καιρό να βλέπετε τριγύρω σας, η ημέρα είναι πολύ σύντομη για τον εγωιστή.
Βρείτε καιρό να ονειρεύεστε, είναι σα να σπρώχνετε το άρμα της ζωής σας προς τα άστρα...

Και να θυμάστε. Η συλλογική αρνητικότητα από την ομαδική μας συνειδητότητα μπορεί να δημιουργήσει ακόμη και φυσικές καταστροφές.  Είμαστε όλοι μέρος της φύσης. Η συλλογική συνειδητότητα είναι επίσης μέρος της φύσης.
Οι ενέργειες μας και οι θετικές ή αρνητικές σκεπτομορφές  που παράγουμε, αναλόγως καθορίζουν το μέλλον μας…  

--------------------------------------

«Όποιος πολώνεται σε υψηλά επίπεδα σκέψης εκτελεί αποστολικό έργο, ακόμη και αν δεν έχει καμία συνείδηση για αυτό το γεγονός»

Αναρτήσεις με θέμα "ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΕΣ"

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ - Ο ΠΡΩΤΟΣ ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

“Ο Αριστοτέλης υπήρξε ο πρώτος γνήσιος επιστήμονας στην ιστορία και κάθε κατοπινός επιστήμονας του οφείλει κάτι” γράφει η Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα για εκείνον.

Η διδασκαλία του διαπερνούσε τη δυτική φιλοσοφική και επιστημονική σκέψη μέχρι και την Επιστημονική Επανάσταση του 17ου αιώνα. Στα 17 του χρόνια εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει για 20 χρόνια.

Εκεί συνδέεται τόσο με τον Πλάτωνα, τον Εύδοξο, τον Ξενοκράτη και άλλους στοχαστές. Τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες. Ανάμεσά τους φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική. Η περίοδος της ωριμότητας αρχίζει με τις βιολογικές έρευνες και τα συμπεράσματά του είναι η πρώτη συστηματοποίηση των βιολογικών φαινομένων στην Ευρώπη. Η σκέψη και οι διδασκαλίες του Αριστοτέλη, έχουν μεγάλη επιρροή στη φιλοσοφική, θεολογική και επιστημονική σκέψη έως και μετά τον Μεσαίωνα.

Μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, φεύγει από την Αθήνα και αναλαμβάνει το 343 π.Χ./42 τη διδασκαλία του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ως διδάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Αριστοτέλης, αποκτά διάφορες ευκαιρίες και αφθονία προμηθειών. Ιδρύει μια βιβλιοθήκη στο Λύκειο, η οποία γίνεται αρωγός στην παραγωγή εκατοντάδων έργων του. Το γεγονός ότι υπήρξε μαθητής του Πλάτωνα, τον οδηγεί στις απόψεις του πλατωνισμού. Ωστόσο, μετά τον θάνατο του Πλάτωνα, οδηγείται περισσότερο, σε εμπειρικές μελέτες και μετατοπίζεται από τον πλατωνισμό στον εμπειρισμό. Θεωρεί ότι οι ιδέες και οι γνώσεις όλων των λαών βασίζονται στην αντίληψη.

Το έργο του είναι τεράστιο (400 βιβλία, κυρίως σε μορφή διαλόγων). Από αυτά έχουν σωθεί 47 βιβλία και μερικά αποσπάσματα από τα άλλα.

Ας θυμηθούμε κάποιες από τις σπουδαίες ρήσεις – μαθήματα ζωής του…

“Η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων.”

“Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες.”

“Τα πράγματα που πρέπει να κάνεις, τα μαθαίνεις κάνοντας τα.”

“Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους.”

“Είναι χαρακτηριστικό του μεγαλόψυχου ανθρώπου να μη ζητάει χάρες, αλλά να είναι έτοιμος να κάνει το καλό στους άλλους.”

“Συνήθως, την ισχυρότερη μνήμη την έχουν εκείνοι που είναι αργοί στην αντίληψη.”

“Είμαστε όλοι φίλοι των ευτυχούντων, ενώ των δυστυχούντων δεν είναι φίλος ούτε ο πατέρας.”

“Άμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον, που τον θαυμάζει, ή και να τον ξεπεράσει, χωρίς να αισθάνεται φθόνο, αν ο άλλος τον ξεπερνάει.”

“Κάθε εργασία επί πληρωμή αποσπά και φθείρει το μυαλό.”

“H κακία είναι μία ανοησία για εκείνους που δεν έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε για πάντα.”

“Η ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή.”

“Είναι χαρακτηριστικό του μεγαλόψυχου ανθρώπου να μη ζητάει χάρες, αλλά να είναι έτοιμος να κάνει το καλό στους άλλους.”

“Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.”

“Ανδρείος είναι αυτός που δεν φοβάται τον τιμημένο θάνατο.”

“Η φτώχεια είναι ο γονιός της επανάστασης και του εγκλήματος.”

«Πίσω από κάθε πόνο σου στέκει ένα λάθος σου.»

Τιμολέων Μακρογιάννης Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Εφημερίδα Κασσάνδρα  , https://www.facebook.com/www.efimeridakassandra.gr

-----------------------------------------

Αναρτήσεις με θέμα: ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ

Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΛΥΨΕ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ 

Ο χρησμός της Πυθίας για τον Πυθαγόρα

Κατά την παράδοσιν, ο Αγκαίος, υιός του Διός, είχεν αποικίσει την Σάμην της Κεφαλληνίας. Ούτος έλαβε παρά της Πυθίας τον χρησμόν να εποικίση την νήσον Μελάμφυλλον η Φυλλίδα, εις την οποίαν πράγματι εγκατέστησεν ούτος Αθηναίους, Επιδαυρίους και Χαλκιδείς και την ωνόμασε Σάμον.

Ο χρησμός της Πυθίας είχεν ως έξης:

Ἀγκαῖ’ εἰναλίαν νῆσον Σάμον ἀντί Σάμης σε οἰκίζειν κέλομαι· Φυλλὶς δ’ ὀνομάζεται αὕτη.
(Αγκαίε, σε προτρέπω να οικίσης την εν θαλάσση νήσον και να την οναμάσης Σάμον αντί Σάμης τώρα αύτη ονομάζεται Φυλλίς)

Λέγεται, ότι οι γονείς του Πυθαγόρου κατάγονται εκ του οίκου του Αγκαίου, ενώ εις Σάμιος ποιητής, ισχυρίζεται, ότι ο Πυθαγόρας ήτο υιός του Απόλλωνος. Κατά την αυτήν παράδοσιν ο Μνήσαρχος ηρώτησε την Πυθίαν δια την έκβασιν των εμπορικών του υποθέσεων, και έλαβε την απάντησιν, ότι η σύζυγος του Παρθενίς, η οποία τότε ήτο έγκυος, θα γεννήση υιόν, ο οποίος θα διαφέρη των άλλων ανθρώπων κατά το κάλλος και την σοφίαν και θα γίνη ωφέλιμος εις το ανθρώπινον γένος. Ο Μνήσαρχος, μετά τον χρησμόν και τον τοκετόν της συζύγου του, μετονόμασε ταύτην εις Πυθαΐδα και το νεογνόν εις Πυθαγόραν, προς τιμήν της Πυθίας.

Εγκυκλοπαιδικό λεξικό «ΗΛΙΟΥ»

https://peraapotomytho.com

------------------------------

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Οι ψυχές των ηρώων επανέρχονται για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους!

Ο Πορφύριος, από τους σημαντικότερους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, μας λέει πως οι ψυχές των ηρώων επανέρχονται οικιοθελώς στη Γη και ενσαρκώνονται, για να καθοδηγήσουν τους ανθρώπους. Τέτοια περίπτωση θεωρεί τον Πυθαγόρα που ενσαρκώθηκε με σκοπό να μεταλαμπαδεύσει την πείρα του στην ανθρωπότητα. Ο Πυθαγόρας μυήθηκε στα διάφορα Μυστήρια, γιατί έπρεπε να «αναμνηστεί» την αλήθεια που «εν σπέρματι» κατείχε και να προσαρμοστεί στο χώρο και στο χρόνο που γεννήθηκε.

Πυθαγόρας και Πλάτωνας:  Οι καλές πράξεις κατά τη διάρκεια της ζωής διατηρούν αναλλοίωτο το αντικαθρέφτισμα του θείου και βελτιώνουν την εικόνα του σώματος που φιλοξενεί την ψυχή. Αντίθετα οι κακές πράξεις το αλλοιώνουν ή το καταστρέφουν εντελώς. Όσο πιο ευγενική είναι μια ψυχή τόσο πιο όμορφο σώμα οικοδομεί. Όποια η μορφή, τέτοια και η ψυχή.

Πυθαγόρου Βίος, Πορφύριος, εκδόσεις Πύρινος κόσμος, 1978. 

-----------------------------------

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ. ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ (232-305)

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ, ΝΑ ΤΙΜΑΣ ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΑΤΑ ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ! (Πορφύριος)

ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ - ΝΕΟΠΛΑΤΩΝΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ - ΟΤΙ ΑΠΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΡΙΧΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ

Η ηθική διδασκαλία του Πυθαγόρα προπαρασκεύαζε τους μαθητές στην φιλοσοφική διδασκαλία!

Πυθαγόρειοι υμνούν την ανατολή του ηλίου. Πίνακας του Φιόντορ Μπρόνικοβ (Fyodor Bronnikov) (19ος αι.) wikimedia.org

Ο Πυθαγόρας επρέσβευεν, ότι ο άνθρωπος είναι ατελής και έχει ανάγκην αγωγής δια να εξαλείψη τα φυσικά ελαττώματα αυτού.
«Τὰς αἰτίας δεῖ ἀναιρείν, δι’ ἅς άδικεῖν πέφυκεν ἄνθρωπος, φιληδονίαν μὲν ἀπολαύσεσι ταῖς διὰ τοῦ σώματος, πλεονεξίαν δὲ ἐν τῶ κερδαίνειν, ψιλοδοξίαν δὲ ἐν τῷ καθυπερέχειν τῶν ἴσων τε καὶ ὀμοίων»
(πρέπει να εξαλείψωμεν τας αιτίας δια τας οποίας ο άνθρωπος εκ φύσεως αδικεί ήτοι την φιληδονίαν, εις τας απολαύσεις του σώματος, την πλεονεξίαν του κέρδους, και την φιλοδοξίαν να υπερέχη από τους ίσους και ομοίους του)

(Στοβαίου «Περί Αρετής»).

Οι ακουσματικοί μαθηταί και μαθήτριαι απετέλουν το Ομακόειον (ὁμακόϊον), δηλ. πλήθος ακουόντων ομού. 

Η ηθική διδασκαλία του Πυθαγόρου προπαρασκεύαζε τους μαθητάς εις την φιλοσοφικήν διδασκαλίαν. Το πνεύμα των μαθητών συνήθιζε, βαθμηδόν ν’ ανευρίσκη τον τύπον μιας αοράτου τάξεως επί της ορατής πραγματικότητος. Η διδασκαλία, ιδία των ακουσματικών, εγίνετο δια συμβόλων και συμβολισμών. Εις τας αίθουσας της Σχολής ήσαν αναγεγραμμένα ρητά και επιγράμματα έχοντα συμβολικήν έννοιαν και συνεπώς ακατάληπτα δια τους αμύητους, όπως π. χ. :

1.    Πῦρ μαχαίρᾳ μὴ σκαλεύεις

Να μη ανακατεύης το πυρ με την μάχαιραν, εσήμαινε δε τούτο: να μη εξάπτης άνθρωπον ευριβκόμενον εν θυμώ = να μη βάζης λάδι στη φωτιά.

2.    Ζυγόν μὴ ὑπερβαίνειν

Να μη υπερβαίνης τον ζυγόν, ήτοι να μη άδικης.

3.    ἐπί χοίνικος μὴ καθίζειν

Να μη αρκείσαι εις την ημερησίαν τροφήν, δηλ. να φροντίζης εξ ίσου και δια το παρόν και δια το μέλλον.

4.    καρδίαν μὴ ἐσθίειν

Νά μη τρώγης καρδίαν, δηλ. να μη βασανίζεις την ψυχήν σου με ανίας και λύπας.

5.    τὰς λεωφόρους μὴ βαδίζειν

Να μη βαδίζης τας λεωφόρους, ήτοι να μη παρασύρεσαι από τας γνώμας των πολλών αδαών, αλλά από τας γνώμας των επαϊόντων.

6.    αποδημοῦντα μὴ έπιστρέφεσθαι κλπ.

Όταν αποδημή τις να μη επιστρέφη, δηλ. όταν αποθνήσκη τις να μη έχη τον νουν του επί των επιγείων κλπ.).

Τας απογευματινάς ώρας οι μαθηταί ήκουον της διδασκαλίας του Πυθαγόρου και απερχόμενοι προς ύπνον έδιδον απολογισμόν εις εαυτούς περί του έργου των της ημέρας, λέγοντες:

«Τὶ παρέβην; Τὶ δ’ ἔρεξα; Τὶ μοι δέον οὐκ έτελέσθη ;»

(ποίον καθήκον παρέβην; τι έπραξα; τι παρέλειψα να πράξω;). 

Προ της εισόδου της Σχολής έκειτο μέγα άγαλμα του Ερμού του Λογίου, εφ΄ ου υπήρχεν επιγραφή: «Ἑκάς βέβηλοι» (δηλ. μακράν οι βέβηλοι, οι αμύητοι). 

΄Οταν ο Πυθαγόρας επείθετο, ότι ο μαθητής μετά πενταετή σιγήν και μελέτην ήτο άξιος προαγωγής, ανεκήρυσσε τούτον εσωτερικόν μαθητήν και εδέχετο αυτόν εντός της Σχολής. 

Εγκυκλοπαιδικό λεξικό «ΗΛΙΟΥ»

(αποσπάσματα)

https://peraapotomytho.com

-----------------------------

ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

Η Αιαία (Αία) Το νησί της Κίρκης

ΕΙΚΟΝΑ: Χάρτης της Ιταλίας με την Αιαία να σημειώνεται νότια της Ρώμης με τα νησιά των Σειρήνων (Abraham Ortelius , 1624).

Η Αιαία (Αία) (Αιαία ή Αίαιη) είναι το νησί, όπου σύμφωνα με τον Όμηρο βρισκόταν το παλάτι της Κίρκης.

Η Κίρκη αναφέρεται ως δευτερεύουσα θεότητα, μάγισσα ή νύμφη η οποία κατοικούσε στο νησί Αιαίη. Κόρη του Ήλιου και της Ωκεανίδας Περσηίδας, αδερφή του Αιήτη και της Πασιφάης.

Κάποτε φτάσαμε σ' ένα νησί, την Αία […]

ένα νησί στεφανωμένο από πελάγη ατέρμονα·

έτσι απλωμένο, μοιάζει χαμηλό

(Οδ. κ 135, 195-196, απόδ. Δ.Ν. Μαρωνίτης)

Η αρχαία παράδοση τοποθετεί το νησί της Κίρκης στο βουνό Κιρκαίον. Βρίσκεται στο νότιο Λάτιο ανάμεσα στη Ρώμη και τη Νάπολη, στον κόλπο της Γκαέτας. Είναι βουνό που μοιάζει με νησί, τριγυρισμένο καθώς είναι από θάλασσα και έλη. (Στράβων, Γεωγραφικά 5.3.6)

Ο Οδυσσέας και οι σύντροφοί του έφτασαν στη νήσο μετά την άτακτη φυγή τους από τη χώρα των Λαιστρυγόνων. Προσάραξαν το πλοίο τους σε μια ευρύχωρη παραλία και έμειναν εκεί δύο ημέρες. Την τρίτη μέρα, ο Οδυσσέας ανέβηκε σε ένα ύψωμα προκειμένου να προσανατολιστεί και να εντοπίσει ίχνη ανθρώπινης παρουσίας. Διέκρινε από ψηλά τον καπνό από το μέγαρο της Κίρκης, το οποίο περιβαλλόταν από ένα άλσος. Από τις περιγραφές του Οδυσσέα πληροφορούμαστε ότι επρόκειτο για ένα δασώδες νησί με χαμηλό έδαφος στο οποίο υπήρχαν μεγάλοι δρόμοι, καθώς και ένα ποτάμι. Από τα μετέπειτα λόγια της Κίρκης, μαθαίνουμε ότι στο νησί υπήρχαν και σπήλαια. Σχετικά με την πανίδα του νησιού, αναφέρεται: ένα ελάφι, εξημερωμένοι από την Κίρκη ορεσίβιοι λύκοι και λιοντάρια, γουρούνια και πρόβατα.

ΕΙΚΟΝΑ: Η Κίρκη προσφέρει το κύπελλο στον Οδυσσέα John William Waterhouse 1891 Oldham Art Gallery

Οι Αχαιοί έμειναν στο νησί ένα χρόνο και στη συνέχεια αναχώρησαν προς αναζήτηση του Τειρεσία, στον Άδη. Μετά το πέρας και αυτής της αποστολής, επέστρεψαν στην Αιαία για να ταφεί ο σύντροφος του Οδυσσέα, Ελπήνωρ, που είχε μείνει άταφος στο παλάτι της Κίρκης. Αφού ύψωσαν τύμβο, αναχώρησαν από το νησί με προορισμό την Ιθάκη.

Ο Ελπήνορας δεν διακρινόταν για τη δύναμη ή την ευφυΐα του, ωστόσο επέζησε του Τρωικού Πολέμου. Μεταμορφώθηκε από την Κίρκη σε γουρούνι (Οδύσσεια, Κ 135 και εξής), αλλά, όπως και οι άλλοι σύντροφοι του Οδυσσέα, επαναφέρθηκε στην ανθρώπινη μορφή του. Την παραμονή της αναχωρήσεώς τους από το νησί της Κίρκης, όταν όλοι συγκεντρώθηκαν και «το γλέντησαν», ο Ελπήνορας, μεθυσμένος, αποκοιμήθηκε στη στέγη του ανακτόρου της Κίρκης. Το πρωί, όταν τον φώναξαν για να φύγουν, εκείνος ξύπνησε, αλλά ξεχνώντας ότι βρισκόταν στην οροφή, έπεσε κάτω από ψηλά και σκοτώθηκε. Οι άλλοι δεν το πρόσεξαν και απέπλευσαν.

Ο Οδυσσέας τον συνάντησε όταν επισκέφθηκε τον Άδη, και μάλιστα ήταν ο πρώτος που συνάντησε στον κάτω κόσμο. Εκεί ο Ελπήνορας του υπενθύμισε ότι του όφειλε μια κανονική κηδεία, οπότε επιστρέφοντας ο Οδυσσέας στον επάνω κόσμο εκπλήρωσε την υποχρέωσή του: επέστρεψε στην Αιαία, έκαψε τη σορό του Ελπήνορα και μετά την έθαψε μαζί με την πανοπλία του, σημαδεύοντας τον τάφο με ένα κουπί του πλοίου του.

Ο θάνατος του Ελπήνορα από δυστύχημα εξ απροσεξίας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και επιστέγασμα της απερίσκεπτης συμπεριφοράς των συντρόφων του Οδυσσέα σε όλο το έπος, συμπεριφορά που έρχεται σε αντίθεση με την παροιμιώδη εξυπνάδα του ίδιου του Οδυσσέα, η οποία έτσι τονίζεται περισσότερο.

Στο Λάτιο υπήρχε ένας τάφος τον οποίο θεωρούσαν ως μνήμα του Ελπήνορα.

«Η Κίρκη θα με κρατούσε πίσω στις αίθουσες της, η δόλια κυρία της Αιαίας, που λαχταρούσε να γίνω σύζυγός της». (Οδύσσεια 9, 32).

O Οδυσσέας λέει στον Αλκίνοο ότι έμεινε εδώ για ένα χρόνο στο δρόμο για την Ιθάκη . Πριν φύγει από την Αιαία, ο Οδυσσέας έλαβε οδηγίες από την Κίρκη για το πώς να διασχίσει τον ωκεανό και βοηθήθηκε από τον Βόρειο Άνεμο για να φτάσει στον κάτω κόσμο:

Όταν το πλοίο σας διασχίσει το ρέμα του Ωκεανού , θα φτάσετε στην εύφορη ακτή της χώρας της Περσεφόνης με τα άλση από ψηλές λεύκες και ιτιές που ρίχνουν άκαιρα τους καρπούς τους. πάρτε εδώ το πλοίο σας στην ακτή του Ωκεανού και πηγαίνετε κατευθείαν στη σκοτεινή κατοικία του Άδη. —  Οδύσσεια 10.505

Ο αστεροειδής Κίρκη (34 Circe), που ανακαλύφθηκε το 1855, πήρε το όνομά του από την Κίρκη,

wikipedia/Αιαία , wikipedia/Ελπήνωρ , https://morphological_el.en-academic.com , wikipedia/Aeaea , https://science.fandom.com/el/wiki/ , greek-language.gr

-----------------------------------------

Νέκυια - Η κάθοδος του Οδυσσέα στον Άδη 

ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ #1 , ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΟΥ ΕΡΜΗ #2

ΟΜΗΡΟΣ - Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, Η ΑΚΕΝΩΤΗ ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

Μήπως ο Όμηρος μεταφέρει πληροφορίες, από τις οποίες προκύπτει, ότι υπήρχε γνώση της γενετικής από πανάρχαιες ακόμη εποχές;;;

Οι επτά οκτάβες των δονήσεων

Κάθε ον εκπέμπει τις δονήσεις από τις οποίες είναι φτιαγμένο, δηλαδή αυτές που αντέχει συνειδητά. 

Η ύλη, ο κατώτερος βαθμός συνειδητότητας, εκδηλώνεται μόνο μέσω της συστολής, δεδομένου ότι ψύχεται και σκληραίνει.

Το φυτό εκδηλώνεται σε δύο επίπεδα: το υλικό επίπεδο και το επίπεδο της δύναμης – της βλαστητικής – που του δίνει ζωή. Το φυτό εκδηλώνει υλικές δονήσεις ασυνείδητα. Φέρει το σώμα του σαν ένδυμα, το επίπεδο όμως της συνειδητότητας του είναι το βλαστητικό επίπεδο της δύναμης, που δίνει ζωή στην ύλη. Η δύναμη που εκδηλώνεται σ’ αυτό το επίπεδο παρουσιάζει τρεις διαφορετικές όψεις από τις οποίες μπορεί να αναγνωρισθεί : την αναζήτηση τροφής, την πρόσληψη τροφής και την αφομοίωση ή πέψη της τροφής.

Το ζώο εκδηλώνει τρεις δυνάμεις : την υλική , την βλαστητική και την ζωώδη. Έχει ένα σώμα, αναζητά προς τα έξω την τροφή του, τρώει και χωνεύει και είναι συνειδητό στο ζωικό επίπεδο – έχει αισθήματα, ένστικτα, παρορμήσεις, συναισθήματα, συμπάθειες, αντιπάθειες και επιθυμίες. Το ζώο είναι συνειδητό στο τρίτο επίπεδο ανάπτυξης, όπου υπολείπεται του ανθρώπου κατά ένα μόνο βαθμό.

Ο μέσος άνθρωπος βρίσκεται κατά μια οκτάβα δονήσεων υψηλότερα: είναι συνειδητός στο πνευματικό επίπεδο. Έχει την νόηση και την ικανότητα να σκέφτεται. Αλλά, ταυτόχρονα, εκδηλώνει και τα τρία άλλα επίπεδα. Στο υλικό επίπεδο έχει σώμα, στο βλαστητικό αναζητά προς τα έξω την τροφή του, τρώει και χωνεύει. Στο ζωικό επίπεδο έχει αισθήματα, τάσεις, συμπάθειες, αντιπάθειες και επιθυμίες. Αλλά το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι η νόηση. Ο άνθρωπος σκέπτεται συνειδητά.

Στον επόμενο βαθμό ανάπτυξης – του φωτισμένου ανθρώπου – ο άνθρωπος πραγματοποιεί ένα τεράστιο άλμα: ανυψώνει τη συνειδητότητα του έξω από τον κόσμο των αποτελεσμάτων στο επίπεδο των αιτιών. Έλκε μέσα του τη θεική πηγή του αιτιατού σχεδίου και εκδηλώνει αυτή τη δύναμη που εμφανίζεται στη συνειδητότητα του ως διαίσθηση. Με τη βοήθεια της νόησης και της πνευματικής του δύναμης, είναι πλέον ικανός να εκφράζει τις εμπειρίες του αυτού του υψηλότερου επιπέδου, με την τέχνη του λόγου, και να τις μεταδίδει στους συνανθρώπους του. Μπορεί επίσης να αποδεικνύει την ύπαρξη της διαίσθησής του και σε άλλες τέχνες: στη μουσική, χωρίς διαστάσεις ως συνθέτης. Στη ζωγραφική, σε δύο διαστάσεις με γραμμές και χρώματα. Στη γλυπτική ή στο χορό, σε τρισδιάστατες μορφές. Οι άνθρωποι αποκαλούν το δημιουργικό άτομο, φωτισμένο. Αυτό, εκδηλώνει τις πέντε οκτάβες της δόνησης των υλικών, βλαστητικών, ζωωδών, ψυχικών και αιτιωδών δυνάμεων.

Ο βαθμός συνειδητότητας της αμέσως υψηλότερης οκτάβας είναι ο προφήτης. Ο προφήτης εκδηλώνει όλες τις δυνάμεις που εργάζονται στα επίπεδα συνειδητότητας που προαναφέρθηκαν, έχει όμως επιπλέον συνείδηση και του αμέσως υψηλότερου επιπέδου, του επιπέδου της θεικής σοφίας και της οικουμενικής αγάπης. Πρέπει να προσέχουμε ώστε να μη συγχέουμε ποτέ αυτή την συμπαντική αγάπη, με την «αγάπη» του τρίτου, ζωικού επιπέδου, η οποία εκφράζει την εκδήλωση των ζωικών ενστίκτων. Αυτή η τελευταία «αγάπη» είναι μια δόνηση που εκπορεύεται από τρία επίπεδα χαμηλότερα, από την πηγή η οποία αποτελεί το ορμητήριο της αναπαραγωγής των ειδών. Αυτή η «αγάπη» είναι συνώνυμη του πόθου για ιδιοκτησία κι πάντοτε αναζητά μόνο το σώμα. Εξωθεί τον άνθρωπο να έρχεται κοντά στον αγαπημένο του, να τον αγκαλιάζει, να τον φιλά και να τον σφίγγει– με μια λέξη, να τον έχει υπό την κατοχή του.
Η συνειδητότητα εκείνου που υπόκειται σ’ αυτό το είδος της αγάπης βρίσκεται ακόμα στην κατάσταση του διαχωρισμού και αναζητά έναν συμπληρωματικό φυσικό σύντροφο για να βρει ικανοποίηση. Η αγάπη αυτή θέλει πάντα να παίρνει, να κατέχει κάτι, να της ανήκει κάτι. Ενώ η αγάπη στο έκτο επίπεδο εκδήλωσης, η αγάπη του προφήτη, δεν προέρχεται από την κατάσταση διαχωρισμού, αλλά από την πρωταρχική κατάσταση της θεικής ενότητας ! Συνεπώς, αυτή η αγάπη είναι οικουμενική, πάντοτε δίνει, ποτέ δεν παίρνει, δεν χρειάζεται συμπλήρωμα ούτε σωματική εκδήλωση, αλλά εκπέμπει πάντα από τη συνειδητότητα της θεικής ολικής ενότητας. Οι άνθρωποι που είναι συνειδητοί σ’αυτό το επίπεδο, δεν θέλουν να τους ανήκει κανείς. Αισθάνονται οι ίδιοι ταυτισμένοι με το αιώνιο όλον.

Η έβδομη και τελειότερη εκδήλωση του Θεού είναι ο απόλυτα συνειδητός άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος. Όλες οι άλλες μορφές αποκάλυψης εκδηλώνουν μόνο μετασχηματισμένες δονήσεις, μόνο μέρος του Θεού. Ο Θεάνθρωπος είναι ένα άτομο που εκδηλώνει το Θεό – το δικό του θεικό εαυτό – πλήρως και ολοκληρωτικά μέσω μιας τέλειας συνειδητότητας, αυτός που βιώνει και εκπέμπει τις θεικές δημιουργικές δυνάμεις στις πρωταρχικές, αμετασχημάτιστες δονήσεις και συχνότητες τους. Είναι συνειδητός στον ανώτατο βαθμό. Κανένα τμήμα του δεν είναι ασυνείδητο.

Μόνο ο άνθρωπος έχει την ικανότητα της κυριαρχίας και της εκπομπής και στις επτά οκτάβες των δονήσεων, αφού τα νευρικά κέντρα που αντιστοιχούν στις επτά οκτάβες της μετασχηματισμένης και αμετασχημάτιστης δημιουργικής δύναμης υπάρχουν στο νευρικό του σύστημα. Από την άλλη πλευρά όμως είναι ικανός να εκπέμπει δονήσεις μόνο από τα επίπεδα στα οποία έχει γίνει συνειδητός, διότι μέχρι να γίνει συνειδητός σε ένα δεδομένο επίπεδο, τα νευρικά κέντρα που αντιστοιχούν σ’αυτό, παραμένουν σε λανθάνουσα κατάσταση.

https://nekthl.blogspot.com/

--------------------------

Σχετικές αναρτήσεις με θέμα: ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ

Εύφορβος ο Τρώας

ΕΙΚΟΝΑ: Ο Μενέλαος και ο Έκτορας μάχονται για το σώμα του Ευφόρβου. περίπου το -600  Ρόδος. Βρετανικό Μουσείο wikimedia.org

Ο Εύφορβος είναι ομηρικό πρόσωπο. Τρώας πολεμιστής, γιος του Πανθόου και της Φροντίδος, αδελφός του Πολυδάμαντα και του Υπερήνορα, ο πρώτος που τραυμάτισε τον Πάτροκλο, ο οποίος στη συνέχεια φονεύθηκε από τον Έκτορα.

Στη μάχη για τη σωρό του Πατρόκλου, ο Μενέλαος φόνευσε τον Εύφορβο που ήταν από τους σημαντικότερους Τρώες πολεμιστές και συνέλεξε τον οπλισμό του. Τον οπλισμό αυτό του Ευφόρβου ο Μενέλαος στη συνέχεια αφιέρωσε στον Ηραίο Ναό του Άγους. Σύμφωνα με τον Παυσανία, τον 2ο αιώνα ΚΕ, μπορούσε κανείς ακόμα να δει την ασπίδα του.

Αναφέρεται ότι ο Πυθαγόρας, δήλωνε ότι σε προηγούμενη ζωή ήταν ο Εύφορβος και ότι από Τρώας έγινε Ίωνας, και από πολεμιστής φιλόσοφος (μετενσάρκωση).

Ο αστεροειδής 4063 Εύφορβος (4063 Euforbo), που ανακαλύφθηκε το 1989 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τον Τρώα αυτόν πολεμιστή.

el.wikipedia.org

------------------------------------------

ΟΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

ΑΡΡΗΤΑ ΜΗ ΛΕΓΕ

· Άρρητα μη λέγε [Να μη λες αυτά που δεν (πρέπει να) λέγονται] Χείλων ο Λακεδαιμόνιος - Δελφικό Παράγγελμα

Ότι έλεγε ο Πυθαγόρας οι συνομιλητές του το θεωρούσαν νόμο και τον τιμούσαν ως απεσταλμένο του Δία. Κρατούσαν κλειστό το στόμα τους σχετικά με το θείο, διότι άκουγαν πολλά θεϊκά και απόρρητα που ήταν δύσκολο να μην τα πουν αν δεν μάθαιναν πρώτα ότι και η σιωπή είναι λόγος. (ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ «Άπαντα τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον»)

Οι Πυθαγόριοι έλεγαν ότι δεν προορίζονταν για όλους όλες οι διδασκαλίες (μη είναι προς πάντας πάντα ρητά) όπως μαρτυρεί ο Αριστόξενος στο δέκατο βιβλίο των “Παιδευτικών νόμων” του. (ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΌΦΩΝ” ΒΙΒΛΙΟΝ Η’ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ)

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΟΡΘΩΣ ΛΕΓΕΙΝ

Η τέχνη του ορθώς λέγειν διαιρείται σε τέσσερα είδη. Ένα είναι το τι πρέπει να λέγουμε. Άλλο πόσα πρέπει να λέγουμε. Τρίτον προς ποιους πρέπει να λέγουμε. Τέταρτο πότε πρέπει να λέγουμε.

Αυτά πού πρέπει, λοιπόν, να λέγουμε, είναι εκείνα τα οποία ωφελούν και τον λέγοντα και τον ακούοντα. Δεν πρέπει να λέγουμε, ούτε περισσότερα ούτε λιγότερα των απαιτουμένων.

Πότε πρέπει να λέγουμε, μήτε πρωτύτερα μήτε υστερότερα· ει δ' άλλως δεν θα αποφύγουμε τα σφάλματα και δεν θα μιλήσουμε ορθά. (ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ ΒΙΒΛΙΟ Γ' - ΠΛΑΤΩΝ) 

Η πολυλογία είναι μέγα ελάττωμα που οδηγεί σε λάθος εκφράσεις.
Ποτέ δεν θα μιλάς για κάτι εάν δεν σου το ζητήσουν, και πριν μιλήσεις σκέψου τι θα πεις.

Η μεγάλη ενοραματική αγγλίδα `Αννυ Μπέζαντ (1843 – 1933), έλεγε: 

“Οι μισές απ' τις δυστυχίες της ανθρωπότητας οφείλονται στα περιττά λόγια”.

Η ΣΙΓΗ

Δεν με πείθεις κι αν με πείσεις! όπως είχε πει ο Αριστοφάνης (Πλοῦτος 600)

Είπε ο γάιδαρος στον τίγρη:

- "Το γρασίδι είναι μπλε".

Ο τίγρης απάντησε:

- "Όχι, το γρασίδι είναι πράσινο."

Η συζήτηση άναψε, και οι δύο αποφάσισαν και πήγαν ενώπιον του λιονταριού, του βασιλιά της ζούγκλας να τον υποβάλουν σε διαιτησία,

Ήδη πριν φτάσουν στο ξέφωτο του δάσους, όπου το λιοντάρι καθόταν στο θρόνο του, ο γάιδαρος άρχισε να φωνάζει:

- «Υψηλότατε, είναι αλήθεια ότι το γρασίδι είναι μπλε;".

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Αλήθεια, το γρασίδι είναι μπλε."

Ο γάιδαρος έσπευσε και συνέχισε:

- "Ο τίγρης διαφωνεί μαζί μου και με αντιφάσκει και με ενοχλεί, παρακαλώ τιμωρήστε τον."

Ο βασιλιάς τότε δήλωσε:

- "Ο τίγρης θα τιμωρηθεί με 5 χρόνια σιωπής."

Ο γάιδαρος πήδηξε χαρούμενα και προχώρησε στο δρόμο του, ευχαριστημένος και επαναλαμβάνοντας:

- "Το γρασίδι είναι μπλε"...

Ο τίγρης δέχτηκε την τιμωρία του, αλλά πριν ρωτήσει το λιοντάρι:

- "Μεγαλειότατε, γιατί με τιμωρήσατε; Τελικά το γρασίδι είναι πράσινο."

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Στην πραγματικότητα, το γρασίδι είναι πράσινο."

Ο τίγρης ρώτησε:

- "Γιατί λοιπόν με τιμωρείς;".

Το λιοντάρι απάντησε:

- "Αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ερώτημα αν το γρασίδι είναι μπλε ή πράσινο.

Η τιμωρία είναι επειδή δεν είναι δυνατόν ένα γενναίο και έξυπνο πλάσμα σαν εσένα να σπαταλάει χρόνο μαλώνοντας με ένα γάιδαρο, και από πάνω να έρθει και να με ενοχλήσει με αυτή την ερώτηση."

Το χειρότερο χάσιμο χρόνου είναι να τσακώνεσαι με τον ανόητο και φανατικό που δεν νοιάζεται για την αλήθεια ή την πραγματικότητα, αλλά μόνο για τη νίκη των πεποιθήσεων και των ψευδαισθήσεων του. Ποτέ μην σπαταλάς χρόνο σε επιχειρήματα που δεν βγάζουν νόημα...

Υπάρχουν άνθρωποι που, ανεξάρτητα από το πόσα στοιχεία τους παρουσιάζουμε, δεν έχουν την ικανότητα να καταλάβουν, και άλλοι τυφλώνονται από εγωισμό, μίσος και αγανάκτηση, και το μόνο που θέλουν είναι να έχουν δίκιο ακόμα και αν δεν έχουν.

Όταν η άγνοια ουρλιάζει, η ευφυΐα σιωπά. Η ηρεμία και η ησυχία σου αξίζουν περισσότερο.

------------------------------

Υπάρχει τρόπος να γλυτώσει κανείς από την ιδεοληψία και τον δογματισμό;

Υπάρχει, νομίζω. Είναι εκείνη η… ενοχλητική και επικίνδυνη μύγα, με την οποία παρομοίαζε το διαλεκτικό του δαιμόνιο ο Αρχαίος Σωκράτης. Ένα βαρύ και νωθρό άλογο – έλεγε – για να κουνηθεί, χρειάζεται να το τσιμπήσει αυτή η μύγα. Έτσι και ο ευτυχής στη δουλεία του δογματικός που αρνιέται πεισματικά να μετακινηθεί και κλείνει τ’ αυτιά του στον έλεγχο («ου με πείσης καν με πείσης»), θέλει γερό δάγκωμα από κανένα ακαταμάχητο φιλοσοφικό ζωύφιο, για να αναγκαστεί να κάνει χρήση της μουδιασμένης του διάνοιας. Και να ξαναβρεί την πνευματική ελευθερία. Αλλά δε φτάνει τούτο μόνο. Πρέπει και να μπορεί να σηκώσει την αλήθεια. Το βάρος της δεν είναι για όλους τους ώμους, ενώ το ψεύδος (οι αβασάνιστες, οι αυθαίρετες ιδέες) είναι ελαφρό και πάει σε πολλούς, πάρα πολλούς, όπως το έτοιμο φόρεμα. «Η αξία ενός ανθρώπου» έγραψε ο Nietzsche «μετριέται με το πόσην αλήθεια μπορεί να σηκώσει».

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Ε. Π. ΠΑΠΑΝΟΥΤΣΟΥ «Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ» Περισσότερα εδώ.

----------------------------

“Ου με πείσεις, καν με πείσης”

Θέλει γενναιότητα η Μετατόπιση στη Συνείδηση. ​​ Μετατόπιση ή αλλαγή στη συνείδηση, είναι μια στιγμή φώτισης κατά την οποία ξαφνικά βρίσκεσαι σε θέση να δεις τα πράγματα με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο, μερικές φορές σε σημείο να αλλάξεις το βασικό σου σύστημα πεποιθήσεων και συνεπώς τη ζωή σου.

Η Συνείδηση και η Ενέργεια διευκολύνουν την Εξελικτική Ανάπτυξη

Οι εκδοχές για το τέλος του Εμπεδοκλέους

[Μέσα από το έργο του Διογένους Λαερτίου, “Βίοι Φιλοσόφων” Βιβλίο Η’]

Για τον θάνατο του δεν υπάρχουν πολλές εκδοχές. Γιατί ο μεν ο Ηρακλείδης αφού διηγείται περί την άπνουν και πόσο δοξάστηκε ο Εμπεδοκλής επαναφέροντας ζωντανή την πεθαμένη γυναίκα, προχωρεί και λέει ότι ο φιλόσοφος έκανε θυσία στο αγρόκτημα του Πεισάνακτα όπου είχαν προσκληθεί και μερικοί φίλοι του μεταξύ των οποίων και ο Παυσανίας.

61. Ο Ηρακλείδης διηγείται για την “άπνουν” ότι η κατάστασις της ήταν τέτοια που επί τριάντα μέρες διατηρούσε το σώμα της χωρίς αναπνοή και σφυγμό (συντηρείν άπνουν και άσφηκτον το σώμα). Γι' αυτό ο Ηρακλείδης τον είπε και γιατρό και μάντη.

68. Έπειτα, μετά το συμπόσιο, οι άλλοι σκορπίστηκαν δεξιά – αριστερά για να κοιμηθούν κάτω από τα δένδρα του παρακείμενου αγρού ή όπου ήθελαν, αυτός έμεινε στο μέρος που έγινε η θυσία και το συμπόσιο. Όταν ξημέρωσε σηκώθηκαν αλλά αυτός δεν βρέθηκε. Και ενώ τον αναζητούσαν και ρωτούσαν του υπηρέτες που είναι ο Εμπεδοκλής, έλεγαν ότι δεν ήξεραν. Ένας είπε ότι κατά τα μεσάνυχτα άκουσε μεγάλη φωνή που καλούσε τον Εμπεδοκλή. Σηκώθηκε τότε και είδε φως ουράνιο και φέγγος λαμπάδων, άλλο τίποτα.

Οι φίλοι του εξεπλάγησαν με την είδηση αυτή, ο δε Παυσανίας έστειλε μερικούς να τον αναζητήσουν. Έπειτα διέκοψε την αναζήτηση και απεφάνθη ότι συνέβη σε αυτόν ένα τέλος όπως το ευχόταν. Παρότρυνε δε στους παρισταμένους να προσφέρουν θυσία στον Εμπεδοκλή γιατί είχε γίνει θεός.

69. Ο Έρμιππος λέει ότι κάποια Πανθεία Ακραγαντίνη, “απελπισμένη από τους ιατρούς” την έκανε καλά αυτός, και γι' αυτό έκανε θυσία. Οι προσκεκλημένοι ήταν γύρω στους ογδόντα.

Ο Ιππόβοτος βεβαιώνει ότι ο φιλόσοφος σηκώθηκε και προχώρησε προς την Αίτνα (το βουνό με το ηφαίστειο), και όταν έφτασε στους κρατήρες βυθίστηκε μέσα και εξαφανίστηκε, θέλοντας να επιβαιβεώσει τη φήμη του ότι είχε γίνει θεός. Η αλήθεια μαθεύτηκε αργότερα όταν το ηφαίστειο πέταξε έξω το ένα πέδιλο του. Γιατί συνήθιζε να φοράει χάλκινα πέδιλα. Ο Παυσανίας όμως (κατά τον Ηρακλείδη) δεν συμφωνούσε με αυτήν την εκδοχή.

71. Στις διηγήσεις όμως αυτές εναντιώνεται ο Τίμαιος, “ρητώς λέγων” ότι “εξεχώρησεν είς Πελοπόννησον και το σύνολον ουκ επανήλθε” - από όπου δεν ξαναγύρισε ποτέ.

Άρα και ο τρόπος του θανάτου του, μας είναι άγνωστος (και την τελευτήν άδηλον είναι). Τον διαψεύδει (ο Τίμαιος) τον Ηρακλείδη τον οποίον και ονομαστικά αναφέρει στο 14ο βιβλίο του. Γιατί λέει πως ο Πεισάναξ ούτε Ακραγαντίνος ήταν (ήταν Συρακούσιος) ούτε κτήμα είχε στον Ακράγαντα. Επί πλέον αν ένας τέτοιος λόγος είχε διαδοθεί, ο Παυσανίας θα είχε ανεγείρει ένα μνημείο για τον φίλο του σαν σε θεό, ένα άγαλμα ή έναν ναό γιατί είχε τα μέσα (και γαρ πλούσιον είναι). “Πως λοιπόν, θα ριχνόταν στους κρατήρες, προσθέτει, που ενώ είναι τόσο κοντά, ποτέ δεν έκανε λόγο; Άρα πέθανε στην Πελοπόννησο”.

72. “Δεν πρέπει εξ άλλου να θεωρείται περίεργο ότι δεν φαίνεται πουθενά τάφος του, γιατί και πολλών άλλων δεν υπάρχει”.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΌΦΩΝ” ΒΙΒΛΙΟΝ Η’ ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ

------------------------------

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ – ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ: ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΕΠΙ ΓΗΣ

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ - ΤΑ ΑΠΟΡΡΗΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Ο ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΙΣΤΗΚΕ Ν' ΑΦΗΚΕΙ ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΑΝΩΛΕΘΡΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Απόσπασμα από το έργο του ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ, για τον ΠΥΘΑΓΟΡΑ

Όσοι επαινούν τον Σάμιο Πυθαγόρα λένε  γι' αυτόν ότι δεν ήταν ακόμη  Ίωνας, όταν γεννήθηκε κάποτε  στην Τροία ως Εύφορβος (μετενσάρκωση).

Πέθανε και αναβίωσε, αλλά το ότι είχε πεθάνει (στην Τροία), επιβεβαιώνεται  και από τον Όμηρο. 

Ποτέ δεν φορούσε ρούχα από δέρμα  σκοτωμένων  ζώων και επίσης απέφευγε να τρώει και να θυσιάζει ζώα για να διατηρείται αγνός. Δεν ήθελε να  βάφονται οι βωμοί με αίμα και προτιμούσε τις μελόπιτες, το λιβάνι  και τους ύμνους. Τέτοιες προσφορές συνήθιζε να κάνει στους θεούς εκείνος ο άνδρας γιατί γνώριζε πως τις προτιμούσαν οι θεοί από τις εκατόμβες και τα μαχαίρια μέσα σε πανέρια.

Συναναστρεφόταν με τους θεούς και μάθαινε από αυτούς ποιες ανθρώπινες ενέργειες τους ευχαριστούν και ποιες απεχθάνονται.
Από τους θεούς διδάχτηκε και τα σχετικά με τη φύση. Οι άλλοι είχαν διάφορες γνώμες  για τον θεό και αντίθετες μεταξύ τους. Σ' αυτόν είχε φανερωθεί ο Απόλλων και είπε ποιος ήταν. Κι άλλοι θεοί είχαν φανερωθεί χωρίς να πουν ποιοι είναι, όπως η Αθηνά, οι Μούσες και άλλοι, των οποίων τις μορφές και τα ονόματα αγνοούν οι άνθρωποι.

Ότι έλεγε ο Πυθαγόρας οι συνομιλητές του το θεωρούσαν νόμο και τον τιμούσαν ως απεσταλμένο του Δία. Κρατούσαν κλειστό το στόμα τους  σχετικά με το θείο, διότι άκουγαν πολλά θεϊκά και απόρρητα που ήταν δύσκολο να μην τα πουν αν δεν μάθαιναν πρώτα ότι και η σιωπή είναι λόγος.

Απόσπασμα από το έργο του ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΥ, «Άπαντα τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον», εκδόσεις Κάκτος. 

-------------------------------------

ΟΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ” - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑΣ

ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΑΠΟ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΧΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΑ, ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΡΥΛΙΚΑ.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ” - ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

(Απόσπασμα)

11. Ήταν δε και εξαιρετικά ωραίος, σοβαρός και αξιοπρεπέστατος. Και οι μαθηταί του είχαν τη γνώμη πως ήταν εκείνος ο Απόλλων που είχε έρθει από τα υπερβόρεια μέρη (ως είη Απόλλων εξ Υπερβορείων αφιγμένος), ενώ άλλοι έλεγαν πως είναι ο “Πύθιος Απόλλων”. Λέγεται δε ότι κάποτε που γδυνόταν φάνηκε ο χρυσός μηρός του. Και ότι μια μέρα που περνούσε τον ποταμό Νέσσο, ο ποταμός τον καλωσόρισε – πολλοί το λένε αυτό.

14. Και πρώτος αυτός λένε απεφάνθη ότι η ψυχή, κάνοντας αναγκαστικά έναν προδιαγεγραμμένο γύρο (κύκλον ανάγκης αμείβουσαν) πηδάει πότε σε τούτη και πότε σε εκείνη την ύπαρξη.

Τόσο δε τον θαύμαζαν που έλεγαν οι μαθηταί του ότι είναι προφήτης που εκδηλώνει τη φωνή του θεού. Αλλά κι ο ίδιος λέει σ’ ένα γραφτό του πως αφού έμεινε 207 χρόνια στον Άδη, ξαναγύρισε στους ανθρώπους. Γι’ αυτό και είχε σταθερούς οπαδούς, και πήγαιναν να ακούσουν τους λόγους του και Λευκανοί και Πευκέτιοι και Μεσσάπιοι και Ρωμαίοι ακόμη.

15. Μέχρι του Φιλολάου ήταν αδύνατον να γνωρίσει κανείς οποιοδήποτε από τα δόγματα του Πυθαγόρου. Ο Φιλόλαος έφερε στην δημοσιότητα τα περίφημα τρία βιβλία, που τα αγόρασε ο Πλάτων διαθέσας το (τεράστιο) ποσόν των 100 μνων. 

Πάνω από 600 ήταν εκείνοι που παρακολουθούσαν τα νυχτερινά μαθήματα του Πυθαγόρου (την νυκτερινήν ακρόασιν απήντων αυτού). Κι όσοι αξιώνονταν να τον ιδούν, τό ‘γραφαν (με υπερηφάνεια) στους δικούς τους σαν κάτι μεγάλο γεγονός. Οι δε Μεταποντίνοι αποκαλούσαν το σπίτι του ιερό της Δήμητρας και το προπύλαιο (τη βεράντα) κατοικία των Μουσών (μουσείον), όπως ιστορεί ο Φαβωρίνος εις το υπό τον τίτλον “Παντοδαπαί ιστορίαι” έργο του.

16. Και οι άλλοι Πυθαγόριοι έλεγαν ότι δεν προορίζονταν για όλους όλες οι διδασκαλίες (μη είναι προς πάντας πάντα ρητά) όπως μαρτυρεί ο Αριστόξενος στο δέκατο βιβλίο των “Παιδευτικών νόμων” του.

ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ ΛΑΕΡΤΙΟΥ “ΒΙΟΙ ΦΙΛΟΣΌΦΩΝ” ΒΙΒΛΙΟΝ Η’ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

----------------------------------

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ Ο ΘΕΟΣΤΑΛΤΟΣ 

ΟΙ ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΛΕΓΕ Ο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ

ΠΕΡΙ ΑΜΕΤΡΙΑΣ ΣΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ – ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ - Η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ – Η ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΒΙΩΝ ΤΟΥ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΑΦΗ

Η ΙΔΙΟΧΕΙΡΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ - ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ!