Το Έσοπτρον (Καθρέπτης) του Διονύσου

 ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ και ΣΥΓΓΡΑΦΕΥΣ Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη

ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΕΚΠΟΜΠΩΝ Ελληνική Γλώσσα, Φιλοσοφία, Μυθολογία, Ιστορία 

ΙΔΑΙΟΝ | Φιλοσοφικά 

---------------------------------

Η ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΜΕΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Ο Ψαμμήτιχος ο 1ος έγινε βασιλιάς της Αιγύπτου το -664.
Η Αίγυπτος τότε ήταν κάτω από την κατοχή των Ασσυρίων του Εσχαραδών και του γιού του Ασουρμπανιπάλ. Αυτοί, εφαρμόζοντας το αθάνατο διαίρει και βασίλευε, είχαν χωρίσει την Αίγυπτο σε δώδεκα περιοχές, με έναν άρχοντα στην κάθε μία.

Ο Ψαμμήτιχος οραματίζεται την ενοποίηση της Αιγύπτου και την απελευθέρωση από το ζυγό των πανίσχυρων Ασσυρίων. Οι υπόλοιποι άρχοντες δεν συμφωνούν και έτσι ο Ψαμμήτιχος κρύβεται στα έλη και οργανώνει μυστικά την ανατροπή. Ηρθε και σε συνεννόηση με Ίωνες και Κάρες πειρατές, που είχαν αποβιβαστεί στην Αίγυπτο και λυμαινόντουσαν τη χώρα. Εννιά χρόνια του πήρε η μυστική ετοιμασία αλλά τα κατάφερε.
Τηρώντας τις υποσχέσεις του, έδωσε στους Ιωνες και τους Κάρες δύο περιοχές δίπλα στο Νείλο, τη μία απέναντι απ' την άλλη, να φτιάξουν καινούργια πατρίδα. Οι περιοχές αυτές ονομάστηκαν στρατόπεδα.
Αποφάσισε τότε να στείλει Αιγύπτια παιδιά να ζήσουν με τους Έλληνες, να μάθουν Ελληνικά και μετά να γίνουν διερμηνείς, που θα βοηθούσαν στην καλλιέργεια περισσότερων σχέσεων με τους Έλληνες.

Έτσι καταφέραμε, λέει ο Ηρόδοτος, να μαθαίνουμε τι γινόταν στην Αίγυπτο, από την εποχή του Ψαμμήτιχου και μετά.

Ο Ψαμμήτιχος βασίλεψε δημιουργικά 55 χρόνια.

Το 2017 βρέθηκε σε μία λίμνη το τεράστιο [ύψους 8 μέτρων] άγαλμά του με Ελληνική χαραγμένη επιγραφή.

http://dimitristsokakis.blogspot.com/

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΦΩΚΑΕΥΣ

Ο Διονύσιος ο Φωκαεύς (έδρασε γύρω στο -500) υπήρξε Έλληνας στρατηγός της Ιωνικής Επανάστασης. Καταγόταν από τη Φώκαια της Ιωνίας και μοναδική πρωτογενής πηγή πληροφοριών για το βίο του είναι το έκτο βιβλίο του Ηροδότου, πιο συγκεκριμένα τα κεφάλαια που εξιστορούν τη Ναυμαχία της Λάδης.

Το πέμπτο έτος της επανάστασης (-494) οι ελληνικές πόλεις της Ιωνίας και του ανατολικού Αιγαίου συγκέντρωσαν όλα τα αξιόμαχα πλοία τους στη νησίδα Λάδη, ώστε να προστατεύσουν τη Μίλητο από επικείμενη επίθεση των Περσών. Ο Διονύσιος ήταν επικεφαλής των τριών τριήρεων που συνεισέφερε η Φώκαια. Όταν οι Πέρσες μαζί με τους Φοίνικες και Κυπρίους συμμάχους τους πλησίασαν, επικράτησε διχογνωμία στις τάξεις των Ελλήνων και κάποιες πόλεις σκέφθηκαν να ανακαλέσουν τις δυνάμεις τους, φοβούμενες ότι η αριθμητική υπεροχή των Περσών (600 πλοία προς 353) καταδίκαζε οποιαδήποτε προσπάθεια σε αποτυχία.

Στη συνέλευση των στρατηγών, όπου θα λαμβανόταν η τελική απόφαση, ο Διονύσιος έπεισε τους υπολοίπους όχι μόνο να παραμείνουν, αλλά και να του αναθέσουν την αρχηγία. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, είπε τα παρακάτω λόγια:

Τώρα βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού, ή για να είμαστε ελεύθεροι, ή για να είμαστε σκλάβοι και μάλιστα δραπέτες σκλάβοι. Τώρα θα αποφασίσετε εάν θέλετε να καταβάλετε κόπο, να νικήσετε τους αντιπάλους και να απελευθερωθείτε, ή εάν θα προτιμήσετε τη νωθρότητα και την αταξία, η οποία ούτως ή άλλως δε θα σας γλιτώσει απ' την τιμωρία του βασιλιά (εννοεί το Δαρείο). Ακολουθήστε με και τεθείτε υπό την ηγεσία μου, και εγώ (εάν οι θεοί είναι δίκαιοι) υπόσχομαι πως είτε τελικά δε θα γίνει μάχη, ή εάν γίνει θα τους αποδεκατίσουμε.

Την επόμενη ημέρα ο Διονύσιος ξεκίνησε την προετοιμασία του ελληνικού στόλου με πολύ σκληρά γυμνάσια. Φαίνεται πως πραγματικός στόχος του ήταν να εντυπωσιάσει τους Πέρσες και να τους κάνει να φύγουν χωρίς να δώσουν μάχη, αλλά τελικά πυροδότησε μια σειρά από αντιδράσεις που οδήγησαν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Μετά από μία κοπιαστική εβδομάδα, τα εξαντλημένα πληρώματα αρκετών πλοίων αρνήθηκαν να συνεχίσουν τις ασκήσεις και στρατοπέδευσαν στην ακτή, λέγοντας ότι «προτιμούν τη σκλαβιά από τα μαρτύρια που τους επέβαλλε ένας αλαζόνας στρατηγός». 

Βλέποντας το αρνητικό κλίμα, οι από πριν αμφιταλαντευόμενοι Σάμιοι αποφάσισαν να αλλάξουν παράταξη: συνεννοήθηκαν μυστικά με τους Πέρσες και υποσχέθηκαν να αποχωρήσουν, με αντάλλαγμα συγχώρεση για τη συμμετοχή τους στην επανάσταση. Πράγματι, όταν ξεκίνησε η ναυμαχία, τα περισσότερα από τα εξήντα σαμιακά πλοία εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, ενώ πολλά ακόμη πληρώματα δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο. Όπως ήταν φυσικό υπό τέτοιες συνθήκες, ο περσικός στόλος κατήγαγε εύκολη νίκη.

Ο Διονύσιος ήταν από τους τελευταίους που αποχώρησαν από το πεδίο της μάχης, κατά την οποία είχε καταλάβει τρία εχθρικά πλοία. Αποφάσισε όμως να μην επιστρέψει στη Φώκαια, γνωρίζοντας ότι σύντομα θα έπεφτε στα χέρια των Περσών. Αρχικά έπλευσε προς τη Φοινίκη, όπου κούρσεψε εμπορικά πλοία και αποκόμισε πλούσια λάφυρα. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Σικελία και επιδόθηκε στην πειρατεία. Σε αυτό το σημείο ο Ηρόδοτος κλείνει την αφήγησή του για το Φωκαέα στρατηγό, λέγοντας ότι ως πειρατής δεν πείραζε τα ελληνικά πλοία, αλλά μόνο τα τυρρηνικά και τα καρχηδονιακά.

https://el.wikipedia.org/

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ – ΛΗΤΩ, ΓΕΝΝΗΣΙΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΑΠΟΛΛΩΝ, Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ!

«Η Άρτεμις εγεννήθη πριν απ΄ τον Απόλλωνα και βοήθησε την μητέρα της Λητώ, να ξεγεννήσει τον Απόλλωνα. Εδώ, δεν είναι παιδαριώδες. Εδώ κρύβεται ότι κατά τη δημιουργία του Σύμπαντος Κόσμου, προηγήθηκαν οι κοσμικές ακτινοβολίες της Αρτέμιδος και μετά από εκατομμύρια, δισεκατομμύρια χρόνια δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα, που εκπροσωπείται από τον Απόλλωνα.

Και το “Λητώ”, δεν είναι τυχαίο το όνομα. Είναι φως. Ηλιοφώς κατερχόμενον ενισχυμένον κάτω εδώ στον χώρο. Τον μεγάλο χώρο. Ωμέγα. Ωμέγα! Δεν βάζουμε Λητώ, όμικρον, ο, μικρό...

Στην Κρήτη την Λητώ την λένε Λατώ. Που σημαίνει (από το Λας) η πέτρινη μεγάλη περιοχή. Είναι δωρικό.

Αυτή είναι η προσέγγιση κατά Ησίοδο, του ονόματος Λητώ και του Μύθου του συμβολικού, πως γεννήθηκε η Άρτεμις πρώτη και μετά βοήθησε τη μητέρα να ξεγεννήσει τον Απόλλωνα.
Βεβαίως η πρώτη κοσμική ακτινοβολία η συμπαντική και μετά η ηλιακή του δικού μας συστήματος με αρχηγέτη τον Απόλλωνα.
Και δεν λέει εδώ του Δία. Ο Δίας είναι ο ήλιος, είναι η μάζα, είναι η δύναμη. Είναι οι υδρογονικές εκρήξεις που γίνονται επάνω. Ο Απόλλων είναι η ακτινοβολία. Αυτή που φέρει την ζωή εδώ και την ζέση και την ζεύξη».

Ελευθέριος Διαμαντάρας

(απομαγνητοφωνμένο απόσπασμα από ραδιοφωνική εκπομπή: https://www.youtube.com/watch?v=DiG25Ax6Lws

Ο κ. Ελευθέριος Διαμαντάρας είναι ακαδημαϊκός, συγγραφέας και ερευνητής της Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας. Περισσότερα για το βιογραφικό του εδώ: http://www.knossopolis.com

Εικόνα: Δίας, Λητώ, Απόλλων, Άρτεμις. Αναθηματικό ανάγλυφο -420 wikimedia.org

---------------------------------------

μύθος : «σκοτεινός λόγος, παρά το μύω» (Ε.Μ). (μύω = κλείω∙ - κατάληξη –θος από το θέω = τρέχω. Κατά τον Γ. Μιστριώτη (Μεγάλη Ελληνική Γραμματολογία) «ο μύθος  δεν δύναται να γίνει καταληπτός εάν υπερβαίνει τας δυνάμεις της μνήμης. Διά τούτο πρέπει να είναι ευμνημόνευτος». 
Ενώ ο Πλάτων στον «Κριτία» σημειώνει: «ΜΥΘΟΥ ΜΕΝ ΣΧΗΜΑ ΕΧΟΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ ΕΣΤΙ» (22, c-d). Δηλαδή: 

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΜΥΘΟ ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

ΗΘΕΛΑΝ ΤΟΝ ΙΔΑΝΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

«Μη συντάσσεσαι με την γνώμη των πολλών». (Πυθαγόρας)

Την αρετή την αποκαλούσε ο Πυθαγόρας αρμονία ψυχής· σύμμετρο συνδυασμό πνευματικών και ηθικών προτερημάτων· "καλόν καγαθόν".

Ήθελαν τον ιδανικό άνθρωπο οι Αρχαίοι Έλληνες.

Ο Σωκράτης θέτει ως βασική προϋπόθεση του ενάρετου το Μυστηριακό Δελφικό ρητό "Γνώθι σαυτόν". Απ' αυτό αποφαίνεται το "ουδείς εκών κακός" δηλ. η άγνοια εξωθεί στο κακό, ο σοφός είναι κατ' ανάγκη ενάρετος. Η αρετή λοιπόν εδράζεται πάνω στη γνώση, στην επιστήμη, στη σοφία, επομένως είναι διδακτή. Η κακία προκύπτει απ' την αμάθεια, την ανεπιστημοσύνη, την έλλειψη γνώσης.

Η αρετή κατά τον Πλάτωνα είναι ορθή ιδιότητα, εσωτερική τάξη, αρμονία ψυχής, η δε κακία το αντίθετο. Μόνο ο ενάρετος είναι ελεύθερος, γιατί κυριαρχεί σ' αυτόν ο νους· είναι πλούσιος γιατί είναι χαρούμενος, ατάραχος, αυτάρκης. Αν η ψυχή κυριαρχείται από το πάθος γίνεται δούλη, δειλή, περίλυπη.

Σκοπός της αρετής είναι η ευδαιμονία. Κύριο γνώρισμα της ευδαιμονίας είναι η συμμόρφωση της ψυχικής μας ενεργητικότητας στην Αρετή.

Ο Αριστοτέλης στο σύγγραμμά του, τα ηθικά Νικομάχεια, ασχολείται εκτενέστατα και αναλυτικότατα με την αρετή. Την παραδέχεται ως κτητή (μπορεί να αποκτηθεί) με την έξη και την πράξη. Με την ενεργητικότητα του λόγου προκύπτει η σοφία, με την ενεργητικότητα της βούλησης η ηθική και με την ενεργητικότητα που εκδηλώνεται με πράξεις, η Αρετή.

208. Ξενοφών – Απομνημονεύματα, βιβλίο δ΄.

Τόσο ωφέλιμος, λοιπόν, ήταν ο Σωκράτης, σε κάθε περίπτωση και με κάθε τρόπο, ώστε να είναι φανερό – ακόμη και σε κάποιον που εξετάζει κι έστω και λίγο αντιλαμβάνεται τα πράγματα – ότι τίποτε δεν ήταν ωφελιμότερο από την συναναστροφή με τον Σωκράτη, διότι εξίσου ωφελούσε όσους τον συναναστρέφονταν, είτε αστειευόμενος είτε μιλώντας σοβαρά.

ΣΤΟΒΑΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟ – ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ

ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ: ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΦΙΛΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΥΠΕΡΕΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΗ

https://enneaetifotos.blogspot.com/

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΤΟΥ ΣΚΕΠΤΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΡΘΩΣ ΖΗΝ

Πρέπει να απαλλαγούν οι νέες γενιές από περιττές ενοχές που μας συσσώρευσαν άλλοι. Η Ελλάδα δεν έχει προπατορικό αμάρτημα που να βαραίνει τους γόνους της. Είναι λάθος να οικειοποιηθούμε ξένα καρμικά βάρη. Η Ελλάδα έχει κήπο Εσπερίδων. Κήπος τον οποίο δεν μπαίνουμε αφετηριακά και δεν μας ξεγελά ο όφις του γυναικείου πειρασμού.

Εμείς οι Έλληνες τιμήσαμε τη θηλυκή αρχή για αυτό βάλαμε στον Όλυμπο, έξι θεούς και τις θεές. Απολύτως ισάριθμα μεγέθη.

Σε εμάς τους Έλληνες δεν μας δωρήθηκε αφετηριακά η αίθουσα της σοφίας χωρίς να προβούμε σε κανένα άθλο. Ο ηρωικός γενάρχης μας Ηρακλής πρώτα δοκιμάστηκε και έκανε 12 άθλους και στο τέλος των άθλων του, μπήκε στον ελληνικό παράδεισο, τον κήπο των εσπερίδων για να δρέψει τα τρία χρυσά μήλα, δηλαδή τις τρεις μυήσεις. Και τότε ακόμα πάλεψε με τον όφη Λάδωνα και τον νίκησε και δεν νικήθηκε από κανέναν όφη με γυναικεία σύμπραξη και δόλο.

Εμείς οι Έλληνες αδελφοποιήσαμε τον ορατοαόρατο κόσμο του Διονύσου και του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Εμείς οι Έλληνες είχαμε τον Τήλεφο του Ηρακλή και της Αύγης τον γιο, και μέσω του Τήλεφου και του Πήγασου, δηλαδή μέσω του εξαίφνης φτάσαμε λογοδυναμικά και νοερά στο Γαλαξία της Ανδρομέδας και χαρτογραφήσαμε το ουράνιο στερέωμα.

Ας μας αφήσουν ήσυχους λοιπόν με τις δικές τους εντροπικές συλλήψεις και τα αφετηριακά αμαρτήματα που δήθεν μας βαραίνουν. Δεν είναι αυτός ο δικός μας Ελληνικός τρόπος του σκέπτεσθαι και του ορθώς ζην.

Ας το καταλάβουμε επιτέλους!!!

Αναστάσιος Ασημακόπουλος

Απομαγνητοφώνηση - Απόσπασμα από ομιλία του Αναστασίου Ασημακόπουλου που μπορείτε να παρακολουθήσετε εδώ:

ΕΝΩΔΩΝ: ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟ ΚΑΚΟ. [06-05-2021]

Ρένος Αποστολίδης - Με ποιότητα και ουσία

Vita Contemplativa

ΤΟ ΜΑΝΤΕΙΟ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ «ουδέν ποικιλώτερον»

Στο κείμενο του Ηροδότου, που αναφέρεται στο ιερό του θεού Διονύσου, γίνεται ένας παραλληλισμός με αυτό του μαντείου των Δελφών, γεγονός από το οποίο διαφαίνεται η φήμη και η εμβέλεια του διονυσιακού μαντείου.

Όπως ακριβώς και στους Δελφούς, η προμάντις που δίνει τους χρησμούς είναι γυναίκα.

Στο ιερό του θεού στο Παγγαίο αναφέρεται και ο σκηνικός φιλόσοφος Ευριπίδης:

Κρυπτός δ’ εν άντροις της υπαργύρουχθονός ανθρωποδαίμων κείσεται βλέπων φάος, Βάκχου προφήτης, ώστε Παγγαίου πέτραν ώκησε, σεμνός τοίσιν ειδόσιν θεός.

Απόδοσις: Σαν ανθρωπόθεος όμως μέσα στα άντρα θα μένει ασημογής και φως θα βλέπει, όπως στου Παγγαίου θρόνιασε το βράχο ο προφήτης του Βάκχου, που λογιέται θεός και τον τιμούν αυτοί που ξέρουν.

https://enneaetifotos.blogspot.com/

Η ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ - ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΙΔΡΟΣ (απόσπασμα)

Κάθε ψυχή είναι αθάνατη διότι κάθε τί που κινείται από μόνο του είναι αθάνατο. Κάθε άλλο όμως, που κάτι άλλο κινεί και από κάτι άλλο κινείται, όταν τερματίζει την κίνησή του, τερματίζει την ζωή του.

Μόνο, λοιπόν, αυτό που κινεί το ίδιο τον εαυτό του είναι και πηγή κίνησης και αρχή κίνησης για τα υπόλοιπα, όσα κινούνται, επειδή ακριβώς ποτέ δεν εγκαταλείπει τον εαυτό του. Η αρχή, επομένως, είναι κάτι που δεν δημιουργείται. Διότι κατ’ ανάγκη, κάθε τί που δημιουργείται οφείλει την δημιουργία του σέ μια αρχή. Η αρχή όμως η ίδια σε τίποτα. Διότι εάν η αρχή πραγματοποιείται από κάτι άλλο, δεν θα ήταν δυνατό να ονομαστεί αρχή. Εφόσον λοιπόν δεν δημιουργείται, αναγκαστικά είναι και άφθαρτη. Διότι αν πραγματικά χαθεί η αρχή, ούτε η ίδια είναι δυνατόν να δημιουργηθεί από κάτι άλλο, ούτε κάτι άλλο από αυτήν, εάν αναγκαστικά τα πάντα οφείλουν την δημιουργία τους σε μία αρχή.

Έτσι λοιπόν η αρχή της κίνησης, είναι το όν εκείνο που κινεί μόνο του τον εαυτό του. Αυτό μάλιστα δεν είναι δυνατόν ούτε να χαθεί ούτε να γεννηθεί, διαφορετικά και ολόκληρος ο ουρανός και στο σύνολό της η δημιουργία θα καταποντιστούν και θα σταθούν και ποτέ πια δεν θα έχουν αρχή, από την οποία θα κινηθούν πάλι. 

Αφού λοιπόν αποδείξαμε πως είναι αθάνατο αυτό που κινεί τον εαυτό του, δεν θα διστάσει κανείς να ομολογήσει ότι και η ουσία και η αιτία ύπαρξης της ψυχής είναι η ίδα η ύπαρξη. Διότι κάθε σώμα, στό οποίο η κίνηση προέρχεται από εξωτερικές δυνάμεις, είναι άψυχο. Αυτό όμως , στο οποίο η κίνηση προέρχεται από τον ίδιο τον εαυτό του, είναι έμψυχο, και τέτοιου είδους είναι η φύση της ψυχής. Αν όμως αυτό έτσι έχει, εάν δηλαδή αυτό που κινεί μόνο του τον εαυτό του δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ψυχή, αναγκαστικά η ψυχή θα είναι κάτι αδημιούργητο και αθάνατο.

Πλάτωνος Φαίδρος (απόσπασμα)

https://lespensess.wordpress.com/

------------------------------

ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΦΑΙΔΡΟΣ – Σχετικές αναρτήσεις

ΠΛΑΤΩΝ – ΤΙΜΑΙΟΣ: ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Όπως λοιπόν έχουμε πολλές φορές πει, συνυπάρχουν μέσα μας τρία διαφορετικά είδη ψυχής, το καθένα με τις δικές του κινήσεις. Και ας υπενθυμίσουμε με δυο λόγια για μία ακόμα φορά ότι όποιο από αυτά αδρανεί και δεν εκτελεί τις κινήσεις του γίνεται κατ' ανάγκη το ασθενέστερο, ενώ όποιο γυμνάζεται συνεχώς γίνεται το ισχυρότερο. Συνεπώς εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να εξασφαλίσουμε τη σύμμετρη ανάπτυξη των κινήσεων του καθενός.

Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι το κυρίαρχο είδος της ψυχής, που έδωκε ο θεός στον καθένα μας, είναι ένας δαίμων. Είναι αυτό που, όπως είπαμε, κατοικεί στην κορυφή του σώματος και μας ανυψώνει από η γη στον συγγενικό μας ουρανό. Γιατί η αλήθεια είναι ότι είμαστε φυτά όχι της γης, αλλά τού ουρανού. Στον ουρανό συνέβη η πρώτη γέννηση της ψυχής και εκεί βρίσκονται οι ρίζες μας. Εκεί η θεϊκή ψυχή προσαρτά και ριζώνει το κεφάλι μας, και από εκεί ορθώνει προς τα κάτω όλο το σώμα. 

Αν λοιπόν κάποιος έχει αφοσιωθεί στις επιθυμίες και τις έριδες και σπαταλάει εκεί όλη την ορμή του, οι σκέψεις του γίνονται αναγκαστικά θνητές. Θα γινόταν μάλιστα εξ ολοκλήρου και ο ίδιος θνητός, αν ήταν δυνατόν. Στην πραγματικότητα ελάχιστα απέχει απ' αυτό αφού έχει αναπτύξει μόνο το θνητό μέρος του. Αν όμως έχει αφιερωθεί στην αγάπη της μάθησης και της αληθινής σοφίας και καλλιεργεί αυτήν κυρίως την πλευρά του εαυτού του, για να προσεγγίσει την αλήθεια, είναι υποχρεωμένος να σκέφτεται τα αθάνατα και τα θεία. Λίγο απέχει από την κατάκτηση της αθανασίας, όσο η αθανασία είναι προσιτή στην ανθρώπινη φύση και επειδή πάντοτε φροντίζει για τη θεϊκή ψυχή και περιποιείται το δαίμονα που φιλοξενεί μέσα του, φθάνει και ο ίδιος σε ιδιαίτερη ευδαιμονία.

Η σωστή φροντίδα για όλα τα πράγματα είναι μία: να προσφέρεις στο καθένα οικείες τροφές και κινήσεις. Οικείες όμως και συγγενικές κινήσεις για το θείο που υπάρχει μέσα μας είναι οι σκέψεις και οι περιφορές του κόσμου. Αυτές πρέπει ν ακολουθούμε όλοι. Και τους δικούς μας κύκλους, που διαστρεβλώθηκαν κατά την γέννησή μας, πρέπει να τους επαναφέρουμε στην ορθή τροχιά μαθαίνοντας την αρμονία και την ομαλή περιφορά του Κόσμου. Έτσι θα εξομοιώσουμε την νόηση με το αντικείμενό της - ομοιότητα σύμφωνη με την πρωταρχική της φύση. Και με την εξομοίωση αυτή θα κατακτήσουμε την προκαθορισμένη άριστη ζωή, έχοντας εκπληρώσει τον σκοπό που έθεσαν και θα εξακολουθήσουν να θέτουν πάντοτε στους ανθρώπους οι θεοί.

https://lespensess.wordpress.com/

----------------------------------

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΥΗΣΗ

ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΤΙΜΑΙΟΣ (ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ)

ΠΛΑΤΩΝ – ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΙΜΑΙΟΣ - Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΕΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΤΕΛΕΙΑ ΜΕ ΕΚΕΙΝΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ - ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΤΙΜΑΙΟΣ [Ή Περί Φύσεως]

ΜΕ ΦΡΟΝΙΜΑ ΚΑΙ ΚΟΣΜΙΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

12. ΚΕΙΕΣ: Ήταν έθιμο των νεαρών γυναικών των Κείων, να πηγαίνουν μαζί στα δημόσια ιερά, και να περνούν την ημέρα η μια με την άλλη, ενώ οι μνηστήρες τις έβλεπαν με θαυμασμό να παίζουν και να χορεύουν και το βράδυ, αυτές πήγαιναν στο σπίτι της καθεμιάς με τη σειρά, και η μια πρόσφερε τις υπηρεσίες της στους γονείς και τους αδελφούς της άλλης, και, ακόμη, τους έπλεναν και τα πόδια. Πολλές φορές, περισσότεροι από ένας άντρες, ερωτεύονταν μία κοπέλα, με τόσο φρόνιμα και κόσμια αισθήματα, ώστε, μόλις η κοπέλα έδινε το λόγο της σε έναν, οι άλλοι αμέσως σταματούσαν την προσπάθεια. Το σημαντικότερο επακόλουθο της καλής διαγωγής των γυναικών, ήταν πως οι Κείοι δε θυμούνταν να έγινε ούτε μοιχεία ούτε αποπλάνηση ανύμφευτης γυναίκας, για επτακόσια χρόνια.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ & ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΡΕΤΑΙ 

ΕΚΔ. ΖΗΤΡΟΣ 

-------------------------------

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Μ' ΑΥΤΑ ΘΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΦΤΕΡΩΜΑ

Διαβάζουμε στον Φαίδρο του Πλάτωνος: Η δύναμη του φτερού είναι το φυσικό της να τραβάει το βαρύ προς τα πάνω, και να τo ανεβάζει ψηλά εκεί όπου κατοικεί το γένος των θεών κι απ' όσα είναι κατά το σώμα ή ψυχή έχει μεταλάβει πιο πολύ από το θείο· και το θείο είναι όμορφο, σοφό, καλό και ό,τι άλλο όμοιο. Μ' αυτά δα πολύ θρέφεται και μεγαλώνει τής ψυχής το φτέρωμα, ενώ με το άσχημο και με το κακό και με τ άλλα τ' αντίθετα μαραίνεται κι αφανίζεται. ΣΩΚΡΑΤΗΣ (ΠΛΑΤΩΝΟΣ -  ΦΑΙΔΡΟΣ 246 d)

Στου ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ τα ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ Διαβάζουμε: ΖΗΤΗΜΑ ΣΤ'

Με ποιαν άραγε έννοια, λέγεται στο Φαίδρο, πως η φύση του φτερού, που σηκώνει ψηλά το βαρύ, μετέχει περισσότερο απ' όλα τα σωματικά στοιχεία στο θείο;

Μήπως, επειδή ο λόγος είναι για τον έρωτα, και ο έρωτας σχετίζεται με την ομορφιά του σώματος, και η ομορφιά, επειδή μοιάζει με τα θεία, παρακινεί και βοηθεί την ψυχή να Θυμηθεί;

Η μάλλον, δε χρειάζεται καθόλου να επεξεργαστούμε το ζήτημα, αλλά απλώς να κατανοήσουμε ότι, από τις δυνάμεις της ψυχής που βρίσκονται στο σώμα, και που είναι περισσότερες από μία, μετέχει πιο πολύ στο θείο η λογική και διανοητική, για την οποία ο Πλάτων είπε πως αναφέρεται στα θεία και ουράνια;

Αυτή σωστά την ονόμασε φτερό, γιατί ανυψώνει την ψυχή από τα ταπεινά και θνητά.

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

Αξίζει να επιστρέψουμε στον Φαίδρο του Πλάτωνα να δούμε την συνέχεια του κειμένου: Ο Δίας λοιπόν, ο μεγάλος ηγεμόνας του ουρανού, οδηγώντας ένα φτερωτό άρμα, προχωρεί πρώτος και βάζει σε τάξη και φροντίζει όλα τα πράγματα. Τον ακολουθεί μια στρατιά θεών και δαιμόνων, διαταγμένη σε έντεκα μέρη. Στον οίκο των θεών μένει μόνη η Εστία. Από τους άλλους θεούς, όσοι, μέσα στους δώδεκα, έχουν ταχθεί να διευθύνουν, προηγούνται, ορίζοντας ο καθένας τον τομέα που του τάχθηκε. Μέσα στον ουρανό υπάρχουν πολλά μακάρια θεάματα και περάσματα, όπου περιφέρεται το γένος των ευδαιμόνων θεών, ασκώντας ο καθένας τους το δικό του έργο και ακολουθεί όποιος πάντα θέλει και μπορεί, μια και ο φθόνος παραμένει έξω από τον θεϊκό χώρο. ΣΩΚΡΑΤΗΣ (ΠΛΑΤΩΝΟΣ -  ΦΑΙΔΡΟΣ 246 e - 247 b)

Πηγές:

ΠΛΑΤΩΝΟΣ - ΦΑΙΔΡΟΣ. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ «ΕΣΤΙΑΣ»

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ – ΠΛΑΤΩΝΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΡΕΤΑΙ ΕΚΔ. ΖΗΤΡΟΣ

https://enneaetifotos.blogspot.com/ 

--------------------------------------------

Η ΠΙΟ ΚΡΙΣΙΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΙ Ο ΕΣΧΑΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Αληθείας Πεδίον

"Οι κόσμοι δεν είναι ούτε άπειροι ούτε ένας ούτε πέντε, αλλά εκατόν ογδόντα τρεις, και είχαν διαταχθεί σε σχήμα τριγώνου, που κάθε πλευρά του είχε εξήντα κόσμους. 

Από τους τρεις υπόλοιπους ο καθένας είχε τοποθετηθεί σε μία γωνία, ενώ οι συνεχόμενοι κόσμοι εφάπτονταν ο ένας με τον άλλο χαλαρά και περιστρέφονταν όπως σε χορό. 

Η εσωτερική επίπεδη επιφάνεια του τριγώνου είναι κοινή εστία για όλους, καλείται ΠΕΔΙΟ ΑΛΗΘΕΙΑΣ και σε αυτό κείνται ακίνητοι οι λόγοι, τα είδη και τα υποδείγματα των πραγμάτων που έχουν γίνει και θα γίνουν". ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΚΛΕΛΟΙΠΟΤΩΝ ΧΡΗΣΤΗΡΙΩΝ 22 Β

Αληθείας Πεδίον - Αστέριος Χοϊλούς Συγγραφέας ερευνητής 

 https://www.youtube.com/@ALITHEIAS_PEDION/

Carla Morrison - Yo Vivo para Ti

 

ΥΠΗΡΧΕ ΓΡΑΦΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ;

(Κείμενο εικόνας ΙΛ. Ζ 169: https://www.greek-language.gr)

Ἀπ' ὅλα τὰ ἐρωτήματα τοῦ Ὁμηρικοῦ Ζητήματος, τὸ πιὸ ἐνδιαφέρον εἶναι:

«Ὑπῆρχε γραφὴ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τρωικοῦ Πολέμου;»

Ἀκόμα καὶ σήμερα δυστυχῶς πολλά σχολικὰ βιβλία (καὶ πανεπιστημιακὰ συγγράμματα) ὑποστηρίζουν πὼς δὲν ὑπῆρχε κἂν γραφὴ τὴν ἐποχὴ τοῦ Τρωικοῦ, καὶ ἄρα τὰ ἔπη τοῦ Ὁμήρου δὲν ἦταν γραμμένα, ἀλλὰ διαδίδονταν προφορικῶς καὶ πὼς μόλις τὸν 8ο αἰῶνα π.Χ. καταγράφηκαν!

Ἡ ἀπάντηση στό παραπάνω εἶναι ἡ ἑξῆς: Ὑπῆρχε γραφὴ πολλὲς γενιὲς πρὶν ἀπ' τὸν Τρωικὸ Πόλεμο!

Ἡ Ἱστορία τοῦ Βελλεροφόντη ὅπως περιγράφεται στὴν ραψῳδία Ζ τῆς Ἰλιάδας, στοὺς στίχους 119-236, ἀποδεικνύει τὴν ἀλήθεια αὐτῆς τῆς πρότασης, καθὼς ἐπίσης καὶ μερικὲς ἄλλες ἀλήθειες, ὅπως ὅτι ὁ Τρωικὸς Πόλεμος ἦταν ἐμφύλιος, ὅτι ὑπῆρχε πολὺ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου πολεμικὸ δίκαιο τὴν ἐποχὴ ἐκείνη καὶ ἄλλα πολλά.

ΙΛ. Ζ 169: «γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά» (γράψας σὲ πίνακα πτυσσόμενο θυμοφθόρα πολλά)  λέγει ὁ Γλαῦκος στὸν Διομήδη προτοῦ μονομαχήσουν, γιὰ τὸν βασιληὰ τῆς Κορίνθου Προῖτο, ὁ ὁποῖος ἔστειλε μὲ πομπή (ΙΛ. Ζ 168: πέμπε δέ μιν Λυκίην) τὸν παπποῦ του (τοῦ Γλαύκου), τὸν Βελλεροφόντη στὴν Λυκία, καὶ εἶχε δώσει στὴν πομπὴ ἕναν πτυσσόμενο πίνακα (κάτι σαν τὰ σημερινὰ τετράδια), στὸν ὁποῖον εἶχε γράψει πολλὰ «θυμοφθόρα» στὸν πενθερό του γιὰ νὰ τιμωρήσει αὐτὸς τὸν Βελλεροφόντη καθ᾿ ὅτι ἦταν ἐπισκέπτης-φιλοξενούμενός του καὶ δὲν μποροῦσε νὰ τὸν τιμωρήσει ὁ ἴδιος.

Δὲν θὰ ἀναφερθῶ στὶς ἱστορικὲς καὶ ἀρχαιολογικὲς ἀνακαλύψεις περὶ τῆς ὑπάρξεως γραφῆς· ὅλ' αὐτὰ μπορεῖ σήμερα ἕνας καλοπροαίρετος ἐρευνητὴς νὰ τὰ βρεῖ καὶ νὰ πεισθεῖ ὅτι ὑπῆρχε γραφὴ πολλὲς χιλιετίες πρίν. Ἂν δὲν ὑπῆρξαν ἀρκετὰ ἀρχαιολογικὰ εὑρήματα μέχρι σήμερα, προφανῶς ὀφείλεται στὴν τεχνολογία τῆς ἀποτύπωσης τῆς γραφῆς τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, ὥστε νὰ μὴν ἀντέχουν στὸν χρόνο τὰ κείμενα! 

Τὸ συμπέρασμα εἶναι πὼς ἀπ' τὸ ἴδιο τὸ κείμενο προκύπτει πὼς ὑπῆρχε γραφὴ πολλὲς γενεὲς πρὶν ἀπ' τὸν Τρωικὸ Πόλεμο.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην πηγή: http://www.physics.ntua.gr/

----------------------------------

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΔΕΙΜΟΣ

Φόβος

Στην Ελληνική Μυθολογία, ο Φόβος είναι η προσωποποίηση του φόβου. Γιος του Άρη και της Αφροδίτη. Μαζί με τον αδελφό του Δείμο, που ήταν η προσωποποίηση του τρόμου, συνόδευε τον πατέρα του στους πολέμους.
Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες στα πεδία των μαχών. Η Λάρνακα του Κυψέλου αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι λιονταριού και όμοιο με τον θεό Πάνα. Για τους Σπαρτιάτες το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων.
Στην Ιλιάδα ο Φόβος ως πρόσωπο αναφέρεται στους στίχους Δ 440, Ν 299 και Ο 119. Στον τελευταίο προστάζεται μαζί με τον Δείμο να ζέψει τα άλογα του

Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες στα πεδία των μαχών. Η Λάρνακα του Κυψέλου αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι λιονταριού και όμοιο με τον θεό Πάνα. Για τους Σπαρτιάτες το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων.
Στην Ιλιάδα ο Φόβος ως πρόσωπο αναφέρεται στους στίχους Δ 440, Ν 299 και Ο 119. Στον τελευταίο προστάζεται μαζί με τον Δείμο να ζέψει τα άλογα του

Για τον λόγο αυτό του προσφέρονταν θυσίες στα πεδία των μαχών. Η Λάρνακα του Κυψέλου αναπαριστά σε δύο διαφορετικές μορφές τον Φόβο: με κεφάλι λιονταριού και όμοιο με τον θεό Πάνα. Για τους Σπαρτιάτες το ιερό του Φόβου συνιστούσε σύμβολο πειθαρχίας και συνοχής των στρατιωτικών δυνάμεων.
Στην Ιλιάδα ο Φόβος ως πρόσωπο αναφέρεται στους στίχους Δ 440, Ν 299 και Ο 119. Στον τελευταίο προστάζεται μαζί με τον Δείμο να ζέψει τα άλογα του Άρη.
Ο δορυφόρος Φόβος του πλανήτη Άρη, που ανακαλύφθηκε το 1877, πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτό συνοδό και γιό του θεού του πολέμου.

Δείμος

Ο Δείμος είναι η προσωποποίηση του τρόμου. Γιος του Άρη και της Αφροδίτης ή της Κυθέρειας. (Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή ήταν γιος του Πολέμου και αδελφός του Κυδοίμου). Μαζί με τον αδελφό του Φόβο, που ήταν η προσωποποίηση του φόβου, συνόδευε τον πατέρα του στα πεδία των μαχών.
Οι μορφές του στόλιζαν τις περίφημες ασπίδες των Αγαμέμνονα και Αχιλλέα.
Ο δορυφόρος Δείμος του πλανήτη Άρη, που ανακαλύφθηκε το 1877, πήρε το όνομά του από τον μυθικό αυτό συνοδό και γιό του θεού του πολέμου.

https://www.ancientgreecereloaded.com/

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΤΡΥΠΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ

Πηγή: https://www.facebook.com/StatoDueSicilieMagnaGrecia

---------------------------------

ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΗΝΙΟΧΟΥ

Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ ΦΑΡΑΩ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΣ

Η τελευταία Ελληνίδα Φαραώ της Αιγύπτου, Κλεοπάτρα η Ζ' φιλοπάτωρ

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Στην τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα ο Γερμανός αρχαιολόγος Otto Rubensohn ανακάλυψε έναν πανάρχαιο τύμβο τριακόσια χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια. Η περιοχή ονομαζότανε Αμπουσίρ ελ Μελέκ και ο αρχαίος τάφος έκρυβε πλούσιους αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Μεταξύ των ευρημάτων υπήρχαν και μούμιες αδιευκρίνιστης χρονολόγησης.

Τότε υπήρχε η «συνήθεια» ό,τι έβρισκαν οι αρχαιολόγοι να το κουβαλούν στην πατρίδα τους.
Έτσι το 1904, μία μούμια έγινε πακέτο από τους εντόπιους με εντολή του αρχαιολόγου και στάλθηκε στο Αιγυπτιακό Μουσείο Βερολίνου (Berliner Ägyptischen Museum).
Ο τότε διευθυντής του γερμανικού μουσείου Dietrich Wildung παρατήρησε πως στο σκληρό χάρτινο περιτύλιγμα της μούμιας ήταν κολλημένο και ένα ασυνήθιστο σκληρό χαρτόνι. Ως ειδικός στην παπυρολογία, η αρχική έκπληξή του μετατράπηκε σε ενθουσιασμό. Το σκληρό χαρτόνι ήταν πάπυρος. Οι Αιγύπτιοι κατά την περιτύλιξη της μούμιας κόλλησαν και ένα κομμάτι αρχαίου παπύρου διαστάσεων 20 Χ 30 εκατοστών.

Φώτο: Ο 'βερολινέζικος πάπυρος'  (Berliner papyrus)

Η αποκόλληση από τη συσκευασία έγινε από τον ειδικό του μουσείου Jürgen Hofmann. Επρόκειτο για ένα βασιλικό πάπυρο του 1ου αιώνα π.Χ γραμμένο στην Ελληνική γλώσσα!
Επί έναν περίπου αιώνα μόνον εξειδικευμένοι επιστήμονες είχαν πρόσβαση στους παπύρους που διαφυλάσσονταν στο μουσείο του Βερολίνου (Ägyptisches Museum und Papyrussammlung ).

Φώτο: Η μεταφορά του κειμένου του παπύρου από τον Peter van Minnen (κάνε κλικ στη φωτο για μεγέθυνση)

Ευτυχώς, για όλους εμάς, που δεν έχουμε τη δυνατότητα έρευνας τόσων σημαντικών αρχαίων εγγράφων, που βρίσκονται στα ευρωπαϊκά μουσεία, πραγματοποιήθηκε, πριν μερικά χρόνια, μια ειδική έκθεση για τον πάπυρο αυτόν από το αναφερόμενο μουσείο. Τον πάπυρο, που χαρακτηρίζεται ως ιδιωτικός από την Ελληνίδα παπυρολόγο Παναγιώτα Σαρισούλη, υπογράφει η Κλεοπάτρα η Ζ’ Φιλοπάτωρ. Πρόκειται για την τελευταία Ελληνίδα Φαραώ, που βασίλευσε από τον Οκτώβριο του 69 έως τις 12 Αυγούστου του 30 π.Χ.

Τι γράφει στον Πάπυρο
Το Ελληνικό κείμενο του αρχαίου εγγράφου αντιγράφηκε και μεταφράστηκε από τον Peter van Minnen του πανεπιστημίου του Γκρόνινγκεν. Ο Δανός παπυρολόγος υποστήριξε πως η τελευταία λέξη του βερολινέζικου παπύρου (Berliner Papyrus ) που αντιστοιχεί σε εντολή, είναι προσωπική γραφή της Ελληνίδας Φαραώ.
Αρχίζει με την ημερομηνία: έτος 19=4, Μεχείρ 26, που στις σύγχρονη ημερομηνία εκφράζεται ως 23 Φεβρουαρίου του έτους 33 π.Χ.
Πρόκειται για μια εντολή φοροαπαλλαγής για τον Publius Canidius Crassus που ήταν έμπιστος του Μάρκου Αντώνιου.

Φωτο: Η γραφή της τελευταίας ελληνίδας Φαραώ στον πάπυρο: "γενέσθω"

Εικάζεται πως η φοροαπαλλαγή αυτή αποτελεί μια εύνοια της Κλεοπάτρα προς τον γνωστό ρωμαίο αξιωματικό που ετοιμαζότανε να συγκρουστεί με τον Οκτάβιο.
Η επίμαχη βασιλική λέξη είναι η "γενέσθω" = να γίνει, να υλοποιηθεί, που λέμε σήμερα. Στην αγγλική το μεταφέρουν ως «make it so!», ενώ στη γερμανική «So soll es sein».
Στη μεταφορά του κειμένου του παπύρου ο Peter van Minnen είχε γράψει τη λέξη ως ‘γενέσθωι’ με το ιώτα στο τέλος. Για το θέμα αυτό είχε επικριθεί από την εφημερίδα Die Welt, αλλά όπως ο ίδιος υποστήριξε, δεν είναι η μοναδική λέξη στο κείμενο που έχει ιώτα στο τέλος και πρόκειται μάλλον για λάθος της γραφής του αρχαίου κειμένου.

Ο καθηγητής δρ Wolfgang Schuller του πανεπιστημίου Κόνστανζ (Universität Konstanz), παρουσιάζει τον αρχαίο πάπυρο με τη γραφή της Κλεοπάτρας.

Βαλκανικό Περισκόπιο - Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος  Ἐχέδωρος

https://www.echedoros-a.gr