Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025

“ΕΡΑΜΑΙ ΜΕΓΑ” - ΜΙΚΡΗ ΕΠΙΓΡΑΦΗ Σ’ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΗ

Να θυμάσαι πως το αληθινό δώρο δεν είναι το αντικείμενο, αλλά ο άνθρωπος που στο δίνει.

ΕΡΑΜΑΙ ΜΕΓΑ. Μικρή επιγραφή σ’ ένα δαχτυλίδι χαραγμένη, που σημαίνει αγαπώ πολύ, ποθώ, λαχταρώ πολύ, είμαι ερωτευμένος. ἔραμαι )

Δαχτυλίδι ταπεινό, χάλκινο, που βρέθηκε σε ανασκαφή στο Καστρί Γρεβενών, της υψηλότερης ακρόπολης της Αρχαιότητας.

Οι εγχάρακτες επιγραφές στα δαχτυλίδια αναφέρουν συχνά το όνομα του καλλιτέχνη ή του κατόχου. Είναι η πρώτη φορά και η μοναδική ως τώρα που συναντάται η φράση "έραμαι μέγα".

Το ανέλπιστο εύρημα μέχρι στιγμής θεωρείται ως προσωπικό δώρο από κάποιον που είχε έντονα συναισθήματα για τον κάτοχό του.

Στην κορυφογραμμή της Πίνδου, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων και σε ένα στρατηγικής σημασίας σημείο, που εποπτεύει μια ευρύτερη περιοχή, έστησαν κατά τους κλασικούς χρόνους την ακρόπολη μιας σπουδαίας πόλης οι Τυμφαίοι-Μακεδόνες με την πολιτική έννοια του όρου-, που ανήκαν στο γένος των Μολοσσών και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα δύο μεγάλα βασίλεια, της Μακεδονίας και της Ηπείρου.

Αν και το όνομα της πόλης που είχε αναπτυχθεί γύρω από την ακρόπολη δεν είναι γνωστό, οι αρχαιολόγοι θεωρούν βέβαιο ότι ήταν «ένα πατρογονικό σημείο μεγάλης σημασίας», καθώς έλεγχε τρεις δρόμους: προς την Ήπειρο, προς τη Μακεδονία και προς τη Θεσσαλία.

Το ύψωμα Καστρί βρίσκεται ανάμεσα σε δύο στενές κοιλάδες και ελέγχει μια μεγάλη έκταση ως τις θεόρατες κορυφές της Πίνδου.
Η ανεύρεση οικοδομικών λειψάνων, μεγάλης σημασίας στην κορυφή του υψώματος ήταν ένα ανέλπιστο εύρημα, καθώς σήμερα είναι πλέον γνωστό πως ο χώρος έχει δεχτεί απανωτές λεηλασίες από αρχαιοκάπηλους, τόσο στην αρχαιότητα, όσο και στα σύγχρονα χρόνια.

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως μεγάλος όγκος λίθων έχει μεταφερθεί για το χτίσιμο σύγχρονων κατοικιών στη γύρω περιοχή, ενώ υπάρχουν ίχνη από τη λειτουργία δύο μεγάλων λάκκων που χρησιμοποιήθηκαν κατά το παρελθόν για την παρασκευή ασβέστη από τα λίθινα οικοδομικά λείψανα.

Μεγάλα θραύσματα δωρικών και ιωνικών κιόνων μαρτυρούν την ύπαρξη ενός δημόσιου οικοδομικού κτηρίου που μαζί με μια δωρική στοά σχημάτιζαν ένα Π στο συγκρότημα. Η μορφή και η λειτουργία του κτηρίου δεν είναι ακόμη γνωστά, ενώ το ενδιαφέρον των αρχαιολόγων προκαλούν και τα κατάλοιπα του ναού, ο οποίος χρονολογείται στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα.

Στη δυτική πλευρά του μεγάλου πλατώματος ήρθαν στο φως τα ερείπια ενός άστυλου και πετρόχτιστου ναού, το μήκος του οποίου πρέπει να έφτανε στα 19 μέτρα και το πλάτος του να ξεπερνούσε τα 11 μέτρα. Στο εσωτερικό του ναού εντοπίστηκαν τα δύο σύγχρονα καμίνια για την παραγωγή ασβέστη από τους λευκούς ασβεστολιθικούς αρχαίους λίθους.

Ο τύπος του ναού, που είναι άστυλος και στο σχήμα μεγάρου είναι γνωστός στον ευρύτερο βόρειο ελλαδικό χώρο ήδη από τον 4ο π.Χ. αιώνα.

Η ταυτότητα του θεού ή της θεάς που λατρεύονταν στο Καστρί αποτελεί ένα δύσκολο και σοβαρό ερώτημα της έρευνας. Σύμφωνα με την κ. Δρούγου ο ναός αποδίδεται σε κάποια θεότητα που έχει σχέση με τις κορυφές. Η ποικιλία των αναθημάτων, όπως σιδερένια και χάλκινα δαχτυλίδια, στρέφει την έρευνα προς τη γυναικεία θεότητα.

Όσον αφορά την οχύρωση της ακρόπολης, παρότι έχουν βρεθεί τμήματά της μόνο, φαίνεται πως υπήρξε μια καλοσχεδιασμένη και ισχυρή κατασκευή, η οποία ενίσχυε αποτελεσματικά τη φυσική οχυρότητα του υψώματος.

Η ακρόπολη υπήρχε ήδη από τους νεολιθικούς χρόνους, δημιουργείται ένα κενό στις μαρτυρίες για τα αρχαϊκά χρόνια και η μεγάλη της ακμή συντελείται στο τέλος του 4ου π.Χ. αιώνα, μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ίσως να κατέφυγε εκεί η Ολυμπιάδα μετά τον θάνατο του γιου της, του Μεγάλου Αλεξάνδρου, καθώς ήταν Τυμφαία στην καταγωγή από τον έναν γονιό της.

Όλα τα κτήρια καταστράφηκαν και η πόλη εγκαταλείφθηκε οριστικά γύρω στο 150 π.Χ. στη διάρκεια μεγάλης πολεμικής σύρραξης -που προφανώς πρέπει να συνδεθεί με την επικράτηση των ρωμαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων – όπως προδίδουν οι πολυάριθμες σιδερένιες αιχμές από βέλη και η αντίστοιχη όψιμη ελληνιστική κεραμική του στρώματος καταστροφής.

Το πιο εντυπωσιακό και ενδιαφέρον από άποψη μελέτης εύρημα είναι αυτό το χάλκινο δαχτυλίδι.

Πηγές: Στέλλα Δρούγου, καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας στο Α.Π.Θ. και διευθύντρια της ανασκαφής.
www.voria. gr
e-ptolemeos. gr.
Μέγας Αλέξανδρος - Hellenic History
Επιμέλεια κειμένου - Φωτογραφία: Helena Koumpenaki 

https://www.facebook.com/ANASHTHSH

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου