Η λέξη αρετή προέρχεται από το ρήμα αρέσκω που σημαίνει αρμόζω και συνεπώς είναι η θέληση του ανθρώπου να κάνει εκείνο που αρμόζει περισσότερο στην ζωή του. Αυτό που αρμόζει να πράξουμε σε κάθε περίπτωση θα το βρούμε στην πραγματικότητα που υπάρχει στην φύση και η μόνη πραγματικότητα είναι οι Φυσικοί Νόμοι με τους οποίους είναι εναρμονισμένοι όλοι οι κόσμοι του απείρου και όχι οι Ανθρώπινοι Νόμοι και ούτε ότι ισχύει στην ανθρώπινη υποκειμενικότητα. Κατόπιν των ανωτέρω ας δώσουμε τον ορισμό της αρετής:
ΑΡΕΤΗ είναι η συνειδητή ενέργεια του κάθε ανθρώπου η οποία γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις των νόμων της Φύσεως.
Αυτήν την έννοια της αρετής που προβλέπει την εναρμόνιση του ανθρώπου προς την Φύση και τους Νόμους της την δίδαξε ο Στωικός φιλόσοφος Ζήνων ο Κιτιεύς (-4ος αιώνας), ο οποίος έλεγε «το κατά Φύσιν ζην τουτ’ εστί το κατ’ αρετήν ζην». Επίσης ο Διογένης ο Λαέρτιος (-3ος αιώνας) στο βιβλίο του «Βίοι Φιλοσόφων» έγραψε, εκφράζων την γενική άποψη των Στωικών, «το ομολογουμένως τη Φύσει ζην, όπερ εστί το κατ’ αρετών ζην, άγει γαρ ημάς προς ταύτην η Φύσις» δηλαδή το να ζει κανείς ομολογουμένως σύμφωνα με την Φύση, που σημαίνει να ζει σύμφωνα με τους κανόνες της αρετής μας οδηγεί η ίδια η Φύση. Ενδιαφέρον σε αυτό το σημείο είναι να εξετάσουμε τι είναι πράξεις αρετής
ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΡΕΤΗΣ είναι εκείνες, οι οποίες φέρουν χαρακτήρα φυσικό και ενεργούνται κατ’ επιταγή των φυσικών νόμων.
Εκείνες όμως οι πράξεις που γίνονται κατά συνειδητή εκτίμηση του ανθρώπου είναι πράξεις συνειδητής αρετής και όταν οι πράξεις αυτές σχετίζονται με τους άλλους συνανθρώπους μας τότε οι άνθρωποι αυτοί χαρακτηρίζονται ως πράγματι ηθικοί άνθρωποι δηλαδή άνθρωποι που έχουν εκδηλώσει μέσα τους επιπροσθέτως τις αρχές της ηθικής
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΤΑΚΑΣ, πτυχιούχος φυσικής και νομικής σχολής παν/μίου Αθηνών με μεταπτυχιακό στα ηλεκτρονικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου