2.500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ (490 Π.Χ.)

10.000 Αθηναίοι και Πλαταιείς συνέτριψαν τους 100.000 και πλέον πέρσες. Οι εχθροί κατανικήθηκαν και τράπηκαν σε φυγή πανικόβλητοι, είτε προς την θάλασσα όπου υπήρχαν οι περσικές τριήρεις, είτε προς τα ενδότερα της πεδιάδας Β.Α., όπου και το μεγάλο έλος. Στη μάχη κατά των εισβολέων η παράδοση αναφέρει ότι οι Έλληνες είχαν την βοήθεια των Θεών, Ημίθεων και Ηρώων, ωστόσο αψευδής μάρτυρας ήταν ο Φειδιππίδης, ο οποίος μόλις επέστρεψε από την Σπάρτη, όπου είχε σπεύσει για να ζητήσει βοήθεια, είπε ότι καθ' οδόν είχε συναντήσει τον Θεό Πάνα, ο οποίος διαβεβαίωσε ότι θα ενίσχυε τους Αθηναίους στην κρίσιμη μάχη. Πράγματι ο Θεός σκόρπισε τον ΠΑΝΙΚΟ ανάμεσα στα στίφη των βαρβάρων, οι οποίοι τράπηκαν σε φυγή ηττηθέντες κατά κράτος. Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι πολλά χρόνια αργότερα ο τόπος ήταν «στοιχειωμένος» και συχνότατα ακούγονταν πολεμικές ιαχές, παιάνες και κλαγγές όπλων. (ενεργειακός τόπος γαρ). Οι νεκροί Πέρσες υπολογίζονται από τον Ηρόδοτο γύρω στους 6400 ενώ οι Έλληνες είχαν χάσει μόνο 192 άνδρες. Την σημαντική αυτή νίκη των ελλήνων, την μια από τις τόσες, σήμερα τιμούν οι Κινέζοι, οι Λιβανέζοι, οι Ινδοί οι Αμερικάνοι, εκτός από το ρωμαίικο κράτος. Όποιος θέλει να μάθει, να θυμηθεί, να τιμήσει, να το κάνει μόνος του όπως αισθάνεται και όπως μπορεί. Φτάσαμε στο σημείο, το βάρος και η ευθύνη, για την μετάδοση της γνώσεως προς τα παιδιά, να πέφτει στους γονείς, αν αυτοί θέλουν, αν γνωρίζουν και αν μπορούν… (πριν λίγα χρόνια τυπώθηκε βιβλίο που έγραφε ότι οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους στην μάχη του Μαραθώνα. Και το δίδασκαν στα σχολεία.)