Η αδελφή της Λητούς, Αστερία (υπαινιγμός και περί των αστρολογικών επιδράσεων, οι οποίες κατά την πρωτογενή κατάσταση παραμένουν ενδόμυχες και εκδηλώνονται ενστικτωδώς, αργότερα δε ο Ποσειδώνας, δια της τριαίνης, αναφαίνει αυτές στην συνείδηση), αποφεύγουσα τον ερωτικό Δία κατέπεσε στην θάλασσα και παρέμεινε ως βράχος, λίγο κάτω από την επιφάνεια. Αργότερα, ο Ποσειδών με την τρίαινά του, την ανέβασε και την εξεδήλωσε – φανέρωσε, γι’ αυτό και της εδόθη το όνομα Δήλος. Την νησίδα αυτή, ο Ζεύς την εστερέωσε με αδαμαντίνους αλύσους. Εκεί κατέφυγε η Λητώ, διωκομένη από τον Πύθωνα, και εγέννησε τα δίδυμα αδέλφια, Απόλλωνα κα Αρτεμι.
Κάποτε ρώτησαν τον Πυθαγόρα, τι είναι ο Απόλλων κι εκείνος, δίχως να μιλήσει, γύρισε κι εκοίταξε προς τον Ηλιο.
Ο,τι είναι ο ήλιος, λοιπόν, για την ζωή, είναι ο Απόλλων για τον πολιτισμό μας, ό,τι δύναται να συμβολίζει το φως (πνευματικότης, αίγλη, ακτινοβολία, τελειότης, αρμονία, δόξα κ.α.), έχει ως κυβερνήτη τον υπέρλαμπρο θεό.
Είναι ο κυρίαρχος θεός της εξελίξεως του εκδηλωμένου κόσμου της ζωής.
Το είδωλο του θεού συμβολίζει κάθε τι στην ωραιότερη εκδήλωσή του. Τις τέχνες στην ακμή τους, την ίδια την ζωή στο μεγαλείο της, (νεότης, ομορφιά, αρτιότης), καθ’ ότι έργο του είναι η ολοκλήρωσις των διαδικασιών. Είναι, επίσης, σύμβολο – αρχέτυπο του ιδανικού, είναι το όραμα εκείνο που κατευθύνει τις σκέψεις των ανθρώπων, ώστε να τελεσφορούν στα έργα τους. Ο,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο πολιτισμός μας, έχει δημιουργηθεί με πρότυπο αρμονίας τον θεό του φωτός.
Ως προς τις ανθρώπινες πνευματικές ιδιότητες, ο Απόλλων συνδέεται με την εξελικτική πορεία προς την σοφία, που αποκτούν οι άνθρωποι μέχρι το ηλιοβασίλεμα της ζωής τους, όταν η ώριμη σκέψις, πλήρης εμπειριών, έχει απαλλαγεί από τυχόν υβριστικές υπερβολές της νεότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου