Ο Λέων
της Αμφίπολης, σύμβολο των Σερρών, ήταν μέρος του μνημειακού συμπλέγματος
στο λόφο Κάστα, που βρίσκονται σε εξέλιξη ανασκαφές της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών
Αρχαιοτήτων Σερρών και σύμφωνα
με όλες τις ενδείξεις πρόκειται για τον τάφο της Ρωξάνης και του Αλέξανδρου Δ’
, συζύγου και γιού του Μεγάλου Αλεξάνδρου αντίστοιχα.
Σύμφωνα
με την προϊσταμένη της ΚΗ’ Εφορείας Κλασσικών Αρχαιοτήτων Σερρών Κατερίνα
Περιστέρη, που είναι και υπεύθυνη της ανασκαφής στον τύμβο Κάστα στη Μεσολακκιά
της Αμφίπολης, μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλέξανδρου, ο βασιλιάς της Μακεδονίας
Κάσσανδρος έστειλε στην Αμφίπολη τη Ρωξάνη και το μικρό Αλέξανδρο, όπου στη
συνέχεια τους θανάτωσε, προκειμένου να μην προβάλλουν διεκδικήσεις στον θρόνο.
Το
ταφικό μνημείο κατασκευάστηκε από τον αγαπημένο αρχιτέκτονα του Μεγάλου Αλέξανδρου, Δεινοκράτη, και
όπως αναφέρει και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν θαυμαστής
της Αμφίπολης και σκόπευε να φτιάξει ένα μεγαλοπρεπή ναό για να τιμήσει την
πόλη απ όπου απέπλευσε το -334 ο στόλος του για την εκστρατεία στην Ασία.
Το
μνημείο είναι καλυμμένο με ποταμίσια άμμο και κοκκινόχωμα σχηματίζοντας ένα
μεγάλο τύμβο που μοιάζει με λόφο. Η ανασκαφή προς το παρόν προχωράει με γοργό
ρυθμό γιατί γίνεται με σκαπτικά μηχανήματα και δεν απαιτεί τη γνωστή κοπιαστική
αρχαιολογική λεπτολόγηση. Μέχρι τώρα έχουν αποκαλυφθεί 310 μέτρα από τα 497
συνολικά του περιμετρικού τείχους του μνημείου, το οποίο αποτελείται από έναν
εσωτερικό τοίχο από πωρόλιθο που είναι επενδυμένος με μεγάλα παραλληλόγραμμα
κομμάτια Θασίτικου μαρμάρου και προκαλεί μεγάλη εντύπωση η άριστη κατάσταση
στην οποία διατηρείται.
Σημαντικό
όμως τμήμα της επένδυσης έχει αποδομηθεί και μεταφερθεί. Ακόμα οι αρχαιολόγοι
δεν ξέρουν τι βρίσκεται στο εσωτερικό του τύμβου, κάτι που αναμένουμε να μάθουμε με μεγάλο
ενδιαφέρον.
Και εδώ
ερχόμαστε σε κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Ο αρχιτέκτονας Μ. Λεφαντζής κατάφερε και ταυτοποίησε τα μαρμάρινα κομμάτια που αποτελούν το βάθρο του Λέοντα της Αμφίπολης με τα κομμάτια της
μαρμάρινης επένδυσης του τύμβου της Ρωξάνης.
Σύμφωνα με
την παρουσίαση της μελέτης του αρχιτέκτονα, ο
Λέοντας και ο τάφος της Ρωξάνης και του μικρού Αλέξανδρου αποτελούσαν ένα
ενιαίο μνημείο στην κορυφή του οποίου ορθωνόταν το γνωστό σε όλους μας Λιοντάρι
της Αμφίπολης, όπως
φαίνεται στην ψηφιακή αναπαράσταση της φωτογραφία.
______________________________
Σχόλιο: Πρώτη φορά έγινε γνωστή η ύπαρξη του Λέοντος της Αμφιπόλεως στην Αθήνα, από μια αναφορά της 7ης μεραρχίας του Ελληνικού
Στρατού το 1912.
Οι
αρχαιολογικές έρευνες που έγιναν στην περιοχή το 1922 αποκάλυψαν μια ορθογώνια
βάση, πάνω στην οποία το 1936 στήθηκε το μνημείο.
Το γιγαντιαίο αυτό άγαλμα επανασυναρμολογήθηκε από τα κομμάτια του, που βρέθηκαν
στον Στρυμόνα και
τοποθετήθηκε σε βάθρο πάνω στα Αρχαία θεμέλια από πέτρες του -2ου αιώνα που ανασύρθηκαν επίσης από το Στρυμόνα.
Δεν
μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά, ποια ήταν η αρχική θέση του Λέοντος. Ξέρουμε
όμως ότι το Λιοντάρι κομματιασμένο, βρέθηκε μέσα στον ποταμό Στρυμόνα.
Μόνο του το
λιοντάρι βούτηξε στον ποταμό και βρισκόταν εκεί μέχρι το 1912;
Ποιοι κομμάτιασαν
το μνημείο και το πέταξαν στο νερό;
Τα Αρχαία
θεμέλια από πέτρες που ανασύρθηκαν επίσης από το Στρυμόνα, έβγαλαν ποδαράκια
και περπάτησαν μέχρι το νερό;
Το "κατά πάσα πιθανότητα είχαν χρησιμοποιηθεί στον μεσαίωνα σαν φράγμα", είναι (ατυχής) υπόθεση. Η συσσώρευση
νερού δεν τους έλειπε διότι υπήρχε στην περιοχή η τεραστίας εκτάσεως λίμνη η οποία αποξηράνθηκε το 1931. Η (αποξηραμένη) ΛΙΜΝΗ ΤΟΥ ΑΧΙΝΟΥ ΣΕΡΡΩΝ
Εμένα
πάντως «εξακολουθεί να με τρώει η απορία», πως από ποιους και κυρίως γιατί κομματιάστηκε και ρίχτηκε το
λιοντάρι μέσα στον Στρυμόνα;;; (…)
1 σχόλιο:
Ποιος κανει μιαου μιαου στα κεραμιδια Σειριε;
Δημοσίευση σχολίου