ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Το κουτάβι χρειάζεται ένα καλό όνομα εξ αρχής. Ο Ξενοφώντας υποστήριξε πως τα καλύτερα ονόματα είναι μικρά, μία ή δύο συλλαβές, ώστε να προφέρονται εύκολα. Κανένα ελληνικό κυνηγόσκυλο δεν ονομαζόταν Θρασύβουλος ή Θουκυδίδης! Η σημασία του ονόματος ήταν πολύ σημαντική για την ψυχολογία αφεντικού-σκυλιού, ονόματα που εξέφραζαν ταχύτητα, κουράγιο, δύναμη, εμφάνιση και άλλες αξίες ήταν συχνά. Ο ίδιος ο Ξενοφών ονόμασε το αγαπημένο του σκυλί «Ορμή».

Η Αταλάντη, η διάσημη κυνηγός της Ελληνικής μυθολογίας, ονόμασε το σκυλί της Αύρα. Ένα αρχαιοελληνικό βάζο του -560 απεικόνιζε την Αταλάντη με άλλους ήρωες και τα κυνηγόσκυλα τους να σκοτώνουν τον σπουδαίο κάπρο της Καλυδωνίας. Επτά ονόματα σκύλων αναγράφονται στο αγγείο (κάποια παραβιάζουν τον νόμο του Ξενοφώντα) ο Ορμητικός, ο Μεθέπων, ο Εγέρτης, ο Κόραξ, ο Μαρπσάς, ο Λάμπρος και ο Εύβολος.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε τον Άργο, τον πιστό σκύλο του Οδυσσέα, που πριν πεθάνει αναγνώρισε τον κύριο του μετά από είκοσι ολόκληρα χρόνια.

Ο Ρωμαίος ποιητής Όβιδος δίνει τα ονόματα των 36 σκύλων του Ακταίων, του άτυχου κυνηγού της Ελληνικής Μυθολογίας που ξεσκίστηκε από την αγέλη του, ανάμεσα τους ήταν ο Τίγρης, η Λαίλαπα, ο Αίολος και ο Αρκάς. Ο Πόλουξ αναφέρει άλλα 15 ονόματα σε μία λίστα που βρέθηκε στην Κολουμέλλα. Η μεγαλύτερη όμως συντάχθηκε από τον λάτρη αυτών των ζώων Ξενοφώντα. Διάσημα ονόματα ήταν: ο Λευκός, ο Μελανός, ο Άνθος, η Θύελλα, ο Θηρευτής, ο Σκαφτιάς, ο Φύλαξ και διάφορα άλλα.

Ο Μέγας Αλέξανδρος καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του συνοδευόταν από αρκετά σκυλιά, στην προσωπική του ζωή αλλά και στις εκστρατείες του. Είναι γνωστή η αγάπη του μεγάλου στρατηλάτη για τα σκυλιά, καθώς εικάζεται ότι ήταν ο πρώτος που θέσπισε νόμο για την προστασία των ζώων.
Ο σκύλος, όμως, που έμεινε στην ιστορία ήταν ο Περίτας, ως το αγαπημένο σκυλί του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον συνόδευε στις εκστρατείες του. Το όνομα αυτό το έδωσε ο Μ. Αλέξανδρος στον σκύλο του από τη λέξη περιττός= εξαιρετικός. Αλλά στα αρχαία κείμενα του Πλούταρχου γράφεται με ένα ταυ. (Πλούταρχος, Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος, 61). Ο Περίτας φημολογείται ότι ήταν μολοσσός της Ηπείρου. 
Ο Περίτας σε μια μάχη εναντίον των Περσών έσωσε κυριολεκτικά το μεγάλο στρατηγό. Είχε τραυματιστεί σοβαρά από ένα βέλος και ένας ελέφαντας τον πλησίαζε απειλητικά. Ο Περίτας, τότε, επιτέθηκε στον ελέφαντα τρέποντάς τον σε φυγή και έδωσε έτσι χρόνο στους άντρες του Μ. Αλεξάνδρου να περιποιηθούν τα τραύματά του. 
Σύμφωνα με άλλη εκδοχή ο Περίτας είχε ξαπλώσει στο στήθος του Αλξάνδρου ενώ κείτονταν τραυματισμένος, όπου και δέχτηκε τη χαριστική βολή από ένα βέλος των εχθρών και έτσι τραυματίστηκε ο Περίτας θανάσιμα και σώθηκε ο Μ. Αλέξανδρος. Προς τιμήν του πιστού και γενναίου του φίλου ο Μ. Αλέξανδρος ίδρυσε στην Ινδία πόλη με το όνομα Περίτας.
Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς υπενθυμίζουν στους αναγνώστες τους να επαινούν τους πιστούς τετράποδους συντρόφους τους. Εξάλλου τα σκυλιά απολαμβάνουν την ενθάρρυνση όσο και οι τίμιοι άνθρωποι.

http://www.kynology.gr , http://www.dogbook.gr