Όταν ρώτησα:
-Μα δεν κατανοείτε ότι έτσι ξεχνάτε την ορθογραφία της γλώσσας μας;
Η απάντηση ήταν ότι η ελληνική γλώσσα είναι η μόνη στον πλανήτη που έχει τόσα φωνήεντα, τα οποία σε τελική ανάλυση δεν χρειάζονται. Ένα –ι-, ένα –ε- είναι αρκετά.
Τι χρειάζονται το Υ, Η, ΟΙ, ΕΙ, ΑΙ, Ε, Ο, Ω;;
Ο Ελευθέριος Αργυρόπουλος, που διδάσκει λεξάριθμους, αναφέρει ότι η λέξη Greeklish ισοδυναμεί με το μεταλλαγμένο προϊόν, το κώνειο και τον αργό θάνατο. Άρα τα Greeklish είναι το κώνειο την γλώσσας μας αλλά και του νου μας (διότι η γλώσσα είναι ο πλάστης της νοήσεως) και τον οδηγεί σε αργό θάνατο, τους είπα.
Με κοίταξαν με απορία. Ήταν η πρώτη φορά που άκουγαν, ότι η ελληνική γλώσσα έχει μαθηματική δομή. Αισθάνθηκα βαθιά θλίψη. Η άγνοιά τους μου θύμισε την δική μου.
Η γλώσσα μας είναι έργο ουράνιων αστρονόμων και νομοθετών. Η ονοματοδοσία των όντων δεν είναι τυχαία.
Με αυτή τη θέση συμφωνεί ο Σημαιοφόρου Θεολόγος, ο οποίος διδάσκει ότι η ελληνική γλώσσα είναι μήτηρ και τροφός όλων των διαλέκτων του πλανήτη, ότι είναι προ κοσμική και ηλιακή.
Η ελληνική γλώσσα αποτελείται από 7 φωνήεντα. Σύμφωνα με τον κώδικα ΦΩΝΗΕΝ = το φως του ΝΟΟΣ που φανερώνεται. Άρα το φωνήεν φωτίζει με πολλούς τρόπους το νόημα των άφωνων που συνοδεύει.
Α=αρχική δύναμις
Λ=ηλιακού φωτισμού
ΦΑ=από την αρχική δύναμη
Ε=δύναμις του ΑΛΦΑ εκπορευόμενη
Ψ(Π+Σ)=πυρ εσωτερικόν
Ι=κατερχόμενον
Λ=εκ του ΗΛΙΟΥ
Ο=σε χώρον ορισμένον
Το ΑΙ έχει την έννοια του αιώνιου (αιώνια δύναμις)
Το Ε δηλώνει την κίνηση, πορεία, έκταση
Έχουμε τις λέξεις ΑΙΩΝ και ΕΩΝ. Αυτές οι δύο λέξεις ακούγονται το ίδιο αλλά μεταφέρουν διαφορετικές πληροφορίες.
ΑΙΩΝ σημαίνει:
Α=αρχική δύναμις ηλιακού φωτισμού
Ι=συνεχής κάθοδο, τροφοδοσία που απαύστως γίνεται σε συνδυασμού με το άφωνο
(Ν) σημαίνει την Αρχική δύναμη που απαύστως κατέρχεται και ορίζει την έννοια του αιωνίου.
Αυτή η αρχική δύναμις κατέρχεται στο γήινο χώρο (Ω) δια του Νου και Νόμου
Αν το γράψω, αντί με ΑΙ, με Ε: το ΕΩΝ είναι μετοχή ρήματος ΕΑΩ=ΕΩ και σημαίνει σου επιτρέπω
Ε=προχωρά
Ω=επί του πλανήτη
Ν=βάση νοός και νόμου
Το ΑΙ είναι μια ουράνια και αιώνια δύναμις, ενώ το Ε δηλώνει μια πρόσκαιρη επί του πλανήτη λειτουργία.
Το Ι σημαίνει το λίγο, το αφανές που πάντα τροφοδοτεί έστω κι αν εμείς δεν το αντιλαμβανόμαστε.
Π.χ. ΡΙΖΑ= ροή ζωής
Βάζουμε Ι και όχι Η διότι λίγο-λίγο τροφοδοτείται και είναι μυστική η τροφοδοσία, γιατί είναι κάτω από τη γη. Αν ήταν Η, ΡΗΖΑ, θα σήμαινε ότι η τροφοδοσία αυτή είναι φανερή.
Το Υ δηλώνει σύμφωνα με τον κώδικα μεγάλη συσσώρευση.
Π.χ. ΦΥΣΙΣ= φως σε πολύ μεγάλη συσσώρευση (Υ), εσωτερικό (Σ), το οποίο απαύστως τροφοδοτεί και τροφοδοτείται (Ι).
Αν γράψουμε ΦΥΣΗ σημαίνει το φως το εσωτερικό το οποίο φανερώνεται (Η) και ακινητοποιείται.
Η Γενική είναι ΦΥΣΕΩΣ και όχι «της Φύσης» διότι η κατάληξη ΕΩΣ σημαίνει ότι το φως σκορπίζεται σε όλο τον πλανήτη.
Το –Η- δηλώνει τη διπλή κάθοδο και φανέρωσε της ακτινοβολίας.
Π.χ. ΗΡΑ= η ενέργεια που ρέει επάνω και κάτω σε ισορροπία. Σύμφωνα με το μύθο όταν γεννήθηκε ο Ηρακλής, ο Δίας έδωσε εντολή στον Ερμή να τον θηλάσει από το στήθος της Ήρας ενώ εκείνη κοιμόταν για να γίνει αθάνατος. Η Ήρα ξύπνησε, τραβήχτηκε, το γάλα της χύθηκε και από αυτό δημιουργήθηκαν τα αστέρια και οι γαλαξίες. Άρα οι γαλαξίες και τα αστέρια δημιουργήθηκαν από την ενέργεια που ρέει σε ισορροπία. Όταν γνωρίζουμε την σημασία των λέξεων οι μύθοι αποκωδικοποιούνται εύκολα.
Γράφουμε το ΚΤΙΡΙΟ με -ι- όταν είναι σχέδιο σε χαρτί ,όταν είναι ακόμη μία ιδέα . Όταν όμως υλοποιηθεί, γίνει φανερό τότε γράφεται με Η, ΚΤΗΡΙΟ!
Το Ε δηλώνει πορεία, κίνηση, έκταση. Άρα όταν ακούω ένα –Ι- που περιέχει την έννοια της εκτάσεως, επιλέξουμε –ΕΙ-.
Π.χ. το ρήμα ΑΛΕΙΦΩ. Για να αλείψω πρέπει να κάνω κίνηση επί κάποιας εκτάσεως. Το ουσιαστικό ΑΛΟΙΦΗ γράφεται με –ΟΙ- γιατί θέλει ένα περιορισμένο χώρο.
Στο ρήμα ΠΛΕΩ ή ΠΛΕΙΩ, το –ε- δείχνει την πορεία. Στο ουσιαστικό ΠΛΟΙΟΝ δηλώνει τον περιορισμένο χώρο.
ΟΥ=δηλώνει χώρο με συσσώρευση μεγάλης δύναμης
Π.χ. ΝΟΥΣ= Η δύναμις του ΝΟΟΣ σε πολύ μεγάλη συσσώρευσης. Τα δύο Ο (ΟΟ) είναι το σύμβολο του Απείρου (∞).
8=οκτώ, ο χώρος κάτω.
Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι το όνομα δηλώνει το ονομαζόμενον. Υπάρχει σχέση μεταξύ σημαίνοντος και σημαινομένου.
Π.χ. ΟΥΡΑΝΟΣ:
ΟΥ- χώρος μεγάλης συσσώρευσης δυνάμεως από όπου θα κατέλθουν δια
ΡΑ- ροής φωτοενεργειών
ΝΟΣ- πειθαρχώντας στο Νόμον του Συμπαντικού Νοός
Συμφώνα με τον κώδικα το Ω δηλώνει τον γήινο χώρο ενώ το Ο τον περιορισμένο χώρο
ΟΙ Έλληνες ονόμαζαν την ΑΥΓΗ =ΗΩ Η= Η ΦΑΝΕΡΩΣΙΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
Ω=ΣΤΗ ΓΗ
ΕΡΩΣ Ε=Η ΕΚΠΟΡΕΥΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΙΣ
Ρ=ΤΗΣ ΡΟΗΣ ΤΩΝ ΦΩΤΟΕΝΕΡΓΕΙΩΝ
Ω=ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΦΘΑΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΡΩΤΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΟΤΙ Ο ΕΡΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΙΣ ΠΟΥ Τ= ΣΤΕΡΕΩΝΕΙ Ο =ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ
ΟΝΕΙΡΟΝ = Ο ΧΩΡΟΣ ΟΠΟΥ ΡΕΕΙ Ο ΝΟΥΣ Οι ελληνίδες λέξεις αποκαλύπτουν το νόημα τους με απλό τρόπο όπως διαπιστώνετε
ΠΥΡΑΜΙΣ = ΔΟΧΕΙΟ (ΑΜΙΣ) ΠΥΡΟΣ , ΑΣΤΡΑΠΗ =ΤΟ ΠΥΡ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ , ΔΙΟΝΥΣΟΣ=Ο ΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ ΧΕΙΡΩΝ =ΔΙΑ ΤΩΝ ΧΕΙΡΩΝ ΚΕΝΤΩ ΤΗΝ ΑΥΡΑ (Το όνομα του δηλώνει ότι ήταν βελονιστής και βιοθεραπευτής)
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ =Ο ΔΙΔΩΝ ΣΚΑΛΑ ΝΟΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΕΩΣ ,Ο ΔΙΔΩΝ ΤΟ Σ=ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΛΟ κλπ
Ποιος άνθρωπος έχει συνείδηση; Αυτός που γνωρίζει τι νιώθει, τι αισθάνεται και δεν φοβάται να νιώθει και να αισθάνεται.
ΟΙ Έλληνες δημιούργησαν την τέλεια αυτή γλώσσα για να εξερευνήσουν τα συναισθήματα τους, για να γνωρίσουν τον εαυτό τους.
Πόσο τραγικό! εμείς αυτή την γλώσσα την ακρωτηριάζουμε μεθοδικά και σταδιακά.
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΒΛΑΚΕΙΑ ΣΤΗΝ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου