Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

ΑΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΚΥΝΙΚΟΥΣ» ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΑΡΚΕΙΣΑΙ ΣΤΑ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΘΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ, ΓΙΑ ΤΟΥΣ «ΚΥΡΗΝΑΪΚΟΥΣ» ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΗΔΟΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΕ ΠΑΓΙΔΕΥΟΥΝ!

Οι "Κυνικοί"
Την σχολή των Κυνικών ίδρυσε στην Αθήνα, γύρω στα -400, ο Αντισθένης, ένας απ' τους μαθητές του Σωκράτη.
Οι Κυνικοί πίστευαν πως η πραγματική ευτυχία δεν έχει σχέση με τυχαία και παροδικά πράγματα όπως η υγεία, τα υλικά αγαθά και η πολιτική εξουσία. Γι' αυτό και αδιαφορούσαν για τα καθημερινά και ασήμαντα.
Ο πιο γνωστός όμως Κυνικός υπήρξε ο Διογένης, μαθητής του Αντισθένη.
Ο Διογένης ζούσε σ' ένα βαρέλι. Η μόνη του περιουσία ήταν ένας τρύπιος χιτώνας, ένα ραβδί κι ένα σακούλι να βάζει το ψωμί του.
Δεν ήταν καθόλου εύκολο να του στερήσει κανείς την ευτυχία του...
Διογένης ο κυνικός: ο Άνθρωπος που αφιέρωσε την ζωή του στην ανεύρεση ενός Ανθρώπου ψάχνοντας με το Φανάρι του. Άραγε βρήκε κάποιον;
Το βίντεο αυτό είναι ένα ελάχιστο δείγμα της φιλοσοφίας του μεγάλου Ανθρώπου. Είθε, να γίνει η αρχή για περαιτέρω μελέτη της Κληρονομιάς που μας άφησε.
«Ζήσε το σήμερα!» (Κυρηναϊκή Σχολή)
Ιδρυτής της ήταν ο Αρίστιππος, μαθητής του Σωκράτη.
Σύνθημά της: «ζήσε τη στιγμή που φεύγει!», δηλαδή το τώρα!
Οι Κυρηναίοι είχαν τα κότσια να πουν: «τη στιγμή αυτή δεν μου συμβαίνει τίποτα κακό, οι άνθρωποι που αγαπώ είναι καλά στην υγεία τους, είμαι ευτυχισμένος!»…
Ο Αρίστιππος ο πρεσβύτερος ήταν φιλόσοφος, μαθητής του Σωκράτη και ιδρυτής της Κυρηναϊκής Σχολής ή Ηδονιστικής Σχολής. Σε νεαρή ηλικία γνώρισε τη διδασκαλία του Πρωταγόρα. Αργότερα γοητεύτηκε από τη διδασκαλία του Σωκράτη, ήλθε στην Αθήνα και συνδέθηκε στενά μαζί του, χωρίς όμως να εγκαταλείψει τις συνήθειες τις ζωής του και τις αντιλήψεις του.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του ίδρυσε τη φιλοσοφική του σχολή, όπου δίδασκε ότι η γνώση έχει αξία, όταν αυτή συνοδεύεται με πρακτική χρησιμότητα. Δίδαξε ως σοφιστής και έπαιρνε υψηλά δίδακτρα.
Ακολουθώντας τον Πρωταγόρα, υποστήριζε ότι μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο τα δικά μας αισθήματα και όχι το ποιόν των όντων και τα αισθήματα των άλλων, επειδή αυτά είναι δημιουργήματα της στιγμής. Τα αισθήματα τα διέκρινε σε εκείνα που προκαλούν ηδονή και σε εκείνα που προκαλούν πόνο. Η ηδονή από τη φύση της είναι ευάρεστη και αποτελεί αγαθό, ενώ ο πόνος, ως δυσάρεστος από τη φύση του επίσης, αποτελεί κακό. Ύψιστος λοιπόν σκοπός του ανθρώπου είναι η ηδονή και προς αυτόν το σκοπό πρέπει να κατατείνουν όλες οι πράξεις του. Αυτός ο σκοπός εξάλλου κατά τον Αρίστιππο, αποτελεί την έκφραση της ανώτατης ηθικής. Γι' αυτό είναι εντελώς αδιάφορη η πηγή προέλευσης των ηδονών. Υπάρχει όμως διαφορά βαθμού μεταξύ των απολαύσεων. Τα σωματικά αισθήματα ηδονής κατέχουν την πρώτη θέση, ως τα πιο πηγαία και ισχυρότερα. Δε στερούνται όμως τελείως σημασίας και οι ψυχικές και πνευματικές ηδονές. Έργο της φρόνησης είναι να κρίνει, ανάλογα με την αξία τους, τα διάφορα αγαθά και τις αντίστοιχες απολαύσεις. Οποιαδήποτε και αν είναι η επιλογή, απαράβατος πρέπει να θεωρείται ένας όρος, η εγκράτεια. Δεν πρέπει δηλαδή κατά την πραγματοποίηση του μοναδικού σκοπού, που είναι η απόλαυση της ζωής κατά τον καλύτερο δυνατόν τρόπο, να υποταχθεί κανείς στις ηδονές, αλλά να παραμένει κύριος του εαυτού του και των περιστάσεων.
Ύψιστο αγαθό είναι η ηδονή που τη διευθύνει η σύνεση και την εξευγενίζει η παιδεία. «Ν’ αρπάζεις την κάθε στιγμή και να τη χαίρεσαι, γιατί μόνο η στιγμή μας ανήκει». Αυτή είναι η ουσία της φιλοσοφίας του.
Αν για τους «κυνικούς» ελευθερία σημαίνει να αρκείσαι στα λίγα για να μην υποδουλωθείς στις ηδονές, για τους «κυρηναϊκούς» μεγαλύτερη ελευθερία είναι το να μπορείς να διασχίζεις τις ηδονές της ζωής χωρίς να σε παγιδεύουν! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου