ΕΝΝΕΑ ΕΤΗ ΦΩΤΟΣ: Ο ΦΡΙΞΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗ ΕΠΙ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ

...νεανίας γὰρ καὶ δυνατὸς ἀντέχειν πρὸς τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπ᾽ ἀηθείας ἐπιβᾶσα ὀχήματος παραδόξου [p. 128] καὶ ἀπιδοῦσα ἐς βάθος ἀχανές, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸς τὸ σφοδρὸν τῆς πτήσεως...

...είνε νέος και δύναται ν' αντέχη εις την φοράν. Η Έλλη όμως όταν ευρέθη επί οχήματος τόσον παραδόξου και είδε κάτω βάθος αχανές, κατεπλάγη και καταληφθείσα υπό ιλίγγου ένεκα της ταχύτητος της πτήσεως...

Συγγραφέας: Λουκιανός Ενάλιοι Διάλογοι 9. Ποσειδώνος και Νηρηίδων

ΠΟΣΕΙΔΩΝ Ο μεν πορθμός ούτος, όπου η κόρη κατεποντίσθη, ας ονομάζεται του λοιπού, εις ανάμνησιν αυτής, Ελλήσποντος• τον δε εκρόν αυτής σεις αι Νηρηίδες παραλάβετε και εις την Τρωάδα μεταφέρετε, διά να ταφή υπό των κατοίκων.

ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ Όχι, Ποσειδών, εδώ εις την ομώνυμον θάλασσαν πρέπει να ταφή• την λυπούμεθα διά τα όσα αξιολύπητα έπαθε από την μητρυιάν της.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ Αυτό δεν δύναται να γείνη, Αμφιτρίτη• ούτε πρέπει να ταφή εδώ εις την άμμον, αλλά, καθώς είπα, να μεταφερθή εις την Τρωάδα ή την Χερρόνησον και να ταφή εκεί. Θα είνε δε όχι μικρά παρηγοριά δι' αυτήν ότι μετ' ολίγον και η Ινώ θα πάθη τα αυτά καταδιωκομένη υπό του Αθάμαντος και θα πέση εις την θάλασσαν, εκ του άκρου του Κιθαιρώνος, εκεί όπου ούτος είνε κάθετος προς τον αιγιαλόν, κρατούσα το τέκνον της εις την αγκάλην. Αλλά θα παραστή ανάγκη να σώσωμεν και αυτήν χάριν του Διονύσου, του οποίου υπήρξε τροφός και τον εθήλασεν.

ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ Δεν αξίζει, τόσον κακή που είνε.

ΠΟΣΕΙΔΩΝ Αλλά δεν πρέπει να φανώμεν αχάριστοι προς τον Διόνυσον, ω Αμφιτρίτη.

ΝΗΡΗΙΔΕΣ Αλλ' αυτή εδώ τι έπαθε και έπεσεν από τον κριόν; Ο δε αδελφός της ο Φρίξος πηγαίνει ασφαλώς;

ΠΟΣΕΙΔΩΝ Βέβαια, διότι είνε νέος και δύναται ν' αντέχη εις την φοράν. Η Έλλη όμως όταν ευρέθη επί οχήματος τόσον παραδόξου και είδε κάτω βάθος αχανές, κατεπλάγη και καταληφθείσα υπό ιλίγγου ένεκα της ταχύτητος της πτήσεως, αφήκε τα κέρατα του κριού από τα οποία εκρατείτο και κατέπεσεν εις την θάλασσαν.

ΝΗΡΗΙΔΕΣ Δεν έπρεπεν η μητέρα Νεφέλη να την βοηθήση ενώ έπιπτε;

ΠΟΣΕΙΔΩΝ Έπρεπεν, αλλ' η Μοίρα είνε πολύ δυνατωτέρα της Νεφέλης.

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΙΩ. ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ

ΛΟΥΚΙΑΝΟΥ ΕΝΑΛΙΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Λουκιανός - Ενάλιοι Διάλογοι / Ποσειδών και Νηρηίδες (Πρωτότυπο)

Ποσειδῶν [310] [1] τὸ μὲν στενὸν τοῦτο, ἔνθα ἡ παῖς κατηνέχθη, Ἑλλήσποντος ἀπ᾽ αὐτῆς καλείσθω· τὸν δὲ νεκρὸν [311] ὑμεῖς, ὦ Νηρηίδες, παραλαβοῦσαι τῇ Τρῳάδι προσενέγκατε, ὡς ταφείη ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων.

Ἀμφιτρίτη μηδαμῶς, ὦ Πόσειδον, ἀλλ᾽ ἐνταῦθα ἐν τῷ ἐπωνύμῳ πελάγει τεθάφθω· ἐλεοῦμεν γὰρ αὐτὴν οἴκτιστα ὑπὸ τῆς μητρυιᾶς πεπονθυῖαν.
Ποσειδῶν τοῦτο μέν, ὦ Ἀμφιτρίτη, οὐ θέμις· οὐδὲ ἄλλως καλὸν ἐνταῦθά που κεῖσθαι ὑπὸ τῇ ψάμμῳ αὐτήν, ἀλλ᾽ ὅπερ ἔφην ἐν τῇ Τρῳάδι ἢ ἐν Χερρονήσῳ τεθάψεται. [312] ἐκεῖνο δὲ παραμύθιον οὐ μικρὸν ἔσται αὐτῇ, ὅτι μετ᾽ ὀλίγον τὰ αὐτὰ καὶ ἡ Ἰνὼ πείσεται καὶ ἐμπεσεῖται ὑπὸ τοῦ Ἀθάμαντος διωκομένη ἐς τὸ πέλαγος ἀπ᾽ ἄκρου τοῦ Κιθαιρῶνος, καθ᾽ ὅπερ καθήκει ἐς τὴν θάλατταν, ἔχουσα καὶ τὸν υἱὸν ἐπὶ τῆς ἀγκάλης. ἀλλὰ κἀκείνην σῶσαι δεήσει χαρισαμένους τῷ Διονύσῳ· τροφὸς γὰρ αὐτοῦ καὶ τίτθη ἡ Ἰνώ.

Ἀμφιτρίτη [2] οὐκ ἐχρῆν οὕτω πονηρὰν οὖσαν.

Ποσειδῶν ἀλλὰ τῷ Διονύσῳ ἀχαριστεῖν, ὦ Ἀμφιτρίτη, οὐκ ἄξιον. [313]

Νηρηίδες αὕτη δὲ ἄρα τί παθοῦσα κατέπεσεν ἀπὸ τοῦ κριοῦ; ὁ ἀδελφὸς δὲ ὁ Φρίξος ἀσφαλῶς ὀχεῖται;

Ποσειδῶν εἰκότως· νεανίας γὰρ καὶ δυνατὸς ἀντέχειν πρὸς τὴν φοράν, ἡ δὲ ὑπ᾽ ἀηθείας ἐπιβᾶσα ὀχήματος παραδόξου [p. 128] καὶ ἀπιδοῦσα ἐς βάθος ἀχανές, ἐκπλαγεῖσα καὶ τῷ θάλπει ἅμα συσχεθεῖσα καὶ ἰλιγγιάσασα πρὸς τὸ σφοδρὸν τῆς πτήσεως ἀκρατὴς ἐγένετο τῶν κεράτων τοῦ [314] κριοῦ, ὧν τέως ἐπείληπτο, καὶ κατέπεσεν ἐς τὸ πέλαγος.