Η ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ

Το χρονικό διάστημα τών τεσσάρων ετών, που ακολουθούσε από την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι και την επόμενη διοργάνωση ονομαζόταν: Ολυμπιάς.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τού -776, απετέλεσαν, την χρονική αφετηρία επί τη βάσει τής οποίας οι Ηλείοι και αργότερα όλοι οι Έλληνες χρονολογούσαν πλέον τα επόμενα ιστορικά γεγονότα. 
Η τετραετία από τους Αγώνες τού -776 μέχρι την παραμονή τής πραγματοποιήσεως τών επομένων (δεύτερων στην σειρά) Ολυμπιακών Αγώνων ονομάσθηκε 1^η Ολυμιάς.
Η 2^η Ολυμπιάς αναφέρεται στο χρονικό διάστημα από  τους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες τού έτους -772 μέχρι την πραγματοποίηση τών τρίτων στην σειρά Ολυμπιακών Αγώνων τού -768  κ.ο.κ.
Έτσι, αρίθμιζαν όλες τις Ολυμπιάδες: 1^η Ολυμπιάς, 2^η, 3^η, 4^η, 5^η Ολυμπιάς κλπ.
Για τον προσδιορισμό μάλιστα τών ενδιαμέσων ετών μεταξύ δύο Ολυμπιάδων, χρησιμοποιείται η έκφραση, όπως: «Το 2^ο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος», που σημαίνει το έτος -775, καθ’ ότι το πρώτο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος είναι το έτος πραγματοποίησης τών Ολυμπιακών Αγώνων τού -776.  

Πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην Αρχαία Ελλάδα μάς παραδίδονται με χρονολόγηση επί τή βάσει τής αρίθμησης τών Ολυμπιάδων.  Έτσι, Αρχαίοι Έλληνες Ιστορικοί,  όπως ο Ερατοσθένης, ο Απολλόδωρος, ο Διόδωρος κλπ, στηριζόμενοι στην χρονολόγηση επί τή βάσει των Ολυμπιάδων,  μάς παρέδωσαν πραγματικές και αξιόπιστες χρονολογικές μελέτες ιστορικών γεγονότων τής Αρχαίας Ελλάδος. 
Αναφέρουμε ενδεικτικώς δύο παραδείγματα από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία: 
1) Παραδίδεται στις αρχαίες γραπτές πηγές, ότι η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος συνέβη κατά το πρώτον έτος τής 75^ης Ολυμπιάδος (Ολυμπιάς 75,1). 
2) παραδίδεται από τον Έλληνα Ιστορικό, Ηρόδοτο,  ότι η Μάχη τού Μαραθώνος μεταξύ Ελλήνων και Περσών  έλαβε χώραν κατά το 3^ο έτος τής 72^ης Ολυμπιάδος (Ολυμπιάς 72,3).

Βέβαια, οι Ολυμπιακοί   Αγώνες  στον Ιερό τόπο τής Ολυμπίας εκράτησαν, όπως γνωρίζουμε, επί 1.169  συνεχή έτη (από το -776 μέχρι το +393, σύνολο  293 ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ), και δεν κατέρευσαν από μόνοι τους. 
Τους κατήργησε το +393 «με φωτιά και τσεκούρι» ο Ισπανός Flavius Theodosius ή Θεοδόσιος Α΄, Αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο επονομασθείς «Μέγας» (!), ένα έτος ακριβώς πριν πεθάνει,  δρομολογώντας έτσι το «πολιτιστικό έργο» τής «νέας Τάξης πραγμάτων»,  που επιβλήθηκε με την νέα θρησκεία,  και το οποίο  υλοποιήθηκε με απίστευτες καταστροφές    στην Ελλάδα,  με εξανδραποδισμούς,  βασανιστήρια,  εκτελέσεις    και δολοφονίες χιλιάδων ελλήνων που πίστευαν στην Αρχαία Ελληνική Θρησκεία, με τήν καταστροφή τής Βιβλιοθήκης τής Αλεξάνδρειας, και γενικά με τον βανδαλισμό, και την μετατροπή σε ερείπια αμέτρητων  «ειδωλολατρικών» ναών, έργων τέχνης και άλλων μνημείων στην Ελλάδα!

Χρόνια μετά την κατάκτηση τής Ελλάδος από τους Ρωμαίους, επιβλήθηκε στην Ελλάδα η χρονολόγηση από κτίσεως Ρώμης (-753),  η οποία συνυπήρχε με την χρονολόγηση επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων (-776) και με την χρονολόγηση «από Διοκλητιανού» (+284). 
Η χρονολόγηση από την γέννηση τού Χριστού επεβλήθη τον +6^ο αιώνα, και την εισηγήθηκε ο Σκύθης μοναχός στην Ρώμη, Διονύσιος ο Μικρός, το +532.

Τού  ΄Αγγελου  Λιβαθινού Καθηγητή  Μαθηματικών- Λυκειάρχη, απόσπασμα. Πηγή.