Δευτέρα 4 Απριλίου 2022

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ

Όταν κάποιος ζητούσε τη συμβουλή του (Επίκτητου) πώς να πείσει τον αδελφό του να μην είναι πια οργισμένος μαζί του, είπε· 

«Η φιλοσοφία δεν υπόσχεται ότι θα εξασφαλίσει στον άνθρωπο κάποιο εξωτερικό απόκτημα, αλλιώς, θα αναλάβει κάτι που είναι έξω από το δικό της αντικείμενο. Γιατί, όπως του χτίστη το υλικό είναι τα ξύλα, του αδριαντοποιού ο χαλκός, έτσι, και για την τέχνη της ζωής, το υλικό είναι η ζωή του καθενός ξεχωριστά».

Και η ζωή του αδελφού μου;

Αυτή είναι, πάλι, αντικείμενο της δικής του τέχνης του ζην, αλλά, ως προς τη δική σου, ανήκει στην κατηγορία των εξωτερικών πραγμάτων, όπως το χωράφι, η υγεία, η καλή φήμη. Κι απ' αυτά τίποτε δεν υπόσχεται η φιλοσοφία.

«Σε κάθε περίσταση θα διατηρήσω το πνεύμα σύμφωνο με τη φύση». Τίνος το πνεύμα; «Εκείνου, μέσα στον οποίο βρίσκομαι.»

— Πώς, λοιπόν, ο αδελφός μου δεν θα είναι οργισμένος μαζί μου;

— «Φέρτον μου και θα μιλήσω σε κείνον για την οργή, όμως, εκείνου, δεν έχω να πω τίποτε σε σένα».

Κι όταν, εκείνος που πήρε τη συμβουλή, είπε «Αυτό αναζητώ, πώς δηλαδή μπορώ να είμαι σύμφωνος με τη φύση, ακόμη κι αν εκείνος αρνείται να συμφιλιωθεί;»

«Τίποτε σπουδαίο, είπε, δεν γίνεται ξαφνικά αφού, ούτε καν το σταφύλι ή το σύκο γίνονται ξαφνικά. Αν μου πεις τώρα «θέλω σύκο», θα σου απαντήσω «χρειάζεται χρόνο».

Άσε το δέντρο να ανθίσει πρώτα, έπειτα να βγάλει τον καρπό, ύστερα αυτός να ωριμάσει. Και μετά, ενώ ο καρπός της συκιάς δεν γίνεται ξαφνικά και σε μια ώρα, εσύ θέλεις να αποκτήσεις τον καρπό του ανθρώπινου νου τόσο γρήγορα κι εύκολα; 
Μην περιμένεις, ακόμη κι αν στο λέω εγώ.

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗ Β’ (απόσπασμα)

Απόδοση Ι. Σ Χριστοδούλου – Μαρία Γ. Μπίλα

Εκδόσεις Ζήτρος
---------------------------

1 σχόλιο:

Σείριος είπε...

- Ένα μόνο μπορώ να σου πω· ότι αυτός που αγνοεί ποιος είναι και για ποιο σκοπό έχει γεννηθεί και τι είδους κόσμος είναι αυτός στον οποίο βρίσκεται, και με ποιους μαζί πρέπει να ζήσει, και ποια είναι τα καλά και τα κακά πράγματα, και τα όμορφα και τα άσχημα, και δεν μπορεί να παρακολουθήσει ούτε ένα συλλογισμό ούτε μια απόδειξη, ούτε ξέρει τι είναι αλήθεια ή τι είναι ψέμα, ούτε μπορεί να τα ξεχωρίσει αυτά, αυτός δε θα συμφωνεί με τη φύση ούτε στις επιθυμίες του ούτε στις αποστροφές του, ούτε στις επιλογές του, ούτε στα σχέδιά του, ούτε στις συγκαταθέσεις του, ούτε στις αρνήσεις του, ούτε στις αμφιβολίες του· συνολικά θα περιφέρεται κουφός και τυφλός, νομίζοντας ότι είναι κάποιος, ενώ δεν είναι κανείς.

Γιατί, τώρα, νομίζεις ότι αυτό συμβαίνει πρώτη φορά; Δεν είναι αλήθεια ότι, από τότε που άρχισε να υπάρχει το ανθρώπινο γένος, από εκείνο προήλθαν όλα τα λάθη και οι δυστυχίες, εξαιτίας αυτής της άγνοιας;

Για ποιο λόγο φιλονικούσαν μεταξύ τους ο Αγαμέμνονας και ο Αχιλλέας; Δεν ήταν επειδή δεν γνώριζαν ποια πράγματα είναι συμφέροντα και ποια ασύμφορα; Δεν λέει ο ένας ότι συμφέρει να δώσουν πίσω στον πατέρα της την Χρυσηίδα, ενώ ο άλλος λέει ότι αυτό δεν τους συμφέρει; Δεν λέει ο ένας ότι πρέπει αυτός να πάρει το έπαθλο του άλλου, ενώ ο άλλος ότι δεν πρέπει;
Γι' αυτούς τους λόγους δεν ξέχασαν και ποιοι ήταν και για ποιο σκοπό είχαν έρθει;

ΕΠΙΚΤΗΤΟΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗ Β’ (απόσπασμα)

Απόδοση Ι.Σ Χριστοδούλου – Μαρία Γ. Μπίλα
Εκδόσεις Ζήτρος

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου