Ο
Ιάσονας ήταν γιος του Αίσονα, βασιλέα της Ιωλκού της Θεσσαλίας, που
αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με το γιο του στο όρος Πήλιο για να σωθεί από τον
αδελφό του τον Πελία , που του άρπαξε με δόλιο τρόπο τον θρόνο.
Ο Αίσονας παρέδωσε τον γιο του στην φύλαξη και στις φροντίδες του Κένταυρου
Χείρωνα, που είχε αναθρέψει και γυμνάσει πολλούς ήρωες.
Όταν ο Ιάσονας μεγάλωσε και έμαθε ότι ο θρόνος της Ιωλκού ήταν δικός του, πήρε
τα όπλα του και κατέβηκε στη χώρα, για να ζητήσει το δίκιο του. Περνώντας όμως
ένα μικρό ποτάμι, τον Άναυρο, το νερό του παρέσυρε το ένα του σανδάλι και έτσι
παρουσιάστηκε στον Πελία "μονοσάνδαλος".
Ο Πελίας, από έναν χρησμό του μαντείου ήξερε πως πρέπει να φυλάγεται από
κάποιον μονοσάνδαλο, μήπως χάσει το θρόνο του.
«...Από τον μονοσάνδαλο παραφυλάξου σίντας πάνου από τα στέκια του τα γκρεμερά
θα προβαίνει στης Ιωλκού κάποια μέρα την ξέφαντη γη κι ακουσμένη ξένος ή
συντοπίτης...»
Πίνδαρος IV, Πύθια
Όταν
έγινε πια άντρας, ο Ιάσονας πήγε στην Ιωλκό χωρίς να το αποκαλύψει σε κανέναν.
Ήταν παράξενα ντυμένος. Είχε το κορμί σκεπασμένο με προβιά πάνθηρα, κρατούσε
κοντάρι στο κάθε του χέρι και το αριστερό του πόδι ήταν χωρίς σανδάλι.
Ο
Ιάσονας καθώς πλησίαζε στην Ιωλκό είχε συναντήσει μια ανήμπορη γριούλα στις
όχθες του ποταμού Άναυρου, που ήθελε να περάσει απέναντι. Χωρίς να το
πολυσκεφτεί την πήρε στις πλάτες του, μπήκε μέσα στα ορμητικά νερά και με
σχετική ευκολία την πέρασε απέναντι χωρίς αυτή καν να βραχεί. Το μόνο που έπαθε
ήταν ότι μέσα στα νερά του ποταμού χάθηκε το ένα του σανδάλι. Η ανήμπορη
γριούλα βεβαίως δεν ήταν αυτό που φαινόταν. Ήταν η ίδια η θεά Ήρα που ήθελε να
τον δοκιμάσει. Έτσι παρουσιάστηκε μπροστά του με όλη της την μεγαλοπρέπεια και
του υποσχέθηκε ότι από τότε και στο εξής θα ήταν προστάτιδά του. Για τον λόγο
αυτόν ο Ιάσονας μπήκε μέσα στην πόλη της Ιωλκού με μόνο ένα σανδάλι.
Εμφανίστηκε
λοιπόν στην Ιωλκό μπροστά στον Πελία, ζητώντας τον θρόνο που δικαιωματικά του
ανήκε. Ο Πελίας, τρομοκρατημένος από τον χρησμό που έλεγε πως η ζωή και ο θρόνος
του θα κινδύνευαν από έναν μονοσάνδαλο συγγενή του, δέχθηκε να του παραχωρήσει
το θρόνο μόνο αν αυτός πήγαινε στην Κολχίδα και του έφερνε το Χρυσόμαλλο Δέρας
(ελπίζοντας πως δεν θα ξαναγύριζε).
Ο
Ιάσονας δέχτηκε με πολλή ευχαρίστηση την επικίνδυνη αποστολή του θείου του, με
την ελπίδα πως θα έκανε και αυτός ένα μεγάλο κατόρθωμα και θα δοξαζόταν, όπως
τόσοι άλλοι ήρωες.
Κάλεσε τους φίλους του, τον Ηρακλή, το Θησέα, τον Κάστορα, τον Πολυδεύκη, τον
Πηλέα, τον Τελαμώνα, το μουσικό Ορφέα, τους μάντεις Μόψο και Ίδμωνα, τον
γίγαντα Πολύφημο, τον Ασκληπιό, τον γιο του Φρίξου τον Άργο και πολλούς άλλους
και με την βοήθεια του Άργου έφτιαξαν ένα όμορφο καράβι που το ονόμασαν Αργώ.
Οι ήρωες ονομάστηκαν Αργοναύτες, ενώ το ταξίδι τους πήρε το όνομα Αργοναυτική
εκστρατεία.
1 σχόλιο:
Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΙΑΣΟΝΑ ΑΝΑΓΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΈΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ
Ο Ιάσονας ήταν γιος του βασιλιά της Ιωλκού Αίσονα και της Αλκιμήδης και ανήκε στην οικογένεια των Αιολιδών της Θεσσαλίας. Η καταγωγή του ανάγεται στον ίδιο τον Έλληνα και από τους δύο γονείς του.
Από τον Αίολο, βασιλιά της Θεσσαλίας, γιο του Έλληνα, και την Εναρέτη, κόρη του Διήμαχου, γεννήθηκαν ο Διήονας, ο Κρηθέας, ο Αθάμαντας (πατέρας του Φρίξου και της Έλλης οι οποίοι οδήγησαν το κριάρι με το χρυσόμαλλο δέρας στην Κολχίδα), ο Σίσυφος, ο Περιήρης και ο Σαλμωνεύς.
Η Τυρώ, κόρη του Σαλμώνεου και της Αλκιδίκης, γέννησε με τον Ποσειδώνα τον Πελία και τον Νηλέα, ο οποίος, αφού δεν κατάφερε να πάρει τον θρόνο της Ιωλκού, κατέφυγε στη Μεσηνία, ίδρυσε την Πύλο και ήταν ο πατέρας του Νέστορα. Αργότερα, η Τυρώ παντρεύτηκε τον θείο της Κρηθέα και γέννησε τον Φερήτη, τον Αμυθάονα (πατέρας του περίφημου γιατρού Μελάμποδα και του Βίαντα, βασιλιά του Άργους) και τον Αίσονα, πατέρα του Ιάσονα.
Από τον άλλο γιο του Έλληνα, τον Ξούθο, γεννήθηκε η Διομήδη η οποία παντρεύτηκε τον εξάδελφό της Διήονα και γεννήθηκαν ο Αίνητος, ο Άκτορας, ο Αστεροδίας, ο Κέφαλος και ο Φύλακος. Από τον Μινύα, γιο του Ποσειδώνα, γεννήθηκαν η Αλκαθόη, η Λευκίππη, η Αρσίππη και η Κλειμένη. Η τελευταία, γνωστή και ως Κλυμένη ή Ετεοκλυμένη, παντρεύτηκε τον Φύλακο και γεννήθηκαν ο Ίφικλος, η Αταλάντη και η Αλκιμήδη την οποία ο Ησίοδος ονομάζει Πολυμήλα και ο Απολλόδωρος Πολυμήδη. Η Αλκιμήδη παντρεύτηκε τον Αίσονα και έτσι γεννήθηκαν ο Πρόμαχος και ο Ιάσονας.
________________________
«... θε να μαι όπως θες, όμως κοίτα, ο καιρός
με έχει πια τριγυρίσει των γέρικων χρόνων μα εσένα
το λουλούδι της νιότης πρωτανόχτο κυμoσαλεύει
και μπορείς την οργή των χθονίων να κόψεις θεών.
Την ψυχή του στη γη μας να φέρουμε ο Φρίξος προστάζει
στα παλάτια του Αιήτη πηγαίνοντας και το δερμάτι
το βαθύμαλλο του κριαριού, που από του πόντου τα πλάτη
κι από τις άσεβες της μητριάς του σαγιτές, τον γλύτωσε.
Θαμαστό μου τα μήνυσε όνειρο και μανταλόγι
κασταλιώτικο γύρεψα, αν πρέπει να ψάξω πιο πέρα
που μου ορίζει χωρίς καμμιά άργητα καραβοστόλι
να αρματώσω για δάντουνε. Πρόθυμα βγάλε τ' άθλο
και να δώσω σου ολάκερο το βασιλίκι σου αμώνω.
Σ' αξεσάλευτο μάρτυρα κράζω ορκοδέτη το Δία
και των δύο μας προπάτορα»
ΠΙΝΔΑΡΟΣ, ΠΥΘΙΑ ΙV ΣΤ. 183-197
Δημοσίευση σχολίου