Μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας, της 28/9/-480, κατ’ εντολήν του Ξέρξη, ο αρχιστράτηγος των περσικών δυνάμεων εισβολής στην κατεχόμενη Ελλάδα, Μαρδόνιος, έστειλε διαδοχικά δύο ειδικούς απεσταλμένους, τον γιο του Αμύντα τον Αλέξανδρο και τον Ελλησπόντιο Μουρυχίδη, με δελεαστικές προτάσεις για συνθηκολόγηση, στους Αθηναίους.
Εκείνοι, ηγούμενοι της αντίστασης κατά των Μήδων, με επικεφαλής τον Θεμιστοκλή, κι επιλέγοντας τα «ξύλινα τείχη», βρισκόντουσαν πρόσφυγες στην Σαλαμίνα καθώς την γη τους κατέλαβαν και πυρπόλησαν οι κατακτητές.
Την 1η πρόταση Μαρδονίου την απέρριψαν με το γνωστό έκτοτε «όσο ο ήλιος θ’ ακολουθεί τον ίδιο δρόμο που και σήμερα πορεύεται, αποκλείεται να κάνουμε συνθήκες με τον Ξέρξη». Η λαχτάρα της λευτεριάς μας παρακινεί να τον αντιμετωπίσουμε [τον κατακτητή] μ’ όση δύναμη έχουμε- Ηροδότου VIII-143.
Ο Μαρδόνιος πρότεινε να τους δώσει πίσω όλη τη γη τους κι επιπρόσθετα όποια άλλα εδάφη ήθελαν για να ορίζουν. Στις «Αποκαταστάσεις» πρότεινε να τους ξανακτίσει τους ναούς που είχαν καταστρέψει τα στρατεύματά του και στην πτυχή της «Διακυβέρνησης» τούς πρότεινε αναγνώριση της αυτονομίας τους, με μόνο αντάλλαγμα να συνθηκολογήσουν με τον Ξέρξη και να συνομολογήσουν συμμαχία μαζί του.
Όπως μήνυσαν και στους Λακεδαιμονίους οι Αθηναίοι, «μολονότι ξέρουμε καλά πως θα 'χουμε μεγαλύτερο κέρδος αν κάνουμε συνθήκες με τον Πέρση παρά αν τον πολεμάμε, ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΔΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».
Μετά την πρώτη απόρριψη των προτάσεών του, ο Μαρδόνιος τις ξανάστειλε με τον Μουρυχίδη στη Σαλαμίνα, στην εν εξορία Βουλή των 500.
Διαβάζουμε σε νεοελληνική απόδοση από τον ΗΡΟΔΟΤΟ - ΒΙΒΛΙΟ Ι: ΚΑΛΛΙΟΠΗ - Ἱστορίαι [9.4.2] - [9.6.1]: Κι έστειλε για δεύτερη φορά αυτές τις προτάσεις, μολονότι κάτεχε από τα πριν πως τα αισθήματα των Αθηναίων ήταν εχθρικά· έλπιζε όμως πως αυτοί θα βάλουν νερό στο κρασί τους, τώρα που ολόκληρη η χώρα της Αττικής ήταν αιχμάλωτή του και βρισκόταν στην εξουσία του. Γι᾽ αυτούς τους λόγους λοιπόν έστειλε τον Μουρυχίδη στη Σαλαμίνα. [9.5.1] Κι αυτός παρουσιάστηκε στη βουλή κι έλεγε τις προτάσεις του Μαρδονίου. Λοιπόν, ένας απ᾽ τους βουλευτές, ο Λυκίδης, πήρε το λόγο και είπε πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να δεχτούν τις προτάσεις που τους έφερε ο Μουρυχίδης και να τις φέρουν για έγκριση στην εκκλησία του δήμου. [9.5.2] Αυτός λοιπόν διατύπωσε αυτή τη γνώμη, είτε, μάλλον, επειδή είχε δεχτεί χρήματα απ᾽ τον Μαρδόνιο, είτε κι επειδή του άρεσαν οι προτάσεις· οι Αθηναίοι όμως αγανάχτησαν κι αμέσως, κι όσοι έβγαιναν απ᾽ τη βουλή κι όσοι ήρθαν απέξω, μόλις το έμαθαν, έβαλαν στη μέση τον Λυκίδη και τον σκότωσαν με λιθοβολισμό, ενώ τον Ελλησπόντιο τον έστειλαν πίσω χωρίς να τον πειράξουν. [9.5.3] Κι απ᾽ τον αναβρασμό που έγινε στη Σαλαμίνα με τον Λυκίδη έμαθαν οι γυναίκες των Αθηναίων το τί τρέχει και ξεσηκώνοντας η μια την άλλη βάδιζαν χέρι με χέρι, με δική τους πρωτοβουλία, στο σπίτι του Λυκίδη και σκότωσαν με λιθοβολισμό τη γυναίκα του, καταλιθοβόλησαν και τα παιδιά του.
Πρωτότυπο κείμενο και απόδοση: ΗΡΟΔΟΤΟΣ - ΒΙΒΛΙΟ Ι : ΚΑΛΛΙΟΠΗ - Ἱστορίαι (9.1.1 -9.11.3)
Εικόνα: Προτομή του Ηροδότου στη Στοά του Αττάλου, Αθήνα. https://el.wikipedia.org
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου