ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΓΗΣ - ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΝΕΣΗ - ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ

Η δημιουργία του ανθρώπου που αναφέρει η βίβλος, δεν είναι δυνατόν σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή από τη σύγχρονη επιστήμη. Το ίδιο επίσης ισχύει και για την επιστήμη που δέχεται ότι ο άνθρωπος αποτελεί εξέλιξη του πιθήκου, ή ότι είναι αποτέλεσμα τυχαίων διεργασιών της φύσης.

Η σημερινή επιστήμη αποκλείει και τις δύο προηγούμενες εκδοχές, αφού με τη χρήση σύγχρονων υπερυπολογιστών, βρήκε ότι για να τοποθετηθούν τυχαία στη σωστή θέση όλα τα αμινοξέα ενός απλούστατου έμβιου συστήματος, χρειάζονται να λάβουν χώρα αντιδράσεις, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τον αριθμό των 102000000 πιθανοτήτων, και με την προϋπόθεση ότι για κάθε αντίδραση θα χρειαζόταν ο ελάχιστος χρόνος 3:100.000.000.000.000.000 του δευτερολέπτου, και με την παραδοχή ότι σε κάθε δευτερόλεπτο θα ίσχυαν πάντα όλες οι ευνοϊκές αρχικές προϋποθέσεις.

Επομένως η παραδεκτή μέχρι χθες επιστημονική άποψη της δημιουργίας απορρίπτεται.

Ο άνθρωπος ήρθε έτοιμος από τον ουρανό, σχεδόν με τη σημερινή του μορφή η οποία άλλαζε κατά καιρούς λόγω μεταλλάξεων και εξωτερικών επεμβάσεων, σύμφωνα με ένα γιγαντιαίο γαλαξιακό πρόγραμμα εποικισμού των άστρων. Για τον λόγο αυτόν δεν υπάρχουν σκελετικά ευρήματα που να συνθέτουν την αλυσίδα της εξέλιξης και να συνδέουν τον σημερινό άνθρωπο με το απώτατο παρελθόν του.
Οι κάθε είδους γνώσεις δόθηκαν στους ανθρώπους από τους διδασκάλους Θεούς που εποίκησαν τη γη από άλλα αστρικά συστήματα. Οι γνώσεις αυτές ήταν πασίγνωστες από την απώτατη Αρχαιότητα, καλά φυλαγμένες κάτω από τον πέπλο των Αρχαίων Μυστηρίων, και μόνο σήμερα μπορούμε να καταλάβουμε τι γινόταν.

Ο Βρετανός καθηγητής Sir Francis Crick, που έχει τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας- Ιατρικής το 1962 για την ανακάλυψη του DNA, το έτος 1981 μαζί με τον Αμερικανό ερευνητή L. Orgel, διατύπωσαν μια νέα θεωρία για τον τρόπο δημιουργίας της ζωής πάνω στη γη:

- «Η ζωή που γνωρίζουμε σήμερα δεν εμφανίστηκε αυτοδύναμα στον πλανήτη μας, αλλά ήλθε από έναν άλλον πλανήτη, έξω από το πλανητικό μας σύστημα, με φορείς μικροοργανισμούς τους οποίους μετέφεραν πολύ εξελιγμένα λογικά όντα. Τα όντα αυτά, μεταφέρθηκαν με διαστημόπλοια και ράντισαν κυριολεκτικά τον πλανήτη μας με τους μικροοργανισμούς.»

Η υπόθεση αυτή ονομάστηκε «Θεωρία της Κατευθυνόμενης Πανσπερμίας».

- «Δεν υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ της χημικής σύνθεσης του γήινου περιβάλλοντος και εκείνης των έμβιων οργανισμών. Σπουδαίο ρόλο στις γήινες ενζυματικές και χημικές διεργασίες δεν παίζουν τα στοιχεία χρώμιο και νικέλιο, που αφθονούν στη Γη, αλλά το σπάνιο στοιχείο μολυβδένιο».

Σύμφωνα λοιπόν με τους δύο επιστήμονες, πρέπει να υποθέσουμε ότι η ζωή έφθασε στη Γη από ένα άλλο ουράνιο σώμα, που διαθέτει σε αφθονία το μολυβδένιο.

- «Αν πραγματικά η ζωή προέκυψε στον πλανήτη μας από ένα αρχέγονο σύμπλοκο χημικών στοιχείων, θα έπρεπε να υπάρχουν περισσότεροι από ένας γενετικοί κώδικες. Στη γη όμως, υπάρχει ένας και μοναδικός γενετικός κώδικας για όλους τους οργανισμούς».

Ο Μαθηματικός-Αστροφυσικός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ Sir Fred Hoyle, δεν δίστασε να πει την τολμηρή άποψή του: «Η δημιουργία της ζωής είναι έργο κάποιας κοσμικής νοημοσύνης. Εμφανίστηκε με φυσικό τρόπο στο Σύμπαν. Μελέτησε κάπου αλλού όλες τις εκδηλώσεις του δικού μας ζωικού οικοσυστήματος.
Ο άνθρωπος από αλαζονεία και μόνο αρνείται αυτή την εκδοχή.
Πρέπει να ξεχάσουμε τις γνωστές ερμηνείες που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα και να ξανασυζητήσουμε την προέλευση του ανθρώπου από την αρχή.
Ο κοσμικός νους συναρμολόγησε τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε και συνεχίζεται στο άπειρον του χώρου και του χρόνου με τους νόμους που την εκφράζουν».

Μια πλειάδα σύγχρονων επιστημόνων έχουν αναθεωρήσει το γνωστό πρότυπο δημιουργίας της ζωής και σε γενικές γραμμές αποφαίνονται ότι: «Τις κάθε είδους μορφές ζωής του πλανήτη, ο συμπαντικός νους τις υλοποίησε σε άλλο χώρο δημιουργίας και με τους απεσταλμένους του τις έστειλε στη γη μέσα σε τεράστιες διαστημικές πολιτείες. Η συλλογή πληροφοριών του γήινου οικοσυστήματος έγινε με πειραματικά βιορομπότ».

Νέες εκδοχές και νέες σκέψεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε το γνωστό σενάριο της δημιουργίας.

Γερ. Καλογεράκης, “Το Πέρασμα Του Σειρίου” σελ. 37-39, εκδ. Δίον, Θεσσαλονίκη 2013

-------------------------------

Η ΑΣΤΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΙΚΗΣ ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑΣ