ΑΡΧΕΣΤΡΑΤΟΣ - Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Εκτός από τις υψηλές τέχνες της Ρητορικής, της Ποίησης, της Φιλοσοφίας και της Αρχιτεκτονικής, η Αρχαία Ελλάδα γέννησε και την υψηλή τέχνη της Γαστρονομίας. Η πιο περίτρανη απόδειξη αυτού είναι η λέξη “γαστρονομία” που προέρχεται από τις  ελληνικές “γαστήρ” και “νόμος”, δηλαδή “οι νόμοι του στομαχιού”.

Ως κοιτίδα της γαστρονομίας, η Ελλάδα έθεσε τις βάσεις του πολιτισμού της γεύσης και επηρέασε τη γαστρονομική κουλτούρα πολλών χωρών από το 400 π.Χ. Έτσι, στο διεθνές εδεσματολόγιο συναντάμε συχνά πιάτα με ελληνική  επίδραση κι αυτό γιατί πολλά έθνη ασπάστηκαν την ελληνική γαστρονομική φιλοσοφία και τέχνη, γιατί, εκτός των άλλων, είναι υγιεινή και νόστιμη.

Οι Αρχαίες Ρίζες της Ελληνικής Κουζίνας

Πατέρας της Γαστρονομίας θεωρείται ο Αρχαίος Έλληνας ποιητής, φιλόσοφος και γαστρονόμος Αρχέστρατος. Γεννημένος στις Συρακούσες τον 4ο αιώνα π.Χ., ήταν ο άνθρωπος που έθεσε τις βάσεις της φιλοσοφίας της μαγειρικής.

Φέρεται πως ήταν ένας gourmand της εποχής, ο οποίος ταξίδευε στη Μεσόγειο, δοκίμαζε φαγητά και κατάγραφε συνταγές.

Στο περίφημο ποίημα του “Ηδυπάθεια” μας αποκαλύπτει τα μυστικά της αρχαιοελληνικής κουζίνας, αφιερώνοντας κεφάλαια στην ελληνική διατροφή. Από το συγκεκριμένο ποιητικό του έργο έχουν σωθεί μόνο 300 στίχοι, στους οποίους ωστόσο καταγράφει τους κανόνες της ελληνικής διατροφής και παρουσιάζει το “Savoir Manger”.

Σύμφωνα με τον Αρχέστρατο λοιπόν, οι 5 χρυσοί κανόνες της βρώσης είναι οι εξής:

1. Χρήση απλών, αγνών προϊόντων που παράγονται από τη φύση.

2. Αρμονία υλικών μεταξύ τους, ώστε το ένα να μην επικαλύπτει τα αρώματα και τις γεύσεις του άλλου.

3. Όχι βαριές σάλτσες και καυτερά υλικά.

4. Χρήση ελαφρών σαλτσών για μεγαλύτερη απόλαυση στον ουρανίσκο.

5. Καρύκευμα με το γνωστό ελληνικό μέτρο και πειθαρχία, ώστε να μη διαταράσσεται η αρμονία των γεύσεων και αρωμάτων.

Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν έτρωγαν μόνο για λόγους επιβίωσης, αλλά και για να απολαύσουν, να αισθανθούν την ηδονή, να επικοινωνήσουν και να φιλοσοφήσουν γύρω από τη μαγειρική. Μία ακόμα ένδειξη σχετικά με τη θεώρηση της μαγειρικής ως υψηλής τέχνης, ισάξιας των υπολοίπων τεχνών, στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν πως ασκείτο μόνο από άνδρες, που εκείνη την εποχή κρατούσαν τα ηνία στην άσκηση των υψηλών τεχνών και έβλεπαν τη γαστρονομία ως πνευματικό αγαθό.

ΜΑΡΙΑ ΛΟΥΙΖΑ ΒΑΦΕΙΑΔΑΚΗ

https://a8inea.com/

Το έργο του Αρχέστρατου η Ηδυπάθεια ή Γαστρονομία, γράφτηκε σε ποιητικό εξάμετρο και διασώζεται εξ ολοκλήρου σε 62 τμήματα στο κείμενο των Δειπνοσοφιστών του Αθήναιου (2ος αιώνας).

Το ποίημα με κωμικό ύφος πληροφορεί τον αναγνώστη για το που μπορεί να βρεί το καλύτερο φαγητό στις περιοχές της Μεσογείου καθώς και παραθέτει αρκετές μαγειρικές συνταγές και τρόπους παρασκευής εδεσμάτων, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στα ψάρια.

Μια από τις συνταγές του περιλαμβάνει λαβράκι καρυκευμένο με σίλφιο και καλυμμένο με γιδοτήρι, κροκέτες τόνου πασπαλισμένες με κύμινο, βουτήγματα σκουμπριού σε άρμη, και ξιφία τυλιγμένο σε φύλο συκιάς. Μετά από τα αρχικά ορεκτικά, ακολουθεί πάπια καλυμένη με υπόσφαγμα (κρεμώδης σάλτσα). Το συμπόσιο συνεχίζεται με γλυκό πλακούντα, το οποίο αποτελούνταν από διάφορα επίπεδα ζύμης γεμισμένα με μέλι και μαλακό τυρί, και το όλο δείπνο συνοδεύεται από κρασί.

https://el.wikipedia.org/

----------------------------

Αυτή είναι η αρχαιότερη συνταγή μαγειρικής!

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΥΤΡΑ ΤΑΧΥΤΗΤΟΣ ΗΛΙΚΙΑΣ 2.700 ΕΤΩΝ

Η ΨΗΣΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΚΟΛΛΗΤΙΚΟ ΤΗΓΑΝΙ ΣΤΟΝ ΜΥΚΗΝΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ