ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΚΕΤΟ ΑΥΤΟΙ ΤΡΕΙΣ;
Να διευκρινίσουμε για την ιστορία του πράγματος ότι οι τρεις αυτοί ανθέλληνες πατέρες της χριστ. εκκλησίας, δεν πήγαιναν πάντοτε πακέτο, δηλ. δεν γιορτάζονταν μαζί (και ούτε βέβαια διανοήθηκαν ποτέ επί μια χιλιετία κυριαρχίας του Βυζαντίου να τους ταυτίσουν με τα… Ελληνικά Γράμματα και την Ελληνική Παιδεία, αφού εξάλλου τα Ελληνικά Γράμματα και η Ελληνική Παιδεία είχαν δαιμονοποιηθεί από την εκκλησία.
Πώς έγινε λοιπόν και οι τρεις αυτοί τύποι σερβιρίστηκαν σε συσκευασία του ενός; Πολύ απλά, οφείλεται – ως συνήθως – σε έριδες μεταξύ των χριστιανών!
Όπως πληροφορούμαστε από πολλές χριστιανικές ιστοσελίδες (π.χ. από τον Επίσημο Διαδικτυακό Οίκο της Εκκλησίας της Ελλάδος κ.α.), τον 12^ο αιώνα επί Αλεξίου Κομνηνού, οι χριστιανοί άρχισαν να τσακώνονται μεταξύ τους (παλιά μου τέχνη κόσκινο γι αυτούς) για το ποιος από τους τρεις ήταν… καλύτερος από τους άλλους δύο! Γρήγορα η φιλονικία έλαβε μεγάλες διαστάσεις και  χωρίστηκαν σε τρεις παρατάξεις, τους Βασιλείτες, τους Γρηγορίτες και τους Ιωαννίτες που άρχισαν να πλακώνονται στους δρόμους και στις πόλεις, πράγμα που προκάλεσε τριγμούς στην εκκλησία αλλά και στην έννομη τάξη. Πήρε ανάποδες ο Αλέξιος Κομνηνός με τη βλακεία που έδερνε τους υπηκόους του και πρόσταξε τον Ιωάννη Μαυρόποδα να βρει στα γρήγορα μια λύση πριν του κάνουν την αυτοκρατορία γης μαδιάμ! Ο Ιωάννης βρήκε τη λύση: Τους μετέτρεψε και τους τρεις σε συσκευασία του ενός, τους ενοποίησε δηλ. σε μια γιορτή, έγραψε και μια ειδική ακολουθία να ψάλλεται από κοινού και για τους τρεις κι έτσι κατάφερε να τους ηρεμήσει τους θρησκόληπτους χουλιγκάνους.

Να λοιπόν πώς προέκυψε η γιορτή των τριών Ιεραρχών.

Αυτοί οι τρεις Ιεράρχες, οι εχθροί του καθετί Ελληνικού όπως και κάθε άλλου πολιτισμού, μεταλλάχτηκαν σε Έλληνες και προστάτες των Ελληνικών γραμμάτων, ψευ­δώς και χωρίς οι ίδιοι να το έχουν φανταστεί, το έτος 1852, όταν δηλαδή η νεοορθό­δοξη εκκλησία καπέλωσε πλήρως και αμετακλήτως το νεοσυσταθέν Ελλη­νι­κό κρά­τος. Με την αμορφωσιά που επικρατεί από τότε μέχρι και σήμερα, αυτό έγινε δεκτό ασυζητητί! Έτσι η εκκλησία πέρασε την προπαγάνδα της εντός της Ελλη­νικής κοι­νω­νίας, παιδείας και σχολείων κάνοντας την εκκλησια­στική επέτειο της μνήμης των, εορτή όλων των Ελληνικών σχολείων και γραμμάτων! Πριν, επί Βυζαν­τίου, ήταν μόνο «οι τρεις Ιεράρχαι», δύο Καππα­δόκες και ένας Σύρος, πα­τέρες της Χριστι­ανικής εκκ­λησίας και τίποτα παραπάνω.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://12thespis.wordpress.com/2009/02/01/ypatia7/