Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

ΟΙ ΑΠΕΙΡΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΚΑΙ ΤΑ "ΜΕΓΑΛΑ ΚΕΝΑ"

Στα πλαίσια της Κοσμολογίας του Δημόκριτου εμφανίζεται, με μια φυσική τεκμηρίωση, η ιδέα περί ύπαρξης πολλών αισθητών κόσμων σαν τον δικό μας στα πλαίσια των δημιουργούμενων "μεγάλων κενών". Η ιδέα περί υπάρξεως πολλών "κόσμων" μέσα σε επάλληλους "ουρανούς" αποτελεί μια παλαιότερη προσωκρατική άποψη. Όπως αναφέρουν  ο Σιμπλίκιος και ο Αυγουστίνος, ο Αναξίμανδρος διατύπωνε την αυτή άποψη:
[
Σιμπλίκιος, εις Φυσ. 24, 17]... (ο Αναξιμένης πίστευε ότι) κάποια άλλη ουσία είναι το άπειρο, από την οποία έγιναν όλοι οι ουρανοί και οι κόσμοι που υπάρχουν σ' αυτούς.....
[
Αυγουστίνος, de civ. Dei VIII, 2]... (Ο Αναξίμανδρος) πίστευε ότι αυτές οι αρχές των επιμέρους πραγμάτων είναι άπειρες, και ότι παράγουν αναρίθμητους κόσμους καθώς και όλα όσα εμφανίζονται μέσα σ' αυτούς, και αυτοί οι κόσμοι, όπως πίστευε, πότε διαλύονται και πότε ξαναγεννιούνται....
Όμως και οι ιδέες του Αναξαγόρα ήταν παραπλήσιες:
[
Σιμπλίκιος, εις Φυσικά 157, 9]...Το ότι υπαινίσσεται (ο Αναξαγόρας) έναν άλλο κόσμο πλάι στο δικό μας φαίνεται από τη φράση "όπως ακριβώς εμείς", που τη χρησιμοποιεί επανειλημμένα. Και ότι δεν θεωρεί αυτόν τον άλλο κόσμο έναν αισθητό κόσμο που προηγήθηκε χρονικά από το δικό μας φαίνεται από τα λόγια "από τα οποία μαζεύουν τα καλύτερα στα σπίτια τους και τα χρησιμοποιούν". Γιατί δεν είπε χρησιμοποιούσαν, αλλά χρησιμοποιούν.....
Η πλήρης όμως φυσική τεκμηρίωση και περιγραφή ενός Σύμπαντος το οποίο περιλαμβάνει και περικλείει έναν άπειρο αριθμό αισθητών κόσμων έγινε από τους ατομικούς φιλοσόφους και ιδιαίτερα από τον Δημόκριτο.
Γι' αυτή τη δομή του Σύμπαντος του Δημόκριτου γράφει ο Δ. Μακρυγιάννης στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών βιβλίο του "Κοσμολογία και Ηθική του Δημοκρίτου":
"...Αφού υπάρχουν άπειροι κόσμοι, άρα υπάρχουν άπειροι κενοί χώροι. Μπορούμε λοιπόν να παρομοιάσουμε το Δημοκρίτειο σύμπαν με ένα σφουγγάρι. Η ύλη του σφουγγαριού αντιστοιχεί στη συμπαγή κατά το μάλλον και ήττον συγκρότηση ατόμων, που αποτελούν το περιέχον, τα δε σφαιροειδή κενά μέσα στον όγκο του σφουγγαριού είναι οι χώροι όπου δημιουργούνται και εξελίσσονται οι κόσμοι. Το κοσμολογικό μοντέλο του σφουγγαριού δεν είναι στατικό, ούτε ως προς την δομή του περιέχοντος, ούτε ως προς το σχήμα και το μέγεθος των κενών. Όπως εντός των κενών λαμβάνουν χώρα συνεχείς διεργασίες μεταξύ των ατόμων, έτσι και το συνολικό περιέχον υφίσταται συνεχείς μεταλλάξεις, η κυριότερη των οποίων είναι να απορρέουν εξ αυτού παντοία σώματα εντός των κενών και να απορροφά πάλι τα σώματα που προκύπτουν από την καταστροφή των κόσμων".
Κατ' αυτόν τον τρόπο αυτό
ο Δημόκριτος, με μεγάλη φυσικότητα τεκμηριώνει λογικά την δυνατότητα ταυτόχρονης ύπαρξης πολλών αισθητών κόσμων, οι οποίοι όμως μπορούν να μην είναι αισθητοί από εμάς, αφού παρεμβάλλεται μεταξύ αυτών και του κόσμου μας το μη αισθητό ενιαίο σύστημα "όντος"+"μη όντος" (άτομα+κενό) (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ -9-).
Όπως αναφέρει ο Ιππόλυτος: [Ελ. Ι, 13, 2 (ΔΚ 68α 40)]...Ο Δημόκριτος υποστηρίζει τα ίδια με τον Λεύκιππο, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι με διαφορετικά μεγέθη. Σε μερικούς από αυτούς δεν υπάρχει ούτε Ήλιος ούτε Σελήνη, σε άλλους τα δύο αυτά ουράνια αντικείμενα είναι μεγαλύτερα από όσο στον δικό μας κόσμο, και σε άλλους περισσότερα. Τα διαστήματα μεταξύ των κόσμων είναι άνισα, σε μερικά μέρη υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, σε άλλα λιγότεροι, μερικοί αναπτύσσονται, μερικοί είναι στο αποκορύφωμα της ανάπτυξης τους και μερικοί παρακμάζουν. Αλλού οι κόσμοι γίνονται και αλλού αποσυντίθενται. Η καταστροφή τους οφείλεται στην αμοιβαία τους σύγκρουση.
Στην περικοπή αυτή, αλλά και σε πολλές προηγούμενες μπορούμε να διακρίνουμε σαφέστατα την άποψη ότι οι φυσικοί νόμοι στα πλαίσια των διαφόρων κόσμων μπορούν να είναι διαφορετικοί και ως εκ τούτου να δημιουργούνται εντελώς διαφορετικά συμπαντικά γεγονότα.
Και μετά τον Δημόκριτο όμως επαναλαμβάνεται η αυτή ιδέα περί πολλών κόσμων από τον Διογένη τον Απολλωνιάτη:
Ο Διογένης ο Απολλωνιάτης υποθέτει ότι ο αέρας είναι το στοιχείο και ότι όλα κινούνται και
οι κόσμοι είναι άπειροι.....
 
Πηγή: http://www.ellinikoarxeio.com/

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το εκπληκτικό είναι ότι όλα αυτά η επιστήμη πού έχει τόσα μέσα σήμερα άρχισε να τα υποψιάζεται όπως π.χ την ύπαρξη τού παράλληλου κόσμου πού αναφέρει ο Αναξαγόρας πρόσφατα επιστήμονες είπαν ότι υποψιάζονται ένα παράλληλον κόσμον πού τον ονομάσαν αντί- κόσμο και αντί-ύλη.
Μέτα έρχεται και η εκκλησία και σού λέει ότι ο Αριστοτέλης πού έγραψε τόσα βιβλία και παραδόξως έχουν χαθεί δεν μπορεί να συγκριθεί με τον απείρως σοφότερο του και προγενέστερον του ψαλμωδό τού κυρίου (εννοεί τον Δαυίδ) ο οποίος περιγράφει με μεγαλύτερη ακρίβεια τούς κόσμους και την δημιουργία τους !!!! και πώς τούς εστερέωσε ο Γιαχβέχ. Πως αυτές οι ηλιθιότητες πιστεύονται από τόσο κόσμο είναι να απορείς.
Ανδρειανή

Σείριος είπε...

Για τους περισσότερους ανθρώπους, η δυσπιστία σε κάτι έχει συνήθως τις ρίζες της στην τυφλή πίστη σε κάτι άλλο.

Πίστη είναι το να αποδέχεσαι άνευ αποδείξεων, τα λεγόμενα κάποιου, που μιλά άνευ γνώσεων, για πράγματα άνευ προηγουμένου.

Είναι λάθος πάντα, παντού, για τους πάντες να πιστεύουν οτιδήποτε χωρίς επαρκή στοιχεία.

Πίστευε και μη ερεύνα. Εκκλησιαστικό αξίωμα (προέλευση από Θεόδοτο, επίσκοπο Αγκύρας, στην Γ' Οικ. Σύνοδο της Εφέσου, το 431)
Το επιχείρημα με την θέση του κόμματος (,) μέσα στο «Πίστευε και μη ερεύνα» , η οποία (θέση) αλλάζει και το νόημα της φράσης, είναι σύγχρονο εφεύρημα, προς δικαιολόγηση των αδικαιολογήτων…
Ας μην ξεχνούμε τον Επίσκοπο Καισαρείας, Ευσέβειο, τον μεγαλύτερο παραχαράκτη της Ιστορίας που είπε: «όπως και να έχουν τα πράγματα, τα ευαγγέλια έχουν το δίκιο» (επιστημονικότατων…).

Το επιχείρημα των ιερωμένων «Ερευνάτε τις γραφές» αφορά μόνο τις θρησκευτικές γραφές, γιατί η ΕΡΕΥΝΑ ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΦΩΝ, ΕΧΕΙ ΑΦΟΡΙΣΤΕΙ από τις Ε’, ΣΤ’ και Ζ’ οικουμενικές συνόδους καθώς και τους πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως Φιλόθεο (385-412), Μηνά (536-552) και Επίσκοπο Αλεξανδρείας Δημήτριο (230) και πολύ αργότερα ο Γρηγόριος Ε’ αφόρισε την Άλγεβρα, Γεωμετρία και Λογάριθμους, ΓΙΑΤΙ Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ Η ΣΟΦΙΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ.

Για την υγιή φιλοσοφία, αξία έχουν οι αποδείξεις, όχι οι ύβρεις. Άλλωστε οι αληθινοί φιλόσοφοι, δεν συνηθίζουν να χρησιμοποιούν σχολαστικούς συλλογισμούς, ούτε συλλογισμούς πραγματικούς και ορθολογικούς.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΙ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΚΡΙΤΙΚΑ.
ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΟΓΙΑ". Παναγιώτης Κορδικάς (1762-1827)

Η Φιλοσοφία είναι η έρευνα της Αλήθειας και φώς της Αλήθειας η απόδειξη.
Και της απόδειξης αρχή ο συναπτόμενος συλλογισμός.
Και κανένα πράγμα δεν υπάρχει χωρίς αιτία και κανένας συλλογισμός δίχως λογική προϋπόθεση.

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τις πολύτιμες αυτές πληροφορίες.

Ανδρειανή

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου