Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

ΛΑΪΣ - Η ΚΟΡΙΝΘΙΑ ΕΤΑΙΡΑ

Η διάσημη αυτή και περικαλλεστάτη Εταίρα της Aρχαιότητος, σύγχρονος της Ασπασίας, γεννήθηκε περί το -480. Ήτο τόσο όμορφη και τόσο ωραία που οι Έλληνες για να εξυμνήσουν τα κάλλη της, έγραψαν το ακόλουθο επίγραμμα:
«
Την εις τας μάχας ανίκητον, την τροπαιούχον Ελλάδα καθυπεδούλωσε νυν υπερφυής καλλονή».
Η Λαΐς είχε αναρίθμητους λάτρεις. Αυτός και ο λόγος που έγινε πλουσιωτάτη. Σε τέτοιο σημείο είχαν φθάσει τα πλούτη της, που έλεγαν πως αν η Αθήνα εκαυχάτο για τον Παρθενώνα της, η Κόρινθος είχε τα ανάκτορα και τους κήπους της Λαΐδος, όπου ετελούντο μυθώδεις τελετές. Εκτός των κήπων αυτών και των ανακτόρων της, ίδρυσεν την λεγομένην Ακαδημίαν ρητορικής και ερωτικής μαθήσεως!..
Μεγάλη καρδιά, όπως θάλεγε ο λαός, δαπανούσε μεγάλα ποσά χάριν των απόρων και πτωχών κορασίδων, αλλά και για όλους τους πάσχοντες. Δια τούτο όταν πέθανε, ολόκληρη η Κόρινθος επένθησε τον θάνατόν της ανεγείροντας, προς τιμήν της, πολύτιμον τάφον επί του οποίου,
κατά τον Παυσανία, εκάθητο μαρμάρινη λέαινα, που κρατούσε στα νύχια της κριόν για να συμβολίζη την απληστίαν και το ασελγές της ζωής! 
Ο Αιλιανός και ο Αριστοφάνης λέγουν ότι η Λαΐς, λόγω των μεγάλων χρηματικών ποσών, τα οποία ζητούσε υπό των εραστών της, αλλά και την μετά πάθους σκληρότητα της επιμονής της σε όλες τις αξιώσεις της, ελέγετο Αξίνη.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι για τον λόγο αυτό ειπώθηκε το γνωστό εκείνο : «
ου παντός πλειν εις Κόρινθον»! Δεν είναι εύκολο στον καθένα να πιάσει στα λιμάνια της Κορίνθου.
Η Λαΐδα ήτο τόσο όμορφη και πάγκαλος γυνή, που όλοι οι ονομαστοί καλλιτέχνες (ζωγράφοι και γλύπτες) έσπευδαν να αποθανατίσουν το υπέροχο κορμί της. Ειδικώς δε το στήθος και τα στέρνα της ήσαν τόσο εύγραμμα και τέλεια, ώστε να μη μπορούν να περιγραφούν από τους θνητούς της ζωής αυτής, ή τουλάχιστον εξ αυτών που είχαν την τύχη να την ιδούν.
Ο Αθήναιος, που αναφέρει τα παραπάνω, διασώζει ένα ανέκδοτο της ζωής της Λαΐδος, που ανέφερε ο κωμικός Μάχων, και το οποίο λέει πως η Λαΐς συνήντησε μια ημέρα σ' ένα κήπο τον Ευριπίδη λέγοντάς του:
-Ω ποιητά μου, αισχροποιέ, τι έγραψες εις τραγωδίαν;
Και ο Ευριπίδης, καταπλαγείς δια την τόλμην της, είπε:
-Μήπως συ τι είσαι; Δεν είσαι αισχροποιός;
Η δε γελάσασα απεκρίθη:
-Τι λοιπόν; Φαίνεται αισχρόν και η ικανοποίησις του ερωτικού πάθους;
Τον καιρό που ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης ο επιλεγόμενος Κύων ζούσε στην Κόρινθο, μεσουρανούσε εκεί η περίφημη εταίρα Λαϊς η Κορινθία. Ήταν τόσο όμορφη που κατά τον Προπέρτιο “όλη η Ελλάδα έλιωνε από πόθο μπροστά στην πόρτα της” ενώ ο Αρισταίνετος γράφει πως “τα στήθια της ήταν σαν κυδώνια” και κατά τον Αθήναιο πολλοί ζωγράφοι την είχαν ως πρότυπο. Δεν ήταν όμως μόνο πανέμορφη. Ήταν πολύ μορφωμένη, καλλιεργημένη, και πάμπλουτη. Φυσικά  είχε σχέσεις με τους επιφανέστερους και πλουσιώτερους Έλληνες, που συνέρρεαν στην Κόρινθο για να τη γνωρίσουν. Ανάμεσα  στους “πελάτες” της ήταν και ο μαθητής του Σωκράτη Αρίστιππος, ιδρυτής της ηδονιστικής σχολής. Ο Αρίστιππος ήταν άνθρωπος ρεαλιστής και όταν κάποιοι του είπαν πως η Λαϊς δεν τον αγαπάει, αυτός απάντησε
Και τα ψάρια και το κρασί δε μ΄αγαπάνε αλλά εγώ τα απολαμβάνω
Ο Διογένης στην αρχή δεν έδινε καμιά σημασία στη Λαϊδα και όταν κάποιος φίλος του τον ρώτησε γιατί δεν την επισκέπτεται, αυτός απάντησε “ουκ ωνέομαι εγώ δεκακισχιλίων μίαν μεταμέλειαν”, δηλαδή δεν αγοράζω με δέκα χιλιάδες δραχμές κάτι για το οποίο θα μετανοιώσω. Να σημειωθεί πως δέκα χιλιάδες δραχμές ισοδυναμούσαν με δώδεκα κιλά αργύρου, δηλαδή κάπου 680.000 σημερινές δραχμές ή 2000 ευρά. Τεράστιο δηλαδή ποσό.
Η Λαϊς, μαθαίνοντας το περιστατικό, πειράχτηκε και αποφάσισε να τιμωρήσει τον φιλόσοφο που καταφρονούσε τη γοητεία της. Κατάφερε να τον πλησιάσει και του υποσχέθηκε μιαν ερωτική νύχτα μαζύ της, δωρεάν. Ο Διογένης, τι είχε να χάσει, συμφώνησε. Η Λαϊς όμως τον υποδέχτηκε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και στη θέση της βρισκόταν μια κακάσχημη υπηρέτριά της, από την οποία τελικά ο φιλόσοφος δέχτηκε τις θωπείες που του υποσχέθηκε η Λαϊς. Το άλλο πρωί διαπίστωσε το πάθημά του, το οποίο η εταίρα φρόντισε να το μάθει όλη η Κόρινθος. Ο Διογένης όμως  απτόητος της ανταπέδωσε τα ίσα, λέγοντας “λύχνου σβεσθέντος, πάσα γυνή Λαϊς”.
Ύστερα όμως από αυτό το επεισόδιο η Λαϊς, μετανοημένη,  δέχτηκε και πάλι τον Διογένη, αυτή τη φορά η ίδια αυτοπροσώπως και χωρίς καμιά αμοιβή. Όταν ο διαχειριστής του Αρίστιππου το έμαθε, παραπονέθηκε  στο αφεντικό του ότι ενώ αυτός ξόδευε πολλά λεφτά για τη Λαϊδα, ο Διογένης απολάμβανε δωρεάν την εύνοιά της. Τότε ο Αρίστιππος του είπε
“Την πληρώνω για να ευχαριστεί εμένα, όχι για να μην ευχαριστεί τους άλλους”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αρχειοθήκη ιστολογίου