Tώρα
τελευταία κυκλοφορεί και πάλι η επιστολή εβpαioυ προς Έλληνες. Ας διαβάσουμε
και την επιστολή Έλληνα προς Έλληνα...
Μήνυμα προς έναν Έλληνα
Ελπίζω να είσαι εσύ τελικά ο παραλήπτης του μηνύματος αυτού γιατί σε ψάχνω, θα ήθελα μια μέρα να μας δω όπως ήμασταν παλαιότερα αλλά κάτι έχει αλλάξει.
Έλληνα θυμάσαι όταν ήσουν ακόμα στη νεαρή σου και αθώα ηλικία;
Θυμάσαι που διδάχτηκες τα λόγια και τις προσταγές ενός αλλοδαπού θεού;
Τότε ακόμη, πριν καν το μυαλό σου φτάσει σε σημείο να κατανοεί την ίδια σου την γλώσσα ήδη ήξερες να προσεύχεσαι σε ένα αιμοδιψή θεό, προστάτη ενός ανατολικού λαού που δια πυρρός και σιδήρου επέβαλε τα ήθη και έθιμα του..
Έλληνα σε κάνανε να ξεχάσεις. Κάποτε ήσουν ο σπόρος μιας γης ηρώων και σοφών.
Κάποτε για τους πατέρες σου, αδέρφια και αδερφές σου, λέγανε θαυμάσια λόγια.
Μιλάγανε για αυτούς που δίδαξαν παντού παιδεία και επιστήμες, ήθος και αρετές, θάρρος και ανδρεία.
Κάποτε Έλληνα μιλάγανε για σένα.
Κοίτα γύρω σου και αναρωτήσου, γιατί άλλαξαν οι καιροί;
Τι έγινες εσύ, ο πιο θαυμαστός όλων που άφησαν το σημάδι τους στον κόσμο;
Έχεις ξεχάσει...
Μετά από αιώνες που ακούραστα καίγανε τις γνώσεις σου, μετά από αιώνες γενοκτονίας και αίματος, κατέφεραν εσένα τον λαμπρότερο όλων, να σε αλλάξουν, από ελευθερία να ζητάς δουλεία, από αρετή να ζητάς ταπείνωση και προσκύνημα.
Από γνώση να ζητάς την άγνοια, από την ζωή να προτιμάς να προσκυνάς λείψανα νεκρών, από το φυσικό να προτιμάς το αφύσικο, από την ομορφιά, να προτιμάς την ασχήμια αλλά το χειρότερο όλων από την τέλεια αντίληψη του κόσμου σε έκαναν να προτιμάς έναν «θεό» που του χαρίζεις τον κόσμο.
Δεν είσαι αυτός Έλληνα, δεν έχεις καμία σχέση με αυτούς που σου λένε.
Αυτούς που σε βαφτίζουν από βρέφος, σε αποκαλούν δούλο του θεού τους, Ιαχωβά.
Σου κάνουν πλύση εγκεφάλου να αγαπήσεις τον Ναζωραίο υιό του, τον βασιλέα των Ιουδαίων.
Δεν έχεις καμία σχέση με αυτούς που ονόμασαν Μέγα και Άγιο κάθε δολοφόνο των προγόνων σου.
Δεν έχεις απολύτως καμία σχέση με αυτούς που σου ρημάζουν την ψυχή και δεν σε αφήνουν να ανθήσεις, όπως μόνο εσύ μπορείς.
Δεν σε αφήνουν να επιστρέψεις στο μοναδικό επίπεδο που είχες κατακτήσει και που με αυτό, αιώνες τώρα έχεις κερδίσει τον θαυμασμό κάθε νοήμονος ανθρώπου στην οικουμένη.
Μόνος τρόπος Έλληνα να ξαναγίνεις αυτό που ήσουν, να μάθεις να αντιστέκεσαι, να μην είσαι δούλος είναι να βρεις το χαμένο κομμάτι του εαυτού σου. Βρες εκείνο το κενό μέσα σου, που σε καλεί να λατρέψεις τους αληθινούς θεούς και ήρωες σου, βρες το χαμένο σου εαυτό και όλα τα άλλα θα έρθουν με την σειρά τους.
Δεν γίνεται να κατακτήσεις τον κόσμο σε μια μέρα.
Γίνεται όμως να ξαναγίνεις Έλληνας σε ένα μονάχα λεπτό, θα το νιώσεις, σε καλεί.
Μορφώσου, πάλεψε, νιώσε όλα αυτά που σε ανάγκασαν να ξεχάσεις.
Όταν θα σε διακατέχει ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα, αυτό λέγεται δικαιοσύνη, το αίμα σου την ζητά οι πρόγονοι σου την ζητάνε, οι βιβλιοθήκες με τις γνώσεις σου, οι Θεοί σου.
Η χώρα σου σε ζητάει να την ελευθερώσεις, μην κλίνεις τα αυτιά σου.
Η Ελληνική Γραμματεία σε περιμένει, η διαθήκη των σοφών πατέρων σου σε περιμένει.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την διαβάσεις και να την μελετήσεις, να την δεις μέσα απ τα μάτια τους και όχι με τις παρωπίδες που σε αναγκάσανε να έχεις και θα καταλάβεις τότε, πως η θυσία τους τότε δεν πήγε χαμένη.
Εγώ Έλληνα όσο ετών κι αν είσαι, όποτε και να τα διαβάσεις αυτά και όπου και αν είσαι, είτε υπάρχω είτε όχι, θέλω να ξέρεις αδελφέ μου Έλληνα, δεν έχω χάσει την ελπίδα μου για σένα.
Να θυμάσαι πάντοτε, γνώθι σαυτόν και ελπίζω κάποτε να σε ξαναδώ.
Αχιλλεύς.
Επανελληνισμός τώρα.
Μήνυμα προς έναν Έλληνα
Ελπίζω να είσαι εσύ τελικά ο παραλήπτης του μηνύματος αυτού γιατί σε ψάχνω, θα ήθελα μια μέρα να μας δω όπως ήμασταν παλαιότερα αλλά κάτι έχει αλλάξει.
Έλληνα θυμάσαι όταν ήσουν ακόμα στη νεαρή σου και αθώα ηλικία;
Θυμάσαι που διδάχτηκες τα λόγια και τις προσταγές ενός αλλοδαπού θεού;
Τότε ακόμη, πριν καν το μυαλό σου φτάσει σε σημείο να κατανοεί την ίδια σου την γλώσσα ήδη ήξερες να προσεύχεσαι σε ένα αιμοδιψή θεό, προστάτη ενός ανατολικού λαού που δια πυρρός και σιδήρου επέβαλε τα ήθη και έθιμα του..
Έλληνα σε κάνανε να ξεχάσεις. Κάποτε ήσουν ο σπόρος μιας γης ηρώων και σοφών.
Κάποτε για τους πατέρες σου, αδέρφια και αδερφές σου, λέγανε θαυμάσια λόγια.
Μιλάγανε για αυτούς που δίδαξαν παντού παιδεία και επιστήμες, ήθος και αρετές, θάρρος και ανδρεία.
Κάποτε Έλληνα μιλάγανε για σένα.
Κοίτα γύρω σου και αναρωτήσου, γιατί άλλαξαν οι καιροί;
Τι έγινες εσύ, ο πιο θαυμαστός όλων που άφησαν το σημάδι τους στον κόσμο;
Έχεις ξεχάσει...
Μετά από αιώνες που ακούραστα καίγανε τις γνώσεις σου, μετά από αιώνες γενοκτονίας και αίματος, κατέφεραν εσένα τον λαμπρότερο όλων, να σε αλλάξουν, από ελευθερία να ζητάς δουλεία, από αρετή να ζητάς ταπείνωση και προσκύνημα.
Από γνώση να ζητάς την άγνοια, από την ζωή να προτιμάς να προσκυνάς λείψανα νεκρών, από το φυσικό να προτιμάς το αφύσικο, από την ομορφιά, να προτιμάς την ασχήμια αλλά το χειρότερο όλων από την τέλεια αντίληψη του κόσμου σε έκαναν να προτιμάς έναν «θεό» που του χαρίζεις τον κόσμο.
Δεν είσαι αυτός Έλληνα, δεν έχεις καμία σχέση με αυτούς που σου λένε.
Αυτούς που σε βαφτίζουν από βρέφος, σε αποκαλούν δούλο του θεού τους, Ιαχωβά.
Σου κάνουν πλύση εγκεφάλου να αγαπήσεις τον Ναζωραίο υιό του, τον βασιλέα των Ιουδαίων.
Δεν έχεις καμία σχέση με αυτούς που ονόμασαν Μέγα και Άγιο κάθε δολοφόνο των προγόνων σου.
Δεν έχεις απολύτως καμία σχέση με αυτούς που σου ρημάζουν την ψυχή και δεν σε αφήνουν να ανθήσεις, όπως μόνο εσύ μπορείς.
Δεν σε αφήνουν να επιστρέψεις στο μοναδικό επίπεδο που είχες κατακτήσει και που με αυτό, αιώνες τώρα έχεις κερδίσει τον θαυμασμό κάθε νοήμονος ανθρώπου στην οικουμένη.
Μόνος τρόπος Έλληνα να ξαναγίνεις αυτό που ήσουν, να μάθεις να αντιστέκεσαι, να μην είσαι δούλος είναι να βρεις το χαμένο κομμάτι του εαυτού σου. Βρες εκείνο το κενό μέσα σου, που σε καλεί να λατρέψεις τους αληθινούς θεούς και ήρωες σου, βρες το χαμένο σου εαυτό και όλα τα άλλα θα έρθουν με την σειρά τους.
Δεν γίνεται να κατακτήσεις τον κόσμο σε μια μέρα.
Γίνεται όμως να ξαναγίνεις Έλληνας σε ένα μονάχα λεπτό, θα το νιώσεις, σε καλεί.
Μορφώσου, πάλεψε, νιώσε όλα αυτά που σε ανάγκασαν να ξεχάσεις.
Όταν θα σε διακατέχει ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα, αυτό λέγεται δικαιοσύνη, το αίμα σου την ζητά οι πρόγονοι σου την ζητάνε, οι βιβλιοθήκες με τις γνώσεις σου, οι Θεοί σου.
Η χώρα σου σε ζητάει να την ελευθερώσεις, μην κλίνεις τα αυτιά σου.
Η Ελληνική Γραμματεία σε περιμένει, η διαθήκη των σοφών πατέρων σου σε περιμένει.
Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την διαβάσεις και να την μελετήσεις, να την δεις μέσα απ τα μάτια τους και όχι με τις παρωπίδες που σε αναγκάσανε να έχεις και θα καταλάβεις τότε, πως η θυσία τους τότε δεν πήγε χαμένη.
Εγώ Έλληνα όσο ετών κι αν είσαι, όποτε και να τα διαβάσεις αυτά και όπου και αν είσαι, είτε υπάρχω είτε όχι, θέλω να ξέρεις αδελφέ μου Έλληνα, δεν έχω χάσει την ελπίδα μου για σένα.
Να θυμάσαι πάντοτε, γνώθι σαυτόν και ελπίζω κάποτε να σε ξαναδώ.
Αχιλλεύς.
Επανελληνισμός τώρα.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου