Ο ΘΕΪΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ

Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση. 

[Ένα ακόμη απόσπασμα από το έργο του Φιλόστρατου, "Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον"]

 Στη συνέχεια ο Απολλώνιος με τον Ιάρχα διερμηνέα τον ρώτησε τι από τα δύο συμβαίνει, αν αυτός προσπαθεί να ξεφύγει από τους δούλους ή οι δούλοι απ' αυτόν. Τότε ο βασιλιάς απάντησε αλαζονικά: «Η ερώτηση είναι δουλική, όμως σου απαντώ ότι αυτός που προσπαθεί να ξεφύγει είναι δούλος και μάλιστα κακός. Ο αφέντης δεν έχει λόγο να επιχειρήσει απόδραση, τη στιγμή που έχει τη δυνατότητα να βασανίσει και να κομματιάσει τους δούλους».

«Επομένως, βασιλιά», είπε ο Απολλώνιος, «από τα λόγια σου αποδείχτηκε ότι ο Ξέρξης είναι δούλος των Αθηναίων και μάλιστα κακός, αφού απέδρασε. Γιατί νικήθηκε στη ναυμαχία στα Στενά και ανησυχώντας για τη γέφυρα του στον Ελλήσποντο έφυγε με ένα καράβι».

«Όμως προηγουμένως έκαψε την Αθήνα με τα ίδια του τα χέρια», είπε.

 Ο Απολλώνιος απάντησε: «Γι ' αυτό το τόλμημα όμως τιμωρήθηκε όσο κανείς άλλος, γιατί το έβαζε στα πόδια μπροστά σε αυτούς που νόμιζε ότι είχε καταστρέψει. Εγώ, εξετάζοντας τις φιλοδοξίες που είχε ο Ξέρξης, όταν ξεκίνησε την εκστρατεία, θα έλεγα ότι δίκαια δοξάστηκε από μερικούς και ονομάστηκε Δίας. Από την άποψη της φυγής όμως τον θεωρώ ως τον πιο δυστυχισμένο άνθρωπο. Αν πέθαινε στα χέρια των Ελλήνων, θα υπήρχε άλλος που θα κέρδιζε μεγαλύτερη δόξα; Θα υπήρχε σπουδαιότερος τάφος για να δείχνουν οι 'Έλληνες; Ποιος αγώνας ενόπλων και ποιος αγώνας μουσικός δεν θα θεσπιζόταν προς τιμή του; Διότι, αν άνδρες όπως ο Μελικέρτης και ο Παλαίμων, ο Πέλοπας από τη Λυδία, από τους οποίους οι δύο πρώτοι πέθαναν παιδιά, ενώ ο τελευταίος υποδούλωσε την Αρκαδία, την Αργολίδα και την περιοχή εντός του Ισθμού, αν αυτοί λοιπόν έμειναν στη μνήμη των Ελλήνων ως θεοί, τι δεν θα γινόταν για χάρη του Ξέρξη από άνδρες που από τη φύση τους επιδοκιμάζουν τις αρετές και θεωρούν έπαινο για τους ίδιους να επαινούν αυτούς που νικούν;»

X X X I I . Μ' αυτά τα λόγια του Απολλώνιου ο βασιλιάς ξέσπασε σε κλάματα και είπε: «Αγαπητέ μου, πόσο σπουδαίους άνδρες μου παρουσιάζεις τους Έλληνες!»

« Γιατί, λοιπόν, βασιλιά, δεν τους είχες σε υπόληψη;»

«Τους συκοφαντούν, ξένε», απάντησε, «όσοι έρχονται εδώ από την Αίγυπτο, παρουσιάζοντας τους εαυτούς τους ιερούς και σοφούς και λέγοντας ότι αυτοί καθιέρωσαν τις θυσίες και τις τελετές, που ισχύουν και στους Έλληνες, και ότι οι Έλληνες είναι γένος αρρωστημένο, αλαζονικό, όχλος χυδαίος και άναρχος, μυθολόγοι και τερατολόγοι και επιπλέον φτωχοί. Αυτό το τελευταίο δεν το αναφέρουν ως κάτι που τους κάνει αξιοσέβαστους, αλλά κάτι που χρησιμοποιείται ως πρόφαση για κλεψιές. Ακούγοντας τώρα από σένα πόσο αγαπούν την τιμή και πόσο ενάρετοι είναι, στο εξής συμφιλιώνομαι με τους Έλληνες, τους παρέχω τον έπαινο μου και θα προσεύχομαι γι ' αυτούς όσο μπορώ.
Όσο για τους Αιγυπτίους, έχουν χάσει πια την εμπιστοσύνη μου».

Τότε ο Ιάρχας είπε: « Κι εγώ, βασιλιά, ήξερα πόσο αρνητικά είχες επηρεαστεί από τους Αιγυπτίους, όμως δεν υπερασπιζόμουν τους Έλληνες μέχρι να συναντήσεις τέτοιο σύμβολο τους. Τώρα που βελτιώθηκες από άνδρα σοφό, ας πιούμε στην υγειά του Τάνταλου και ας κοιμηθούμε γιατί έχουμε σπουδαία πράγματα να συζητήσουμε στη διάρκεια της νύχτας. Στο εξής όποτε έρχεσαι θα σου λέω τα λόγια των Ελλήνων και θα σε ευχαριστήσω με αυτά, που είναι τα περισσότερα απ' όλων των άλλων».

Σήκωσε πρώτος το ποτήρι και όλοι ήπιαν αρκετά γιατί υπήρχε άφθονο ποτό, αφού βέβαια έβγαινε από πηγές, και ήπιε και ο Απολλώνιος. Αυτό θεωρείται από τους Ινδούς ποτό της φιλίας. Θεωρούν πως αυτός που το παρέχει είναι ο Τάνταλος, γιατί πιστεύουν ότι υπήρξε ο πιο φιλικός απ' όλους τους ανθρώπους.

X X X I I I . Αφού ήπιαν, ξάπλωσαν και κοιμήθηκαν πάνω στη γη . Τα μεσάνυχτα σηκώθηκαν και ύμνησαν την ακτίνα του φωτός μετέωροι, όπως είχαν κάνει και το μεσημέρι.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
L V I I I . Όταν έφτασαν στις εκβολές του Ευφράτη, προχώρησαν, όπως λένε, προς τα πάνω μέσω του ποταμού και πήγαν στη Βαβυλώνα, στον Ουαρδάνη. Τον βρήκαν όπως τον ήξεραν. Έπειτα πήγαν πάλι στη Νίνο. Επειδή οι κάτοικοι της Αντιόχειας ήταν, ως συνήθως, αυθάδεις και δεν γνώριζαν τίποτε το Ελληνικό, έπλευσαν πάλι προς τα κάτω στη Σελεύκεια. Βρήκαν ένα πλοίο και κατευθύνθηκαν στην Πάφο της Κύπρου, όπου υπάρχει άγαλμα της Αφροδίτης. Εκεί ο Απολλώνιος θαύμασε τη συμβολική κατασκευή και δίδαξε πολλά στους ιερείς του ναού για το τελετουργικό. Έπειτα αναχώρησε για την Ιωνία, έχοντας κερδίσει μεγάλο θαυμασμό και εκτίμηση ανάμεσα στους εραστές της σοφίας.

ΦΙΛΟΣΤΡΑΤΟΣ – ΑΠΑΝΤΑ – Τα ες τον Τυανέα Απολλώνιον Α’-΄Β’- Γ’

________________________

σ.σ: «…στην Πάφο της Κύπρου, όπου υπάρχει άγαλμα της Αφροδίτης. Εκεί ο Απολλώνιος θαύμασε την συμβολική κατασκευή και δίδαξε πολλά στους ιερείς του ναού για το τελετουργικό.»

Η φράση αυτή είναι αφιερωμένη σε όσους επιμένουν ακόμη και σήμερα, ότι οι προγονοί μας νόμιζαν τα αγάλματα για θεούς και ήταν ειδωλολάτρες...