ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

«…την εποχή του μεγάλου Σωκράτους, τότε που από όλους τους Αθηναίους, αν και ήταν δημοκρατία, κανένας άνθρωπος δεν θα τολμούσε να τον κατηγορήσει και να τον διώξει ποινικά, που όλοι οι Αθηναίοι τον [Σωκράτη] θεωρούσαν άγαλμα σοφίας, αν δεν βρισκόταν [ο προαναφερόμενος άνθρωπος] στην κατάσταση μέθης, παραφροσύνης, της “τρέλλας” της ολονύχτιας εορτής των Διονυσίων, καταστάσεις που προκαλούν το γέλιο, την ολιγωρία και τα εύκολα και σφαλερά πάθη στους ανθρώπους. Πρώτος ο Αριστοφάνης εισήγαγε σε ψυχές διεφθαρμένες το γέλιο και τα υπορχήματα στη σκηνή, άλλαξε το θέατρο, διακωμωδώντας με την τόσο σοφία του τα πηδήματα των ψύλλων και απεικονίζοντας τη μορφή και σχήματα των νεφών και με τα άλλα ανόητα που χρησιμοποιεί συνήθως η κωμωδία για να προκαλέσει το γέλιο. Όταν, λοιπόν, είδαν ότι το θέατρο στρεφόταν προς αυτή την ηδονή, μερικοί άρχισαν να κατηγορούν εκείνον [τον Σωκράτη] και τόλμησαν να του κάνουν εκείνη την ασεβή δίκη. Ο φόνος του όμως έφερε δυστυχία σε όλη την πόλη. Διότι, αν αναλογιστούμε τα χρόνια που ακολούθησαν τον βίαιο θάνατό του, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μετά τίποτα λαμπρό δεν έγινε από τους Αθηναίους, αλλά η πόλη σιγά-σιγά παρήκμαζε και εξαιτίας της καταστράφηκε μαζί ολόκληρη η Ελλάς.»

(Βλ., Ευνάπιος «Βίοι Φιλοσόφων και σοφιστών» 6.2.4.1 – 6.2.6.4)

«ὥσπερ οὖν ὅτε ἐπὶ τοῦ παλαιοῦ καὶ μεγάλου Σωκράτους ἁπάντων Ἀθηναίων (εἰ καὶ δῆμος ἦσαν) οὐκ ἄν τις ἐτόλμησε κατηγορίαν καὶ γρα φήν, ὅν γε ᾤοντο πάντες Ἀθηναῖοι περιπατοῦν ἄγαλμα σο φίας τυγχάνειν, εἰ μὴ μέθη καὶ παραφροσύνη καὶ τὸ τῶν Διο νυσίων τῆς ἑορτῆς καὶ παννυχίδος ἀνειμένον, ὑπὸ γέλωτος καὶ ὀλιγωρίας καὶ τῶν εὐκόλων καὶ σφαλερῶν παθῶν ἐπὶ τοῖς ἀν θρώποις ἐξευρημένων, πρῶτος Ἀριστοφάνης ἐπὶ διεφθαρμέ ναις ψυχαῖς τὸν γέλωτα ἐπεισαγαγὼν καὶ τὰ ὑπὸ τῆς σκηνῆς κινήσας ὑπορχήματα, τότε θέατρον ἀνέπεισεν, ἐπὶ τοσαύτῃ σοφίᾳ ψυλλῶν πηδήματα καταμωκώμενος, καὶ νεφελῶν δια γράφων εἴδη καὶ σχήματα καὶ τἄλλα ὅσα κωμῳδία ληρεῖν εἴωθεν εἰς γέλωτος κίνησιν. ὡς δὲ εἶδον ἐγκεκλικὸς πρὸς τὴν ἡδονὴν τὸ θέατρον, κατηγορίας ἥψαντό τινες, καὶ τὴν ἀσεβῆ γραφὴν εἰς ἐκεῖνον ἐτόλμησαν, καὶ δῆμος ὅλος ἐπ᾽ ἀν δρὸς ἠτύχει φόνῳ. ἔστι γὰρ ἐκ τῶν χρόνων λογιζομένῳ συλλαβεῖν ὅτι, Σωκράτους ἀπελθόντος βιαίως, οὐδὲν ἔτι λαμπρὸν Ἀθηναίοις ἐπράχθη, ἀλλ᾽ ἥ τε πόλις ὑπέδωκεν, καὶ διὰ τὴν πόλιν τὰ τῆς Ἑλλάδος ἅπαντα συνεφθάρη·»

http://eleysis69.wordpress.com/

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΙ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ

Η ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ