ΑΡΕΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ. ΟΧΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΛΠΙΖΕΙ ΣΕ ΚΑΤΙ Η ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΑΤΑΙ Η ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΚΙΝΗΤΡΟ.

Το να ζει κανείς ενάρετα σημαίνει να ακολουθεί την πορεία της φύσης, (...) γιατί η ατομική μας ύπαρξη είναι τμήμα ολόκληρου του σύμπαντος. Για αυτό μπορεί να ορισθεί ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου το να ζει σύμφωνα με τη φύση ή με άλλα λόγια σύμφωνα με τη δική του ανθρώπινη φύση καθώς επίσης το να ζει σε συμφωνία με τη βαθύτερη φύση του σύμπαντος, το να ζει μια τέτοια ζωή ώστε να μην κάνει οτιδήποτε που απαγορεύεται από τον κοινό νόμο δηλαδή τον Ορθό Λόγο, ο οποίος διαπερνά όλα τα όντα (...)

Και είναι αυτό το οποίο συνθέτει την αρετή του ευτυχισμένου ανθρώπου και κάνει τη ζωή του να κυλάει όμορφα, το να ενεργεί κατά τρόπο που συμβάλει στην εναρμόνιση του πνεύματος του με τη βούληση Εκείνου που κυβερνά το σύμπαν. (...) Και αρετή είναι η αρμονική προδιάθεση την οποία μπορεί κανείς να επιλέξει να ακολουθήσει, επειδή έχει αξία από μόνη της, όχι επειδή ελπίζει σε κάτι ή επειδή φοβάται ή επειδή έχει κάποιο άλλο εξωτερικό κίνητρο.

Επιπλέον η ευτυχία βρίσκεται στην αρετή, γιατί η αρετή είναι η νοητική κατάσταση η οποία τείνει να κάνει τη ζωή αρμονική. Όταν ένα λογικό όν είναι διεστραμμένο, αυτό οφείλεται στο ότι το παραπλανούν εξωτερικές επιδιώξεις (φιλοδοξίες, πάθη) ή ενίοτε στο ότι το επηρεάζουν οι συναναστροφές του.

Γιατί η φύση κατ΄ αρχή  δεν είναι ποτέ διεστραμμένη.

(Διογένης Λαέρτιος , Βίοι Φιλοσόφων VII 87 - 89)

http://www.metron-ariston.gr/