Κάποια μέρα κάποιος πρέπει να πει: Φτάνει!
Αυτή η μέρα ήρθε.
Για το μυθικό λαό, για την πατρίδα του φωτός, δίχως ελπίδα δίχως φόβο με μαχητικότητα πάνω από τη θάλασσά μας κάτω από τον ουρανό μας για το απέραντο γαλάζιο για να πάψει το σκοτάδι και να ζήσουμε ελεύθεροι.
Τη ζώνη του ελληνισμού δεν μπορεί να τη σηκώσει ένας μόνο άνθρωπος αλλά ένας ολόκληρος λαός διότι είναι αυτή που προστατεύει το απέραντο γαλάζιο και βασίζεται πάνω σε κάθε μας νησί όσο μικρό κι αν είναι διότι το καθένα του είναι γη θάλασσας που δεν ξέχασε την καταγωγή του ούτε και στις στιγμές τις πιο δύσκολες άρα κράτα κι εσύ το χέρι μου και πάλι για να βοηθήσουμε τη μνήμη μέλλοντος.
Δεν αλλάζουμε στόχο μέχρι να πετύχουμε το ζητούμενο αποτέλεσμα διότι ξέρουμε ότι χωρίς τον αγώνα μας δεν πρόκειται ν’ αλλάξει τίποτα ενώ με το απέραντο γαλάζιο όλα θα είναι δυνατά για τον λαό μας και τα παιδιά μας αρκεί να παραμείνουμε προσηλωμένοι στο έργο μας δίχως να δίνουμε σημασία στη μιζέρια στην κοινωνία της λήθης που έχει ξεχάσει ακόμα και την ύπαρξή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου