ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ

Καβάλα στον Πήγασο ο Βελλεροφόντης 
επιτίθεται με το δόρυ κατά του τέρατος 
που έχει σώμα και κεφάλι λιονταριού,
κεφάλι με λαιμό αίγας φυτρωμένα 
στη ράχη και φίδι για ουρά 
(-2ος αι. Τάραντας. Museo Nazionale Archeologico)

Τι θυμίζει; 

Κατά την αρχαιότητα μία από τις σημαντικότερες Δελφικές Εορτές ήταν τα «Θεοφάνεια» τα οποία διασώζονται ως σήμερα με το ίδιο όνομα και οι εορτές του Διός Σωτήρος που διασώζονται ακόμα ώς Ημέρα του «Σωτήρος».

Πέρα από όλα αυτά έχουμε και την Εορτή του Αγίου Πνεύματος, η οποία εορτάζεται μόνον από τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς και όχι από τους καθολικούς κλπ, γιατί σχετίζεται με τις Εορτές των Παναθηναίων προς τιμήν της Παλλάδας Αθηνάς.

Κατά τις Εορτές της Εαρινής Ισημερίας δηλ. 25 Μαρτίου εορτάζονταν το «Ιερόν Πύρ» των Δελφών. Μην ξεχνάμε το «Άκτιστον Πύρ» της Λαμπρής από τον "Άγιο Τάφο" των χριστιανών. Τότε στην Αθήνα εορτάζονταν τα Αδώνια, τα Μυστήρια των Παθών της «Μεγάλης Εβδομάδας», με την περιφορά του Επιταφίου, το άναμμα των λαμπάδων από τον Δαδούχο ιερέα, τον στολισμό του Επιταφίου με άνθη, τα αναφωνήματα «Άδωνης ΑΝΕΣΤΗ», τα ιερατικά Άμφια, την εξομολόγηση, την Μετάληψη «Σώματος και Αίματος του Άδωνη», τα «λεγόμενα» και τα «δεικνυόμενα» και σήμερα τα κάνουν αυτά οι χριστιανοί ορθόδοξοι. 

Οι Ναοί των ορθοδόξων χριστιανών έχουν 3 εισόδους προς τα Ιερά, ακριβώς ανάλογη αρχιτεκτονική με τα αρχαία Θέατρα, όπου από τη σκηνή εισέρχονται στο «Άβαττον» μόνον οι Ιερείς και οι Ηθοποιοί, καθώς και τον διαχωρισμό του Ναού σε αριστερή και δεξιά πτέρυγα, ανάλογη των θεάτρων. Στο Θέατρον υπήρχε ο Οκρίβαντας. Στην εκκλησιαστική γλώσσα, ο άμβωνας ονομάζεται ακόμη και σήμερα «Οκρίβαντας».

Πολλά στοιχεία των Ελευσινίων ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ έχουν αντιγραφεί και υιοθετηθεί από τους Ελληνορθόδοξους. Τα Κρητικά Μυστήρια της «Μεγάλης Θεάς»  εορτάζοντο τον Δεκαπενταύγουστο. Το όνομα της Μεγάλης Θεάς των Κρητών ήταν Δικτυνναία Βριτόμαρτυς που σήμαινε «Γλυκειά Παρθένος», ενώ στα «Ορφικά» η Δήμητρα αποκαλείται «Δέσποινα».
Σας θυμίζουν τίποτα αυτά;

Περιοδικό Αναζήτηση Δαρίβας Κατερίνη , http://ermionh.blogspot.gr/

Όσο γιά τό Μεγάλο Σάββατο..! Πρόκειται γιά γιορτή τής Σαμοθράκης ή οποία ελάμβανε χώρα κάθε χρόνο κατά τά Καβείρια Μυστήρια. Ή εορτή διαρκούσε 9 νύχτες καί έσβηναν όλα τά φώτα τής νήσου. Μετά έπαιρναν φώς νέο από τήν ιερά ναύν, πού τό έπαιρνε από τήν γενέτειρα τού Απόλλωνος, τήν Δήλο. Τό φώς μεταδίδετο από λαμπάδα σέ λαμπάδα. Ή μετάδοση δέ από λαμπάδα σέ λαμπάδα συμβολίζει τήν μετάδοση τής γνώσεως καί ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΦΛΟΓΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ. Πρόκειται δηλαδή γιά μία από τίς μεγαλύτερες αντιγραφές πού έχουν γίνει σέ πολιτιστικό επίπεδο.

Η επιτύμβια στήλη του Δεξίλεω 
τι σου θυμίζει;;;

Διαβάστε:
Ο ΔΕΞΙΛΕΩΣ και ΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ

«ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΓΙΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ» Έως καί τήν λέξη ελευθερία θά νομίζατε ότι επρόκειτο γιά τόν Χριστό, αλλά όχι, αυτά τά λόγια είναι από τόν Αισχύλο καί τόν Προμηθέα Δεσμότη. Ό επιτάφιος δέ είναι ίδιος μέ τήν ημέρα πού στήν αρχαία Ελλάδα εστόλιζαν οί κοπέλες μέ λουλούδια τό ομοίωμα τού Αδώνιδος καί τήν νύχτα τό περιέφεραν κρατώντας αναμμένες λαμπάδες.

Ό Άδωνης ήτο υιός τής Αφροδίτης, γι αυτό καί ή Παρασκευή είναι αφιερωμένη στήν Αφροδίτη (Αφροδίτη – Afrodite – Afroday = Friday). Τό ίδιο σκηνικό περιγράφει ό Ηρόδοτος στήν πομπή τού Καδμίλου, πού τό φέρετρο ήτο μέ λουλούδια καί μέ συνοδεία κόσμου τόν μετέφεραν στούς πρόποδες τού Ολύμπου κρατώντας ό κόσμος αναμμένες λαμπάδες. Τό ίδιο βλέπουμε καί στά Ελευσίνια καί Καβείρια μυστήρια, στά μυστήρια τού Ιάκχου, στά Διονυσιακά μυστήρια κτλ. «Τα μυστήρια τού θανάτου τού Χριστού καί τής αναστάσεώς του, είναι τά μυστήρια τού θανάτου καί τής αναστάσεως τού Οσίριδος, τού Βάκχου, τού Μίθρα ή Ήλιου πού λατρεύθηκαν μέ διαφορετικά ονόματα από πολλούς λαούς» Macrobe.

«Ό Όσιρις καί ό Βάκχος παριστάμενοι καί οί δύο μέ τήν μορφή τού Ισημερινού Ταύρου, πέθαιναν καί ανεστένοντο όπως ό Χριστός. Στά άδυτα έκαναν αναπαράσταση τών παθών τους όπως τού Άττι γιά τούς Φρύγες καί τού Χριστού γιά τούς Χριστιανούς» Dupuis.

«ή παράδοση γιά τόν Χριστό, πού γεννήθηκε από παρθένα καί ύστερα από βίαιο θάνατο αναστήθηκε, ταιριάζει πολύ μέ τίς Ασιατικές καί Αιγυπτιακές παραδόσεις γιά τόν Μίθρα, τόν Όσιρι καί τόν Άττι. Όπως καί εκείνος έτσι καί ό Ιησούς κατάγονταν από τόν ουράνιο κόσμο, κατέβηκε παρουσιάσθηκε στήν γή όπως εκείνοι γιά νά υπηρετήση τούς ανθρώπους. Απαράλλαχτα όμως όπως ό Άττις, ό Άδωνις καί ό Όσιρις πέθαναν καί κατόπιν αναστήθηκαν»

Γιάννης Κορδάτος.

--------------------------------

Ο ΘΕΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΕ ΚΡΑΣΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑ

Τα θαύματα  με τα κρασιά του Διονύσου και Αμπέλου και της μετατροπής του νερού σε κρασί.

Κατά την διάρκεια των ημερών της εορτής του Διονύσου και του Αμπέλου υπήρχαν θαύματα με τους οίνους.

Κατά την εορτή η οποία ελάμβανε εις την Αιγείρα, μια των 12 αχαϊκών πόλεων, όπου την ημέρα αυτή, η εφημέριος άμπελος βλάσταινε το πρωΐ, με την ανατολή του ηλίου, ανθούσε, καρποφορούσε και ωρίμαζαν οι καρποί της μέχρι την εσπέρα. Μετά παρασκευάζετο εξ αυτής  οίνος, όπου τον έπιναν οι μετέχοντες εις την εορτή και μεθούσαν. Ήτο και αυτό ένα από τα ετήσια θαύματα του Διονύσου, με τα οποία αποδεικνύετο εις τα Διονύσια η δύναμη του θεού.

Τέτοιου είδους θαύματα εγίνοντο σε κάποια πόλη της Ήλιδος, όπου την ημέρα της εορτής του θεού, με την παρουσία και των ξένων, εσφράγιζον 3 καινούργιους και άδειους λέβητες κατά την ανατολή του ηλίου και τους άνοιγαν την εσπέρα με την δύση, όπου και τις εύρισκαν γεμάτους. Και από αυτούς  έπιναν όλοι οι παρευρισκόμενοι ντόπιοι και ξένοι και μετά συμμετείχαν εις την εορτή.

Εις την Άνδρο (όπως επίσης και εις την Νάξο) κατά την εορτή των Θεοδοσίων, κατά την διάρκεια της εορτής (η εορτή διαρκούσε 7 ημέρες), έρρεε αυτόματα από την ευρισκομένη εις τον ναό του Διονύσου, ομώνυμη πηγή του οίνος αντί ύδατος. Μετά το πέρας της εορτής, δηλαδή μετά την παρέλευση των επτά ημέρων το νερό πλέον σταματούσε να γίνεται οίνος. 

Ο Πλίνιος εις το έργο του «Φυσική Ιστορία» II.103.XXXI.2,16 μας πληροφορεί ότι εάν μεταφέρετο ο οίνος μακριά από τον ναό, αυτόματα εγένετο πάλι ύδωρ.

Αλλά και ο Φλάβιος ο Φιλόστρατος ο νεώτερος μας λέγει: «Ανδρίοις γαρ δη εκ Διονύσου η γη ύποινος ρήγνυται και ποταμόν αυτοίς αναδίδωσιν»
[λήμμα άμπελος εφημέριος, σελίδα 341, τόμος Δ, εγκυκλοπαίδεια Πυρσού, 1928].

Ο Άνιος ο υιός του Απόλλωνος και τις Ροιούς
Ο Άνιος με την Δωρίππη απέκτησε τρείς θυγατέρες: την Οινώ, την Σπερμώ και την Ελαΐδα. Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΦΘΟΝΙΑ ΚΡΑΣΙΟΥ, ΣΙΤΗΡΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΙΩΝ. Όπως αυτό διαπιστώνεται και από την ερμηνεία των όνομα των τους. Οι άνθρωποι τους ονόμασαν «Οινοτρόπες», εκείνες δηλαδή που μπορούν να μεταβάλουν το νερό σε κρασί.
Έτσι ο θεός Διόνυσος την νύκτα της 5ης Ιανουαρίου μετέτρεψε το νερό σε κρασί με θαύμα, κατά την διάρκεια των γάμων της Αριάδνης.

Απόσπασμα από το βιβλίο του συγγραφέως Ομήρου Ερμείδη: Έλληνες ή ελληνίζοντες Χριστιανοί

Τα Μαντεία σίγησαν, τα αγάλματα ασβεστοποιήθηκαν, οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι αγώνες καταργήθηκαν, οι βιβλιοθήκες κάηκαν, όμως η Διονυσιακή λατρεία δεν έπαψε ποτέ να θερμαίνει την καρδιά του απλού ανθρώπου…

Ίσως κάποτε ξεχωρίσουμε την κυριολεξία, από την αλληγορία και τον συμβολισμό.
Την αξία της φιλοσοφίας, τον μόνο δρόμο προς την γνώση.
Ίσως κάποτε συνειδητοποιήσουν οι νεοέλληνες τι κληρονομήσαν από τους Αρχαίους Ιερούς προγόνους τους.
Τότε θα είναι σε θέση  να ξεχωρίσουν  τις αξίες των πρωτοτύπων και… τα πρωτότυπα από τις αντιγραφές…

Σείριος.