ΠΕΡΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΙΕΡΑΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ #6 (περιληπτικώς)

ΠΑΝΤΟΣ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΥΣΕΙΣ, ΔΙΩΓΜΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

Στη Βυζαντινή Ιεράν Εξέτασιν ανήκουν και οι συχνές καύσεις Αρχαίων βι­βλίων ή βιβλίων αιρετικών ή όσων άλλων βιβλίων, επειδή μόνο και μόνον δεν άρεσαν στους Χριστιανούς ειδήμονες και καλογήρους του Βυζαντίου. Τεράστιες πυρές οργανώνονταν σε δρόμους, πλατείες και στάδια πόλεων όπου υπέρογκοι σωροί βιβλίων εγίνοντο πα­ρανά­λωμα πυρός, προς δημοσίαν τέρψιν πολλών φανατικών και λύπιν άλ­λων μορφω­μέ­νων παρευρισκομένων.

Οι πυρές αυτές άρχισαν με τον αυτο­κράτορα Θεοδό­σιο Α΄ τον «Μέγα», τον επίσκοπο Αλεξαν­δρείας Θεόφιλο, τον Ιω­άν­νη Χρυσό­στομο στην Κωνσταντινούπολη και συνεχίστηκαν αργό­τερα με τον «ιερόν» Φώτιο (9ος αι­ών) στην Κωνσταντινούπολη, ο οποί­ος έκαιγε ό,τι δεν του άρεσε.

Το ότι στην Μυ­ρι­ό­βιβλό του διέσωσε μερικές δεκάδες Αρ­χαίων βιβλί­ων (σημειώστε ότι τα πολύ περισ­σότερα υπόλοιπα που συμ­πε­ρι­έ­λαβε είναι χριστιανικά) δεν τον απαλ­λάσ­σει από το βαρύ­τατο έγκλημά του, την καύ­ση δηλαδή χιλιάδων Αρχαίων βιβλίων. Με­ταξύ αυ­τών ήταν και το σύγ­γραμμα του Ιστορικού Ιούστου του Γαλιλαίου, το οποίο έκαψε επειδή ο Ιούστος δεν ανέφερε τίποτα για τον Ιησού Χριστό, πράγμα που εξόργισε τον Φώτιο.

Με εντολή του Θεοδοσίου Β΄ του Μι­κρού το +448 καίγονται συστηματικά όλα τα βιβλία τα οποία αντιτίθενται με οποιο­δήποτε θεμιτό τρόπο στον Χριστιανισμό. Τότε κάηκε συστη­μα­τικά και το δεκαπεντά­τομο σύγ­γραμμα του Πορ­φυρίου «Κατά Χρι­στι­α­νών».

Νόμος αποκεφαλισμού εκδίδε­ται για όποιον συλλαμβα­νόταν να το κατ­έχει κρυφίως (αφού φανερώς ήταν αδύ­να­τον). Αποτέλεσμα: Ανεξαρτήτως περιε­χο­μέ­νου απω­λέ­σθη­καν σχε­δόν όλα τα Αρχαία βιβλία. Όσα επέζησαν είναι μόνο το ένα στις δέκα χιλιά­δες, κα­τά τις εκτιμήσεις των ειδικών.

Από τις πληροφορίες που μας παρέχει ο μέγας Ελληνίζων διανοούμενος Μι­χα­ήλ Ψελλός (+1018-1078), υπολογίζομε ότι την εποχή του Ιερού Φωτίου (9ος αιών) υπήρχαν δέκα φορές περισσότερα βι­βλία Αρχαίων από όσα έχομε εμείς σήμερα στα χέ­ρια μας. Η απώλεια των βιβλίων αυτών έγκειται στις συχνές δημόσιες καύσεις βιβλί­ων που εκτελούσε ο ίδιος ο Φώτιος και οι όμοιοι στην νοοτροπία συνεργάτες και διάδοχοί του, και στην δή­ω­ση της Κωνσταντινουπόλεως από τους σταυροφόρους της 4ηςσταυροφορίας το +1204. Η καταστροφή βιβλίων και έργων τέχνης το 1204 από τους Χριστιανούς της Δύσεως είναι τρομακτική.

Ο Ελληνί­ζων μαθητής του Ψελλού, Ιωάννης Ιταλός (+1025-1090), αναθεμα­τί­στηκε από την Ορθόδοξο Εκκλησία και στο τέλος δολοφονήθηκε από κάποιους...!

Δεν πρέπει να λησμονούμε επίσης και τη γενική ερείπωση και καταστροφή όλων των Αρ­χαίων οικοδομη­μά­των, μνημείων, έργων τέχνης, βιβλιοθηκών, σχολών, κλπ. Από την ισοπέδωση του Σε­ραπείου και την καταστροφή της εντός αυτού βιβλιο­θή­κης από τον επίσκοπο Θε­ό­φιλο στην Αλεξάνδρεια το 385 Κ. Ε. και με τις ευλογίες του Ιωάννου Χρυσοστόμου, μέχρι την κατα­στρο­φή του Να­ού της Αρτέμιδος στην Έφεσο και πάλι με τις ευλογίες του Χρυσοστόμου και την τελική κατα­στροφή όλων των αριστουργημάτων της γλυπτικής, ζωγραφικής, αρ­χιτεκτο­νι­κής, το κλείσιμο των μορφω­τικών σχολών, κλπ, τελικά δεν έμεινε τίποτα όρ­θιο! Ούτε σχολή, ούτε βιβλιοθήκη, ούτε ναός, απολύτως τίποτα...! Το γενικό σύν­θημα κατά τον 4ο και 5ο αιώνα ήταν: «ες έδαφος φέ­ρειν»! Οι Βυ­ζαν­τι­νοί Χρι­στιανοί, με την διαστροφή και την ανω­μα­λία που τους δια­κα­τείχε, θε­ω­ρούσαν ότι όλα αυ­τά ήταν έργα διαβόλων! Πρόκει­ται για ένα ανεξίτηλο αίσχος και προ­σβολή σε κάθε έν­νοια πολιτισμού, ευφυΐας και αξι­ο­πρεπείας. Για ποιο πράγμα απ’ όλα να πρωτο­α­γανα­κτήσει κα­νείς;....

Το έτος 415 Κ. Ε. ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύ­ριλλος φα­νάτισε τους οπα­δούς του, οι οποίοι με αρχηγό τον Πέτρο τον αναγνώστη της Εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου της Αλε­ξαν­δρείας απήγαγαν και καταβα­σά­νι­σαν την μαθηματικό και φι­λό­σοφο την πανέμορφη Υπα­τία (+370-315). Τα κα­τακρε­ουργημένα μέ­λη του σώμα­τός της τα παρέδωσαν στην πυρά.
Ο Ιουστινιανός κλείνει οριστικά την Ακαδημία του Πλάτωνος το έτος +529 και όσοι από τους καθηγητές της γλίτωσαν την σφαγή (επτά τον αριθμόν) διέ­φυγαν την νύχτα στην αυλή του βασιλέως της Περσίας Χοσρόη.
Για ποιο πράγμα απ’ όλα να πρωτομι­λή­σει κα­νείς! Τέτοια ήταν τα χάλια και η βαρβαρότητα των φανατικών και υποκριτών Χριστιανών και του εμπαθούς και ψυχανώμαλου θεολόγου αυτοκράτορα Ιουστινιανού και άλλων αυτοκρατόρων και εκκλησιαστικών παραγόντων!

Ιωάννης Νεοκλής Φιλάδελφος Μ. Ρούσσος
Δρ. Καθηγητής Μαθηματικών
Ερευνητής βιβλικών και χριστιανικών ζητημάτων.

http://www.e-telescope.gr/

(Συνεχίζεται…)