ΟΙ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΑΣΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΛΕΩΝΑ, ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟ ΠΟΛΕΜΟ.

H φονική μάχη που δόθηκε μπροστά στα τείχη της πόλης

Ο Βρασίδας, βασιζόμενος στον μεγάλο αριθμό των στρατιωτών, βάδισε εναντίον της ονομαζόμενης Αμφίπολης. Αυτή την πόλη είχε επιχειρήσει παλιότερα να την οικίσει ο Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, όταν προσπαθούσε να ξεφύγει από τον βασιλιά των Περσών Δαρείο. Μετά τον θάνατο εκείνου, οι άποικοι διώχτηκαν από τους Θράκες που ονομάζονταν Ηδωνοί. Μετά από τριάντα δύο χρόνια, οι Αθηναίοι έστειλαν εκεί δέκα χιλιάδες αποίκους. Καθώς κι αυτοί σκοτώθηκαν από τους θράκες στην περιοχή του Δραβήσκου, οι Αθηναίοι, αφού άφησαν να περάσουν δυο χρόνια, ανέκτησαν και πάλι την πόλη υπό την αρχηγία του Άγνωνος.

Επειδή αυτή η πόλη είχε γίνει πολλές φορές αντικείμενο διαμάχης, ο Βρασίδας επιδίωκε με ζήλο να γίνει κύριος της. Έτσι, εκστράτευσε εναντίον της με ισχυρή δύναμη και αφού στρατοπέδευσε κοντά στη γέφυρα, κατέλαβε πρώτα τα προάστια της πόλης και την επομένη, έχοντας τρομοκρατήσει τους Αμφιπολίτες, δέχτηκε την επίσημη παράδοση της πόλης, υπό τον όρο ότι όποιος ήθελε μπορούσε να πάρει τα πράγματα του και να φύγει από την πόλη.

Αμέσως μετά, πήρε με το μέρος του και τις περισσότερες από τις γειτονικές πόλεις, μεταξύ των οποίων οι πιο σημαντικές ήταν η Οισύμη και η Γαληψός, αποικίες των Θασίων και οι δύο, καθώς και το Μύρκινο, μια μικρή Ηδωνική πόλη. Καταπιάστηκε επίσης με τη ναυπήγηση περισσότερων τριήρεων στον ποταμό Στρυμώνα και κάλεσε στρατιώτες από τη Λακεδαίμονα και τους άλλους συμμάχους. Κατασκεύασε επίσης και πολλές πανοπλίες, που τις μοίρασε στους νέους που δεν είχαν όπλα, και συγκέντρωσε προμήθειες βλημάτων, σιταριού και όλων των αναγκαίων.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι προετοιμασίες, έφυγε από την Αμφίπολη με τον στρατό και φτάνοντας στη λεγόμενη Ακτή (Η περιοχή γύρω από το όρος Άθως) στρατοπέδευσε. Εκεί υπήρχαν πέντε πόλεις. Αφού τις υπέταξε, εκστράτευσε εναντίον της πόλης Τορώνης, που ήταν αποικία των Χαλκιδέων αλλά κατεχόταν από τους Αθηναίους. Επειδή μερικοί πρόδωσαν την πόλη, έβαλαν τον Βρασίδα μέσα κατά τη διάρκεια της νύχτας, κι αυτός κατέλαβε την πόλη χωρίς κίνδυνο. Τόσο, λοιπόν, προχώρησαν τα πράγματα για τον Βρασίδα ετούτης της χρονιάς.

Οι Αθηναίοι εξέλεξαν στρατηγό τον δημαγωγό Κλέωνα και δίνοντας του σημαντική δύναμη πεζικού τον έστειλαν στα μέρη της Θράκης. Αυτός αφού έπλευσε στη Σκιώνη και παρέλαβε από εκεί στρατιώτες από αυτούς που πολιορκούσαν την πόλη, έφυγε και πήγε στην Τορώνη, διότι γνώριζε ότι ο Βρασίδας είχε φύγει από εκείνα τα μέρη και ότι οι στρατιώτες που είχαν μείνει στην Τορώνη δεν ήταν αξιόμαχοι. Στρατοπέδευσε κοντά στην Τορώνη, την πολιόρκησε από στεριά και από θάλασσα και κατέλαβε την πόλη εξ εφόδου.

Αφήνοντας αρκετή φρουρά στην πόλη, απέπλευσε με το στράτευμα και αγκυροβόλησε στον ποταμό Στρυμόνα στη Θράκη. Αφού στρατοπέδευσε κοντά στην πολη Ηιόνα, που απέχει τριάντα στάδια από την Αμφίπολη, έκανε επιθέσεις εναντίον αυτής της μικρής πόλης.

Μαθαίνοντας πως ο Βρασίδας βρισκόταν με στρατό στην πόλη Αμφίπολη, βάδισε εναντίον του. Μόλις έμαθε ο Βρασίδας πως οι αντίπαλοι πλησιάζουν, ανέπτυξε τη δύναμη του και περίμενε τους Αθηναίους. Στην ισχυρή σύγκρουση που ακολούθησε, όπου και οι δυο στρατοί αγωνίστηκαν λαμπρά, στην αρχή η μάχη ήταν αμφίρροπη, στη συνέχεια όμως, επειδή οι αρχηγοί και των δύο πλευρών φιλοδοξούσαν να κριθεί η μάχη υπέρ της δικής τους πλευράς, σκοτώθηκαν πολλοί σπουδαίοι άνδρες, αφού μπήκαν και οι ίδιοι οι στρατηγοί στη μάχη και προκάλεσαν ανυπέρβλητο συναγωνισμό για τη νίκη.

Ο Βρασίδας, λοιπόν, αφού επέδειξε μεγάλη γενναιότητα και σκότωσε πολλούς, τελείωσε τη ζωή του ηρωικά.

Όταν και ο Κλέων έπεσε στη μάχη, οι δυο παρατάξεις βρέθηκαν σε σύγχυση λόγω έλλειψης αρχηγών, τελικά όμως νίκησαν οι Λακεδαιμόνιοι και έστησαν τρόπαιο.

Οι Αθηναίοι πήραν την άδεια να μαζέψουν τους νεκρούς τους και, αφού τους έθαψαν, απέπλευσαν για την Αθήνα.

Μετά την εν λόγω μάχη, οι Αθηναίοι αποφάσισαν να συνάψουν πεντηκονταετή συνθήκη με τους Λακεδαιμονίους με τους ακόλουθους όρους: να ελευθερωθούν οι αιχμάλωτοι και από τις δυο πλευρές και να δοθούν πίσω οι πόλεις που είχαν καταληφθεί κατά τον πόλεμο. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος λοιπόν, αφού είχε κρατήσει μέχρι εκείνη την εποχή επί δέκα χρόνια, έληξε με τον τρόπο που είπαμε.

ΔΙΟΔΩΡΟΥ ΤΟΥ ΣΙΚΕΛΙΩΤΟΥ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΒΙΒΛΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΗ

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΒΡΑΣΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ